Net of het vandaag wederom zondag is. Zo laat zijn we dan eindelijk aan de beurt. Net op dat moment komt er een andere spits aan die zo met ons mee kan schutten. Verder ligt er nu niets meer te wachten. Dan wordt het langzaam aan tijd om te beslissen hoe we gaan varen. In Tournai is deze maand een stremming dus daar kunnen we niet langs. Dan is het via de Leie en daarna zeeschelde of via Brussel. Als ik zo eens reken zit er in de aankomst tijd hooguit een paar uur verschil, dus besluit de toeristische route te nemen. Dat is alweer een paar geleden langs daar. Nou had ik verwacht dat de Franse schelde rustig zou zijn vanwege de stremming op het Belgische deel, maar niets is minder waar. Ontzettend veel opvaart is er steeds. Komen Frankrijk niet uit vandaag.

Passeren de grens en slaan af naar het centrum kanaal. Hier is het niet druk meer. Varen boven de scheepslift Strepy Thieu. Aan Seneffe gaan we eens bakboord uit naar het hellend vlak van Ronquières. Daar hebben wij de 4e ronde dus dat gaat vandaag niets meer worden.

En wederom een soort van zondagochtend gevoel, want had vanmorgen nog één ronde voor aan het hellend vlak. Nog altijd een indrukwekkend bouwwerk. Weet dat het in mijn kinderjaren al indruk op me gemaakt had door de grootsheid er van. Het geheel geeft inmiddels helaas een wat vervallen indruk, verbleekte verf en ontbrekend plaatwerk. En eigenlijk is er van de twee bakken maar ééntje in bedrijf. Net als in Strepy Thieu trouwens. Zonde, want daardoor is er altijd wachttijd voor de liften. Na de lift de hele reeks sluizen en daar wordt ons geduld ook aardig op de proef gesteld. Steeds weer vertrekkers voor je neus. En de afmetingen van de sluizen zijn hier zo dat zelfs wij nergens bij passen, alleen met een andere spits. We varen door naar Brussel en bedenk me dat deze stad echt de allure mist van andere grote steden zoals Parijs, Lyon of Amsterdam. Volgens Henny heeft het iets weg van Mullhouse, ik zie meer gelijkenis met Charleroi. Uiteindelijk uren later dan gedacht komen we dan toch aan op de bestemming Mouterij Albert.

Breng de papieren binnen op kantoor. De planning voor lossing moet weer ergens anders vandaan komen. Er liggen nog 7 andere spitsen om te lossen dus vandaag zal dat voor ons niets meer worden. Vanwege regen valt het lossen meerdere keren stil. Met Nera een stuk lopen richting sluis Wintam.

Even voor de middag is de beurt dan toch aan ons. Ze lossen hier met 2 pijpen, al staat er ééntje de meeste tijd in het lucht ledige te zuigen. Erg bij de les zijn de lossers niet. Blijkt dat ze na ons al weekend hebben. Dus blijf ter plaatse even liggen om wat spullen in het ruim te leggen, luiken dicht en papieren halen. Inmiddels hebben we bevestiging gehad. Naar Marquion om een reisje Herent te halen. Eerst een paar uur op tij wachten. Dan Wintam buiten en de zeeschelde op. Henny heeft vandaag eindelijk de dienstboekjes van de kinderen kunnen laten stempelen.

Om half zeven vertrekken we van boven sluis Merelbeke. Het valt mij op dat de dag zich begint te presenteren. Beloofd een mooie dag te worden, ik bedenk me dat het nu wel weer een goede gelegenheid zou zijn om de oude Leie te varen. Informeer of er bediening is, geen stremmingen of zo. Alles lijkt in orde en vaar vanaf de Ringvaart de oude Leie in richting Deinze. Het is wel een krappe vaarweg, maar zo mooi. Huizen dat er staan, niet normaal. Sommige bewoners zijn al wakker en kijken wat verbaasd naar de passerende Westropa. De rivier slingert er op los door het landschap. Moet bij de bochten echt de aandacht bij het sturen houden. Beetje afstoppen soms, anders heb ik heel de rivier nodig, maar weet niet of daar nog voldoende water staat, zoveel spitsen varen hier niet meer. De brugwachter van sluis Astene is een beetje verwonderd: “U bent een vrachtschip? Hoe komt u hier verzeilt geraakt, maar u moocht terug komen.” Toch fijn te weten, voor herhaling vatbaar.

We zijn weer in Frankrijk. Best druk, steeds een schutting voor en dat in het weekend. Het zijn wel meest grotere schepen, want éénmaal voor het canal du nord zijn we alleen. Schutten op aan Palluel en varen naar de laadplaats.

En dinsdag 9 maart. De vaste schepen voor Sas van Gent laden eerst. Wij staan er op voor woensdag en dat blijft zo. In de ontspan modus, maak ik wat nieuwe touwtjes aan wrijfhouten en haal een bezem door het ruim. Niet al te serieus want, de laatste lading was brouwgerst en dat moeten we nu ook laden. Dan rest er nog een koud klusje. Trek mijn neopreenpak aan en ga de schroef nakijken op troep want soms horen we wat tikken bij het achteruit draaien. Er lijkt een stuk touw om de as te zitten met daarin een dreg met scherpe punten en een sluiting. Als ik die rommel er eindelijk uit heb zie ik ook nog een magneet op de schroefaskoker zitten. Die is zo sterk dat het niet lukt om hem met de hand er af te trekken. En moet een tang als hefboom een een stuk touw aan te pas komen om het eraf te krijgen. Was altijd enthousiast over die magneet vissers. Ze halen troep van de kanaal bodem dat wij dan niet meer in de schroef kunnen krijgen, maar zo is ook geen succes.

Om half acht rol ik de luiken open, want dan zouden ze beginnen. Het blijft wel Frankrijk natuurlijk. Zie wel dat de controleur voor de nog gesloten poort staat te wachten. Aan hem ligt het dus niet. Kwartiertje later is het dan zo ver. We laden het ruim helemaal vol, 305 ton gaat er in. Voor vertrek spoel ik het schip af. Veel stof ligt er. Wederom via de Leie, bijna nog afgeschut aan Don.

Dan vanmorgen maar. Er liggen reeds drie schuttingen aan schepen. Wij de enige spits, zoals verwacht blijft het de hele dag druk bij iedere sluis. Niet extreem en de planning is om naar Merelbeke te varen en dat wordt ook gehaald.

Want vanmorgen is het hoog water in Melle. Met een aantal andere schepen schutten we af. Het waait wederom stevig net als gisteren. Op deze route hebben we er niet veel last van als je alles goed hebt vast gemaakt. Net voorbij Temse komt de vloed stroom er in. Daarna de Rupel op gedraaid. Kalm aan richting sluis Zennegat. Bij de spoorbrug van Boom zie ik dat het water niet zo laag meer is en verwacht ik meteen door te kunnen varen. Dat blijkt ook zo te zijn ware het niet dat we twee schepen voor hebben. Afvaart is er niet. Scharrel alvast de Dijle in richting sluis. Daarna door naar Boortmeerbeek voor ons weekend plekje. Maandag staan we als nummer 2 te boek om te lossen. Maken nog een praatje met de buren en rijden naar huis.

tot en met zondag 14 maart. Weekendje thuis van de dingen op de planning krijgen we niet alles afgevinkt zo'n weekend vliegt voorbij.

De auto laten we in Boortmeerbeek aan de wal staan, als het goed is hebben we hem niet nodig voordat we terug langs komen. Eenmaal in Herent zie ik tot mijn verbazing dat onze voorganger nog net zo diep ligt als toen die bij ons langs kwam in Boortmeerbeek. Even later zie ik daar de kraan bewegen. Als er een bui valt zorgt dat voor een onderbreking tijdens het lossen. Aan ons gaat niet meer gelost worden.

Vanmorgen eerst een rits vrachtwagens om te lossen, om half negen of zo aan de beurt om te lossen. Ook vandaag redelijk wat buien, om drie uur eindelijk een leeg schip. Even afspoelen en vertrekken naar Boortmeerbeek.

Misschien vreemd zo midden in de week, maar wij zijn naar het thuisfront gereden voor een aantal afspraken. Helaas is een vervolg opleiding van één dag, ja ze kunnen het nogal gewichtig omschrijven, vanwege dat vervelende virus afgezegd. Het stemmen niet, dus vervullen wel onze burgerlijke plicht.

Nog voor de middag krijgen we de vraag of we morgen in Antwerpen kunnen laden. Dat lijkt me geen probleem. Uren gaan er voorbij en denk dat het niets geworden is. Tegen het sluiten van de markt komt dan toch de bevestiging, maar nu kan ik niet meer garanderen morgen ochtend met het schip in Antwerpen te zijn. We moeten tenslotte eerst nog naar boord rijden precies tijdens de spits. Eenmaal aan boord gaat de auto aan boord en vertrekken we richting Zennegat. Op de valreep en een beetje tegen verwachting in komen we nog beneden sluis Battel en daardoor ook door Zennegat. Doordat het momenteel gunstig tij is besluit ik ook maar meteen door te gaan naar Antwerpen. De Royersluis is de komende jaren buiten gebruik vanwege renovatie, moeten een deur verder. Ook daar één sluis buiten gebruik, maar het geluk is met ons en kan zo de sluis in.

We zijn dus dik op tijd voor het laden. Nog twee schepen voor om te laden. En voor zeehaven begrippen gaat dat laden vrij traag. Pas na de middag start het laden bij ons. Nieuwe silo, nieuwe laadinstallatie, alleen er is nu al veel dat niet meer werkt. Dat doet me denken aan een oud Belgisch collega na het gereed komen van een grote modernisering in de stuurhut zei: “das allemaal schoon, als't macheert”. Daar schort het nogal aan en het afladen bij de buren gaat niet zoals het hoort. Bij ons loopt het nog erger af. Een grote deklast waar we niet om gevraagd hadden. De luiken krijgen we zo onmogelijk dicht. We tekenen protest aan. Er terug uithalen kunnen ze niet. Dan wordt het kleden trekken. Daarna vertrekken naar Roermond via het Albert kanaal.

Wat een mooie dag hebben we, het begon fris, maar zon overgoten sluit hij af. Zijn via Briegden Neerharen gevaren kon nog mooi voor zes uur. De buren zijn via Klein Ternaaien en konden daar zo de sluis in. En dan zijn we vrijwel dezelfde tijd beide aan de uitvaart bij Boscheveld.

Het laatste stuk van deze reis alweer. Even wennen zulke korte tripjes. Er loopt op de Maas best nog een stroompje. Van sluis Linne zo aan de haven van Roermond.

We staan wat vroeger op om de kleden op te ruimen. Ze liggen net in de kast als de kraanmachinist er is. Een nieuw gezicht. Het is wel al even geleden dat wij hier voor het laatst gelost hebben. Hij kan goed overweg met de kraan, lossen doet hij netjes, later blijkt ook de bobcat chauffeur voorzichtig te werk te gaan. Meld mijn leegkomst op kantoor en daar komt meteen de vraag of we woensdag in Rotterdam willen laden voor Evry. Dat lijkt ons een goed plan. Spoel het schip eerst schoon en ondertussen gaat Henny met Nera aan de wal bij de ingang van de haven. Daar is een grote grasweide. De Maas af, bij sluis Belfeld zijn 2 van de 3 sluizen buiten gebruik momenteel. En de laatste die wel in gebruik is heeft kuren. We schutten half af, gaan daarna weer omhoog. Vragen aan de sluismeester wat er op doet. “Ik schut u weer af”, op zo'n manier is de Krammersluis sneller te passeren.

Henny gaat wederom naar huis en ondertussen vaar ik verder de Maas af. Omdat sluis St Andries buiten bedrijf is vaar ik via de Andelse Maas. Daar is merkbaar meer vaart vanwege gebrek aan St Andries. Verder via Beneden Merwede, Oude Maas en via Hartel kanaal naar de Rozenburg sluis. Meld me telefonisch bij de verladers, morgen vroeg zijn we aan de beurt. Haal snel even de bezem door het ruim voordat het donker wordt. Vroeg avond.

Er was me verzocht om vanmorgen om vijf uur in de hal te komen. Ze staan op me te wachten. Zowel het personeel als de rollen. Het gaat zo wel vlot. Het gaat ook wel netjes, maar de laadinstructies, zoals de onderlinge afstand tussen de rollen houden ze rigoureus aan. Er is zelfs een balkje op maat gemaakt en als die er niet tussen past wordt de rol verzet. Dat moet je anders eens proberen gedaan te krijgen. En rol laten verzetten als die eenmaal staat. Dat wekt meestal behoorlijk weerstand op. Het maakt wel dat de beschikbare ruimte behoorlijk inefficiënt gebruikt is en daardoor geen ruimte meer om de laatste 3 rollen te plaatsen. Jammer en bij ons nog niet eerder gebeurd. Voor ons financieel geen grote strop, maar iemand betaald wel die rekening. En dat is nooit fijn.

Vanwege werkzaamheden is één krammersluis buiten bedrijf. De schepen liggen lange tijd te wachten. Wij kunnen door de jachtensluis, maar pakken eerst de auto aan boord en dat kan voor de grote sluizen, dan weer terug er uit naar de jachten sluis dat is bij elkaar ook 3 km varen. Desondanks toch sneller dan de schepen via de grote sluis. De overtocht van zowel de Ooster als de Westerschelde geeft wel wat zoute spetters aan boord. Verderop in het kanaal naar Gent spoelt dat wel weg. Na Evergem richting afleidings- kanaal van de Leie. Kom een collega tegen die weet dat het extreem druk is voor ons uit. Sinds Vijve zijn we al het 25e schip dat hij tegen komt. In Vijve houden wij het voor gezien.

Als we weer vertrekken lijkt het meeste wel weer vertrokken, gaande weg is wel te merken dat er na Ooigem nog genoeg overblijft richting Frankrijk. Bij de bottleneck op deze route, de eerste sluis in Frankrijk, hebben we een gelukje en kunnen met de tweede schutting mee. Ook daarna blijkt het druk. Varen nog naar Douai vanavond.

Beetje vreemd is het wel na dagen van drukte. Voor het canal du Nord ligt niets. De sluiswachter schut de sluis leeg af na onze voorganger. Het is zeker niet zo dat het kanaal leeg is, maar had hier ook een paar schuttingen voorraad verwacht. Nou waren het meest schepen die te groot zijn voor het canal du Nord. In de korte pandjes ga ik met Nera een stukje lopen om het hoofd leeg te maken. Best fris nog en de straffe wind maakt het er niet beter op. Om het beeld compleet te maken krijgen we ook nog een hagelbui op ons kop. Terug aan boord gaat eerst de natte broek over de verwarming.

Buurman laat ons eerst de sluis in. Wij hebben een vlot scheepje nu en de buren liggen de ijken aan. Dat verschil is goed te merken. Doe wat kalm aan zodat ze de volgende sluis mee kunnen schutten, maar in het pand van de kleine tunnel haken ze af en schutten we alleen. De volgende sluis heeft panne en komen de buren er alsnog weer bij, dan blijven we maar samen. Eenmaal het canal du Nord uit verzuchten we, “vanaf nu overal dubbele sluizen dus we gaan er wel komen”. Altijd gevaarlijk natuurlijk zulke opmerkingen. Onze voorganger ligt nog altijd in de sluis als we dichterbij komen aan Bellerive. Ja, hoor wederom panne. Ik vraag naar de kleine sluis om oponthoud te voorkomen, maar die blijkt nog in stremming voor onderhoud tot begin april. Een monteur is onderweg en die heeft best nog even werk en als we mogen invaren is het eigenlijk al tijd geweest, maar ze schutten ons nog af.

Één volle schutting, maar de bakker op de sluis verkoopt vanmorgen niets, want ze is nog niet open. Na de laatste overname zijn ze trouwens meer dicht dan open. Het lijkt wel een soort vrijwilligers werk of zo. Goed, we doen het met een broodje uit de vriezer. De Oise kleurt alweer mooi helder en de meeste stroom is weg. Toch helpt de stroming wel een beetje. Druistige plannen hebben we trouwens niet, want de Seine is het doel voor vandaag en maken op tijd vast in Conflans ste Honorine

Beginnen vroeg aan de dag, draaien minder hard dan vorige reis en de snelheid is hoger. Er loopt duidelijk minder stroom. Door alle grote slingers die de Seine maakt duurt het lang eer we in Parijs zijn. Komen aan het eind van de dag aan op de plaats van bestemming. Zie dat er nog een koppelverband ligt om te lossen.

Beginnen vroeg aan de dag, draaien minder hard dan vorige reis en de snelheid is hoger. Er loopt duidelijk minder stroom. Door alle grote slingers die de Seine maakt duurt het lang eer we in Parijs zijn. Komen aan het eind van de dag aan op de plaats van bestemming. Zie dat er nog een koppelverband ligt om te lossen.

Die hebben ze tegen de middag leeg. Na de middag pauze gaan hier de eerste rollen eruit. De papieren worden aan boord gebracht. Goede service deze keer. Het volgende schip dient zich alweer aan dus maak plaats. De laadplaats voor de volgende reis is heel dichtbij deze keer, één sluis af, maar daar is niet veel ligplaats dus wacht het hier boven de sluis af. Ruim de keggen en planken op en veeg het ruim aan om er klaar voor te zijn. 's Avonds laat komt Henny weer terug aan boord met de jongste die een paar dagen thuis is geweest. Tevens mee gekomen zijn een neefje met zijn vriendin om een reisje mee te varen.

Die hebben ze tegen de middag leeg. Na de middag pauze gaan hier de eerste rollen eruit. De papieren worden aan boord gebracht. Goede service deze keer. Het volgende schip dient zich alweer aan dus maak plaats. De laadplaats voor de volgende reis is heel dichtbij deze keer, één sluis af, maar daar is niet veel ligplaats dus wacht het hier boven de sluis af. Ruim de keggen en planken op en veeg het ruim aan om er klaar voor te zijn. 's Avonds laat komt Henny weer terug aan boord met de jongste die een paar dagen thuis is geweest. Tevens mee gekomen zijn een neefje met zijn vriendin om een reisje mee te varen.