We hebben weer eens een gast aan boord al is het deze keer geen betalende gast, want dat is allemaal moeilijk in deze corona tijden. Mijn oudste zus vaart een paar dagen mee. Voor haar weer eens leuk om mee te varen op het schip waar ze een deel van haar jeugd heeft doorgebracht. Nu nu ze met pensioen is heeft ze er de tijd voor. We vertrekken uit Middenmeer en besluit via Den Helder te varen. Heen zijn we al via het IJsselmeer gegaan en over Omval Kolhorn is leeg wel wat bewerkelijk met zijn lage bruggen. Het is een beetje omvaren, maar daarvoor krijg je dan de zilte Waddenzee lucht voor terug. De zeedijk is zo hoog dat we de Waddenzee niet zien, maar je ruikt hem wel en door de vogels die we zien, weet je dat die niet ver weg is. We hebben er mooi weer bij dus we genieten ervan hoe mooi het hier is. Kleine ergernis van de bediening bruggen in het Waardkanaal daargelaten. We maken op tijd vast in Schoorl en gaan op de fiets de duinen rond Bergen aan zee in. Uiteraard gaan we zelf ook even de zee in.

Nu we ons toch toerist in eigen land voelen varen we ook maar via het Alkmaarder meer en de Zaan. Met zijn mooie bekende Zaanse huisjes in het groen en de Wereld beroemde Zaanse schans. Precies tussen de stremmingen door kunnen we de Wilhelmina sluis passeren. We besluiten meteen maar door te varen naar de thuishaven. Met het risico dat we weer terug zouden moeten varen naar Amsterdam of IJmuiden als de volgende reis bekend is.

Blijkt dat we dinsdag in Stein kunnen laden voor Vitry le Francois. Dus niet voor niets naar Vreeswijk doorgegaan. Breng mijn zus terug thuis. Daar gaat alleen wel meer tijd in zitten dan ik had gedacht dus veel van de andere plannen die ik had komt er niet veel terecht.

Tot en met zondag 7-6. Een groot deel van het weekend blijven we thuis liggen. Maak verschillende ritjes op de motor en besluit een nieuwe helm te kopen want de oude is zeker 10 jaar oud en dat is niet zo veilig meer. Ben er ondertussen wel achter dat er heel veel is veranderd in motorkleding en helmen ondertussen. Zag mensen op de motor rijden in een spijkerbroekje en dacht dat zoiets goed gaat tot je onderuit glijd. Maar blijkt dat er nu ook legio keuze is in jeans motorrijbroeken met beschermers in gebouwd. Zelfs hoodies of houthakkers blouses zijn er van voorzien. En ook in communicatie is er zoveel meer mogelijk ondertussen. Vieren alvast de verjaardag van onze jongste dochter en varen zondag middag een stukje richting laadplaats, want om dat op 1 dag te doen is wel erg krapjes.

Das pech hebben speciaal langs Nijmegen gegaan om daar GTL te bunkeren als laatste mogelijkheid op de route naar Vitry en terug. Hebben ze even geen product. Nou ja er is wel product maar dat is door een foutje vermengd met Biofame olie. En dat is vragen om problemen, dus dat willen we niet. Gewone gasolie kunnen we overal krijgen. Pas vanmiddag komt er nieuwe voorraad. Daar kunnen we niet op wachten dus gaan we door richting Stein. In Maasbracht hoor ik de laadplanning voor morgen. Blijkt dat we morgen pas tegen de avond aan de beurt zijn. Tja als we dat nou vanmorgen hadden geweten hadden we gewacht op vers product.

Loop nog eens door het ruim om hem perfect in orde te hebben voor de kunstmest. Varen naar de laadplaats en wachten af. Er liggen verschillende andere spitsen te wachten. Maken een praatje in het gangboord. Inderdaad tegen de avond zijn we aan de beurt om te laden. Deze keer 250t en dat zit er zo in. We vertrekken meteen en varen nog naar Neerharen.

Sluiswachter maakt een vaarvergunning voor deze reis door Vlaanderen. Na Neerharen en Lanaken via het Albert kanaal naar Antwerpen. Onderweg nog aan de stok gekregen met een sluiswachter, dus helaas heb ik het betweterige imago van de Hollanders bevestigd bij deze meneer. Maar ik vond dat hij er echt een potje van maakte. We werden het niet eens. Een moment getwijfeld of we via Duffel zouden varen. In deze richting komt dat zelden goed uit. Uiteindelijk weer voor Antwerpen gekozen. Hebben geluk, schieten zo de Royersluis in. Net buiten de sluis zoeken we een plekje op de palen. Sinds dat hier snelveren varen is het er niet comfortabeler op geworden om te liggen. Een mooie vlotsteiger zoals in Lillo om de schepen te laten overnachten of wachten zou hier niet misstaan.

Niet alleen deze keer. Met een flink aantal schepen varen we tij richting Merelbeke. Het valt me op de openingen die bij Hoogland in de zomerdijk gemaakt waren weer dicht gegooid zijn. Vraag me af wat daar de reden van is. Door ruimte aan de rivier te geven zou weer meer het oorspronkelijke karakter van de natuur terug komen. Met stukken die afhankelijk van getij soms droog, soms onderwater staan. Zeker in het begin kwam er met afgaand tij ook veel rommel mee terug de rivier in. Zoals: riet, drijfhout en zand. Met opkomend tij trok het wel een beetje, maar niet zo erg dat je er onverhoopt in terecht zou komen hoor. Goed, het is weer dicht.

Verlaten België en gaan Frankrijk in. Deze keer zullen we wel weer een Franse vaarweg factuur krijgen. Tijdens de periode van lockdown en beperkte schuttijden, was de heffing van vaarweg belasting opgeschort. En ook aan die beperkte tijden konden wij wennen. Doordat er nauwelijks vaart was kwam je niet eens veel minder ver dan anders. Nu is er merkbaar meer vaart en moet er bij sluizen regelmatig even gewacht. Desondanks nog een mooi stukje het Canal du Nord in. Henny is al voor sluitingstijd terug aan boord met de jongste dochter en een vriendin van haar. Bij het invaren van de eerste sluis merkt ze op dat het hier dood loopt, opkijkend tegen een hoge sluisdrempel voor haar en de sluismuren om haar heen. Leuk zulke opmerkingen. Als de sluisdeur achter ons dicht gaat en we met het stijgende water in de sluis mee omhoog drijven zegt ze: “Oh, zo werkt dat, vond het al zo raar”.

Gisteren net voor de laatste sluis voor de tunnel blijven hangen en dat was eigenlijk prima. In de tunnel best wel even moeten wachten op tegenvaart en nog zijn we bij Moislains maar net achter onze voorgangers aan. Prima zo. Op de fiets naar de bakker gereden voor de fameuze baquette graine. Er was er nog maar ééntje. Blijkbaar hebben meer mensen ontdekt hoe lekker die zijn. De terugweg naar boord neem wat meer tijd in beslag. Onderweg staan veel kersenbomen met mooie rode kersen. Dus kom een sluisje later terug aan boord met niet alleen spullen van de bakker. Het vaart vandaag prima en komen zowaar het Canal du Nord nog uit. Als we vast liggen gezellig nog even zwemmen.

De eerste sluis doen we via de niet geautomatiseerde sluis. De storings sluiswachtster is te plaatse. Fijn, en we hebben haar de volgende sluis alweer nodig. Al is dat wel mijn eigen schuld. Druk met mijn stomme kop op de verkeerde knop. En natuurlijk pakt die nu wel de 1e keer dat je drukt. Niet zo handig. Ze moet er een beetje om grinniken als we uiteindelijk de sluis in varen. Gelukkig let ik de rest van de dag beter op. Onderweg rijdt Henny met de kinderen weer terug. 's Avonds maak ik een mooie skate tocht. Blij met het kleine remblokje aan de rechter skate. Het is hier nu eenmaal niet zo plat dan in Nederland.

De auto kan hier niet aan boord gezet. Dus moet Henny er ook weer vroeg uit om de auto naar het volgende pand te rijden. Daar is een silo met een mooie kade. Schutten de laatste sluizen op en varen door de tunnel en zakken 4 sluizen af naar de Aisne lateraal kanaal. Daar varen we langs graan velden waarvan te zien is dat er over een paar weken weer een oogst op komst is. In werk voor ons laat zich dat op dit moment niet vertalen. Het is erg kalm met het graan transport.

De dag is nog maar net begonnen en er speelt zich al een familie drama af. Zeven jeugdige eenden verongelukken tijdens het opschutten. Moeder eend is op het laatste moment gevlucht door op te vliegen, haar kroost kon dat blijkbaar nog niet en lieten zich natuurlijk niet vangen door ons om ze uit hun benarde positie te bevrijden. Op het moment dat de verlaat in de sluisdeur open gaat is er geen houden meer aan. En is de vredige sluiskolk plotsklaps veranderd in een briest wit kolkende watermassa waar allen zalmvissen zich zouden weten te redden. Waar eerst nog zeven eendjes piepten werd het steeds stiller. Alleen moeder eend blijft kwakend over.

Op het Marne lateraal kanaal zijn eigenlijk nooit problemen met de waterstand. Nu staat het wel erg laag, lopen zelfs even vast op het aquaduct naast het pompstation. Navraag wijst uit dat dit komt door werkzaamheden bij de stuw in de Marne van Chalons. Het scheepvaartbericht spreekt enkel van waterpeil schommelingen. Geen diepgang beperking van kracht. Wij krabbelen rustig voort. Dan zijn we opeens aan de reis in één telefoon gesprek. Dat ging dus onverwacht soepel. Meestal zijn daar meerdere contact momenten voor nodig. Maandag in Chalons laden voor Valenciennes.

De waterplanten hebben een goede habitat gevonden in het bovenste stuk lateraal kanaal Marne. Duidelijk meer dan de laatste keer dat we hier waren. Het is dat het hier doorgaans goed vaart en dat is niet meteen anders, maar die planten houden toch behoorlijk op. Terwijl het in Vitry zelf juist wel weer minder lijkt met de planten. Vreemd. We zijn op de losplek en morgen om acht uur wil men gaan starten met lossen. We doen vannacht alles goed op slot. Deze buurt heeft wat dat betreft een slechte reputatie.

Deze keer blijft alle kunstmest ter plaatse in de opslag, er rijden twee kleine vrachtwagentjes heen en weer tussen loods en schip. Op een gegeven moment willen ze de bobcat gebruiken het olie peil is wat laag dus willen bijvullen. Alleen de vulopening zit best diep verborgen in het frame. Een gewone trechter of schenktuit blijkt te kort. Dus eens kijken of ik er ééntje heb met een slag er aan. Met drie man sterk een half uur zoet om een beetje olie bij te vullen. De rest gaat gelukkig sneller. Na leegkomst maak ik het ruim schoon. En maken samen alles klaar voor 3,5 meter passage en varen alvast richting Chalons en Champagne. Het is dat we beneden de sluis moeten laden en stranden dus voor de laatste sluis.

We staan wat later op. Het is tenslotte nog maar één sluis. Dan bouwen we op. Na de middag maak ik een tochtje op de motorfiets en rij wat stukjes offroad.

Samen maken we een fiets tocht. Onlangs de fiets van mijn schoonvader gehad en dat is een fijn ding. We rijden een stuk verder dan dat we ons hadden voorgenomen. We zijn dan ook best moe als we terug aan boord zijn.

Laden gaat hier snel. Om half elf varen we geladen weg van de kade. Het loopt prima en varen boven de acht sluizen van Condé sur Marne. Dus doen de tunnel na tijd en voordat we dan in Wez zijn is het alweer laat genoeg. Onderweg het schip grondig schoongemaakt.

Als we naar Herent of Roermond moeten mogen we meestal het tonnage zelf bepalen en laden dan het maximale waarmee het nog een beetje te doen is. Dat het nu met 250ton allemaal net iets vlotter gaat is wel merkbaar. Varen beneden Berry au bac.

Maar weer via Abbecourt. Het warme weer trekt veel jeugd naar de waterkant om te zwemmen en om vanaf een brug in het kanaal te springen. Bij een dichte brug doe ik toch maar even een geluidssignaal geven. Je wil niet dat ze per ongeluk op het voordek springen. Als we 's avonds voor sluis Sempigny liggen willen we ook gaan zwemmen, maar het water ziet er niet zo fris uit. Dat is vreemd meestal is de waterkwaliteit hier prima.

Zo rustig als het was de afgelopen dagen zo druk is het vandaag. We zijn dan ook op het canal du Nord, regelmatig een schutting wachten en daar ben je snel flauw van. We stranden in Moislains de laatste sluis voor het lange pand van de tunnel. En dat vinden we niet erg. Nog een uurtje wandelen door het dorp in Moislains en zien eens iets anders dan de weg naar de bakker. Langs de velden proberen we de gewassen die er op staan te ontcijferen. We zien tarwe, gerst, koolzaad, bonen, erwten en denken ook rogge en haver gezien te hebben.

Het laatste stukje gaat iets vlotter er is niet veel tegenvaart meer. Dacht dat we heel eenzaam richting Schelde zouden gaan omdat pas morgen Valenciennes en Bruay weer gaan schutten na een week stremming. Dat heb ik mis. En ook de stremming is deze middag al ten einde. Er liggen echter wel al heel veel grote schepen te wachten. De laatste 2 sluizen van de reis zijn voor morgen.

Wel vroeg met de buren mee de sluis in. Maak beneden Bruay vast op de palen. De kade waar we moeten lossen is nogal smerig. Zet de motorfiets aan de wal en rij naar huis. Wel de toeristische route met snelweg vermijden.

Bij oma langs, thuis een klusje gedaan en verschillende spelletjes gespeeld. En weer terug naar boord.

De kade wordt volledig benut. Achter ons zijn ze een schip met staal schroot aan het laden. Dat gaat met vrachtwagens het ruim in. Maakt veel herrie en stof. Bij ons gaat de gerst juist in een vrachtwagen en een boeren kar, ook dat geeft stof. Het is niet ver rijden naar de mouterij. Binnen een paar minuten zijn ze weer terug. Zijn na goed 2 uur lossen al leeg. Papieren worden netjes aan boord gebracht. Dan gaan we leeg de Schelde af.

Zakken verder af richting Antwerpen daar gaan we vrijdag laden voor Villefranche. Wel leuk weer eens naar het zuiden. Alleen wel jammer dat ze alweer water gebrek hebben op het Marne a la Saône kanaal. Althans er is een scheepvaart bericht uit. Dan hebben ze daar blijkbaar ander weer gehad dan wij hier. Hoe dan ook we gaan waarschijnlijk wat minder tonnen laden. We varen een klein stukje door en wachten in Nederland bij de Kreekrak sluis af.