Er worden weer verse honden brokken gebakken. Niet bij ons, maar bij de fabriek in Les Rues des Vinges. Ik ruik ze al bij vertrek in Honnecourt. Misschien door de mist dat de geur ver komt. Het is best wel druk momenteel. Er wordt op meerdere plekken geladen. Wel zo prettig om te zien. Helemaal zonder sluis storingen komen we niet beneden, maar zo gek als in de opvaart is het niet. In Iwuy schutten we via de kleine sluis. Niet vergeten de wrijfhouten even binnenboord halen. De sluiswachter is één van de oude stempel. Wat een verademing als je er af en toe eentje treft die zijn vak verstaat. Wilt u een beetje water tijdens het uitvaren? Hoe lang is dat geleden zeg! Dat wil zeggen dat de sluiswachter de verlaten van de bovendeuren een stukje opent en zo het schip als het ware uit de nauwe sluis spoelt.

In Valenciennes ook al een nieuw hek rondom de sluis. De code blijkt dezelfde als in Pont Malin. Zou dat dan voor alle sluizen op de Franse schelde gelden? Wel zo makkelijk. Eigenlijk had ik gisteravond 1 of 2 sluizen moeten kopen. Dat is een schutting bestellen na sluitingstijd, uiteraard tegen betaling. Maar dat is goedkoper dan de zondagvaart in Vlaanderen. Maar ja ik heb het niet gedaan. Dan is het nu heel krap, helaas zit het bij de sluizen niet echt mee en komen we aan Asper een half uurtje te kort. Jammer, voor je gevoel is het nog erg vroeg. Op zaterdag avond stoppen ze al om 18:00 uur.

Dan kan er tegen betaling vanaf 10 uur weer geschut worden. Maar doen we dat? Ik reken alle scenario's nog eens uit, want met die getijden is dat iedere keer weer een puzzel. Na lang wikken en wegen besluit ik het toch maar te doen, anders kunnen we dinsdag pas naar binnen schutten aan Zennegat.

Nou dacht ik dat het vanmorgen krap zou zijn om met afgaand tij naar binnen te schutten, maar na ons gaat de sluis meteen leeg om voor een volgende geladen schip. En die ligt nog dieper ook. Een half uur later had niet meer gegaan. Eenmaal binnen varen we zorgeloos naar de losplaats.

Er zijn plannen om drie schepen te lossen vandaag. Wij zijn daarvan de eerste, gezien ons tijdstip van leegkomst vrees ik dat de plannen niet helemaal gaan uitkomen. Wij varen de Leuvense vaart af en overnachten in Antwerpen waar we buurten met een Belgische zijinstromer. Hij vaart nu een half jaar en heeft het naar zijn zin.

De wind trekt steeds meer aan en moet flink opsturen om koers te houden. Zijn trouwens op weg naar Dordrecht waar er van de week verschillende klussen opgepakt gaan worden. De knoppen van de boegschroef bediening blijven soms wat hangen. Tot nu toe is dat steeds goed gegaan, maar je kunt er op wachten dat het een keer fout gaat. Die moeten zo snel mogelijk vervangen worden. Op zich geen dagtaak, maar ze zitten helemaal ingebouwd in de lessenaar en voordat je er dan bij kunt en het heel wil houden is dat wel een dagtaak.

tot en met 20 april. Een hele lijst met dingen die ooit eens gedaan moeten worden. We zijn begonnen met de meest urgente er van. Lieverlee kunnen er steeds meer afgestreept. Aangezien op dit moment het met reizen niet zo'n vaart loopt, pakken we de rest ook aan. Brengen wat bezoekjes en doen aanverwante zaken. Tegen de tijd dat we echt gaan verlangen naar een reis kondigt zich die ook aan al moet er nog even geduld opgebracht om voldoende tonnen bij elkaar te vinden.

Vanmorgen bericht dat er voldoende tonnen zijn en we bevracht kunnen worden. In dat geval vertrekken we meteen richting thuishaven. Naar ijmuiden ligt dat ook mooi op de route.

Als normale mensen weekend gaan houden gaat hier de walstroom kabel naar binnen en vertrekken wij uit de thuishaven richting IJmuiden.

Johan Cruijff wist het al, elk nadeel heb z'n voordeel. Nu heerlijk uitgeslapen, maar eigenlijk was belading vanmorgen vroeg voorzien. Na het gezamenlijk ontbijt doen we nog een spelletje, als dat bijna uit is worden we dan toch geroepen om te laden, 29 stuks deze keer, dus het is weer een aardige puzzel om het zo neer te zetten dat alles mee kan en zo dat het ook weer gelost kan worden met de tang. Door de vertraging met laden moet er nu flink doorgezet om voor de stremming door het Canal du Nord te komen.

Gelukkig is een stel toekomstige collega's bereid om ons uit de brand te helpen zodat alles verantwoord in het vaartijdenboek genoteerd kan worden. De noordwesterbuien dwingen ons de vaarroute over Antwerpen te verlegen. Daar wachten we in het Noordkasteeldok geduldig het tij af.

Dat vanmorgen wel heel erg vroeg valt. En blijkbaar zijn wij de enige die de moed heeft gehad om dit tij te pakken, want we schutten alleen naar buiten. Het tij is wel de moeite. Het water komt ook vrij hoog. Daardoor komt er veel hout en riet los van de oevers. Blij dat we niet leeg zijn, want al dat hout is een risico voor een schroef beschadiging. De sluiswachter in Aspere weet dat het daar vorige week een chaos was. Meerdere opeenvolgende storingen deed de scheepvaart ophopen, zodat alle ligplaatsten in de buurt bezet waren. Gelukkig is daar nu niet veel meer van te merken. Helaas wel nog de 3e schutting. Dus echt vlotjes verloopt het verder niet.

Mijn vorige reis bestelde vat smeerolie is er nog steeds niet. Gelukkig is er wel een alternatief met kleine jerrycans beschikbaar. Anders had ik aardig in de knoei gekomen door smeerolie te kort. Het kan verkeren, ondertussen de water en gasolie tanks gevuld. We kunnen er voorlopig weer tegenaan. Niet dat er deze keer net zo veel stroom loopt als vorige ronde, we zullen dus met flink minder verbruik toe kunnen deze reis. Doen de eerste 2 Canal du Nord sluizen vandaag.

Dan moeten we er morgen zeker uit kunnen varen voor de stremming. Er wordt wel druk geladen bij iedere silo. Allemaal met de boeg richting zuid. Zal bestemming Rouen zijn.

Wel flauw dat nu tot driemaal toe net een schip vertrekt voor ons neus. Desondanks passeren we de laatste canal du nord sluis al rond de middag. Vanmorgen was het wel nog even spannend, want er was een sluiswachter die het nodig vond om vandaag te gaan staken, maar die hebben ze dan gelukkig meteen vervangen. We maken het vanavond niet laat en blijven in Verberie liggen. Dat rijdt makkelijk weg voor Henny die morgen de jongste twee gaat halen voor de vakantie.

De scholen mogen nu zelf de vakanties plannen. De lagere school en het voortgezet onderwijs lopen met hun vakanties een week uit de pas. Zodat we toch elk weekend kunnen rijden. Niet echt handig gedaan. Samen met gast Wolfgang vaar ik de Oise af naar Conflans. Daar moeten we een plekje zoeken. Het liefst tegen de kant aan waar de auto zo aan boord gehesen kan worden, maar op vrijdag is dat meestal niet zo eenvoudig. Conflans is nog steeds een schippersplaats. Van een collega kregen we een cijfercode waarmee een hek geopend kan worden. Daar was een plekje vrij. De code werkt, alleen hangt er een extra kettingslot omheen waardoor het toch niet open kan. Dan een stukje verder langs de Seine proberen. Gelukkig net een lengte voor een spits over.

Martin de Stagiair gaat op zijn long(skate)board naar de bakker. Veel keuze was er zo vroeg nog niet, maar hebben wel verse baguetten. In Parijs staat de stuurhut vol, want iedereen wil wel buiten kijken, maar net voor het vrijheidsbeeld valt er een enorme bui. Gelukkig klaart het daarna snel op, zodat het mooiste stuk alsnog buiten bekeken kan worden. Aan de oude beurs blijven we liggen.