10 sluizen op program deze morgen. In Loivre begeef ik mij tevergeefs naar de bakker. Die blijkt woensdag gesloten en ook het nieuwe winkeltje tegenover de school ziet er dicht uit. Na Berry au Bac deze keer stuurboord uit naar het canal Abbecourt.

Verder af naar de Oise vallei. Na sluis Abbecourt richting CDN. In Sempigny is net het eerste deel van een pousseur op geschut en ligt klaar aan de patte d'oie voor het duwschip dat nu aan het opschutten is. Dat schutten gaat vlot hier. Dan nog even wachten tot het spul gekoppeld is. Dat is best een tijdrovende bezigheid zo. Die moeten vanaf hier iedere sluis weer af en aan koppelen omdat ze apart moeten schutten. Sluis pont l'eveque geeft geen antwoord als ik hem roep, éénmaal om het hoekje zie ik dat de sluis klaar staat. Maar éénmaal in de sluis gebeurd er niets. Nog altijd geen antwoord. Een signaal van de scheepshoorn brengt geen verandering. Dan maar eens gebeld. De telefoon blijft over gaan maar niemand die opneemt. Dan sluis Campagne maar gebeld. Die antwoord dat zijn collega waarschijnlijk even naar huis is om te eten. Hij gaat hem bellen. Als of het de normaalste zaak van de wereld is tijdens werktijd.

Het laatste schip voor ons uit zit minstens een paar uur voor volgens de buren die we tegen komen. En achter ons aan hoor ik voorlopig ook niets. In deze richting is het rustig, we schutten overal alleen en alles staat klaar. In Epenancourt gaat de auto aan de wal om de kinderen te halen.

De laatste 4 sluizen van het CDN zijn voor heden morgen. We kunnen nog net via de Schelde, sluis Denain gaat maandag voor een paar weken in stremming. Verlaten Frankrijk en varen België in.

Vanmorgen de enige boven de stad van Tournai en schut verder de Schelde af, ook hier hetzelfde beeld. De hele dag overal alleen geschut. Bovendien staat alles klaar, zou zelfs Merelbeke nog af kunnen schutten. Maar laten het laatste stuk van de reis over voor morgen. Liggen best vroeg vast en het mooie weer doet mij verleiden om een tochtje op het supboard te maken. Nera gaat mee en peddel via de oude Schelde naar het stadscentrum van Gent. En ik wist het al, maar nu zie ik weer dat het oude centrum echt heel mooi is. Herenhuizen, voormalige industrie gebouwen. Een tunneltje is opgeleukt met mooie verlichting en mysterieuze schilderingen en bijpassende muziek, leuk gedaan. Had nog uren langer door kunnen brengen ware het niet dat mijn armen laten weten dat het voorlopig wel mooi is geweest en ook het daglicht gaat mij verlaten. Uiteindelijk om tien uur 's avonds terug aan boord.

Het tij komt nu perfect uit, een uurtje voor lokaal hoogwater de rivier op in Melle. Het tij kentert weer voor we bij Rupelmonde zijn. Eenmaal in de Rupel weer voorstroom. Doe kalm aan zodat er bij aankomst al voldoende water staat bij Zennegat sluis. Toch een kwartiertje wachten en dan naar binnen. Meteen door naar de losplek want morgen ochtend lossen.

Om half negen starten met lossen. Maak achterin eerst leeg zodat het achterschip goed omhoog komt. Dan ga ik te water voor een schroef inspectie of liever, kijken of er troep in zit. Bijna niet, alleen wat visdraad en daar merken we niet zoveel van, maar kan wel ellende veroorzaken aan de schroefas afdichting. Haal het zoveel mogelijk weg. Na leegkomst meteen vertrekken naar Zennegat en door naar Antwerpen. Daar proberen ergens naar binnen te schutten. Bij het kruisschans complex moet het 2 uur duren voordat we aan de beurt zijn. Dan gok ik wel op Zandvliet sluis. Komt net uitvaren dus dat lijkt beter. Alleen moet er 2 x zee vaart uit en 3x zeevaart in. Na één uur en een kwartier drijven mogen ook wij invaren.

Het plan gemaakt voor een alternatieve route naar IJmuiden, gaan via de Hollandse IJssel, Gouwe, Brassemmermeer, ringvaart om de Haarlemmermeer en Spaarne. Met Haarlem stad wel als hoogte punt. Na de spits uur sluiting met een convooi van 3 vrachtschepen door de stad. En ontelbaar veel sloepen, jachten, suppen en van alles wat drijft. De helft er van heeft geen idee waar ze mee bezig zijn en ziet nergens gevaar van in. De terrassen aan het water zitten helemaal vol. Iedereen geniet maximaal van deze mooie nazomer dagen. Door de sluis van Spaarnedam overnachten.

Om een uur of tien krijgen we telefoon dat we naar de haven kunnen komen. Daar nog een paar minuutjes gewacht en de voorganger komt de haven uit. Het laden gaat netjes. In het ruim hebben we 1 ervaren kracht en 2 leerlingen. Alle 23 rollen gaan mee. Daarna zetten we koers naar Evry. Nu wel via de saaie route, Noordzeekanaal, Amsterdam-Rijnkanaal.

Merwede kanaal van Vianen naar Gorinchem. Om de spits uur sluiting mis te varen gaan we via de Linge. Veel sneller ben ik er eigenlijk niet mee, maar het vaart wel leuk. Het idee om op de spitsing van de Merwedes GTL te bunkeren gaat niet op. De boot is ergens anders. In Dintel is te weinig voorraad. Dus vaar via Dordrecht. Daar gaan de bunkers vol en stap ik van boord met de motorfiets. Reis af naar het Duitse Teutoburger wald voor een weekend met de motor club. Heb wel de pech dat het al vrij snel na vertrek begint te regenen en de weg niet meer droog is geweest. De regenkleding houd zich kranig. Bij aankomst in het hotel kan ik meteen aan tafel.

Er zijn verschillende routes uitgezet, ik kies voor de noordelijk route. De omgeving is me niet helemaal onbekend, zeker niet wanneer we best een flink stuk min of meer de loop van het Dortmund-Ems kanaal en het Mittelland-kanaal volgen. Het valt nog niet mee om ergens te lunchen. Het lijkt wel of corona flink wat Horeca de nekslag heeft toegebracht.

Alweer redelijk vroeg rijden we in groepjes van vijf motor rijders weg van ons weekend verblijf en beginnen aan de terug reis. Uiteraard binnendoor, na Nordhorn gaan we de grens over en nuttigen de lunch in Villa Kakelbont. Daarna waaieren verschillende leden een andere kant op. Parkeer de motor thuis, nog even een bliksem bezoek aan oma en het internaat, daarna naar boord.

De werkdag begint alweer erg vroeg, moeten nog naar de Schelde zien te schutten vanaf de Antwerpse havenbekkens. Had er een beetje op gerekend dat het nu wel iets sneller zou gaan dan de vorige keer. En dat is gelukkig ook zo. Schutten alleen naar buiten. Mooi tij naar Merelbeke, daarna door naar de Leie, omdat de Franse schelde nog ruim 3 weken stemming heeft. Het is dan ook geen verrassing dat de Leie route vol met schepen zit en iedere sluis een tijd rovende passage is.

Dankzij de handzame afmetingen van een spits schuiven we zowat iedere sluis een schutting op, omdat we er nog bij passen. Neemt niet weg dat we duidelijk minder ver komen dan vorige reis, halen net het CDN

Ondanks de regen besluit ik een paar pandjes te gaan wandelen met de hond. Die maakt de regen niets uit. En nadat ik regenkleding heb aangetrokken mij eigenlijk ook niet. De natuur ruikt zo lekker fris nu. Daar kan ik echt van genieten. Bij de stink fabriek, ze maken daar biogas uit composterend groen afval, verstopt zich een vleugel lamme meeuw. Nera ziet hem niet tot mijn verbazing. Weet niet hoe het anders voor het beest was afgelopen. Maar waarschijnlijk is het vanavond toch vossenvoer als het vandaag niet opknapt.

De nachten worden frisser. 's ochtends merk je dat goed. Er stijgt wat nevel op vanuit het water. Het geeft mooie plaatjes met het frisse licht van een opkomende zonnetje. Onze gast van deze week is er iedere morgen vroeg bij om niets te missen. Verlaten het CDN. Verder het lateraal kanaal van de Oise. Na schippersdorp Janville de Oise af. 's Avonds nog een onaangename verrassing. In Creil bij de nieuwe passerelle. Schrik ik van een ongewoon geluid, het lijkt wat op hagelstenen op het stuurhut dak, maar dan feller. Het blijkt steenslag te zijn. Een stel verveelde jongeren met een wat onder ontwikkeld brein heeft de grootste lol, nadat ze een lading gravel van de brug over het schip hebben gestort. Op zulke momenten is het goed zat ze ongrijpbaar zijn.

Na het ontbijt besluit ik de dekwas pomp te starten en de troep van gisteravond van dek te spelen. Alles is nog nat vanwege de dauw en spoelt makkelijk weg. Hopende voorlopig weer verlost te blijven van dit soort randfiguren. Na de middag draaien we de Seine op. Stroming is altijd wel aanwezig maar dit keer niet zo sterk. 's Avonds naar Suresnes.

De dag van de grand finale voor onze gast dan toch. Zo ervaren veel van onze gasten de doortocht van Parijs. Er is zoveel te zien in korte tijd. Maar ze is duidelijk meer een natuurmens dan stadsmens. Het is wel mooi hoor, maar zeker niet het mooiste van de week. 's Middags op de losplek gaat de auto aan de wal en rijden we richting thuisfront.

Reizen af naar Utrecht, ter gelegenheid van moeder haar negentigste verjaardag maken we een rondvaart door Utrecht langs de oude gracht en kromme Rijn. Mooie tocht waar de Westropa dan een maatje te groot voor is. Met 41 personen is het scheepje niet afgeladen vol. Het terras van het restaurant waar we gaan eten is dat wel. Ondanks de drukte blijft het personeel wel vriendelijk en lijkt niet onder de indruk van de grote toestroom. Na het eten varen we terug via de vorig jaar opnieuw geopende Catharijne singel. Zoals op verschillende plaatsen in binnen en buitenland worden eerder gedempte stukken weer geopend. Een welkome ontwikkeling als je het mij vraagt.

Wel een latertje geworden gisteravond, maar om 7 uur verneem ik dat de eerste rol uit het ruim gaat. Had alvast een luik open gemaakt. Het schip ligt toch onder een overkapping. Om half negen zijn ze er allemaal uit en ga ik om de papieren. Auto aan boord en op naar de volgende laadplaats. Die is wel een eindje weg. Dichterbij was ook mogelijk geweest, maar de daarbij horende vrachtprijzen vond ik te droevig, dus zijn we er niet op in gegaan. Dat is een groot voordeel van een klein schip. Je kunt overal heen en bent niet afhankelijk van lokale pogingen om je onder de kostprijs te laten varen. De Seine af tot de Marne monding en die op. Merk wel dat we al een poosje niet meer hier geweest zijn. Er zijn inmiddels appartementen langs het water verschenen die ik nog niet eerder gezien heb. En ook een passerelle in de buurt van Disney land is nieuw voor mij.

De nacht prima onder een brug doorgebracht. Een zeker 50 meter hoge spoorbrug voor de TGV lijn. Die was er nog niet toen de opnames van “L'homme de picardie” daar gemaakt zijn. Dit is de plek waar dochterlief 's nachts de benen had genomen. Af en toe best wat mistig. Na een uurtje knapt het al op. Vanaf Meaux weer goed zicht. Daar ook een babbeltje met de sluiswachter gemaakt. Hij vind het maar rustig nu dat toch de vaart van Chalon en Vitry hier langs moet, en ik eigenlijk ook. Op een stukje Marne pendelen wel twee spitsen heen en weer met zand. Één passagiers spits en één groen spits (snoeit bomen langs de oevers) dat was het voor vandaag.

Vanaf Chateau Thierry zien we champagne velden. In sommige is het druk met plukkers. In Damary zien we zowaar weer wat toeristen. De automaten functioneren naar behoren deze keer. In de eerste sluis op het kanaal gaat de stuurhut er af. Een toeschouwer vraagt of hij het gemaakte filmpje op you-tube mag plaatsen, geen bezwaar. Het valt me op dat zoveel mensen eerst denken dat de Westropa een woonschip is. Zouden we dan toch zo zeldzaam worden. Bij Conde komen we een hoekje om en zie dat er een ponton dwars ligt. Een kraan is er zo juist opgereden. Die moet eerst met kettingen vast gezet. Daarna kan het gestrekt tegen de kade. Ongeveer 10 minuutjes moeten wachten.

Een collega ligt te laden in Chalon, haal meteen een broodje bij de bakker. Naarmate de dag verstrijkt des te hoger de temperatuur. Zelfs de korte broek moet opgezocht. Heerlijk weer om cabrio te varen dat treffen we maar weer. In Vitry bouwen we alles weer op. Veeg het ruim even aan. Om 21 uur starten ze met laden. Hebben ook nog een koelkast uit het water gevist. We zagen op de bodem iets liggen. Het water is mooi helder en je kijkt zo tot op de bodem. De ene dacht dat het een strand stoel zou zijn, de ander een brandkast of een gewone kast. Het bleek dus een koelkast.

Beetje vervelend wel dat 's nachts laden hier. En dan gaat het niet eens zo heel snel. Een uurtje of vier ben je wel zoet. Deze keer 238 ton mee, het ruim zit vol. Papieren halen en snel naar bed om nog een paar uur te slapen. Het lateraal kanaal gaat voorspoedig vandaag. Nergens storingen gehad en maar liefst 1 schip tegen gekomen. In Conde sur Marne varen we verder, want daar zijn de sluizen 17 tot en met 24 gestremd. Moeten rond varen via Parijs.

Voor tijd loop ik naar de bakker in Tours sur Marne. Deze is met zijn brood assortiment geweldig. Vul er een hele vrieslade mee. Rondom Ay liggen de bulten druiven pulp hier en daar flink te geuren. Je kunt aan alles zien dat de gemeente hier net wat meer te besteden heeft. Het ziet er verzorgder uit dan gemiddeld. Een uurtje later dan 3 dagen geleden gedacht, zijn we weer in Dizy. De laatste sluis op het lateraal kanaal. Maar de visser die er weer zou staan om ons te zien passeren is er niet. Het rondvaartbootje van Damery maakt zowaar een tochtje. Heb hem nog nooit zien varen. Wel jammer dat die dan net voor je neus moet vertrekken en de sluis onklaar vaart.

Vind het maar rustig hier. Er zou nu wel wat meer vaart moeten zijn met de vaart langs Reims gestremd. Het is wat het is. De zand spitsen die hier heen en weer pendelen hebben weekend. Geen vervelend werkje. Ondanks dat het echt een mooie omgeving is gaat dat vast na honderd tripjes ook vervelen. Net voor zessen schut ik de laatste sluis af en kan nog 20 kilometer verder naar Meaux. Maak daar vast bij de heuse autosteiger maar de kop blijft ver af. Zal wel een gedumpte auto liggen of zo. Het achterschip komt wel bij, dus kan wel de auto oppikken morgen vroeg.

Meld het aan de sluiswachter en die weet dat er daar wel vaker een gestolen auto te water gaat dus het zou heel goed kunnen. Eenmaal voorbij Chalifert is er weer volop vaart. De agglomeratie rondom Parijs geeft veel bedrijvigheid. In Parijs zelf zien we sinds lange lange tijd weer passagiersschepen varen. Zelfs een bateau Mouche. Aan St Denis houden we het voor gezien.

Wel wat vroeger vertrokken. In Conflans even naar de bakker. Altijd lekker, en de gasten eten het te waarderen. Wij eigenlijk ook, maar zo lang er nog brood in de vriezer zit nemen we er geen tijd voor. Op de Oise worden we regelmatig ingehaald. Een deel er van is ook voor het CDN. Boven sluis Verberie is het mooi geweest.

De herfst dient zich aan en als dit weer nog even aanhoudt dan hebben we binnenkort weer hoogwater hier en daar. Was wat de pessimistisch, 's middags knapt het wel wat op. Maar als ik besluit met Nera een pand te gaan wandelen krijgen we wel een echte bui met veel regen en zelfs hagel op ons kop. Uiteraard was de klaar gelegde regenbroek alsnog vergeten. Dus eenmaal terug aan boord eerst onder de douche opwarmen en droge kleren aan.

In Douai gaat de auto er weer af, Henny gaat morgen naar een open dag met één van de kinderen. Het is misschien wel een ongebruikelijk plekje om de auto er af te zetten net voorbij Auby. Twee jongens op één fits komen kijken. Stellen allerlei vragen. Hebben nog nooit van Pays Bas gehoord. Wij laden nog wat keggen in de auto. Henny rijdt weg en ik vaar met onze gast verder. De jongens willen het touwtje wel los gooien. Alleen krijgen ze de strop niet over het randje van de paal, terwijl ze wel loos van mij krijgen. Ik sla het verbijsterend gade. Het kan haast niet anders dan dat ze mij nu in de maling staan te nemen, want zo stom kan een mens niet zijn. Ik vraag ze een stap terug te doen en slinger zo de strop van de paal. Hun respect voor deze manoeuvre lijkt oprecht, maar vertrouwen doe ik het niet. Schiet mijn touwtje op in de draadmand en ga de stuurhut in en vaar weg. Ik krijg een middel vinger opgestoken en de ander raapt een steen op. Helaas had ik ze hier vanaf het begin toe in staat geacht dus pak de klaargelegde camera. Dat zien ze en duiken ineen. Het behoed ons weer van een stenen regen.