De laatste tijd deden de roerstand aanwijzers een beetje raar. De potmeters die daarin zitten zijn duidelijk stuk. Maak de kastjes los en breng ze weg zodat ze gerepareerd kunnen worden.

We hebben er even op moeten wachten. Eindelijk is het zover. Mijn oude brommer krijgt bij het RDW zijn kenteken keuring. En mijn motorfiets zijn importkeuring. De Motorfiets is in orde bevonden. Brommer in principe ook, maar ze kunnen het bouwjaar niet achterhalen. Er zouden in 1993 of 2007 nieuwe velgen in gekomen zijn. Nou dat kan pertinent niet waar zijn. Het ding is altijd in mijn bezit geweest en weet precies wat er mee gebeurd is. En dat dus niet, maar op mijn blauwe ogen wordt ik niet vertrouwt, dus moet een verklaring bouwjaar opvragen. Ga er achteraan bij importeur Honda op Schiphol. Daar verwijzen ze me door naar de locale dealers. En die verwijst me weer door naar een specialist van de M types. Die bevestigd er voor te kunnen zorgen en vraagt een aantal foto's van allerlei ingeslagen nummers in frame, motorblok en velgen.

Zouden vandaag laden, maar om één of andere reden kan dat niet. Wordt nu maandag. Zo erg is dat niet. Alleen op de plek waar we nu liggen mogen we maximaal 2 x 24 uur ligplaats hebben. Ik bel de sluis op en leg de situatie uit. Ze maakt er geen probleem van maar moet wel even contact zoeken met Rijkswaterstaat voor een ligplaats vergunning. Ook daar de situatie weer uitgelegd. Hij vraagt om adres gegevens om de factuur op te kunnen sturen, ben benieuwd.

Dagje vergaderen in Dordrecht, Nou is het doorgaans niet nodig stevig te ontbijten, omdat er daar goed voor ons gezorgd word, maar deze keer is het wel heel erg en denk dat ik vanavond niet meer hoef te eten.

Doen nog het een en ander thuis, maar rijden 's middags al terug naar boord. Installeer de roerstand aanwijzers weer en controleer of ze functioneren, alles is in orde. Het waait weer eens flink, dus doe eerst wat ballast in de achterpiek alvorens van de palen naar de autosteiger te varen. Daar gaat het vervoer aan boord en gaan richting laadplaats. Dacht dat die in het deel van de haven tegen de Nederlandse grens was, maar bleek dat die heel dicht bij de stad Antwerpen is. Dus veel kilometers voor niets gevaren. Er zijn ergere dingen.

Worden al vroeg uit bed gerammeld, buurman die eerst zou laden is er niet. Dus pakken ze ons. De kunstmest komt uit de opslag en rijden ze met een shovel uit de hal naar de waterkant en kiept dat zo in het ruim. We hebben in een uur tijd de lading in. Krijgen papieren aan boord gebracht. Voor het eerst volgend getij hebben we nu wat tijd over, dus tijd om de waterboot langs te laten komen. Geven wat afval af bij de bilgeboot en kopen onderhoudsmiddelen in. Dan schutten we naar de Schelde en varen naar Merelbeke. Daar liggen buren en kletsen gezellig bij. Kreeg vandaag van Rijkswaterstaat een email met toestemmingsbrief om ligplaats te nemen bij de Kreekrak sluizen. Op zich fijn dat dat nu op papier ook in orde is al is het inmiddels wel mosterd na de maaltijd.

Vertrekken vroeg want vanmiddag zoeken we een goed plekje om naar de diploma uitreiking van de oudste dochter te gaan. Moet zeggen dat ze daar op school wel hun best hebben gedaan om er ondanks de beperkingen die nu gelden wel iets moois van te maken. De ouders komen allemaal op afgesproken tijd binnen zodat het in kleine groepjes verspreid is. Dan is er een klein evenement in een lokaal, daarna verhuis je weer een lokaal verder en daar is dan, wat anders georganiseerd. Zodat je uit eindelijk met een getekend diploma weer naar buiten gaat en ondertussen wel een toespraak van de school directeur hebt gehad, taart hebt gegeten, een foto jaarboek hebt gekregen en een drankje hebt gehad en bent toegezongen door de schoolband.

Langs het internaat om alvast zoveel mogelijk spullen mee te nemen voor de grote vakantie. 's Middags nog een diploma uitreiking bij de automotive opleidingen. Hier is het op een toepasselijke manier georganiseerd. Een drive in tour. Geinig, maar lang zoveel energie niet ingestoken vergeleken met gister. We eten gezamenlijk thuis en rijden terug naar boord.

Voor we België verlaten bunkeren we de tanks vol, zodat we weer terug kunnen komen. Want als we na Villefranche weer rechtsomkeer maken zien we geen enkele bunker gelegenheid meer. Je kunt wel een bunkerauto laten komen, maar dit is eenvoudiger. We moeten inmiddels ook weer vaarweg belasting betalen in Frankrijk. Vanwege covid 19 hoefde dat een tijdje niet. Nu is er weer een diepgang beperking van kracht. Nou betalen we wel naar de ingeladen tonnen en route, maar het voelt toch een beetje wrang, vaarweg niet in orde, maar wel belasting betalen.

Dacht ik er over om via Canal St Quentin te varen is daar weer stroomstoring, waardoor de rame niet vaart. Dus weer door het Canal du Nord. Veel lege schepen onderweg. Krijgen regelmatig andere buren die met ons mee schutten. En ook een paar dappere jachten zijn onderweg.

Zijn nog maar een paar kilometer onderweg in Kanaal van Abbecourt en we hebben een dwarsligger. Een boom is dwars over het kanaal gevallen. Vaar er zachtjes tegenaan. Waarmee ik hoop een beetje aan de kant te duwen. Dat gaat slechter dan gehoopt. De takken buigen en likken langs het schip. Bij ieder obstakel zoals een bolder of mastje verliest het een aantal bladeren. Gelukkig komen we er zonder krassen langs. Jammer dat we onder zulke omstandigheden moeten varen. Een beetje groen is mooi, maar dit is overdreven. Dit kanaal staat er om bekend, tegen de avond komen we bij een buurman die een boom in de schroef heeft gedraaid. Motor viel er op uit. Nu zijn duikers van de brandweer onderweg om de boel weer mobiel te maken.

Dat is dan gisteravond wel gelukt. De bewuste boom ligt er nog en is niet uit het water gehaald. Dat is dus wachten op een volgend slachtoffer. Als dat geen nalatigheid is weet ik het ook niet meer. Afijn, wij komen zonder kleerscheuren uit het kanaal, we varen verder naar Berry au bac.

Geen spitsen spotter vanmorgen misschien zien we hem later op de dag. Ook geen bezoekje aan onze bevriende sluiswachter. Die is op vakantie. Dat is iets wat ons met deze reis veel toegewenst is. Fijne vakantie, maar het is gewoon werk voor ons. Wel werk dat we leuk vinden uiteraard.

Dan hebben we vandaag nog een vrije dag ook. Net zuidelijk van Reims naast de bekende Champagne heuvels van deze regio. Ga er op uit met de motorfiets, langs de champagne velden en dorpjes die duidelijk profiteren van de winstgevende druiventeelt. Al moeten ze het van mij niet hebben. Terug aan boord spelen we nog wat spelletjes.

Schutten de laatste sluis op naar de tunnel. Deze is goed onderhouden en ziet er verzorgd uit. Na de tunnel laat ik een jacht voorbij. De acht sluizen af naar Condé sur Marne komen we minstens acht scheepjes tegen. Mooie oude vrachtschepen, tjalken en luxe motortjes.

Genieten nog even hier op het lateraal kanaal. Nu is er sprake van varen, al zijn de waterplanten hier ook in opmars, maar eenmaal in het Canal entre Champagne et Bourgogne is er nauwelijks nog sprake van varen. Je moet je bijna een weg maaien door de waterplanten en af en toe ook nog een bultje blubber trotseren. Al zal dat laatste deze keer wel mee vallen want we hebben expres 25 ton minder geladen dan normaal omdat er vanwege zogenaamd water gebrek een 20 cm afwaardering van het kanaal is en liggen nu maar 20 cm te diep. Vanavond krijgen we een journalist aan boord. Hij vaart twee dagen mee en wil een artikel maken over de binnenvaart en vaarwegen in Frankrijk, voor een krant die iedereen wel kent: “Charlie Hebdo”.

De journalist heeft verschillende kaasjes mee genomen. En uiteraard een fles wijn. Hij gebruikt zijn kladblokje veelvuldig. Daarna trekt hij zich weer terug in zijn kamer op het voorschip om de aantekeningen te verwerken. Ik moet hem er van proberen te overtuigen dat de propaganda van VNF bedoeld is om het eigen straatje schoon te vegen. Die roepen nu dat de waterplanten door de corona lockdown het kanaal hebben overgenomen. Ja, het heeft er natuurlijk geen goed aan gedaan, maar om daar nu de schuld aan te geven ga je voorbij aan het feit dat dit al jaren speelt en alleen maar erger geworden is. Het leek me het beste om iemand het zelf te laten ervaren. Punt is dat de man geen vergelijk heeft met hoe het hoort te zijn. Gelukkig zijn er ook stukken kanaal die iets beter lopen en de snelheid vrij snel verdubbeld met hetzelfde motor toerental. Moeilijk om duidelijk te maken dat het verbruik op hetzelfde toerental kan variëren.

Op sommige stukken gaan we maar 1,3 km/h met 25% hoger verbruik op dat moment. Maar omdat je snelheid zeker halveert heb je om dezelfde afstand af te leggen 2 x zoveel tijd nodig en je dus meer dan 2,5 x hogere brandstof kosten hebt. Plus de dagen dat je er langer over doet ook weg zijn. Dat maakt het er allemaal niet makkelijker op voor ons. Maar als de overheden liever miljarden uitgeeft aan steun voor de luchtvaart industrie of de omstandigheden het liefst zo gunstig maakt voor wegvervoer. Dan is er straks geen kanaal meer voor de binnenvaart of pleziervaart. Zelfs de vertegenwoordigers van zoetwater pleziervaarders hebben de Franse regering opgeroepen om het vaarweg onderhoud serieus op te pakken en de vrachtvaart mogelijk te houden. Al er geen geladen spitsen meer door een kanaal kunnen is het een paar jaar later voor de jachten ook afgelopen. Ben benieuwd naar het artikel. In Joinville stapt de journalist weer van boord.

Wij schuiven gestaag verder, maar maar na de middag gaat de motorfiets aan de wal. Ga een vriendin van T ophalen. Die zijn nu op het Grand Canal d'Alsace opweg naar Basel. Wij rijden beide een stukje naar elkaar toe en spreken af in Saint Dié des Vosges. Ondanks dat het toch wel een heel eind is toch jammer dat ik er al ben. Zo mooi rijden door die Vogezen. We stouwen haar spullen in de zijkoffers en topkoffer waar ik de motorkleding en helm in had gedaan. Uiteraard rijden we weer uitsluitend binnendoor terug al heb je hier geen echte snelwegen. Een tijdrovende, maar leuke rit. We zijn om negen uur terug aan boord. De dames waren samen verder gevaren voor zover je hier van varen spreken kan.

Ploeteren verder door het groen. Bij sluis Riaucourt staat het mooie huis met ronde gevel. Dat hebben Hollanders jaren terug gekocht en opgeknapt. Als we in de zomer langskomen zijn er wel meestal wel mensen aanwezig. In het na seizoen toch minder. De mensen komen een praatje maken en varen een pandje mee. Geinig. De rest van de kinderen is vandaag onderweg met de auto naar ons toe. Al konden ze pas vertrekken nadat onze oudste dochter haar rijexamen achter de rug had. Niet dat ze meteen haar haar rijbewijs kon ophalen. Het is haar vriend die rijdt. Helaas krijgen ze in Thionville een kleine kop staart botsing. Zelf zijn ze met de schrik vrij, maar de auto kan niet verder en moet op transport naar Nederland. Dus hier halsoverkop de auto aan de wal en Henny gaat ze ophalen.

In sommige panden zijn er bijna geen waterplanten en in ander weer verschrikkelijk veel. Zelfs in delen van een pand verschilt het. Wat zou daar nou precies de oorzaak van zijn. Die kennis zou kunnen helpen in de bestrijding van de planten. We komen langzaam aan in de bovenste panden. Langs de jachthaven van Langres lijkt het wel minder dan vorig jaar. Op de valreep de laatste sluis op geschut en mogen nog door de tunnel. Dus dat wordt een latertje vanavond. Het tranché voor de ingang is vrijwel geheel ontdaan van bomen. Die vielen bij een zuchtje wind regelmatig om en in het kanaal. Dat is voorlopig dus onmogelijk. Aan de andere kant zijn ook alle bomen gekapt. Moet er wel aan wennen. Zier er heel anders uit.

Vanmorgen vroeg het laatste stukje naar de sluis gevaren. Dat gaat met niet veel meer dan 1km/h. Ook hier scheppen ze met hydraulische kraantjes de waterplanten voor de sluisdeuren uit het water. Na sluis 3 is het voorlopig even minder met plantjes. Pas in de langere panden vanaf 27 is het weer drama.

En zo begint de dag ook, drama. Er zitten zoveel planten voor de deuren dat de sluis heel erg langzaam vol wil lopen. Zo lang dat de automaat er van slag door raakt en dubbel rood springt. Hulptroepen worden gebeld. Hier weer dezelfde taferelen, met kraan worden de waterplanten eruit geschept. Zo dik is de groene massa dat het schip er van klem loopt in de sluis. Terug achteruit. Dan hebben we de groene brij wel zo ver samen gedrukt dat het makkelijker scheppen is. Zo gaat dat een aantal sluizen door. Daardoor komen we het kanaal niet meer uit vandaag.

De laatste 3 van het kanaal blijven over voor vandaag. Die gaan goed. Vanmorgen lees ik een scheepvaart bericht dat het kanaal gaat sluiten. Er mogen geen schepen meer in voordat de zondvloed komt. Die zag ik echt niet aankomen zo vroeg in het seizoen. Het wordt ieder jaar gekker met de VNF. Op de Saône is het in vergelijking hartstikke druk met jachten. Meest huur jachten. met van die kamikaze schippers zonder ervaring. Daar moeten we ons maar niet meer aan ergeren, maar de lol van inzien en wat meer geduld hebben. Maken vroeg vast beneden sluis Ecuelles om nog wat te zwemmen en zo.

Ben iets te enthousiast opgestaan zo blijkt, het is nog donker. Dan geef ik eerst wel wat extra aandacht aan machinekamer zaken. Daar is het nu iets afgekoeld en beter toeven dan 's avonds. Wel mooi om te zien dat ochtend gloren en fijn om weer echt te varen. Het schip heeft hier een witte schuim snor aan de kop. We doen vandaag maar 1 sluis en verdelen de afstand die nog over is naar de losplek over 2 dagen. In Fleurville maken we vast in het bassin de vitesse. En gaan wat watersporten met de kinderen. Dat duurt niet echt lang en er staat een vrouwtje op de steiger om te vragen of we er mee willen stoppen, want de buitenboord motor maakt teveel herrie. Meer dan die van de andere bootjes. Nou het spijt me zeer, maar we kunnen helaas niet achter de zeilboot waterskiën dus we gaan gewoon verder. “Dan bel ik de gendarmes” zegt ze. Ga uw gang maar. Een uurtje later komen er twee aangewandeld. Ze vertellen dat er een mevrouw geklaagd heeft, maar dat wij hier wel mogen waterskiën. Probeer een beetje benedenstrooms van haar huis te blijven. Verder zijn ze nieuwsgierig wat we voor lading aan boord hebben, waar dat vandaan komt en waar we het heen brengen. Een beetje bezwaard om voor zo'n lulligheidje te moeten komen opdraven. Fijne dag verder.

Met het krieken van de dag verder, ook vandaag maar één sluis te passeren. Een klein bootje dat vlak voor ons vaart gaat de sluis in en zodra het voorbij de deuren is maakt het vast. Ik moet hard achteruit draaien om een aanvaring te voorkomen, gebruik daarbij de scheepshoorn en die veroorzaakt wel het besef om hun actie nog eens te herzien, zodat er in de sluis van 180 meter lengte wel net voldoende plek is voor een spits. Ondertussen staat de sluiswachter druk gebarend met zijn handen en te schreeuwen vanuit zijn bedieningstoren. Daarna verontschuldigd hij zich bij ons voor de onkunde van het jachtje. Ach, zulke dingen gebeuren nu eenmaal. Paar uurtjes later zijn we na 930 km varen op de losplek aangekomen.

Lossen gaat vlot en netjes. Als ik met de lading documenten op kantoor kom krijg ik eerst een welkomst ritueel, want hij herkend me nog van vorig jaar. Op de papieren ziet hij dat we bijna 40 ton meer mee hebben dan onze voorganger. Ik dacht de mensen daar blij mee te maken, maar nu moet hij een extra vrachtwagen laten aanrukken. En de buurman na ons heeft wel iets minder dan wij maar fors meer dan de eerste buurman. Als we leeg zijn maken we het ruim schoon en worden er boodschappen gehaald. Veel boodschappen, want met 8 mensen aan boord gaat het proviand hard. Ondertussen is het veel zwemmen en watersporten om wat af te koelen.

We vluchten uit de haven van Villefranche nadat we een onderdeel van de jetski hebben kunnen scoren in een winkel die gisteren dicht was. De hoge kade zorgt er dan wel voor dat het schip na de middag in de schaduw komt te liggen maar er komt ook een hoop rommel van de kade naar beneden. Spoelen nogmaals het schip af. In Belleville staan een paar palen en daar hebben we nog niet eerder gelegen. Die gaan we maar eens uitproberen. Het past precies met onze lengte en dan heb je ook afloop naar de wal. Helaas, wel zoals op veel plekken in de zomer, een wespennest in de reling van de steiger.

Gaan eens Belleville in op zoek naar wat info om iets te kunnen ondernemen met de jongelui. Kajakken op de l'Ain lijkt wel wat, maar er loopt zo weinig water dat je waarschijnlijk steeds aan de grond loopt met je kano. Het wordt een tochtje door de Beaujolais met elektrische offroad steppen. Daarvoor moeten we wel een plekje hebben waar de auto aan de wal kan. Dus vertrekken naar sluis Dracé.

Eerst nog wat watersport activiteiten aan boord en dan rijden we naar Frontenas voor onze offroad step tocht. Je hebt de accu in een rugzak op je rug en gaan. We maken een leuke tocht door mooie dorpjes, stukken bos, langs wijnvelden en een stukje over een oude spoorlijn. Moe en voldaan terug naar boord.

Korten weer een stukje op. Moeten gaan besluiten of we via de Centre of de Doubs het Saône bekken verlaten. Een terugreis organiseren voor een deel van de jeugd hier aan boord. We kunnen een bla bla car rit boeken vanaf Chalon sur Saône naar Nieuwegein. Dat is dus makkelijk voor ze. In Gigny sur Saone bij de oude sluis maken we vast. Vorig jaar lagen we hier met 6 spitsen. Dat is nu duidelijk anders. Zwemmen wat en zijn aan het eind van de dag onverwacht aan de reis. Dat betekend dat we via de Doubs naar de Rijn gaan. s' Avonds een laatste BBQ op de luiken met zijn achten. Morgen vroeg vertrekken er drie richting huis. Als het donker begint te worden gaat het hard waaien en dreigt er onweer. Halsoverkop alles opruimen.

Korten weer een stukje op. Moeten gaan besluiten of we via de Centre of de Doubs het Saône bekken verlaten. Een terugreis organiseren voor een deel van de jeugd hier aan boord. We kunnen een bla bla car rit boeken vanaf Chalon sur Saône naar Nieuwegein. Dat is dus makkelijk voor ze. In Gigny sur Saone bij de oude sluis maken we vast. Vorig jaar lagen we hier met 6 spitsen. Dat is nu duidelijk anders. Zwemmen wat en zijn aan het eind van de dag onverwacht aan de reis. Dat betekend dat we via de Doubs naar de Rijn gaan. s' Avonds een laatste BBQ op de luiken met zijn achten. Morgen vroeg vertrekken er drie richting huis. Als het donker begint te worden gaat het hard waaien en dreigt er onweer. Halsoverkop alles opruimen.