t/m woensdag 4 augustus. We gaan een keer de stad in, al worden we daar geplaagd door regen buien, niet veel anders dan de laatste paar weken. Een dagje klimmen in een bomenpark altijd leuk. Deze is aan het lac du Der, een kunstmatig reservoir om Parijs te beschermen voor te veel Marne water. Voor augustus staat het water erg hoog. Ook een mooie motor tocht gemaakt in deze omgeving. Een boer die verse melk verkoopt is niet te vinden helaas. Een andere middag zwemmen in een waterpark aan het meer. Erg vermoeiend. Wel leuk en door het slechte weer zijn we zowat de enige zwemmers. 's avonds vluchten we snel naar binnen, want zodra de zon gaat zakken komen de muggen met hordes tegelijk op je af, niet leuk meer. We zouden woensdag avond laden, maar dat gaat helaas niet door. Ze hebben storing. Wel twee buren langs onderweg van Pogny naar Strassbourg.

's Avonds is het dan zo ver. De boel is gerepareerd en er kan geladen worden. De buurman is om half zes begonnen en een uurtje of vier later is het onze beurt. Voordat wij vol zijn is het nachtwerk. Dat hoort er hier bij helaas. 245 ton krijgen we mee en dan zit het ruim bomvol.

Met zoveel volk aan boord het schip eens goed schoongemaakt. Veel storingen aan sluizen vandaag dat is wat minder. 's Avonds aan Vraux kunnen we mooi de drinkwatertanks vol gooien, want het gaat merkbaar hard met zijn achten aan boord.

Jammer, de bakker is met vakantie, dan geen vers broodje vanmorgen. Niet veel verkeer, maar wel aan de tunnel natuurlijk. Daarna gaan er een stel een paar pandjes lopen met Nera, 's avonds BBQ met de buren, tussen de buien door helaas.

Het lijkt wel collectieve hardloop vanmorgen, in Reims zoveel lopers zijn er onderweg. In Berry au Bac gaat de auto er af en gaat de meerderheid op huis aan.

Besluit via de Aisne te varen, daar zijn de bruggen net iets hoger. En er zal ook nog een aardig stroompje lopen waarvan we kunnen profiteren. Vaart lekker weg, aan de Aisne monding vergeet ik bijna rond te gaan en de Oise op te draaien, zo verdiept zat ik in een verhaal.

Heel erg rustig op het CDN, merkbaar vakantie. Jammer genoeg hebben we in Longuevoisin een vertrekkende pousseur voor ons neus. En daar houden we de hele dag last van. De tunnel is normaal de gelegenheid om hem te knippen, maar daar treffen wij het niet, want ook hier net tegenvaart.

De laatste 7 CDN sluizen en daarna richting Schelde, varen Frankrijk uit en België in.

Veel opvaart aan Spierre vanmorgen. Beneden Merelbeke schiet de nieuwe brug al aardig op. De palen van de versmalling zijn al weg, moet er nu dicht langs de kant varen, maar dat gaat goed. In het midden ligt nu een ponton. In Baasrode gebruik ik de steiger voor een tij stop. Daarna verder door naar Antwerpen. De sluis treffen we deze keer beter. Wel zo prettig en scheelt weer nachtrust.

Precies volgens vooruitzichten is buurman leeg en worden wij gelost. Tijdens lossen is verhalen niet nodig, als het schip leeg is zie ik dat er achterin één plank kapot is gegaan. Dat kan gebeuren en wacht even af of iemand dat komt melden, maar nee iedereen loopt zonder iets te zeggen het ruim uit. Ik spreek ze er op aan. Ja, ik heb het wel gezien, maar misschien was het al zo. Grappig zo'n antwoord krijg je altijd, ik weet niet wat die denken, maar een schip met gaten in de laadvloer krijg je nooit goed gekeurd om te laden. Goed, de voorman neemt het op en regelen de afhandeling.

tot en met maandag 16 augustus. Zijn het weekend naar huis gegaan. Worden woensdag pas in Rotterdam verwacht. Maak met de motorclub een mooie tocht naar het stoomgemaal de tuut tussen Maas en Waal. Maandag gaan we winkelen. Hoe lang is dat geleden. Een aantal zaken waren aan vervanging toe. Maandag avond terug naar boord. Even melden bij de portier en we mogen het terrein weer op.

Een aantal schepen vertrekken tegelijkertijd. Het is even op ons beurt wachten, dan naar de Schelde-Rijn verbinding. In de loop van de dag worden we verzocht om niet door te komen naar de laadhaven. Was weer eens via Haringvliet en Spui gevaren. Daar is echter niet veel ligplaats. In Oud Beierland zou het misschien kunnen, maar besluiten door te gaan naar de Hartelkering.

Worden uit bed gerammeld door de haven autoriteiten, ze wilden een controle doen, maar na het zien van mijn slaperig gezicht, vraagt hij of ze ons wakker gemaakt hebben. Ja, dat is zo. In dat geval komen ze over een uurtje terug. Echter in de tussentijd wil de buurman er tussenuit. Dan vertrekken wij ook maar richting laadplek. Onderweg komen we de havendienst tegen en meld waar we naar toe gaan en als ze zich nog steeds vervelen kan de controle daar. De man is merkbaar in zijn bil geprikt door de opmerking over verveling, controle blijft uit. Het laden trouwens ook.

Om tien uur zijn we dan aan de beurt om te laden. Net voor die tijd zijn ze van de havendienst, een andere boot dan gisteren, dan toch geweest voor een controle. Alles is in orde bevonden. Veel kleine rollen deze keer, maar door de grote ruimte die tussen rollen en gebinten gehouden moet worden is er maar plaats voor 20 stuks. Moeten er een paar achterlaten helaas. Deze keer wel een jongen in het ruim die de keggen met een hamer aan slaat. Dat is eigenlijk hoe het altijd zou moeten, maar gek genoeg gebeurd het zelden. We vertrekken meteen nu loopt er een vloedstroom. Ideaal om naar de Volkerak te varen. Hoewel het niet super druk is in de vakantie tijd moet je voor de Volkerak sluis toch een uur de tijd nemen eer je aan de andere kant geschut bent. De Krammer gaat sneller vandaag.

Met een paar schepen vertrekken we tegelijkertijd van achter de remming in Hansweert. Zetten koers naar Terneuzen. Het is rustig weer, maar af en toe is het toch even hobbelen bij het passeren van een zeeschip. Via de Oostsluis naar binnen in Terneuzen. De bouw van de nieuwe sluis lijkt alweer een stapje verder dan bij onze vorige passage. Na Evergem via de Leie richting Frankrijk.

Een laatste sluis in België. Daarna bij de eerste sluis in Frankrijk is het meestal even wachten. Nu kunnen we weer met een lege pousseur mee waarmee we in Evergem samen zijn geschut. Die heeft het niet best getroffen dan. Eenmaal verder in Frankrijk is er niet veel vaart. Duidelijk nog augustus vakantie maand. In Marquion maken we wat vroeger vast aan de “hoge”damwand kade. Die blijkt een beetje te zijn verzakt, met vrachtwagens laden zit er dus niet meer in aan deze kade. We rijden met de auto naar huis.

En vanmorgen verder naar Oldenburg, zus viert haar verjaardag een beetje uitgesteld, want de corona maatregelen zijn iets minder streng. Onderweg zitten we in hetzelfde slechte weer als gisteravond. Denk dat we met de buien mee rijden. Af en toe komt het met bakken uit de hemel en is harder dan 80 niet verantwoord om te rijden. Een beetje later, maar wel heelhuids komen we aan in Oldenburg. Dat was al even geleden, zou er graag weer eens met het schip heen. Na afloop weer terug naar huis. Onderweg helaas de wegenwacht nodig gehad. Alleen het probleem blijkt minder ernstig dan de auto zelf deed vermoeden. Thuis laten we een deel van de kinderen achter en rijden door naar boord.

Kort nachtje, we beginnen met de auto aan boord zetten. De sluis staat al klaar en de volgende ook. Zo gaat dat vrijwel overal op het CDN. Enkel bij de tunnels moet er even gewacht. Aan Campagne vinden we het wel mooi geweest. Goed gevaren en op tijd vast.

Na het CDN alsnog 2 kleine sluizen deze reis. Voor het eerst in lange tijd weer eens een droge dag. Best aangenaam. Een telefoontje naar de ontvanger blijkt dat we geen haast hoeven te maken. Dan maken we het vanavond ook niet laat. Bij l'isle Adam vraag ik welke sluis morgen vroeg met afvaart gaat beginnen. Dan gaan we daar overnachten. De kleine sluis volgens de sluiswachter.

Hedenmorgen blijkt zijn collega duidelijk een andere mening te hebben. De kleine sluis vaart aan de beneden zijde in en de grote staat klaar voor afvaart. Om nu helemaal weer om de midden pier heen achteruit terug te varen is me te omslachtig. Ik wacht wel even, maar enigszins teleurstellend is het wel. Vol goede moed gaan we aan de dag beginnen. Na de Oise verder de Seine af. Één sluis en dan nog een kilometer of 30 verder. Zoals telefonische reeds aangekondigd zijn ze niet van plan te lossen vandaag. En morgen ook niet. Dan maken we wel wat andere plannen voor morgen. Eerst boodschappen halen.

Rijden met zijn allen naar een bos hier in de buurt en gaan met de hond een paar uur lopen. Daarna rij ik met de jongste dochter een mooie motor tocht terwijl Henny met Nera terug naar boord rijdt. We rijden langs La Roche Guyon, eten een ijsje op terras in Vernon. Een echte route had ik niet uitgezet, dus rij maar daarheen waar het er leuk uit ziet. Op een een gegeven moment roep ik toch de hulp in van de Kurvinger app om een bochtige weg terug naar Limay te vinden.

Eindelijk is het dan zo ver en ga onder de overkapping liggen. Een medewerker komt met een checklist het ruim in. Even later weet hij te melden dat we onder de andere overkapping moeten lossen. Dan verkassen we weer. Het lossen gaat niet zo vlot. Kraan blijft regelmatig lang weg voordat hij een volgende rol komt halen. Pas na de middag leeg. Meteen vertrokken. We gaan naar Reims om daar volgende week te laden.

Tjonge we varen zowat alleen op de Oise, later op de Aisne is het niet veel anders al is dat de laatste jaren vrij gebruikelijk. De sluiswachter die Nederlands heeft geleerd wist te vertellen dat toen hij in dienst kwam bij VNF er gemiddeld 30 schepen per dag over de Aisne kwamen. Dat is al een poosje niet meer het geval helaas. Zelfs niet als het Canal Abbecourt in stremming is.

De klok van de automaat loopt achter. De telefoon had ik al in de aanslag om te gaan bellen naar de storingsdienst als dan toch de sluis rood/groen gaat. Bij Double Celles gaat de stuurhut er af en varen we cabrio verder. Van Berry au Bac rijdt Henny terug naar Nieuwegein. De grote vakantie van de kinderen zit er weer op en het heen en weer rijden dient zich weer aan.

Een klein stukje nog naar Reims, zie de buren nog voor mij uit gaan. Die hebben net rollen gelost en gaan ook in Vrilly weer laden, zij doen dat vanmiddag nog. Dat zit er voor ons niet in laat de silo chef weten. Volgens mij had dat best mogelijk geweest, want het laden gaat hard genoeg en de controleur is er ook. Krijg ze er niet van overtuigd.

Pas na de middag gaan we laden. De gerst is behoorlijk minder zwaar dan vorig jaar. Dat betekend dat eenzelfde gewicht aan lading meer ruimte in beslag neemt dan bij de oogst van vorig jaar. Dat is nu niet zo'n probleem, maar vanaf diepere laadhavens zal er rekening mee moeten gehouden dat het financiële plaatje blijft kloppen. Eenmaal de vracht gaan we op pad, schutten de 3 sluizen in Reims af en in het lange pand maak ik het schip schoon