Dus nu kunnen we vandaag toch verder. De mist is opgetrokken er staat een fris windje. Het gaat er vanmorgen relax aan toe. Ze vinden de sluizen Seurre en Ecuelles groot, maar veel makkelijker dan de kleine sluizen. Een stukje voor Verdun sur le Doubs krijg ik volg alarm op de automatische piloot. Schakel snel over op het noodstuurwerk. Henny neemt over en ik ga op zoek naar de oorzaak. In Chalon maken we even vast. Daar plaats ik een ander relais dat ik nog had liggen om degene die het niet meer doet te vervangen. Het is niet precies de goede, maar zal het zo wel even proberen. Dat lijkt te werken en vertrekken weer. Ongeveer anderhalf uur later weer volg alarm. Het zojuist provisorisch geplaatste relais is er alweer mee gestopt. Stom niet aan gedacht dit relais was niet geschikt om permanent bediend te worden en nu is de spoel verbrand.

Ga eens in overleg met de elektricien in Nederland. Over de nu te volgen strategie. Want goede scheepselektriciens zijn hier niet te vinden. En het juiste relais blijkt ook al moeilijk te vinden. Henny was toch al van plan om naar Nederland te gaan voor de kinderen. Dus die vertrekt nu vanaf sluis Dracé. Wij varen voorzichtig verder op ons nood stuurwerk. Het is hier erg ruim en nauwelijks stroom. Normaal zouden we vandaag wel naar de losplaats gevaren zijn maar zonder piloot is het erg lastig om het schip recht te houden als het donker is. Dan slinger ik als een dronken dobber heen en weer. Varen nog door de stad van Lyon en knopen dan vast.

De laatste paar sluizen van de reis, tegen de middag zijn we op de losplek. Morgen ochtend kunnen ze lossen. Vanmiddag boodschappen halen en op jacht naar een relais dat ons weer terug naar Nederland toe brengt, en dan kunnen we het daar weer goed laten repareren.

Blijk niet op de juiste plek aan de kade te liggen. Klein stukje verhalen en starten met lossen. Dat lossen is zo gebeurd. Snel even papieren halen. We maken eerst het ruim en het schip schoon. Besluiten dan alvast maar een stukje op te korten. Ons plan om weer via de Rijn terug te varen is min of meer in duigen gevallen. Het Rhône Rhin kanaal gaat de 10e dicht voor 7 weken. Om daar voor die tijd nog door te zijn moeten we morgen aan de 1e sluis liggen en dat is alleen haalbaar als we vannacht door gaan. Nu Henny thuis is en de zijinstromers nog aan het begin van het traject zitten lijkt me dat geen optie. Gaan dus maar dezelfde weg terug. De komende dagen eens zien een reis te organiseren. Maken wat vroeger vast vanavond want we vallen in Vienne precies samen met de Picaro en Liane.

We vertrekken alle drie dezelfde tijd. Wij in de opvaart de anderen verder af. Nu de Doubs geen optie meer is moet ik misschien bij het bunkerschip in Loire sur Rhone toch nog wat bunkeren. Zodat we met de voorraad in ieder geval weer België kunnen bereiken. Voor de zijinstromers proberen we de service die het afstempelen van dienstboekjes en zo regelt te bereiken. Dat blijkt niet eenvoudig. Normaal zijn ze al niet zo flexibel, maar nu met de lockdown in Frankrijk lukt er helemaal niets. Afstempelen… vandaag?? Het is hier geen Mac Donalds.

Als we vertrekken is het mistig en dat blijft het tot de middag. Ben erg blij dat ik in samenwerking met de elektricien in Nederland de piloot weer aan de gang gekregen heb. Anders is het varen op radar niet te doen. Precies in de brug Saint Laurent in Mâcon krijg ik te horen dat we aan de reis zijn. Alleen niet met de reis waar we mee bezig waren. Geen mout naar Antwerpen maar gerst naar Lieshout. Als ik akkoord ben tenminste. Ja hoor, geen probleem.

Blijf vanmorgen in Seurre liggen, omdat ik een vergadering heb. Een video vergadering wel te verstaan. Dan is de kans op voldoende netwerk groter dan zomaar ergens in het midden van niets. Bovendien kunnen Mickael en Pauline even het stadje in voor wat boodschapjes en een vers broodje. Na afloop vertrekken we weer richting kanaal. Doen de laatste grote sluis. Varen St Jean zo voorbij en dus ook het Rhône Rijn kanaal. Vanavond blijven we nog op de Saône liggen.

Staan wel gewoon om 7 uur op. Dan nemen we ballast in en halen de stuurhut er af. Zodat we om 9 uur klaar zijn voor de bruggen van 3,5 meter. De eerste paar zijn weliswaar nog wat hoger, je kan er maar klaar voor zijn. In Reneve zijn ze bij de brug aan het werk en hebben er een stelling geplaatst die echt laag is. Het past en daar is alles mee gezegd. Ik moet mijn team zijinstromers nog goed begeleiden. En waarschuwen voor de lage bruggen. Het heeft allemaal weinig marge. Tegen de avond komen we 3 geladen schepen tegen. De laatste in het donker. Verlichting op de sluis is kapot. Als we de buurman gekruist zijn gaan we op de sluis af. Hij staat groen. Als we heel dicht bij de sluis zijn zie ik dat de deuren dicht zijn. Dat is schrikken net op tijd het schip stil. Zo zou je ongelukken krijgen.

Het licht heeft waarschijnlijk de hele nacht groen gestaan, want dat staat het nu nog en de deuren dicht. Omdat ik geen enkel vertrouwen heb dat de sluis straks gewoon in bedrijf gaat zonder in storing te vallen bel ik om 7 uur weer de controle post en doe verslag van hetgeen hier is gebeurd. “Ik stuur iemand” Terwijl hij dat zegt gaan de deuren open. Het licht op rood/groen. Als de deuren open zijn gaat het licht weer op groen. Nog nooit zoiets soortgelijks gehad. Meteen door de sluis het eerste schip kruisen. Daarna komen er nog drie vandaag. Varen door de tunnel en nog een paar sluizen af aan de Marne kant.

Valt niet mee om wat te zien vanmorgen, het is behoorlijk mistig. De nieuwe lelijke klapbrug die in de plaats is gekomen van het antieke draaibruggetje hebben ze wel iets breder gemaakt. Iedere sluis die we verder komen betert het zicht, maar tegen de middag breekt de zon veel belovend door en verlicht het landschap prachtig. Gewoon genieten zo. Al blijft het werk en moeten we verder. In het pand van Chaumont zien we meer en meer wandelaars. En lopen onze voor buurman achterop. Die vaart geballast met de stuurhut er op. Hij laat ons er even voorbij. En net als op de heenweg in het tunneltje van Conde komen we een buurman tegen. Dat gaat daar prima. Beneden Brethenay maken we vast op de ene dukdalf. Mooi plekje voor de vrije dag van morgen.

Frankrijk viert het einde van de 1e wereldoorlog in 1918. Staan wat later op, maken een mooie wandeling door het bos en langs de Marne. Over oude bruggetjes. De huizen zijn netjes opgeknapt. Na de middag rij ik nog een rondje op de motor. Dat is wel tamelijk illegaal. Frankrijk is in lockdown en je mag maar voor een beperkt aantal redenen het huis uit. Een motor tochtje hoort daar niet bij. Ondanks mijn burgerlijke ongehoorzaamheid kom ik na een paar uur weer veilig terug aan boord.

Misschien wel dankzij het onophoudelijke gemopper van schippers over het slechte onderhoud en beheer van de vaarwegen. Zijn hier in een paar pandjes stukken damwand geslagen en grond achter het damwand en het resterende deel van de oevers gegooid. Daar kan ik dan wel weer enthousiast van worden. Al is het de bekende druppel op de gloeiende plaat, maar het is toch positief. De Hollanders van het mooie huis met de ronde gevel zijn er nu ook niet. Zal met de lockdown te maken hebben. Je mag momenteel niet zo veel in Frankrijk. Wij varen lekker weg vandaag zonder storingen.

Dat de pandjes ook nu nog aan de lage kant staan is leeg minder bezwaarlijk. Des te meer ruimte geeft dat onder de bruggen. Al staat het nergens zo ver te laag zoals op de heenweg. In St Dizier ligt een berucht lage spoorbrug die deze zomer nog een stuurhut heeft geslachtofferd bij een collega. Dus daar kijk ik goed uit. Van ver lijkt hij helemaal zo laag niet. De brug die er voor ligt is zeker 30 cm hoger on ontneemt het zicht. Hoe dichterbij we komen, zie ik geen lage brug er achter. Blijkt dat deze is weg gehaald. Op de heenweg lag hij er nog. Ook vandaag loopt het lekker en varen zelfs bijna uit het kanaal.

De laatste twee sluizen van het Marne Saone kanaal zijn voor vanmorgen. Dan rest ons enkel nog een stukje lateraal a la Marne en komen we net voor de middag aan op de laadplek in St Germain la Ville. Gaan eerst op het gemakje lunchen en daarna bouwen we de boel weer op en pompen de pieken leeg. De autokraan heeft wat kuren. Twee beveiligingen voor de lier functioneren niet naar behoren doordat de schakelaartjes wat vocht problemen hebben. Dat los ik die middag nog op. Het aanzuig filter voor de toilet spoelpomp ontdoe ik van waterplanten. En de hydrofoor druktank in het gasten verblijf voorop heeft wat extra lucht nodig.

Genieten van een vrije zondag. Door het wat regenachtige weer is hij uitermate geschikt om achterstallige mail weg te werken en andersoortige administratieve werkzaamheden te doen. De praktikkanten zijn bij de bakker langs geweest en hebben de helft van het patisserie assortiment mee genomen. Erg lekker, alleen 's avonds is er weinig eetlust meer over voor het diner.

Eerst ijken opnemen, niet dat dat tegenwoordig nog moet, maar voor de stagiaires hoort het wel tot de kennis die ze moeten beheersen. Het laden gaat hier best vlot en makkelijk. De laadpijp bestrijkt het hele ruim zonder te verhalen. Voor de middag hebben we de vrachtpapieren en de auto weer aan boord. Het zijn hier lange panden dus doen maar 5 sluizen vanmiddag. Er stranden voor sluis 24 van Condé sur Marne.

De sluizen in het valleitje van Conde varen altijd zwaar in en uit. Makkelijk tijd om een vers broodje bij de bakker te scoren. Komen de 2e buurman tegen onderweg naar Contrisson. Ook daar zijn vanwege de langdurige sluiting door “watergebrek” overvloedig waterplanten die de bedding van het kanaal hebben overgenomen. De drie sluizen in Reims schutten sinds vorig jaar of zo 's avonds een uurtje langer. Doen ze daarom alle drie nog en varen door de stad van Reims naar Courcy. Daar komen we weer eens van voor tot achter tegen de kant aan. Luxe, merken onze stagiaires op. Maar volgens mij is dat de omgekeerde wereld. Dit zou normaal moeten zijn. En als je anderhalve meter of meer af blijft is dat armoede.

Het is glad op het voordek. Volgens mij de eerste keer nachtvorst. We gooien los en beginnen aan de eerste sluis. Nog 10 kleine, althans dat dacht ik, maar het worden er nog meer. Het canal Abbecourt is in stremming en moeten dus via de Aisne. In Loivre halen we vers stokbrood en in Gaudart verse eieren. De laatste drie sluizen bij Berry au Bac moeten ze maar even zonder mij doen. Ik heb weer een video vergadering staan. Daarna maak ik het kacheltje voorin gereed voor gebruik en plaats de kachelpijp. Het wordt nu serieus fris en dat is niet meer even snel te bestrijden met een elektrisch kacheltje. In het donker doen we de dubbele van Celles en varen het eerste pand op de rivier Aisne. Het water staat laag.

Een race tegen de klok. Om kleine stremming voor te blijven, draaien we vanmorgen wat harder. Er zijn scheepvaartberichten uitgegaan voor oponthoud van drie kwartier bij drie sluizen. De onderbrekingen zijn opéénvolgend bij de sluizen in de zelfde richting als wij varen. We blijven ze gelukkig voor en zijn na de middag aan de monding in de Oise. Deze varen we op naar Janville. Daar zit een stukje boven de sluis een duiker waar een klein waterloopje onder het kanaal door voert. Deze was onlangs lek en heb daar scheepvaart berichten van voorbij zien komen. Is zelfs een paar dagen gestremd geweest. Nu liggen er boeien in de midden met oranje knipperlichten, pompen en borden, maar duidelijk waar we nu langs moeten is het me niet. Vraag het aan de sluiswachter en die weet raad. Onze stagiairs reizen vanaf Noyon terug naar huis.

Flinke hinder van de mist. De buren van een schutting er voor gaan er een stuk trager door dan gisteren. De zon komt snel te voorschijn en meerdere keren heb ik gedacht dat de mist zich nu wel gewonnen moest geven, maar dan kwam er weer een verse mistbank. Tot tegen de middag gaat dat zo door. In Clery gaat Henny de kinderen halen. Althans als er niemand positief test op corona. Keelpijn zonder koorts, maar op dokters advies toch getest. Het blijkt loos alarm en dus komt Henny met de auto vol terug naar boord.

De laatste sluis van het Canal du Nord schutten we af. Er ligt geen opvaart te wachten. Dat is voor het einde van de week ongebruikelijk. Teken dat het niet best is met werk. Besluit deze keer via de Leie te varen. Bij Douai hoor ik via de marifoon dat sluis 5 op CdN stremming heeft. Denk daar ben ik mooi aan ontsnapt. Alleen bij sluis Don hebben we hetzelfde aan de broek. Sluis heeft panne. De monteur is onderweg. Die heeft het euvel snel verholpen. Dat beperkt de vertraging gelukkig. In Lille is de sluis niet kapot, maar moeten we net zo lang wachten. Geen vlotte sluiswachter hier. Door de eerste sluis in België knopen we vast. In Vlaanderen zijn ze al gestopt en beginnen morgen om 10 uur weer. Dan vaar ik dat pandje morgen ochtend wel.

We zijn al een tijdje niet meer hierlangs geweest en dat laat zich zien. De werkzaamheden beneden de brug van Komen beginnen nu tocht echt serieuze vormen aan te nemen. Als de volgende keer weer zo lang op zich laat wachten, varen we misschien wel door de nieuwe afsnijding. Bij de sluis licht al wel het één en ander maar we kunnen mee schutten. De samenstelling blijft zo tot er buren afzwaaien naar het zijkanaal naar Roeselare. De rest vaart door tot Evergem. Waar we de laatste schutting af hebben vandaag. Daar had ik niet meer op durven rekenen. Nu is het tij van morgen ochtend op de Westerschelde haalbaar.

Ook in Terneuzen vorderen de bouw werkzaamheden bij de nieuwe sluis. We mogen via het nieuwe doorsteekje naar de midden sluis. Gisteravond gedacht dat er vanmorgen mist zou zijn, maar is loos alarm. Prima zicht. Op de Oosterschelde zie ik weer een zeehond gaan. Altijd grappig om die beesten zo in het wild te zien. Dit weekend verliep het zo voorspoedig dat we morgen al wel op de losplek kunnen zijn. 's Middags krijg ik bericht dat we morgen om drie uur kunnen lossen. Dus besluit via de Zuid Willemsvaart te gaan en vanavond door naar Empel. Is niet de kortste weg, maar nu zonder stroom op de Maas wel de snelste denk ik.

Het kan hier soms druk zijn al is daar vandaag geen sprake van. De sluizen staan klaar. In Veghel liggen twee spitsen te wachten op lossing. Dat zal niet iedere week meer gebeuren. Onderweg liggen verschillende kempenaars met gerst van overzee ook voor Lieshout. Tot ik op de losplaats ben tel ik er al 5. Terwijl we een plekje zoeken om vast te maken krijg ik de melding dat wij niet voor donderdag lossen en of we tot die tijd een ander plekje kunnen zoeken. Nou nee, nu niet meer. Ik wist niet beter dan dat wij om drie uur gingen lossen. Als er dan niemand is die me bericht dat het later wordt vaar ik alle alternatieve ligplaatsen voorbij. Waar laat ik nu het schip dan? Ik blijf nu liggen, moet er maar een betere planning gemaakt worden. Als antwoord krijg ik “achterlijke vent” naar mijn hoofd geslingerd. Ik had eerlijk gezegd een warmer welkom verwacht.

Eerst eens lekker uitslapen, dat is al even geleden. Na het ontbijt ga ik eens zitten voor een aantal bestuurszaken. Er is best het één en ander gaande en in deze tijden is het lastig om vergaderingen te houden op de gebruikelijke manier. Er wordt daarentegen online flink vergaderd met teams, zoom of skype. Waar ik dan wel aan wennen kan is dat je reistijd 0 is, maar verder blijft het behelpen. Wel mooi dat het tegenwoordig allemaal mogelijk is, een paar jaar geleden was zoiets aan boord nog ondenkbaar met de beperkte mobiele internetverbindingen. Na de middag spelen we een paar spelletjes met de zieke die aan boord is gebleven. Die online lessen stellen niet zo gek veel voor als je het mij vraagt.

Dan zijn we aan de beurt om te lossen om de achterstand wat in te lopen hebben ze vannacht de hele nacht door gelost. Al blij dat die beurt ons niet ten deel is gevallen. Als we leeg zijn varen we naar sluis 5 voor een geschikte ligplaats. Dan met zijn allen in de auto naar Duitsland om onze pup op te halen. Die was gisteren precies acht weken oud. Het is een schattig dotje. De tweede keer dat we haar zien. Enorm gegroeid sindsdien en dat zal ze voorlopig blijven doen. Ze is namelijk weer een herder, net als de vorige, maar deze is zwart in plaats van wit.

Nera heeft het best flink gedaan het eerste nachtje aan boord. Wel een paar keer er uit geweest. We vertrekken richting Dordrecht om volgende week het stuurwerk wat aan te laten passen. Op de Saône viel die in storing en hebben we provisorisch wel weer aan de gang gekregen, maar het moet nu goed gerepareerd. Al heeft deze methode het toch meer dan 1000 km goed uit gehouden. Had me voorgenomen om na het Wilhelmina kanaal en de Amertak via de Biesbosch te varen, maar daar is het te laat voor. Die schut maar tot 17:00 uur en enkel op bestelling vooraf. Dus dan maar via de Kil. Als we uiteindelijk een plekje in de Kalkhaven hebben rijden we naar huis.

tot en met zondag 29 november. Allereerst bij oma op visite. Dat is zeker voor mij al een hele tijd geleden met de reis naar de Rhône. Nadien even naar het stadscentrum voor een nieuwe broek en wat sinterklaas cadeaus, maar ben niet de enige in de stad. Ik denk dat ik zonder corona terug naar huis gekomen ben. Over een paar dagen weten we het. Op de motor nog snel even naar een winkel in Woerden. Daar staat op de parkeerplaats een suzuki GS 500 E. Zo één heb ik ook gehad. Nu ze zo naast elkaar staan is de BMW een stuk groter. Had ik niet gedacht. Zondag nog ff bij oma langs. Onze hout voorraad is behoorlijk afgenomen. Er liggen nog wel planken die opgehaald zouden worden, maar vanwege corona gaat dat allemaal niet door, dus zaag ze nu in korte stukjes om in de haard te gooien. Zondag avond weer naar boord als de jongste twee op internaat zijn.

tot en met woensdag 2 december. De monteur heeft het stuurwerk best vlot aangepast. Hij lost tevens een paar andere storingen op. Bij de Hatz generator had ik weer eens brandstof lekkage. Haal bij Dolderman wat onderdeeltjes en dan moet dat weer opgelost zijn. De bunkerboot komt langs en vult alle tanks met GTL en laat ook wat drinkwater achter. Knutsel de schakelaars voor de hijsafslag nieuw op de autokraan. Ondertussen een zoom vergadering gehad, even bij kantoor langs gegaan, op visite geweest en een reis aangenomen. Donderdag avond in Rotterdam laden voor Evry, voorbij Parijs.

tot en met woensdag 2 december. De monteur heeft het stuurwerk best vlot aangepast. Hij lost tevens een paar andere storingen op. Bij de Hatz generator had ik weer eens brandstof lekkage. Haal bij Dolderman wat onderdeeltjes en dan moet dat weer opgelost zijn. De bunkerboot komt langs en vult alle tanks met GTL en laat ook wat drinkwater achter. Knutsel de schakelaars voor de hijsafslag nieuw op de autokraan. Ondertussen een zoom vergadering gehad, even bij kantoor langs gegaan, op visite geweest en een reis aangenomen. Donderdag avond in Rotterdam laden voor Evry, voorbij Parijs.