Maken ons klaar voor de terugrit en als de oplevering van het appartement goed gekeurd is rijden we weg. De rit naar de snelweg vraagt wel wat extra tijd. Aanschuiven. Eenmaal op de snelweg rijdt het door, ook de Brenner tolpoorten zijn niet zo druk. Rijden nu eens via de grenstunnel Bij Füssen. Omdat we nu een week in Italië hebben doorgebracht en niet 1 x pizza hebben gegeten doen we dat vanavond bij een Italiaans restaurant in Dodgau langs de Main. Net na middernacht terug in ons eigen bed.

Opruimen, wassen, boodschappen halen, bus schoonmaken en een ritje naar het internaat.

Een eind rijden vandaag om de geleende bus terug te brengen, onze auto op te halen en Laska van haar logeer adres te halen. Dan rijden we ook meteen maar langs Henny haar ouders. Die zien we tenslotte niet zo vaak.

Breng een bezoek aan de tandarts voor controle en voor het eerst sinds lange tijd is er werk aan de winkel, twee oude vullingen zijn versleten en moeten worden vervangen. Na de middag voor zaken naar Rotterdam en haal de verstuivers op die inmiddels klaar liggen bij de monteur. Had ter voorbereiding op een ongeregelde Brexit voor de vakantie ook een voorraadje Gardner filters besteld. Die zijn binnen. Kan nu wel een paar jaar vooruit. Net voordat we terug naar boord rijden brengen we een bezoekje aan de supermarkt, want aan boord is de koelkast leeg.

Sta vroeg op om de verstuivers te monteren. Had alle oude pakkingsresten al van de kleppen deksels en kopranden afgehaald, zodat ik nu sneller klaar ben. Was te verwachten dat ik nu minder tijd zou hebben dan voor de vakantie. De startaccu's hadden nog net genoeg energie om de gardner rond te krijgen. Gelukkig slaat die als vanouds meteen aan. Dan vertrekken we naar Ivoz Ramet om daar morgen rollen staal te laden voor Parijs. Als ik tegen Henny zeg dat ik beter op de losplek had kunnen blijven liggen, omdat me dat twee dagen varen had uitgespaard antwoord ze, ja, maar dan waren de luiken nog steeds niet gerepareerd geweest en de dynamo van de generator waarschijnlijk ook niet.

Met het aanbreken van de dag laten ook de buien het afweten en kan er geladen worden. 26 stuks. Dat doen ze hier wel zorgvuldig hoor. Als ze allemaal staan vertrekken we uit de haven en gaan de Maas op. Hard gaat het niet, want de regen heeft de Maas weer aardig doen aanzwellen. Blij dat we eindelijk in Namur de Sambre in draaien, omdat ik denk dat daar minder stroom loopt. Blijkt dat het daar nog gekker is en verlies een km in plaats van dat die er bij komt.

Oeps, los in de touwen dat betekend dat het water vannacht verder is opgekomen. Er blijkt nu 10 % meer afvoer te zijn dan gisteren. Toch varen we niet eens zoveel slechter dan anders, want alle sluizen staan klaar en dat is vrij zeldzaam hier. Misschien zijn er wel zo weinig schepen, omdat sluis Gosselies vanavond in stremming zou gaan. Dat is uitgesteld, maar daar moest ik wel gericht voor informeren anders had ik dat niet geweten, want het stond tot gisteren nog gewoon vermeld. Nou dacht ik wel dat we er door zouden zijn voor die tijd, maar je weet het nooit zeker. Verderop twijfel ik een moment of we in Seneffe moeten blijven, maar bij berekening blijkt dat we net voor tijd door de sperdeur moeten kunnen zijn. Alleen bij aankomst bij de scheepslift blijkt die anderhalf uur langer te schutten. Ja, dat is waar ook. Dus vaar nog beneden de lift van Strepy Thieu.

Auto weer aan boord. Henny heeft gisteravond alleen de jongste mee naar boord genomen. De rest had andere plannen. Zo gaat dat als de kinderen ouder worden. Het lange pand van Mons is normaal altijd een vervelend saai stuk, maar was nu lekker bezig op de pc zodat we onverwacht snel aan de sluis zijn. Voor we Frankrijk in gaan eerst de bunkers volgooien. Boven de laatste sluis maken we meteen vast. Er zijn mensen aan boord die graag willen weten wie de mol is.

Het is de laatste dagen wel prijs met harde wind. Zelfs hier waait af en toe het water uit het kanaal op. Hier en daar zijn takken en zelfs hele bomen gesneuveld. Er drijft veel van dat soort spul in het water. Heb te doen met een buurman die leeg onderweg is vandaag. Dat valt niet mee onder zulke omstandigheden. Wij zijn zwaar beladen onderweg en zolang alles goed vast is gemaakt hebben we er niet zo veel last van. Het meest vervelende is wel dat bij het invaren van iedere canal du nord sluis de kachel een keer ploft.

Eer we de grote tunnel uit zijn is het dag. Aan sluis acht schutten we alleen, maar bij negen moeten we zolang wachten dat sluis acht inmiddels de volgende afvaart heeft afgeschut en met ons mee kan schutten. Buurman is leeg en is er na de vallei van Clery vandoor. Het water in de panden naast de Somme staat flink hoog. De lege buurman klaagt dat hij extra ballast heeft moeten zetten. Vreemd is het dan wel dat het pand van de tunnel just weer erg laag is. En dat loopt normaal ook al niet het beste.

Op de Oise gaan we merkbaar sneller dan anders. Water is ook flink bruin. De volgende reis is bevestigd. Een reis vanaf de Yonne naar Leuven. Eerst de Seine nog op, maar dat is voor morgen.

De Seine is in verhouding met de Oise tamelijk rustig. Hoef niet eens zo hard te draaien om de beoogde snelheid te halen. Bovendien maken we het niet laat, want heb morgen een pousseur voor om te lossen.

Het is vrij rustig met vaart. Meestal zijn er meer schepen met zand en grind onderweg op de boven Seine. De lossers hebben niet veel haast. De pousseur voor laten ze lang liggen. De opslag zit ver vol zeggen ze hier. Het is dat ze ons leeg moeten maken anders was het niet gebeurd. Het is wel al tamelijk laat, zodat we niet meer gaan varen.

Henny gaat vast op pad. Ze blijft dan het weekend bij de kinderen, want voor heen en weer is wel wat ver en dan varen we ook nog verder weg. Vanaf Parijs rijdt er iemand met haar mee naar Nederland, zit je toch niet alleen in de auto. Vaar samen op met een andere lege spits die de sluizen iedere keer heel slecht treft, want als ik aan kom ligt ie er nog steeds. Tot in la Cave. Daar gaat ie weekend houden ik vaar door tot Montereau. Ga langszij een verlaten Moerbeke spits. Zonde om te zien. Het vooronder is helemaal leeg. Het schip zit onder de bladeren en andere troep van bomen, zo veel dat de spuigaten verstopt zitten. De tank doppen in het gangboord naast de roef kon blijkbaar iemand gebruiken en de deurklink van de stuurhut ook. Het casco is nog leuk, maar met de rest kun je niets meer. Ooit was het de trots van een familie uit Merksem.

De Yonne lijkt wel steeds meer water te gaan geven. Het water kleurt ook steeds bruiner. Dat is waar ook hier hebben ze middagpauze van een uur. Gelukkig kun je hier op de palen vastmaken. Dan bak ik een ei nu er toch uitgebreid tijd voor is. Maar door de middag pauze haal ik niet de laatste sluis niet meer. Dat is niet zo erg zeg ik tegen de sluismeester, alleen hebben zij liever dat ik de sluis toch vandaag doe. Nou ja, ook goed. Dus een half uur na tijd vaar ik de laatste sluis uit. Blijf boven de sluis liggen. Dat is voor Henny makkelijker om aan boord te komen morgen.

Haal het hout uit het ruim en stuur er een bezem door. Officieel zou ik volgends de GMP regels het ruim met water moeten uitspoelen. Dat is natuurlijk na rollen staal overdreven. Zeker nu met een modderbruine Yonne, gaat het ruim er volgens mij ook niet schoner op worden, dus laat dat achterwege. Met Laska ga ik een stuk wandelen. Klein stukje beneden de stad ligt een compleet roze geschilderd jacht gezonken. Op de wal staat er ook eentje. Helemaal roze, van binnen en buiten van boven naar beneden. Zou dat kunst zijn. 's Avonds heeft Henny problemen met het vinden van het schip, want ze staat bij de verkeerde sluis.

Zorgen dat we om acht uur bij de silo liggen. Vorige keer heb ik kop voor geladen. Daar stroomt het nu te hard voor. De controleur kijkt eens in het ruim en knikt goedkeurend en vraagt om de laatste drie ladingen. En hoe voor het laatst schoongemaakt is. Dus ik leg uit dat ik nu moet zeggen met water. Hij glimlacht wat en vult “eau” in. Als er 100 ton in zit leggen we de planken tussen de kade en het schip, zodat we een meter of 3 af blijven. Controleer met de haak of het diep genoeg is. Geen punt. Voor de middag zijn we geladen en vertrekken. In de sluis gaat de auto aan boord. Het loopt wel lekker af. Het gaat harder dan leeg op. Al wordt de stroom nu wel langzaam minder.

Tja, en dan zijn we nu wel goed de klos. Er zijn stakingswaarschuwingen uitgegeven voor vandaag. En dan weet je dat je hier op de boven Seine dikke kans maakt vast te liggen. En dat is ook zo. Geen gelegenheid laten ze voorbij gaan om mee te staken. En zo lig je hier de hele dag voor een sluis te koekeloeren waar af en toe wel iemand is, maar niets doet. Of je moet het wapperen met een vakbond vlaggetje ook onder werkzaamheden scharen.

Alsof er niets aan de hand is kunnen we vanmorgen weer schutten, alles wat gisteren in dit pand kon laden of lossen ligt nu ook voor de sluis. Best druk dus. Het past niet in 1 schutting. Onderweg komen we enorm veel lege schepen tegen. Het blijkt dat er gisteren vanaf Evry stroom afwaarts wel is geschut. Dat is allemaal op een hoop gelopen en komen we nu in groepjes volle schuttingen tegen. Daar zal ook menig weekprogramma door de war gegooid zijn. Om de schade bij ons enigzins te beperken zetten we s'avonds door tot de eerste sluis op de Oise.

Die Oise geeft serieus water, en daarom gaat het afgezien van het gasolie verbruik niet zo hard. De hele dag varen we samen op met een pousseur die af en toe klaagt dat het zo zwaar gaat. Maar aan het eind van de dag komen we dan toch aan het lateraal kanaal van de Oise.

De buren laten ons voor gaan via de spitsensluis in Janville. Dan kan een achterop komende canal du nord met hem mee schutten via de grote. Tegenwoordig wel een gemis dat de bakker op de sluis zijn deuren voor goed heeft gesloten. Het is te hopen dat een andere ondernemer de zaak wil overnemen. Vooralsnog moeten wij het zonder doen. Naar verluid is de bakker in Sempigny ook al weg. Dat maakt het er niet leuker op. In Languevoisin gaat de auto er af en rijden we naar Nederland. Vanavond zijn we uitgenodigd bij het 25 jarig jubileum feest van de PTC.

Na het ontbijt op de SS Rotterdam reis ik af naar het thuisfront waar ik meteen tot instappen gemaand wordt. De oudste dochter heeft turnwedstrijden in Amersfoort en omdat daar wegwerkzaamheden zijn moeten we rekening houden met extra reistijd. Vandaar dat ze eerder weg wilden rijden. Dacht nog tijd zat te hebben. Goed we zijn dik op tijd. Ze doet het best wel goed, maar niet goed genoeg om in de prijzen te vallen. Een beetje geërgerd zegt ze; die meiden zitten allemaal een divisie hoger, dus is het geen wonder dat zij beter zijn.

Met de jongste maak ik wat huiswerk, breng een bezoek aan oma, regel de post en de boodschappen en verzorg het eten. De gang naar het internaat laat ik aan Henny over, ik reis af naar Breda. Daar treed vanavond Navarone op die ter ere van Chris Cornel nummers van Soundgarden en Audioslave spelen. Geweldig. Na afloop. Pikt Henny mij daar op en rijden we naar boord.

Ondanks het toch lange pand zijn we de enige om af te schutten vanmorgen en dat blijven we de rest van de dag. Nergens vastmaken in de canal du Nord sluizen. Wel is er flink tegenvaart. Desondanks komen we wel het kanaal uit en slaan af naar de Schelde.

Van de twee pousseurs die al boven de sluis lagen gisteravond vertrekt er geen enkele. Dacht nog net mee te kunnen, maar nu zijn we de enige. Op de grens maken we gebruik van de bunkerboot. De man laat weten dat het rustig is. We zijn de eerste klant vandaag. Dat is niet best. Vanaf Doornik is er merkbaar meer vaart en moeten we bij iedere sluis wachten. Voor ons tij op de Zeeschelde morgen moeten we wel even door naar Merelbeke.

Je weet dat het kan gebeuren maar toch is het wel zuur dat net vanmorgen het water zo ver weg zakt dat we er niet meer uit kunnen of dat het toch zeer onverstandig is dat te proberen. Heel de week is het laag water niet lager geweest dan 2,30 m. Nu zakt het onder de 2 m weg. Voordat het water weer terug is zijn we een goed uur verder en dat komen we in Antwerpen net te kort om, voor de onrechtvaardige spitsuur sluiting van de Royersluis nog naar de dokken te kunnen schutten. Dus vier uur na aankomst varen we dan toch uit aan de binnenkant. De lossers staan al te wachten en twee uur later zijn we leeg. Ja, we moesten eigenlijk naar Herent, maar op verzoek van de klant naar Antwerpen gegaan. En dan zo snel lossen is natuurlijk wel wat anders dan in Herent.

We wachten op de monteur die voor vandaag was afgesproken. Deze komt het één en ander afstellen van de monitoringapparatuur die op de motor is geïnstalleerd vanwege het “clean inland schipping” project. Als hij aan het eind van de middag klaar is vertrekken wij richting Vlissingen. Daar gaan we morgen papier laden voor Maastricht.

Ondanks de belofte van eerste werk om acht uur, laat dat op zich wachten. Ondertussen maken wij ons zorgen hoe we de voorziene levering weer moeten recht breien zonder onze privé plannen voor dit weekend geweld aan te moeten doen. Je kunt nog zoveel planningen maken, voordat we feitelijk geladen zijn blijft alles onzeker. Uiteindelijk hadden ze bij de laadplanning wel iets juist. Het wordt namelijk acht uur, maar dan wel 's avonds. Zodra we vol zijn met gezwinde spoed de Westerschelde op. Er loopt nog vloed al is de vraag hoe lang we daar nog van kunnen profiteren. Over een uur is het namelijk hoog water. Komen mooi nog in Hansweert voordat de ebstroom sterk doorzet.

Al redelijk vroeg weer in de auto opweg naar het internaat. Daar is met een aantal andere ouders BHV cursus georganiseerd. Kan geen kwaad om die kennis ieder jaar wat op te halen want, zakt wel weg als je het niet iedere dag nodig hebt. 's Avonds rijden we weer naar boord. In principe was dat de bedoeling met de kinderen, alleen hebben 2 van de 3 morgen andere afspraken en de derde vind het voor die ene dag de moeite niet om naar boord te gaan.

Dus varen we vandaag samen via de Westerschelde verder naar Antwerpen en Wijnegem. Want het Albert kanaal is nog altijd dicht op zondag.