We laden 2e beurt, maar omdat het best hard gaat zijn we met de middag ook geladen. En beginnen aan de reis. Henny vaart zodat ik het schip schoonmaken kan onderweg. Daar ben ik wel een uurtje of drie zoet mee. Werkt wel prettiger met een schone schuit. Varen weer via Abbecourt al komen we niet ver.

De noten liggen hier voor het oprapen op het jaagpad. Blijkbaar zijn er niet veel liefhebbers voor. De mobiele sluiswachter ook niet, die rijdt ze enkel plat met de autobanden. Vandaag let ik extra op bij plekken waar ik op de heenweg zoveel wild heb zien staan. Nu is er niets te zien. Aan het eind van de dag gaat de auto van boord en rijdt Henny naar de kinderen.

Eerst het idee dat we alleen op de wereld zijn, je komt bijna niets tegen, je hoort niets op de marifoon en dan zit je opeens met drie schepen boven de sluis. In het Canal du Nord schutten we dus ook niet alleen. Er zijn deze ronde veel meer schepen in omloop. Fijn dat het dus een beetje aantrekt met werk. Het was wel wat triestig gesteld daarmee.

Schutten op aan Moislains en varen naar de tunnel. Voordat je dan aan de eerste sluis afvarig bent is het middag. Dat heb je op zondag. Mijn buurman kan een schutting opschuiven zodat ik vanaf daar alleen schut. Henny was het weekend thuis bij de kinderen. Vaar naar Pont Malin en daar komt ze vanavond terug aan boord.

Eerste werk is de auto op de roef draaien dan schutten we met een groot schip af. Voordat wij aan Denain zijn is die afgeschut. Beneden sluis Fresnes zijn ze druk aan het baggeren. Het zou gaan om de lang beloofde baggerronde die het Canal Pommereul Condé weer bevaarbaar zou maken. Dat zou echt heel welkom zijn, want deze reis varen we nu weer een halve dag om. En dat doen veel schepen iedere reis weer in beide richtingen. Terwijl er een kanaal ligt. In gebruik geweest, maar door achterstallig onderhoud nu al meer dan 26 jaar niet gebruikt kan worden. Behoorlijk treurig

Bijzonder, wij zijn de enige heden morgen aan sluis Obourg. En zelfs de scheepslift van Strepy Thieu roept mij op dat de bak beneden voor me klaar staat. Dat gaat prima zo. Mogen niet klagen wat dat betreft. De drie sluizen op het kanaal tot aan Charlerois hebben een opknapbeurt gekregen. De staal constructie van de sluisdeuren zijn fris geschilderd. Ik hoop dat ze de pomp installaties ook aanpakken. Nu staan er nog gehuurde noodpompen naast, lijkt me ook een kostelijke zaak. We varen nog een eind de Sambre af. Met af en toe felle buien. Eigenlijk bijzonder dat er werkelijk geen stroom gaat op de Sambre als je na gaat hoeveel regen er al gevallen is de laatste dagen. Geeft des te meer aan hoe groot het te kort was in de natuur.

Dat laatste stukje Sambre is minder industrieel dan rond Charlerois. Best wel mooi eigenlijk. In Namen nemen we de Maas en ook die is kalm. Van voorstroom voordeel is vrijwel niets te merken, tegen de avond komen we in bereik van Nederlands telefoon netwerk. Alleen sluis Ternaaien is een hindernis om rekening mee te houden. Een uur is eigenlijk altijd te weinig. Niet eens slecht getroffen maar voordat je beneden staat zijn we 1 uur en 45 minuten verder. Born als eind bestemming vandaag gaan we niet meer halen en zoek een plekje in Stein aan de kade.

Zorgen dat we weer vertrokken zijn voordat ze hier starten met laden, zodat we niemand in de weg liggen. Born en Maasbracht schutten we af en nemen dan sluis Panheel weer opvarig. Daarna de Zuid Willemsvaart afvarig. Best nog een eind varen, maar zijn wel net voor donker op de losplaats in Lieshout.

Om half 11 mogen we onder de kraan komen. Henny rijdt hiervandaan naar het thuisfront. Het lossen gaat best wel snel en als de mensen van de fabriek de papieren komen brengen zeggen ze ook dat er zo nog een schip aan komt die ze meteen gaan lossen. Dus maak snel even het schip klaar voor de vaart en vertrek. Bij mijn leegmelding krijg ik bevestiging. Dinsdag in Antwerpen laden voor Salaise sur Sanne. We gaan weer eens wat verder weg. Het kanaal gaat maandag weer open. Vaar nog naar Oosterhout en ga dan weekend houden. Had er niet op durven rekenen, maar kom net voor sluitingstijd door sluis 4. Daar zijn ze bezig met de brug over de sluis. De brug of eigenlijk alleen de klep openen ze nu met een hijskraan en daardoor maar beperkt bediend.

Uitslapen is er niet bij, we rijden al vroeg weg om op puppy bezoek te gaan in Duitsland. En omdat het best een eindje rijden is moet je op tijd vertrekken als je tenminste vanmiddag ook nog iets wil doen. Het bezoek bij onze pup Nera valt in de smaak, maar ze zijn vandaag 10 dagen oud en moeten voorlopig nog bij mama hond blijven. Op de terugweg rijden we langs een specialist voor satelliet ontvangst. Onze schotel en LNB horen al niet bij elkaar en het ontvangst was niet zo super, maar de laatste tijd lukt het vaak niet om beeld te krijgen. Ik heb alles meegenomen, zodat nagekeken kan worden waar het aan ligt. Antwoord: Overal aan. Loop de zaak uit met een nieuwe schotel antenne LNB en ontvanger. Zijn we weer helemaal up to date. Al moeten we dan ook de oude TV omruilen voor een afdankertje van de buren. Onze oude TV heeft geen HDMI aansluiting, enkel een scart, maar dat zit niet meer op de nieuwe ontvanger.

Nu wel een rustige zondag. Brengen bezoek aan oma, doen wat met de kinderen als ze even pauze hebben van het huiswerk. Rij weer een rondje op mijn oude brommer. Nu die onlangs zijn kenteken heeft gekregen moet hij ook verzekerd zijn. Of je moet hem schorsen, maar dat heeft het RDW zo onaantrekkelijk mogelijk gemaakt. Want dat moet minimaal 1 jaar. Dus nu hij dan verzekerd is en weer legaal de weg op mag rij ik er graag een stukje mee. Alleen de gasnaald loopt steeds vast. Heb hem al 5x schoongemaakt, maar na een paar kilometer rijden zit ie weer vast. Dan valt mijn kwartje, gooi de oude benzine weg en tank nieuwe zonder bio componenten en het probleem is verholpen.

Vaar naar de autosteiger en pak de auto mee. Dan via Marksluis, Markkanaal en de Mark naar Dintel. Mooi varen hier. Volgens mij de eerste keer dat we dit in deze richting varen. In Dintel bunkeren we GTL en smeerolie. Zal vast een dikke rekening zijn. Al komen we er mee in het zuiden en weer terug dus kunnen een poosje vooruit. Dan maak ik het ruim schoon onderweg, terwijl Henny naar de Kreekrak vaart.

Vanmorgen tijd om de zaterdag nieuw gekochte satelliet onvang set samen te stellen en te installeren, maar dan worden we geroepen om te gaan laden. 250 ton kunstmest. Het komt met twee achter elkaar geplaatste transportbanden uit de loods. Binnen gooit en bulldozer bakken in de trechter. Een heel spel en daarom moet je ruim van te voren stop roepen. Het maakt het er niet makkelijker op als het op de centimeter aan komt. Het lukt om het schip gestrekt te laten komen, maar wel een paar ton te veel van het goede. We zullen er wel komen zeker. De Royersluis begint pas vanavond weer met schutten. Eerder is er toch geen tij, Nu even tijd om de schotel antenne uit te richten en dat lukt vrij vlot. 'Avonds naar Steendorp.

Nu is het wachten op tij. Liggen 4 breed op steiger en vertrekken allemaal als de ebstroom sterk verminderd en voordat we aan Temse zijn loopt er vloed. We moeten trouwens alle vier naar het zuiden. Verder voor zitten ook nog 4 spitsen voor Zuid-Frankrijk en zitten er ook nog een stuk of 4 een dag achter. Gelukkig dat het werk heeft kunnen wachten tot het kanaal weer open was en niet per vrachtwagen reeds vervoert is. Na Merelbeke verder de Schelde op. Varen vanavond naar de eerste sluis in Wallonië.

Zoals gewoonlijk zijn we daar niet alleen. De derde schutting is voor ons. Daarna is iedereen weer gerangschikt en loopt het wel redelijk. Aan de eerste sluis in Frankrijk is het druk, daar liggen in zowel op als afvaart meerdere schuttingen. Er zijn baggerwerkzaamheden aan de gang richting Pommereuil. Alleen erg veel verder zijn ze nog niet gekomen in vergelijk met 10 dagen geleden. Nog steeds zijn ze aan de monding bezig en daarvan is nu ongeveer 1/3 gedaan. De schutting voor ons valt boven de sluis al weg. Een 110 meter voor de container terminal. Een andere in Valenciennes en Trith. De laatste sluizen staan weer klaar en varen naar Iwuy, de eerste sluis op het Canal St Quentin. Het Canal du Nord is deze week gestremd.

Geen sluiswachter te bekennen vanmorgen. Dat moet niet per sé. De sluizen zijn geautomatiseerd, maar meestal is er wel iemand om je te voorzien van een afstand bediening. Ook dat gaat via een automaat. Onderweg komen we een aantal schepen tegen. In Cambrai loop ik naar de bakker voor een broodje. Alleen heb ik een paar klanten voor en ieder hebben ze blijkbaar de behoefte om de laatste ontwikkelingen met de verkoopster bespreken. Ondertussen hoor ik de sluis alweer piepen. De deuren gaan open. Ik heb nu nog één klant voor dus besluit onverrichte zaken de winkel weer te verlaten en mij naar boord te spoeden. Henny kijkt wel een beetje raar dat ik zonder brood terugkom. Tja, de tijden dat je als schipper voorrang kreeg bij de bakker zijn verleden tijd. Het valt me op dat alle sluizen nieuwe borden hebben gekregen met de sluisnaam er op. Hoe ver het naar de vorige en de volgende is. De oude waren helemaal zo slecht nog niet en denk geen twintig jaar oud. Ik denk dat iemand de prioriteiten lijst onderste boven heeft gehouden. Geld voor noodzaak is er niet, maar het wel uitgeven aan onzinnigheid. Typisch VNF.

Geen stress vanmorgen. Op gemakje ontbeten. Auto aan de wal. Henny gaat de kinderen halen. Ze hebben herfst vakantie. Ik heb wel tijd om het schip af te spelen voordat de rame vertrekt. Hij komt met drie schepen achter zich aan de tunnel uit. Wij zijn met 6 schepen heden morgen. Dat merk je. Het gaat beduidend langzamer. Eenmaal aan de andere kant van de berg wil de lege die achter ons hangt en eigenlijk gewoon eerst is niet voorbij. Alle tegenliggers hadden het er al over. De waterplanten die nu ook het Canal St Quentin hebben overgenomen. En inderdaad die zien we steeds meer. Veel los gevaren, dat vaart een beetje beter misschien, alleen die drijven dan voor de sluisdeuren en verlaten, verstoppen daar de water doorlaat enorm en veroorzaken foutmeldingen bij de automatische sluizen. We komen in het pand van St Quentin maar niet verder. Zie dat het Kermis is in St Quentin, het ziet er wel gezellig uit. Niet druk overigens, wel begrijpelijk, maar zullen moeilijke tijden zijn voor die ondernemers.

Onnavolgbaar is de VNF soms. We kunnen op zondagmorgen om 7 uur verder. En die extra tijd zijn we tegen de middag alweer kwijt. Iedere sluis valt in storing vanwege de water planten, omdat er maar 1 sluiswachter is voor 4 sluizen, maar wel 8 schepen in zijn sector zitten is het een rommeltje. Bij elkaar dik 2,5 uur wachttijd en in de panden zijn we zeker één km per uur kwijt. Het plan om Abbecourt op te schutten vandaag valt lelijk in duigen. Na het canal St Quentin doen we nog ééntje op het canal lateral Oise en dan is de dag om.

Drie sluizen nog voordat we aan het Canal Abbecourt zijn, maar eerst in Chauny bij de bakker langs. Die heeft altijd goede spullen. En dat precies op het goede tijdstip. Smullen dus van een vers stokbroodje. Ondanks dat we bij een sluis een spookachtige storing hebben loopt het verder vlotjes. En komen we maar een uurtje te kort om in het lange pand van Berry au Bac te komen. Maar eigenlijk vinden we dat niet erg anders had het weer zo laat geworden. Nu om 7 uur vast door de tunnel.

Vier sluisjes af schutten en dan richting Berry. Daar is het even druk want komen 3 schepen tegen, allemaal zo'n beetje rond dezelfde tijd bij de sluizen. Twee vertrekkers van de silo in Berry en een afvaart die van verder komt en nu opeens twee schepen voor heeft. De volgende afvaart zien we pas weer aan Loivre en Courcy. Er is toch een beetje meer beweging dan de vorige keer hier.

De stad geeft voldoende licht om de ingang van de sluis te vinden zo in het donker. De dagen korten snel nu en het eerste uur heb je er eigenlijk extra licht bij nodig. De schijnwerpers daar voor staan op de boeiing, maar vanmorgen gaat de stekker er niet in. Na Reims is de dag al voldoende gevorderd dat extra licht niet meer nodig is. Vergeet bijna dat er een video vergadering op de agenda staat. Iets te laat aangeschoven. Henny kan een sluisje alleen doen. Gaat ze prima af hoor. Tot wel drie keer hebben we vandaag een sluis in storing. Daardoor net op het nippertje door Condé gekomen.

Mooie sterrenhemel vanmorgen. En niet eens koud, in tegendeel zelfs. Dus nu wel de extra lampjes nodig om de sluis in te varen. In Chalon is de brandweer met drie bootjes in de weer, maar de sluiswachtster verteld dat het waarschijnlijk een oefening is, want ze hebben niets laten weten. Als het iets serieus is dan hadden we wel een verzoek tot sperring gekregen. En inderdaad ze steken allemaal ontspannen hun hand op, waarschijnlijk het mooie weer aangegrepen om te oefenen met varen. Nou wil ik niet te zuur overkomen, maar die ene kan zeker wat oefening gebruiken. 's Avonds schutten we nog net het kanaal der zeven zuchten in.

Door de schepen die voor ons uit zitten is er al veel wier los gevaren. Tijdens de sluiting van het kanaal deze na zomer heeft dat ongestoord kunnen door groeien. En dat drijft nu veelal voor de sluisdeuren. Met opschutten pakt dat verder samen en voorkomt dat de sluisdeuren bij het openen volledig in de deur nissen kunnen komen. En als de deuren niet volledig open zijn kan een spits de sluis niet uit. Dus is het wierscheppen tijdens het opschutten. Eigenlijk het werk van de vaarweg beheerder. Vanmorgen hebben we een vrouw die dat moeizaam en onhandig doet. Na het een sluisje te hebben aangekeken ga ik uit eigenbelang aan de andere kant mee helpen. Ze heeft toevalligerwijs twee van die hooivorken. Boven Orconte drijft er duidelijk minder losgevaren wier.

Het jacht dat gisteren voorbij is gekomen ligt in St Dizier nog te slapen. Die zal over een paar uur wel weer achter zitten moet je rekenen. Dat blijkt zo te zijn. We laten hem nog een keer weten dat we niet van plan zijn iedere dag haasje over te gaan spelen, dan blijf je er maar achter. Waar ik me ook zo aan stoor op de Franse radio. Als ze een fragment laten horen van bijvoorbeeld een Amerikaan of Duitser. Laten ze eerst 1 a 2 seconden de originele geluidsband lopen en dan komt de Franse vertaler er dwars overheen kwekken. Dan moet je dus eerst weer even schakelen. O' dit is Engelstalig dat versta ik. Dus ga je daar op focussen. Dan komt de Franse versie er overheen maar wel net iets meer op de voorgrond zodat je het origineel niet meer kan verstaan. OK dan, weer omschakelen naar Frans luisteren. Dat heeft meestal als resultaat dat ik geen van beide heb verstaan. Ben ik de enige die zich daar aan ergert?

Het loopt niet al te best. Het verbaasd me dat er nu veel panden niet goed op peil staan. Sterker nog er zijn nu veel meer panden en verder beneden peil dan in juli toen het kanaal al reeds 20 cm was afgewaardeerd. Erg vervelend en hadden we niet op gerekend, want in de Marne is voldoende water. Het komt dus weer eens neer op slecht beheer. 's Avonds in het donker zakt de snelheid af en toe naar 1kmh. Als ik dan 400 meter beneden de sluis echt vast kom te zitten heb ik er genoeg van. Zet de motor stil en hou het voor gezien.

Alleen staat vanmorgen het water nog lager. Geen beweging meer in te krijgen, laat de controle post weten hoe het er hier voorstaat. Ze beloven water. Vier uur later staat het water weer wat hoger en ga het eens proberen. Na een uur zijn we dan de sluis in geschoven. Maar het pand hier boven staat nu 40 cm te laag. Dat is het proberen niet waard en blijf in de sluis liggen. Mooi de tijd om een videovergadering bij te wonen zo. Om twee uur staat het pand nog maar 10cm te laag dus ga er weer één proberen. Hij blijft gaan al komen we niet boven de 2 km/h. Zo tobben we verder vandaag en doen maar 4 pandjes. Dat is geen best gemiddelde.

De pandjes blijven aan de lage kant staan. Het komt omdat de waterplanten de voeding of overloop verstoppen en zo het pand beneden te weinig water krijgt. Dat zou betekenen dat die panden die voeding direct uit de Marne krijgen goed hoog zouden moeten staan. Je raad het al dat is helaas niet zo. Vanaf Riaucourt zijn er minder waterplanten en zijn de panden goed gevuld met water, zodat we weer af en toe de 4 km/h bereiken. Vaart stukken prettiger.

We passeren Chaumont. Er fietst een man een paar pandjes mee en fotografeert wat af. Later publiceert hij ze op Vie fluvial. Al vraagt hij wel of we dat goed vinden. Nou prima hoor. Sinds gister zijn er twee potentiële zij-instromers aan boord gekomen. Ze willen praktijk ervaring op doen, zij zijn lang op zoek geweest naar een spits waar op dat kan. Het zijn Fransen en daarom eerst op zoek gegaan in Frankrijk. Uiteindelijk via de ELV website het stage traject gevonden.

Ze beginnen niet onder de makkelijkste omstandigheden. We zitten in de kleine sluizen. Dat betekend weinig marge en werken met staalkern touwen. Het voordeel is wel weer dat er voldoende oefening is. Deze keer wel weer erg veel hinder van de waterplanten. Vooral de los gevaren planten dus die verlaten en overlopen verstoppen of tussen het schip en de sluismuur komen en daar zoveel frictie geven dat er bijna geen doorkomen aan is. Of de massa's die achter de sluisdeuren blijven zitten waardoor de deuren niet open kunnen. Uiteindelijk komen we vandaag boven. Varen door de tunnel en schutten vanaf Heulley Cotton de eerste acht nog af.

De dag begint hier met een adrenaline stoot. Ben nog maar net in mijn kleren en hoor een hoop paniek. Mikaël is in het water gevallen en Pauline schreeuwt of d'r leven er vanaf hangt. Het duurt even voor ik door heb wat er aan de hand is. Ik ren naar buiten, neem de buitenboord trap mee naar voren. Daar blijkt dat het wel mee valt. Want hij hangt nog met zijn ellebogen over het bestekrandje. Dus heeft alleen zijn benen in het water. Ik help hem terug aan boord te komen door een ruk aan zijn zwemvest te geven. Hij heeft zich verstapt bij het afstappen vanaf de luiken. Dus even douchen en droge kleren aan. Wij gooien vast los en vertrekken. Later op de dag lachen we er nog eens om.

Door alle opgelopen vertraging deze reis gaat het zelfs krap worden om vandaag op groot vaarwater te komen en als dat niet lukt dan zitten we morgen ook nog een dag extra gevangen. Want op 1 november wordt er niet gevaren op de petit Saône en het kanaal. Wel op de grote Saône en Rhone. Dat laatste stuk kanaal valt altijd tegen. Op de rivier helpt een klein stroompje ons mee. Bij het vallen van de avond komt er ook een deken van mist over de rivier. Helaas zijn hier geen radarvaart voorzieningen. Dus bij de invaart van de porte garde's en bruggen moeten we toch heel erg voorzichtig er op af varen om op ongeveer 50 meter voor de kop de opening te kunnen zien. Het vreet in ieder geval energie. Maar uiteindelijk raken we een paar minuten na tijd beneden de laatste kleine sluis en maken daar vast.