Familie ontbijt bij ons thuis. Daarna rijdt iedereen weer langzaamaan terug naar huis. Wij niet er volgen eerst andere zondags rituelen en na de gang naar het internaat rijden wij terug naar boord.

Geen stress vanmorgen voor tijd staat de auto alweer op het roefdek en als de deur omhoog gaat varen we in. Het lijkt er op dat wij in onze richting alleen zijn. Maar naar het zuiden is het vreselijk druk dus moet er toch vrijwel iedere sluis even gewacht worden. Desondanks doen we beide tunnels op één dag.

Alles moet via de Leie route. Fresnes is dicht. Bij de splitsing vanaf Duinkerken kwam net een grote langs. Zo groot dat die alleen moet schutten. Dus de tweede schutting daar. Dan verwacht je dat daarna de gang er wel uit is, maar in Lille staat de sluis klaar en in Quesnoy zijn we de eerste voor morgen vroeg. De grote buurman heeft een “regule” besteld om na tijd te kunnen schutten.

Met bijzonder veel geluk bij de sluizen zijn we veel eerder dan verwacht aan Merelbeke. Hadden ons mentaal voorbereid op een late vaart op de Zeeschelde, maar volgens de planning van de ontvanger was dat niet nodig. Dan doen we dat inderdaad liever niet.

Weet niet of het vanwege de storm is of wat dan ook, maar we krijgen al veel te vroeg naar mijn zin tegenstroom. Dat had ik niet verwacht. De buurman is ook verrast. Dan hadden we beter een uurtje eerder kunnen vertrekken vanmorgen. Eenmaal de Rupel ingedraaid gaat het voorstroom. Het water is al zo ver opgekomen dat er onder de spoorbrug van Boom nog maar 4,5 m gaat. Aan Zennegat is de buurman net opgeschut en komt leeg om.. Op het gemakje verder richting de losplek.

Oei er licht nog best het een en ander om te lossen. Ik heb zo'n idee dat het plan om ons vandaag leeg te maken wel iets te optimistisch is. Dat blijkt ook zo te zijn, want na een tonnetje of 70 gelost te hebben houden ze het voor gezien.

En wederom moeten we iemand van de fabriek lastig vallen om voor ons portier te spelen. Het terrein is omringt door een groot hek. Alles is hermetisch afgesloten. Voor schippers die het weekend moeten overliggen is geen sleutel of badge voorhanden. Je kunt door de week tijdens kantoor uren een badge aanvragen, maar toen wisten we nog niet dat we niet leeg zouden komen. Een echt schipper vriendelijke regeling kun je het niet noemen.

Gelukkig heeft de medewerker woord gehouden. Het voetgangershekje staat op een kier. Want op het uur dat wij terug aan boord komen vanaf het internaat is er niemand meer in de fabriek. Anders was het klimwerk geworden om je eigen bed op te zoeken.

Er kan niet meteen aangevangen met de lossing. Er is een probleem met de put waar het ingegooid moet. Dat probleem is redelijk hardnekkig, want komt regelmatig terug. Zodat we pas ruim na de middag leeg zijn. Daarna meteen vertrokken. Aan Zennegat komt het water op en kunnen naar buiten. Draaien tegenstroom tot Antwerpen ongeveer, daar is het tij kentering. We moeten trouwens naar Vlissingen. Dat is best een eind varen en tijd voor een tij stop is er niet meer. Achteraf bleek dat niet nodig ook. Pas na Borsele kwam de vloed in.

De kraanmachinist is wat eerder aanwezig dan zijn collega's. Dat is fijn want dan hebben wij mooi de tijd om de schuifluiken te stapelen. We gaan papier laden en die pakketten zijn net te hoog om onder de luiken te passen. Althans dat dacht ik, want dat was de vorige keren wel zo. Alleen krijgen we nu grotendeels een andere soort uit Brazilië en die zijn een centimeter of 10 lager. En dat verschil merk je 2 hoog enorm. Dus achteraf had het deze keer niet nodig geweest. Als we klaar zijn voor vertrek eten we nog even een broodje en dan komt de vloed wel ongeveer in zetten. Het waait ZW5 en dat blijkt met deze lading en tonnage geen enkel probleem. Pas aan Evergem kom ik erachter dat er vrijwel in geheel België tot een uur of twee gestaakt is. En in Frankrijk de hele dag. Mooi de dans ontsprongen.

Dat heeft mij doen besluiten via de Schelde te varen. En daar is het inderdaad wel druk, maar niet extreem. Zo varen we een flink stuk Frankrijk in.

Oei, Het canal du Nord is een stuk drukker. De achtste schutting voor ons. We zoeken een plekje en wachten het af. De auto gaat aan de wal. Ik heb vanmiddag een vergadering in Parijs. Henny vaart verder. Nu ben ik weer eens in de gelegenheid om het streekproduct uit deze regio te kopen, namelijk gerookte knoflook. De man die snel door heeft dat ik uit Holland kom, vraagt wat mij hier brengt. Nou ik ben schipper en lig met het schip hier bij de sluis. Hij bekijkt me nog eens van boven naar onder en zegt U schipper? Ja echt. Een beetje begrijp ik zijn reactie wel. Loop nu in een driedelig pak met stropdas.

Met zes schepen tegelijk mogen we de tunnel in. We doen allemaal kalm aan, omdat in Moislains nog 5 schuttingen voorraad ligt. Tijd zat om naar de bakker te gaan. Een klusje te doen en hier en daar een praatje te houden. De andere tunnel zouden we vandaag ook kunnen doen. Echter die bewaren we voor morgen.

Het blijft slecht lopen tot we op de Oise zijn. Daar liggen dubbele sluizen en dat merk je. Gedurende de dag wordt het steeds warmer. Echt fantastisch deze indian summer.

Het is maar goed dat ik toch een wekker heb gezet. Anders had ik niet op tijd geweest voor de sluis om 9 uur. We schutten met 3 schepen af. Wederom een mooie dag die zijn naam eer aan doet. Op de Seine loopt wel meer stroom dan op de Oise, maar het mag geen naam hebben. In Gennevilliers duik ik de haven in om Henny met de kinderen op te pikken. De auto gaat aan boord en varen nog een stuk verder tot boven de stad.

En ook de losplek van de vorige reis varen we voorbij. Het is daar wel druk met schepen. Bij de silo van Corbeil ook. Daarna komt het mooiste stuk van de Seine. De bomen zijn prachtig gekleurd alleen daaraan kun je zien dat we echt herfst hebben.

Vandaag het laatste stuk van de reis, omdat ik niet precies weet hoe lang we er geladen over zouden varen heb ik zondagavond extra lang doorgehaald. Achteraf niet nodig, maar nu hebben we dan een vrije middag in Nogent sur Seine. Die benutten we met een beetje zwemmen, jetten en sluiten af met een BBQ. Niet gedacht dat dat nog een keer zou lukken dit jaar.

We slapen lekker uit, maar als er dan nog steeds geen kraan is om te lossen ga ik toch maar eens bellen. Over een half uurtje zal er een kraan zijn. Dat klopt. Tevens één vrachtwagen. De kraanmachinist gaat echter gewoon door met lossen en zet de pakken op de kade. Daardoor gaat het eigenlijk heel snel, en zijn vroeg in de middag leeg. Voor morgen zijn weer stakingen aangekondigd, dus het zou verstandig zijn om meteen naar Mouy te varen. Wel flauw, bij de laatste sluis vertrekt er net een bak voor ons neus en hebben daardoor de 2e schutting.

De buurman roept al vroeg dat ze hij hem begonnen zijn met laden en dat ze ons er meteen achteraan gaan laden. Loop eerst langs de bakker in Bray. Een luxe, maar dure bakker. Zijn brood is wel erg lekker. In het achterruim zit een bultje van ongeveer 50 ton als het laden stopt. Er is een panne. Monteur is besteld. Als die er eenmaal is heeft hij het euvel snel gevonden. Hij wisselt een kastje met elektronica uit en het is opgelost. Dan gaat het laden weer snel en kunnen nog een stukje de Seine af.

Nou kunnen we nog wel mee de sluis in, maar netjes is het niet. Twee collega's met ieder een groot schip schieten de sluis in zodra de deur open gaat. Terwijl wij echt eerst waren. Beneden de sluis gaat de één er als een haas vandoor. De ander kan ik zowaar bijhouden tot zo'n beetje halverwege het pand. Dan krijgt hij wat meer water onder het schip en gaat daardoor steeds sneller. Wat dat betreft lijkt het een beetje op de Main of Moezel.

We zijn maar met zijn tweetjes. Best bijzonder voor een ochtend in Pontoise. Gedurende de dag komt er niets voorbij, stroom loopt er vrijwel niet. Desondanks denk ik dat we wel te laat in Janville zijn om nog een vers broodje te kunnen halen. Ze is echter nog open en koop haar laatste broodjes. Daarna gaat ze sluiten.

Heb me weer eens vergist. Het canal du Nord begint om 8 uur op zondagochtend maar ach, nu schutten we overal alleen. Om lui van te worden.

Een paar sluizen op, tunneltje door en weer af schutten. En dan hebben we het canal du nord weer gehad. Een stuk sneller dan vorige reis. Henny komt in Pont a vendin weer aan boord.

We kunnen wat langer blijven liggen. Het schip voor ons is zo groot dat er niets mee kan in de schutting. Alleen een stukje beneden de sluis heeft hij weer vast gemaakt. Het plan om vanavond in Nederland te overnachten heb ik maar laten varen.

In Terneuzen is de Oostsluis vanwege werkzaamheden buiten gebruik en de middensluis kan niet schutten tijdens laag water. Dus dan is nu enkel de zeesluis ter beschikking. Dat geeft wel een enorme opstopping zelfs met een spits moet je één of meerdere schuttingen wachten. En dan is bij Hansweert ook maar één sluis beschikbaar. Duidelijk lijkt mij dat van vroeg avond houden niet veel meer terecht komt.

Tegen de tijd dat de dag zich aan dient dreigt er mist op te komen. Een paar bankjes wisselen zich af met helder zicht. Het houdt niet lang aan. Uiteindelijk bereiken we onze bestemming na een reis van 775km.

Alleen blijkt dat ze de lading nog niet kunnen gebruiken. Er is geen plaats voor in de silo. Vrij weekend dus.

In de tuin maak ik een afdakje voor al het kachelhout, want nat kachelhout is geen succes.

Vanmorgen alle klokjes een uur terug gedraaid. Dit ben ik meteen ook maar bij oma wezen doen. Met D en een vriend van hem skaten we een rondje Nieuwegein. En aangezien Catalonië en Spanje zo in het nieuws zijn spelen we een potje El Grande.

Eerst even bellen met de losplek. Vandaag nog niet lossen. Morgen vroeg staan we op de planning. Mooi de tijd om wat extra zaakjes te regelen. Al zijn veel winkels op maandag dicht.

Dat lossen gaat hier best snel als er éénmaal begonnen is. Om 7 uur is het ruim leeg. Precies zoals voorzien. De fabriek zou vanaf 7 uur in onderhoud gaan. Dus hoef de losplek niet meteen te verlaten en zorg eerst dat het ruim schoon is en spoel de tarwe van dek af. Ondertussen krijg ik bevestiging dat er donderdag in de Europoort geladen kan worden voor Bonneuil, leg alvast een stukje af.