Wel een paar kilometer om, via St andries, maar dan kan je wel profiteren van de Rijnstroom richting zee. Al moet ik flink aandringen bij pc navigo om de route zo te laten lopen. Op dat idee was ie zelf niet gekomen. Onderweg in Rotterdam schaf ik een nieuw touw aan. Onlangs was er 1 gesneuveld. Als de vloedstroom ten einde is leg ik het laatste stukje af richting maasvlakte. Toch wel vreemd dat je zelfs Hoek van Holland voorbij moet varen. De voertaal is er nog net geen Engels.

Weet niet precies wat er op doet, maar op de kade zie ik geen beweging als ik door de hond wordt wakker gemaakt. Blijkbaar is ze van mening dat het tijd voor brokken is. Ik doorloop rustig het verdere ochtend ritueel alsof het zondag is. Daarna is er tijd om een paar stropjes in het nieuwe touw te splitsen. Na de middagpauze ben ik aan de beurt om te laden. Het zijn 25 stuks rollen. Deze laadploeg heb ik al eerder gehad dit jaar. Niets op aan te merken. Eerder te complimenteren, Zoals die kraanmachinist met zijn 50 meter hoge kraan de rol precies kan zetten waar de mannen in het ruim hem heen dirigeren. Wel jammer dat de vloedstroom ver ten einde is. Desondanks vertrek ik wel meteen, maar krijg al veel te snel tegen stroom.

Onderweg naar de Krammersluis hoor ik een melding van een collega dat er een jongen op een gasboei staat. Dat is met deze temperaturen best raar. Even later wordt door de autoriteiten gevraagd of de jongen er nog steeds staat. Dan blijkt dat hij net door zijn maten weer wordt opgepikt. Ik weet niet of die er steeds zicht op hadden, maar zo'n geintje kan best verkeerd aflopen.

Boven sluis Evergem richting de Schelde en die vervolgens op. Het is blijkbaar redelijk druk voor me uit, want ik loop mijn voorgangers op. Daar kan ik gelukkig wel mee schutten. Voor de Franse grens komt de olieboer een besteld vat smeerolie brengen. Daarna is het mooi geweest voor de zaterdagavond.

De enige die zo vroeg op staat. Eenzaam naar de eerste sluis gevaren. Daar ligt ook niemand dus schut alleen op als de sluis gaat beginnen. De zes sluizen van de Franse Schelde laat ik achter me en verder richting Canal du Nord. De grote drukte na de 3 dagen stremming begin van de week is weggewerkt. Blijf alleen.

Het staartje zit wel vlak voor me toch schiet het wel aardig op, te meer omdat er niet veel vaart richting noorden is. Aan de andere kant de berg af heb ik nog een schutting voor. Komen nog wel op het Somme deel van het Canal du Nord.

Het kanaal uit en langs de bakker. Die heeft een goede klant aan ons deze keer. We waren aan de laatste boterham bezig. Op de Oise komen we een sluis verder dan gedacht dus dan hoeft het morgen niet zo laat te worden om donderdag te melden op de losplek.

Alweer mot met de sluiswachter van Creil. Hij zegt dat hij de sluis gereed gaat maken, maar als ik boven de sluis kom gaan de deuren aan de benedenkant open. Computer storing is zijn verklaring. Ik geloof er niks van. In Suresnes liggen drie sluizen, maar ze zijn alle drie niet te gebruiken op het moment. Chatou heeft het dan ook druk.

En weer eens door de stad Parijs. Vrij rustig met rondvaart momenteel. Stukje de Marne op en we zijn in Bonneuil. We zijn nummer vijf om te lossen. Ik verwacht dat het voor ons volgende week wordt dus zoek een plekje voor een rustig weekend. Alleen bij het proberen op twee plekken blijkt er onvoldoende water te staan. Daar ben ik snel flauw van dus vaar dan maar naar de losplek. Zijn ze net aan het verhalen en laten ons ertussen.

De vraag of we het weekend weg kunnen of dat we nog gaan lossen blijkt hier altijd een zeer ingewikkelde kwestie. Antwoord komt er niet. De hele dag wordt je aan het lijntje gehouden. Tegen vieren komt er iemand stickers plakken. Meestal een teken dat lossen aanstaande is. Nu ook. De man is nog niet klaar of we worden onder de kraan verwacht. Dan gaat het best snel en komen leeg. Das mooi dan kan ik mij voor het weekend nog bij de rest van mijn gezin voegen. Probeer een bla bla car rit te boeken die ik de hele middag al op het oog had, Alleen niet durfde vast te leggen vanwege de onbetrouwbare planning hier. Jammer genoeg blijkt die nu te zijn volgeboekt. Dan maar ééntje voor morgen vroeg boeken.

Alleen die heeft voor het gemak maar helemaal niet gereageerd. En de boekingstermijn is nu verlopen. Gauw een andere gezocht en vast gelegd. Na een uurtje moet ik wel al van boord anders kan ik niet op tijd op de afgesproken plek zijn. De RER is een rechtstreekse lijn er naar toe. Eenmaal daar aangekomen krijg ik bericht dat mijn boeking door de bestuurder is geweigerd. Daar sta je dan met je goede gedrag. Wat nu? Ik kijk of er nog een volgende geschikte rit is, maar die is pas om 16:00 uur. Dan is het weinig de moeite meer. De rit met zo'n goedkope bus is vorige keer niet echt goed bevallen, dus dat ga ik niet nog eens doen. Besluit om even langs Gare de Nord te reizen en kijken wat ze nu durven vragen voor een enkeltje met de Thalys naar Roterdam. 120 Euro. Dat is 3x zo duur dan Bla bla car, maar deze gaat wel. Even overleggen met het thuisfront, want zelf vind ik het wel een hoop geld. Moest het toch maar doen. En dan ben je 2,5 uur later in Rotterdam.

De jongste dochter heeft een paardrijexamen. We gaan mee om haar te supporteren. En ze slaagt met vlag en wimpel. Om dat met school ook voor elkaar te krijgen moet ze nu aan de bak.

De kinderen gaan van huis uit naar school. Wij naar de tandarts. Als dat gedaan is rijden we naar boord. Inclusief drie bla bla car passagiers, twee naar Lille en eentje helemaal mee naar Bonneuil. Als die is afgezet bij het station kunnen we naar boord. Alleen is het water opgekomen en staat het lage muurtje nu onderwater. Zonder natte voeten aan boord klimmen lijkt een hele opgave. Wonderbaarlijk genoeg lukt dat, en kan daarna voor Henny de trap hangen. Laska komt in de auto aan boord.

Het leek vrij krap om in ruim een dag naar Montereau te varen. Echter het is geen enkel probleem. Alle sluizen zo in en de Seine geeft nog steeds niet veel water. In tegenstelling tot de Marne die al aardig bruin geworden was met veel drijfhout. We gaan vast bij de silo van Cannes Ecluse liggen. De buurman komt niet veel later ook aan.

De dames gaan naar de supermarkt hier niet ver vandaan. Voor Franse begrippen een ietwat vreemd exemplaar. Een mix van markthal met veel bio producten en een supermakrt. Het laden gaat ondertussen door. De auto pakken we aan boord als we geladen zijn en vertrekken. De Yonne stroomt sinds vanmorgen behoorlijk meer dan gister. In Melun blijven we liggen om onze vrienden weer eens te zien. Ze eten gezellig mee. Minder geslaagd is dat er vanavond tot 2 x toe een touw kapot gevaren wordt. Sommige collega's moeten blijkbaar nog leren dat je met een spits veel minder waterverplaatsing hebt dan met een grote.

Om flauw van te worden, als een verwend kind zeuren bij de sluiswachter als hij even moet wachten. Er is net opvaart uit en wij zijn dan nog een paar minuten van de sluis, maar de volgende opvaart wil overduidelijk dat de sluis leeg om wordt gezet. Gelukkig functioneren bij de laatste drie sluizen beide kolken. Een hoop gezeur minder. Alleen jammer dat in Bougival nog steeds geen van de drie sluizen in bedrijf is, en moeten we nog steeds via Chatou, en daar is het dus weer druk.

Dat is al een tijdje geleden. Er loopt merkbaar stroom op de Oise. Wat onwennig dat er vandaag geen kinderen gehaald gaan worden. Ze blijven het weekend over. Dat was nu eenmaal besproken. Dat we twee dagen eerder zouden laden was 2 weken geleden niet te overzien.

Even lijkt het er op dat we mist gaan krijgen, als de dag aanbreekt wordt het zicht wel meteen beter. Het Canal du Nord zit goed vol, zodat het geen snelle ronde is dit keer.

We ontsnappen op een paar minuten na aan de middagpauze. In het Noordelijk deel doen ze daar niet aan. Alleen veel wachten moeten we daar even goed.

Van de 19 canal du Nord sluizen moesten we 35 keer vastmaken. Één keer er voor en een keer in de sluis. Eenmaal op de Schelde is er een betere cadans. We varen naar België waar er net voorbij de grens gebunkerd gaat worden als één tank vol is gaat de pomp in storing en zullen we het er mee moeten doen. Ze krijgen hem niet meer aan de gang.

3e schutting weet de sluiswachter te melden als we ons opgeven. Net als ik weer terug in bed ben blijkt dat we de 1e toch mee kunnen. Het ging, Al was het heel krap. Zo krap dat de schipper van de duwboot de volgende sluis niet meer samen wil schutten. Hij laat ons samen met de buren voorbij. Verder loopt het lekker in houden we in Merelbeke een paar uur tijstop. Daarna gaan we in donker de zeeschelde af.

Buurman merkt op dat zijn schip dit jaar 50 is geworden en dat we vannacht in haar geboorte dorp hebben overnacht. Hier waren vroeger wel drie scheepswerven. Echt vele tientallen hier in deze regio. Hier zijn wat schepen gebouwd zeg. Met hoog water schutten we Zennegat binnen. Buurman vaart door naar de losplek. Wij moeten het afwachten in Boortmeerbeek.

Nadat we eerst aan boord een paar klusjes doen blijkt dat we deze week niet meer gaan lossen. Dan gaat de auto aan de wal en rijden richting huis.

Net of ik taxichauffeur geworden ben. Tot 3x toe rij ik op en neer naar het ziekenhuis met mijn moeder en Henny. De afspraken gaan zo snel dat het wel de moeite is om terug naar huis te gaan voordat de volgende afspraak weer op program staat. Al met al geen slecht nieuws uit het ziekenhuis. Om dat te vieren pik ik s'avonds in Amersfoort een concert mee van de band Navarone.

Onze oudste gaat naar een open dag van de hoge school in Utrecht. Niet dat het binnenkort al zo ver is hoor, maar tegenwoordig krijgen ze op school punten voor loopbaanoriëntatie. En daar had ze onvoldoende voor. Nog even en je moet vanuit de wieg al weten wat je wil gaan doen later. Ik breng ze daar naar toe om het chauffeur gevoel niet kwijt te raken. En omdat ik nog terug naar boord moet. Het schip naar de losplek varen. Ze willen namelijk maandagmorgen vroeg starten.

Wat kun je toch sukkelen zonder een multimeter. Boven de keukentafel hangt een lamp waarvan ik dacht dat de dimmer kapot was. Dus een andere die aan boord nog ergens rond zwerfde gemonteerd. Dat bleek het probleem niet op te lossen. Henny was blijkbaar van mening dat zonder licht aan de tafel zitten zo vervelend is dat de multimeter niet tot sinterklaasavond kon wachten. En inderdaad, meten is weten en dan kan je dingen gaan uitsluiten tot het probleem zichtbaar wordt. EN uiteindelijk ook de spullen op tafel weer.

Dat vroeg beginnen was een aardig voornemen alleen voor ons is het niet van toepassing. Tot een uur of 10 lossen er vrachtwagens. Daarna regent het te hard. Eind van de middag toch een paar uur gelost, leeg komen lukt niet meer.

Zelfde recept. Dus de eerste paar uur vrachtwagens, daarna lossen wij nog een uurtje en kunnen eindelijk vertrekken om de volgende vracht te gaan halen. Dat moet weer hier naar toe. Vanaf Vaucelles. Het is afgaand water aan Zennegat. Varen de Rupel af en wachten een paar uur in Steendorp tot de eerste vloed komt. Dan richting Merelbeke. Een lege 80 meter die eerst met 20km per uur voorbij kwam loop ik nu weer in. Dan klopt er vast iets niet. Buurman heeft een stuurwerk dat af en toe dwars doet. Nou komt zoiets nooit gelegen, maar hier kan dat fataal worden. Gelukkig komen we allemaal heelhuids in Merelbeke. Wel te laat om op te schutten, maar ach dat zijn enkel details.

Een collega vraagt of ik het zeker weet als ik meld dat we de Bovenschelde op draaien. Sluis Kain zou gisteren kapot zijn gegaan. Gaan er toch maar op af. Altijd naar de brand toe varen heb ik geleerd. Blijkt inderdaad mee te vallen. Vanaf Oudenaarde komen we weer schepen tegen. Het loopt wel lekker. Dat moet ook, want morgen zou ik moeten laden. We komen nog boven sluis Pont Malin.

Staan vroeg op om alles op kruiphoogte te brengen en gaan cabrio het canal St Quentin in. De eerste sluis hebben we al de hulptroepen nodig. Daarna gaat het prima, tussen de middag op de laadplek en net als we zo ver zijn komt de controleur een kijkje nemen. Kijkt over de rand van de den en knikt goedkeurend. De pijp gaat meteen boven het ruim. Hij gaat helemaal vol. Als de reisdocumenten aan boord zijn doen we nog een paar sluizen terug af. Ondanks dat het al snel donker wordt spoel ik toch vanavond het schip maar af, want morgen heb ik daar geen tijd meer voor als Henny weer om de kinderen gaat.