Heb bericht gehad dat ze om half twee willen lossen. Dat kan, want gisteravond zou ik voor de laatste sluis eindigen. Dat is een beetje sneu, dus heb wat vroeger vast gemaakt. Nog twee sluizen te gaan vandaag. Als de buren leeg zijn gaan we onder de kap en lossen voor de middag al een stuk of 10 rollen. Uitgebreid tijd voor een lunch tussen de middag. Daarna keggen opruimen en ruim vegen. Met Dani ga ik naar de supermarkt voor inkopen. Kan met weinig toe, want vanaf morgen ben ik alleen aan boord. Henny is op kamp Hattem en Dani is niet meer te houden. De heimwee wordt na twee weken te groot.

Haast hoef ik niet te hebben kan pas maandag laden in Montargis. Vaar wel naar Moret sur Loing. Op de stuurhut na maak ik alles zover klaar om morgen het kanaal in te kunnen.

Ai, de buurman vertrekt dus wel vroeg. Deze buurman breekt niet af en vaart zwaar geballast. Ik dacht dat het gebruikelijk was om dan buren die “au tunnel” varen voor te laten. Na een paar sluizen de buurman te zien invaren, denk ik nog nou misschien moet hij wel in Nemours zijn en vanmiddag nog laden. Die hoop vervliegt als hij daar de silo's voorbij vaart. Onderweg zie ik twee goede voetballen drijven. Nu tijd zat voor denk ik en vis ze beide op. Zijn de kinderen blij me. Twee sluizen verder zit ik alweer achter de buurman. Als ik in zie dat ik er vandaag toch niet meer ga komen maak ik wat vroeger vast. Wel de pee over in anders had vanavond de boel weer opgebouwd kunnen worden.

Voor de zekerheid toch even vragen. Het kan echt niet, dat van de week laden. Dan op het gemak de ballast uit de pieken pompen en opbouwen. Het is zulk prachtig weer dat er verder niet veel uit mijn vingers komt.

Ik besluit me om zeven uur nog eens om te draaien, daarna schiet ik om elf uur weer wakker en ga als de wiedde weerga aan de slag. Je hebt hier een mooi laag kantje en wil het schip rondom nog eens zwart maken. Eerst schoon spuiten, dat is met dit hete weer geen vervelend karweitje.

Heb ook nog een ijk te schilderen. Dat is een tijdrovend priegel klusje, de andere ijken waren al eens gedaan en schilder ik nu voorzichtig omheen. Om het voor maandag af te hebben moet er vanavond en morgenvroeg wel een tandje bij.

Vroeg op dus. Als de buren een broodje gaan halen zijn ze verbaasd hoe ver ik al ben, maar zij hebben hetzelfde klusje al klaar en hoeven vandaag alleen de ijken nog. Tegen de middag kan het wat rustiger aan, omdat ik zie dat ik het wel ga redden. Voor de zoveelste keer prik ik bij de buren een vorkje mee, waarvoor dank nog.

Vannacht is Henny na en week Hattem en een voetbal toernooi weer terug aan boord. Ze blijft dan ook nog heel even liggen als ze beginnen met laden, maar echt lang zijn ze daar niet mee bezig. Ze willen vandaag 4 spitsen laden. Er liggen er al 5 te wachten dus dat moet kunnen. Eenmaal vol vertrekken we meteen. Op de heenweg waren een aantal pandjes niet al te best gevuld. Heb daarover mijn ongenoegen kenbaar gemaakt aan de controlepost. De dienstdoende mevrouw zou het nog maar eens doorgeven aan de chef. Ik heb niet de illusie dat het daar aan gelegen heeft, maar nu staat het waterpeil wel beter. En dat is heel prettig als gulzig schipper die per ton betaald is.

Sommige jachtenschippers zijn onnavolgbaar. Komen met veel geweld en gevaar voor mens en materiaal voorbij en 1 bocht verder zoeken ze een plekje aan de jachtenkaai. Zucht.

Dat overkomt me geen derde keer, om vijf voor zes de buren al zien af schutten. Dus extra vroeg uit Melun vertrokken vanmorgen. En niet voor niets. Nu missie geslaagd. Zo zakken we met alle schepen van deze schutting verder de Seine af naar Parijs. Het mooie weer is voor menig oever bezoeker aanleiding om het bovenlijf te ontbloten.

Net als vorige reis nu alweer een volle schutting spitsen om op te schutten in Pontoise vanmorgen. Ik maak er een foto van. Het zijn wel leuke plaatjes. En het is toch weer een andere als de vorige keer. Wat wel hetzelfde gaat is dat als we eenmaal bij de volgende sluis zijn, we weer de laatste zijn.

Anders als de vorige reis, nu is de kleine sluis van Janville wel in bedrijf en schutten daar op. Henny loopt nog even langs de bakker en brengt ons verse stokbroodjes voor ze in de auto stapt om de kinderen te gaan halen. Twee van de drie maar, omdat de oudste dit weekend naar Engeland is met school.

De jongste is van de week jarig geweest en dat moet uiteraard ook aan boord gevierd worden. Dat is dan wel weer een voordeel van door de weeks op internaat wonen. Dan kun je je verjaardag twee keer vieren. Bij een verjaardagskaart kijkt ze eerst wat beteuterd, maar ze houdt de kaart op zijn kop. “ik dacht al, ze weten toch wel hoe oud ik geworden ben”. 's Middags cakejes bakken. En 's avonds ook nog verjaardag visite van een deel vakantiegangers het kan niet op.

De cakejes ook niet, ze zouden ze meenemen om vanavond op de groep uit te delen. Zodat M er ook nog een paar heeft, maar ik zie de schaal nog op het aanrecht staan. Dus deel ik in de sluis van Lille maar uit aan de buren. Samen met gast Jaap varen we naar Menen van waar het op zondag betaald schutten is voor beroeps vaart. Uiteraard zijn we daarvoor te krenterig. Stellen de schotel antenne en gaan Pinkpop kijken.

Alweer een volle schutting spitsen. En nu is de sluis nog groter ook. 7 spitsen, waarvan 1 lange en een wat groot uitgevallen kempenaar in 1 sluis. Het is zo krap dat de beneden deur er een moment niet van open wil. En dan begint weer het spelletje van de laatste zullen de eerste zijn. De volgende sluis is namelijk maar half zo groot. Voor ons tij hoeven we ons niet zo druk te maken en laten het gebeuren. Beneden Melle is de vloed erg laat deze keer, maar als ze zich presenteert is de tegenstroom een moment heel sterk. Het is nu net zo zwaar als op de Rijn merkt onze gast op, in een half uur tijd is het water zeker een meter opgekomen. Een uurtje later spoelen we weer naar zee. Al slaan we in Rupelmonde wel af.

Vanaf het steigertje in Boom varen we met het allerlaatste beetje vloed naar het Zennegat. Daarna relax verder richting Herent. Bevestig onze aankomst en de planning blijft ongewijzigd. Morgen lossen. Bij de mouterij volgt het onvermijdelijke praatje met de buren.

Ze maken het hier altijd weer spannend. We mogen u niet lossen. De uitslag van het monster onderzoek is nog niet binnen. Spannend omdat ik ongeveer 2 maanden geleden een afspraak heb moeten maken voor het vernieuwen van de meetbrief. En dan moet je dus weten waar je over twee maanden leeg in Vlaanderen zult zijn. Maar als het schip niet leeg is kan de meting niet doorgaan. Na een half uurtje komen ze terug met de mededeling dat het niet goed was doorgegeven en ze toch kunnen lossen. Dat gaat voorspoedig en rond de middag vertrekken we richting Antwerpen.

Voor de scheepsmeter komt nog snel even langs bij het aanbiedstation om zoveel mogelijk rommel weg te gooien, want als blijkt dat er straks te veel verlies is moet de maximale tonnenmaat aangepast. Op zich geen drama maar dat betekend ook dat je volgens de meetbrief met minder tonnen in ook dieper ligt als voorheen. De scheepsmeters gaan met zijn tweeën zorgvuldig aan de slag. Op mijn verzoek gaan ze de scheepsbreedte nog eens goed na. Echter dat resultaat is voor mij wel een tegenvaller. De nulmeting valt binnen de marge, dus er komt een stempel en een nieuwe houdbaarheidsdatum in de huidige meetbrief.

Op naar Dordrecht, daar komt een monteur kijken of hij de storing die zich af en toe voor doet bij het stuurwerk kan vinden en elimineren. Een stuurwerk wat af en toe een eigen willetje heeft kunnen we niet gebruiken. Het euvel is in no time gevonden. Het verhelpen kost een paar uurtjes meer. Maar is tegen de middag voor elkaar. Tevens worden nu de zonnepanelen die liggen op het stuurhut dak aangesloten.

Een verjaardagsfeest van vrienden op het program. Dat past nu mooi, altijd een goed verzorgd geheel. Voor die tijd nog even klussen en in het ruim spelen met de jongste twee.

Vaderdag, de twee jongste hebben op school iets in elkaar geknutseld. De oudste heeft het te druk met huiswerk. Op het voortgezet onderwijs doen ze niet meer aan vaderdagknutselwerkjes. Bij het kijken van de herhaling van de uitzending van “De Wensboom” van afgelopen week, zien de kinderen allemaal bekende en zichzelf. Euh, dat hadden wij de eerste keer helemaal niet gezien.

Vorige week niets aan durven nemen, want ja, hoe lang zijn ze bezig met het stuurwerk. Achteraf bleek dat mee te vallen en hadden we best iets aan kunnen nemen. Werk genoeg op het moment. Wat gaat het worden deze keer? Rouen of Bonneuil, ik ga voor de eerste, maar de bevestiging laat op zich wachten. Het is een nieuwe klant en die wil graag een verzekeringsbewijs en foto's van het ruim. Nu we bijna recht voor de deur van kantoor liggen loop ik eens binnen. Sowieso leuk om dat af en toe eens te doen.

Tegen de middag uitsluitsel, geen Azobé buikdenning gewenst. Omdat klant koning is ruilen twee schepen van reis. De buurman heeft een kersverse stalen laadvloer. Dat moet in de smaak vallen. Bovendien hebben beide schepen nu minder leegvaart. Helaas heb ik wel voor niets het ruim zo zorgvuldig schoon gemaakt. Voor de rollen staal was dat niet direct nodig geweest. Morgen vroeg laden in de Europoort. Dus vertrekken meteen.

Echt vroeg is het niet meer als het onze beurt is om te laden. Hier in het Mekka van de containers gaan die ten allen tijden voor. Onze rollen kunnen blijkbaar wat minder haast. Het laden gaat vlot en goed. Dat hangt grotendeels af van de ploeg die je krijgt. Jammer dat we net te laat zijn voor het tij. Om op de volgende te wachten heb ik te veel haast voor. Vaar daarom via Caland kanaal naar de Rozenburgsluis daar loopt minder stroom. Bij het uitdraaien van het Beerkanaal kijk je zo de Noordzee op. De zee deining komt dus ook naar binnen rollen. Nu is het nog leuk. Gisteren was het veel erger, maar intussen is de wind iets gedraaid. Voor de verandering varen we deze keer via het Spui en het Haringvliet.

We liggen er nog. We hebben namelijk vannacht ten anker gelegen. Een zeldzaamheid. Gisteravond aan de Volkerak geschut via de jachtensluis en daar mochten we niet overnachten. Door naar de Krammer had ik geen zin meer in. Met het rustige weer en vaarwater moest dat wel kunnen. Dus net buiten de vaargeul het anker laten vallen. Vanmorgen het anker opdraaien en vertrekken. Fijn weertje om door Zeeland te varen vandaag. Al begint het voor Terneuzen wel even aardig te waaien en zit het zout over het hele voorschip.

Was vorige reis de Schelde route naar Frankrijk dicht, nu is het de Leie route die dicht zit. Alle verkeer moet langs de Schelde. Het zal wel wat drukker zijn. Blijkt dat gisteren de sluis van Herinnes er een paar uur uit gelegen heeft. Dan heb je meteen een puinhoop. Met een spits pas je al snel nog ergens bij. Daarom hebben wij nauwelijks vertraging opgelopen. De grotere schepen hebben vaak een schutting of zes voor.

Dat is vandaag helaas anders. Het gehalte spitsen wordt steeds hoger hoe dichter we bij het Canal du Nord komen. En daar hebben we dan een aantal schuttingen voor. Bij de tweede sluis weer zo en komen we niet verder dan Marquion sluis 3. Het is vervelend, maar heeft ook een voordeel. Uitgebreid tijd voor zwempauze.

Voor de sluis begint fiets ik terug naar Marquion om verse broodjes te halen, alleen de bakker is dicht. Erger nog. Deze gaat nooit meer open. Het hele pand is leeg. En zo te zien is dat niet vorige week gebeurd. Jammer, weer een bakker minder langs de vaarweg. Al moet er volgens de buurvrouw aan de andere kant van de brug bij de supermakrt een bakker in het zelfde gebouw zitten. Volgende keer eens uitproberen. Gang komt er vandaag niet in als we voor de tunnel moeten wachten gaat de auto er af om je jongste 2 naar internaat te brengen M heeft al vakantie, al moet ze volgende week wel een keertje terug komen. Wij klungelen een eindje verder en komen niet eens aan Clery. Henny ook niet, nog maar net op de terug weg gaat er in de auto een rood lampje branden. ANWB erbij, die krijgen het niet zo snel opgelost. Dynamo defect, ze kan nog ongeveer 80 km verder op de accu. Dus maar omgedraaid en terug naar huis.

En dan gaat het opeens veel beter. Onderweg liggen tot wel 3 schuttingen schepen die voor ons zaten. De garage wil meteen beginnen aan de reparatie krijg ik geappt. Beneden de sluis van Languevoisin ziet het er anders uit. Even later zie ik wat er is gebeurd. Alle bomen zijn gekapt. Boven de sluis liggen grote bulten hout snippers. Zouden ze die per schip gaan afvoeren? Henny is onderweg maar staat in de file bij Lille. De buren voor ons krijgen een proces verbaal, omdat ze bij de enige brug met peiler op het hel Canal du Nord het verkeerde gat neemt. Al zie ik het busje wegrijden, neem ik deze keer braaf de opening bedoeld voor de afvaart.

Het water op de Oise beneden de sluizen is goed laag. De rivier heeft weinig afvoer. Wel veel bezoekers vandaag. Het mooie weer lokt de mensen naar de waterkant. Helaas ook een vaarweg piraat in een speedboot die nogal gevaarlijke stunten uithaalt. Bij het opdraaien van de Seine stop ik niet af en als de gang er na de haakse draai er weer in zit ga ik nu tegen stroom maar 0,9 km/h zachter als de Oise voorstroom af.