Alles weer aan boord en vertrekken van Panheel naar Stein. Amper tijd om daar boodschappen te doen. Moet Henny uit de supermarkt bellen, want we worden geroepen om naar de laadband te komen. Op dat moment wordt ook Timo de stagiair aan boord gebracht, dus kan Henny mooi het lijstje afmaken en wordt aan boord gebracht en is klaar op het moment dat we daadwerkelijk gaan laden. We laden de ijken aan en kunnen vertrekken. In Maastricht bunkeren we alle tanks vol. Dat was weer nodig. Was eigenlijk vergeten dat 1 mei een feestdag is in alle omringende landen. Dus ver in Belgie komen we niet meer.

De sluiswachter heeft het druk vanmorgen. Hij moet de sluizen van Neerharen en Lanaken bedienen ter plaatse. Dus moet heen en weer rijden. De andere sluiswachter is weg bezuinigd. In Neerharen liggen 2 opvaart en 1 afvaart in Lanaken 3 afvaart. Daarna is het voor Albert kanaal begrippen rustig. Het vaart vlot. Eigenlijk was het voornemen om via Duffel te varen. Dat komt echter precies verkeerd uit met laagwater en bedieningstijden. Dus moet er via Antwerpen gevaren en de Royersluis is dicht tot 4 mei. Dat maakt de omweg nog groter via Kruisschans.

Altijd een gokje wanneer je dan precies op de rivier kunt zijn. Hoeveel tijd is er nodig om te schutten. Omdat het zondagmorgen vroeg is verwacht ik dat het nu redelijk vlot zal gaan en moet 1 uur en een kwartier voldoende zijn. Dat blijkt achteraf precies te kloppen. Gelukkig maar. We hebben nog ongeveer een kwartiertje tegenstroom en dan komt de vloed op zetten. Gedurende de vaart komt er best wat voorbij, meer dan tijdens het hele Albert kanaal. Kan dus wel zeggen dat het druk is. Boven Merelbeke varen we eens rechtdoor naar Evergem en daar weer door richting Leie. We komen er achter dat je daar behoorlijk af moet houden van het puntje. Daar staat geen water. Komt waarschijnlijk omdat de meeste schepen deze route niet nemen maar van of naar sluis Evergem gaan. In Deinze houden we het voor gezien vandaag.

De vorderingen aan de bouw van de nieuwe sluis Vijve zijn zichtbaar. Op het moment is extra capaciteit niet nodig. Er vaart erg weinig. Vrijwel alle sluizen staan klaar. Gaan de Franse grens over. Daar is de eerste sluis meestal een opstopping veroorzaker. Het is de kleinste sluis op deze route tegenwoordig, alleen nu ligt er niets. We moeten zelfs bijna niet wachten. Komen daardoor 's avonds een sluisje verder dan gedacht. Om 18:00 uur stoppen de sluizen er weer mee. Corona bedieningstijden.

Sinds de renovatie van sluis Don is het schutproces er niet sneller op geworden. Ruim een uur voor één schutting op en een schutting af. We gaan met frisse moed verder. Slaan af richting Duinkerken. Op de eerste sluis is een afgifte depot van scheepsafval. En deze is zowaar open. Dus daar gaat veel heen, lege verfblikken, filters, poetslappen en gebruikte olie. Dat begon al een behoorlijke verzameling te worden aan boord. Dan nog een paar uur varen en komen alweer aan op de losplek in Arques.

Om zeven uur dient de kraan zich aan. Niet veel later komt ook de eerste vrachtwagen. We leggen het ruim open, zodat ze kunnen lossen. Als de vrachtwagens de eerste keer geladen zijn gaat er wel een goed half uur voorbij voordat ze terug zijn. Vier uur nodig om te lossen. We maken het ruim schoon van de kunstmest. Na de middag pauze komen de papieren ingevuld terug aan boord. We varen alvast een stukje terug richting Quinchy.

Dat heb je na een lang pand. Na ons zijn er gisteravond nog drie schepen aangekomen bij de sluis. Één er van kan met ons mee schutten. De middagpauze liggen we in de sluis van Courchellettes. Daar besluiten we de stuurhut er alvast af te pakken en in het ruim te zetten. Het is tenslotte mooi weer en het kan nu in onverlette tijd. Bij het Canal du Nord hebben we een lege pousseur voor. Het is best druk met schepen voor ons uit, zo blijkt. Wel veelal lege schepen, wij zijn op weg naar Corbeil.

Naar mate de dag verstrijkt gaan er meer kledingstukken uit. 's Morgens nog best fris. In de middag heel aangenaam zo cabrio varen. Alleen zijn die hefdeuren vervelend. Die blijven lang druppelen en als ze net uit het water gehesen zijn komt er veel water naar beneden, dus moeten alleen daarvoor de afdekzeilen gebruiken. Hoor op de radio dat de herdenking ceremonie van het einde tweede wereld oorlog in Frankrijk ook vrij summier wordt uitgevoerd, zonder publiek. Wat dat betreft is er de overeenkomst dat we nu enigszins in onze vrijheid beperkt zijn, maar verder totaal onvergelijkbaar. De situatie van toen en nu.

Van lieverlee varen we verder zuidwaarts en verlaten het Canal du Nord. Pas het stukje daarna komen de laagste bruggen op onze reis. In Janville hebben we die weer achter ons en ook hier treffen we precies de middag pauze. In die tijd hijsen we de stuurhut en de roeiboot weer op zijn plek. Net als dat klaar is gaan we afschutten. Als je dat zo zou willen plannen lukt het niet. De stuurhut stond nog niet op zijn plek of de eerste druppels komen naar beneden. Dat kun je ook slechter treffen. Af en toe valt er een serieuze bui. 's avonds zelfs onweer.

Tijdens dat onweer is er behoorlijk wat water naar beneden gekomen. De kleine zij riviertjes spugen flink bruin water met viezigheid uit. Eenmaal van de Oise op de Seine is dat nog duidelijker te zien. Denk dat er ergens hogerop een riool of zuiveringsstation een overloop heeft gehad. Er drijft volop troep in het water en fris ruiken doet het zeker niet. Je zou kunnen gaan turven om te bepalen waar er meer van drijven, condooms of inlegkruisjes. Langs de oevers zien we alweer meer mensen dan aan het begin van de lockdown. Je zou de indruk kunnen krijgen waarom er zoveel ziekenhuis personeel buiten loopt. De helft heeft zo'n mondkapje op. 's avonds nemen we ligplaats onder aan de Eiffeltoren, normaal gereserveerd voor passagiers vaart, maar die mogen nu niet varen dus liggen niemand in de weg. We gaan even de stad in, bijzondere ervaring. Heel erg rustig in de stad. Er zijn zelfs volop parkeerplaatsen vrij. Geen toerist te bekennen, verwilderde tuinen en kunstzinnige humor. Standbeelden met mondkapjes.

Maak van de gelegenheid gebruik om vers brood te halen. Sinds vanmorgen zijn de eerste versoepelingen van de corona maatregelen van kracht hier. Voorzichtig, want nu is het ongeveer zoals het in Nederland de hele tijd geweest is. Je mag hier nu zonder verklaring de straat op. En meer mensen mogen naar hun werk, de winkels weer open. Als we verder door de stad varen is dat ook op straat te zien. Sommige doorgaande wegen raken alweer aardig verzadigd met auto verkeer. De vaarweg voorlopig niet, alle passagiersvaart ligt stil.

Bij de silo gisteren alvast even laten weten dat we ter plaatse zijn. Vanmorgen moet er onderhoud aan de laadpijp gedaan, maar ze zouden proberen om voor na de middag een controleur te regelen. Ze laten nu weten dat het vandaag niet gaat lukken, maar woensdag ochtend kan er geladen worden. Ben al tevreden, want dat is toch een dag eerder dan voorzien. Vanmiddag mooi de tijd om het bos van Fontainebleau in te gaan, dat mag sinds gisteren weer. We wachten even tot de kinderen hun laatste online les hebben gehad. Dan naar het bos. We maken een wandeling van 4 uur. In dit deel waren we nog niet eerder. Erg afwisselend. Na afloop op de terugweg een afhaal pizza gescoord. De man was vandaag voor het eerst weer open. De mensen mogen nu het bos weer in. Daar moet hij het blijkbaar wel van hebben. Die paar inwoners van het dorp zijn dus niet genoeg. Vraag me af of voor de mensen die hier wonen een afhaal pizza niet te minnetjes is. Er staan hier kasten van huizen in een droom omgeving.

Het laden start als de controleur zijn goedkeuring heeft gegeven. De erwten storten met 200t/h in het ruim. Erwten zijn ongeveer net zo zwaar als harde tarwe. Dus ruimte zat voor 300t. Ze hadden ons graag meer gegeven, maar contractueel kon dat niet. Het laden is zo gebeurd. Bij het halen van de lading documenten krijg ik het compliment dat ik beter Frans spreek dan de meeste Nederlanders die hier komen laden. En je verstaat ook alles. Vooral over die laatste zin was ik wel een beetje verbaasd. Goed het is natuurlijk wel zo fijn dat we de mensen waar we mee moeten werken kunnen verstaan. Nemen kop voor en zakken af richting Parijs. Daar kun je zien dat de mensen weer naar buiten mogen. Het is langs de oever gewoon druk. En dat zonder toeristen, want die zijn nog steeds niet welkom.

Deze keer een stuk aangenamer de Oise op, al loopt er best nog een stroompje, maar niet vergelijkbaar met de vorige reis. Het is wel opvallend druk. Opvallend omdat er duidelijk minder werk is op dit moment. De meeste bierbrouwerijen zijn dicht of draaien op een laag pitje. In België is de bier consumptie met 60% afgenomen. Blijkbaar heeft sluiting van de horeca zo'n grote invloed., of zou het komen door het gebrek aan festivals. Hoe het ook zij, wij varen met onze lading erwten niet alleen vandaag. Er is wat verwarring over de bedieningstijden. Sinds vandaag de beperkte corona tijden niet meer van kracht zijn op de Seine en Oise, maar verder naar het Noorden gaan die ouden tijden pas vanaf maandag weer in. Dat wil zeggen 's ochtends en 's middags 20 minuten pauze bij ploeg wisselen om de werkplek te ontsmetten.

Doordat het lateral Oise kanaal en het Canal du Nord dus nu minder lang bediend worden dan de Oise ontstaan er opstoppingen. Geen snelle ronde deze keer. Wel goede gelegenheid om naar de bakker te gaan. Onderweg komen we de buren tegen waarmee we van de winter samen geladen hebben in Sens. Onze planken om het schip af te houden tijdens het laden hebben ze gebruikt en zouden ze op de losplek weer terug geven, maar dat liep natuurlijk anders. Nu wel de gelegenheid.

In het pand van de tunnel zet de buurman het op een lopen. Duidelijk een poging om de pousseur die voor ons zit voorbij te varen. Bij de tunnel kunnen we met dezelfde passage mee. Daarna is de pousseur aangeschoten wild uiteraard. Dan gaan wij er ook maar voorbij. Daarna als nog met de buurman verder af, want ja de drukte is niet weg met het voorbij lopen van één pousseur.

Na Palluel besluit ik via de Leie te gaan, achteraf pakt dat goed uit. Zie een bericht aan de schipperij dat sluis Denain er even uit ligt vanwege een storing. Varen naar Lille vandaag. Daar is het park naast de citadel ontzettend druk. Wat een verschil met een paar weken terug.

We verlaten Frankrijk en varen eerst een poosje langs de grens voordat we definitief België in gaan. Vervelend stukje voor de internet en telefoon verbinding. De kinderen zijn er nu van afhankelijk voor het online onderwijs. De router heeft er altijd wat moeite mee. In principe schakelt hij automatisch over, maar als je het met de hand doet en vast zet is de verbinding een stuk stabieler. Na verloop van tijd ontdek je het beste punt om over te schakelen. Dat moet 's avonds zelfs nog een keer omdat we België verruilen voor Nederland.

Mooi om weer eens over de grote plassen van Zeeland te varen. Op een plaat van de Oosterschelde liggen een heleboel zeehonden, ze zijn goed gecamoufleerd, van een afstand lijken het net stukken aangespoeld drijfhout. Maar door de verrekijker kun je zien wat het wel is. We krijgen uitsluitsel dat we deze week niet kunnen lossen in Meppel. Besluiten dat we toch door gaan naar Vreeswijk en daar dan een paar dagen blijven liggen.

Eindelijk het stuk gegooide zonnepaneel ingeruild voor een nieuwe, al moest ik die wel betalen natuurlijk, want een stenengooier valt niet onder garantie. Ik sluit hem aan en zie dat er meteen weer het dubbele aan vermogen uit komt. Aan het begin deed de oude met het stuk gegooide glas het nog, maar van lieverlee is dat minder geworden. Zag aan de onderkant nu ook een verbrand plekje.

Mountainbiken in het bos, jammer genoeg is een deel van het parcours afgesloten. Dus zijn we genoodzaakt eerder te stoppen. Terug naar boord om te zwemmen, maar stoppen onderweg voor een milkshake. Het zwemmen heeft succes er komen steeds meer kinderen bij. De autokraan is omgebouwd naar een slinger liane om in het water te zwieren. Sluiten de dag af met een BBQ.

De weerberichten voor de komende dagen zijn een stuk minder. Dat wil zeggen dat de wind dat dus juist niet is. En om nou in de thuishaven op wind te wachten lijkt mij niet het beste scenario, dus vertrekken vanmorgen om het IJsselmeer over te steken. Eenmaal buiten de Oranjesluizen lijkt de wind wat aan te trekken. Dat blijkt ook zo te zijn volgens het uurbericht van de Ijsselmeerpost. De wind komt vrijwel van achteren. Als we bijna in Lelystad zijn staan er flinke rollers die in het gangboord lopen tot de eerste bulb. Aan de IJsselmeer zijde zwakt de wind weer iets af en buigen we af naar het Ketelmeer. In Ramspol houden we avond.

De buren zijn al weg als wij vertrekken. Aardig windje weer. Nu hebben we er minder last van. De buren gaan via de kadoelen binnendoor naar Lemmer en later naar Leeuwarden. Wij zijn daar al even niet meer geweest. Zie dat op de kruising het licht baken weg is. Daar hebben we aan boord van de Narwal eens een nachtje vast gezeten. Klein stukje verder in de geul naar het zwarte water zie ik dat de diepte meter terugloopt tot ongeveer 1 meter. Ik stuur wat naar de midden en langzaam komt er weer meer water onder het schip. En dat terwijl het stevig waait uit westelijke richting. In Zwartsluis draaien we het Meppelerdiep op. Daar in de huizen naast de keersluis wonen schippers, dat kan niet missen. Mast in de tuin, naamplank aan de muur. Herken nog een oud spitsen schipper. Niet veel verder raakt onze reis ten einde. We zijn op de losplek.

We maken de bijboot voor het eerst dit jaar klaar voor een te water lating. Geen vervelende verrassingen deze keer. Varen een rondje door Meppel en komen terecht op de Reest een klein watertje wat door de stad langs een mooie molen stroomt, verderop veranderd het landschap in graslanden voor koeien en reigers. Met hier en daar ook ooievaars. In de Reest zelf staan waterlelies, maar ook veel andere water planten, naar mate we hoger op raken neemt de water begroeiing toe en moeten we om de paar honderd meter de schroef vrij maken. Volgens de kaart zouden we tot aan het syphon onder de Hoogeveense vaart door kunnen varen, maar een paar bochten daarvoor gooien twee dode bomen roet in ons plan. Het zijn echte dwarsliggers geworden. Kunnen er niet omheen, overheen of onderdoor. Dus moeten we rechtsomkeer. Desondanks wel een mooie tocht.

O,jee, Moet uit bed geklopt door de lossers, maar die zijn wel anderhalf uur eerder dan dat er vrijdag aan mij is doorgegeven. Op zich niet erg, des te eerder zijn wij weer leeg. De kraanmachinis weet dat het al even geleden is dat er hier zo'n klein scheepje gelost heeft. Tja, voor mij ook, Eenmaal leeg meteen vertrekken richting Zwartsluis via het Zwarte water naar Zwolle en dan de IJssel op. Wat is Nederland mooi eigenlijk. Zo langs de IJssel, grazende koeien of wisenten veel soorten vogels.

Via het Pannerdens kanaal naar Millingen en daar de Waal weer af naar Nijmegen. Dan het Maas-Waal kanaal. Ondertussen bunkeren we de brandstof tanks vol. Merkbaar voordeliger nu. De Maas is een heel andere rivier dan de IJssel. Hier meer strandjes en recreanten. Vooral ook iets ruimer. Hoor dat we morgen vroeg meteen verwacht worden bij de laadband dus gaan door naar Stein.

En in minder dan een uur tijd zit de 300 ton kunstmest in het ruim. Henny vertrekt vast. Tijdens de vaart maak ik het schip eens grondig schoon, dat was voor mij al even geleden. Vooral omdat het de laatste maanden de taak van de stagiair is geweest. Die heeft zijn tijd er op zitten en hoeft enkel nog een examen te doen op school. Dat lijkt een formaliteit en dan is er weer een gediplomeerde matroos bij. We varen de Maas af, onderweg krijgen we een appje van een jongen die van de winter een weekje mee is gevaren, hij staat onderweg langs de kant te zwaaien.

Vanmorgen de Waal af naar Tiel. Dat gaat vlot met de stroom mee. Sluis staat open met deze waterstand en kunnen zo door varen in het Amsterdam Rijn Kanaal. In Wijk bij Duurstede kruisen we de Lek en moeten we wel schutten. Een flink stuk naar beneden. Dan realiseer je weer goed hoe laag deze delen van Nederland zijn. Besluiten weer via de oranje sluizen in Schellingwoude te varen. Eenmaal van het buiten IJ af op het Markermeer verlaten we de geul en koersen op Enkhuizen af. De wind is Noord-Noord-Oost en kracht 4 tot 5. Dus het spettert behoorlijk. Niet te kort langs Marken i.v.m. Waterdiepte, maar wel dichtbij genoeg voor een foto. Enkhuizen is de bestemming voor vandaag. Morgen ochtend zou er 1 beaufort minder wind moeten zijn.

Vroeg weer verder zodat we om acht uur voor de brug in Medemblik kunnen zijn. De wind is inderdaad minder dan gisteren. Nu is die NO4. Het stukje dwars door de golven richting Andijk is wel een beetje slingeren. In Medemblik komt de haven meester die de brug en sluis vanuit het havenkantoor bediend eerst een praatje maken. Mooi plekje dat Medemblik. Voel me bijna een toerist. De sluismeester van Overleke sluis is ook paraat en schutten de Wieringermeerpolder in. De bagger ronde van een paar jaar geleden is nog goed merkbaar. In goed 2 uur varen we voor de wal in Middenmeer. Daar starten ze na een half uurtje met lossen en zijn we aan het eind van de dag weer leeg. We besluiten hier te blijven liggen dit weekend. Het is mooi geweest.

Tot en met 1 juni. Genoeg te doen dit weekend, het is goed dat er deze keer een dag meer in zit met de pinksteren. Misschien niet het beste idee dat geopperd is de laatste dagen, maar met een stel frisse pubers in het gezin is oppositie onhoudbaar. Samen met een bevriend gezin gaan we naar de Efteling. Om nou in deze corona omstandigheden in een achtbaan te gaan zitten waarin mensen gillen en schreeuwen voor hun leven. De vogelrok is nota bene ook nog binnen. Leek met niet verstandig, maar we zijn het toch allemaal gaan doen. Wij zijn nou eenmaal sensatie zoekers al was ik volgens mij de enige die daar een corona betrekking bij had. We zullen het over een paar dagen weten. Moet wel zeggen. Er is wel goed nagedacht over maatregelen om besmetting te voorkomen. Het was allemaal netjes geregeld. Wie dacht dat het nu overal lekker rustig zou zijn in een park dat maar 30% van de capaciteit mag toelaten komt bedrogen uit. De attracties hebben ook nog maar 30% capaciteit met iedere keer 2 rijen lege stoelen om de 1,5 meter te garanderen. Dus uiteindelijk moet je overal net zo lang wachten als normaal. Verder komt familie over en wordt de motorfiets die ik een paar weken terug heb gekocht gebracht. En we gaan fietsen in een bike-park, maar dat is helaas van korte duur, omdat iemand met een trapper achter een boom blijft hangen. Trapper gesneuveld, boom en berijder komen niet ongedeerd uit de strijd, maar hoeven niet naar het ziekenhuis. Besluit met de motorfiets naar boord te rijden, want verder is daar weinig van gekomen dit weekend.