tot en met 20 mei. Dat was wel een tikkie te krap. Dat vandaag laden. Daarom hebben we daarvoor maar gepast, want de voor de vakantie weggebrachte verstuivers zijn inmiddels klaar en kan ik ophalen. En dan moeten ze er natuurlijk ook nog in. Vervolgens dient er zich even geen reis aan die naar het zin is. Altijd lastig als je al wat langer leeg bent. Dan krijg je noten op je zang. Ondertussen doen we thuis nog wat klusjes. Wat bestuurszaken en bezoeken de sleepboot dagen in Vianen. Een leuk evenement. Al heb ik het gevoel dat er nu wan minder sleepboten lagen dan anders.

De kinderen vinden het wel jammer dat we gaan vertrekken, maar snappen inmiddels wel dat er weer centjes verdiend moeten worden. Als ze alle drie op de fiets naar school vertrokken zijn halen we de plank binnen en vertrekken naar IJmuiden. Daar gaan we morgen rollen staal laden voor Evry.

Henny vertrekt al vroeg met de auto richting internaat. De voetbal doelen worden gerepareerd en er is een vergadering van de oudercommissie. Dani en ik wachten het aan boord af. In principe zouden we vanmorgen vroeg laden, net als de bende 's avonds rond 9 uur weer aan boord komt met de auto bellen ze van de verlading dat we in de hal kunnen komen voor de 28 rollen staal. Deze keer geen verrassingen en een goed uur later varen we diep geladen de hal weer uit. Ver gaan we niet. Zoek meteen weer een plekje voor de overnachting. En om alle keggen even na te lopen en aan te slaan. Dat is helaas nooit overbodig.

We hebben nu lang genoeg in de thuishaven gelegen en varen zonder te stoppen door. Besluit via Vianen te varen, waar ik er achter kom dat de bruggen en sluizen vanavond maar tot 19:00 uur draaien. En de spoorbrug maar 1 keer per uur, oeps. Het had niet veel gescheeld of we hadden ons daar laten vangen vanavond. Bovendien kun je dan morgen pas om 10 uur weer verder. Tegen die tijd zijn we al weet ik veel waar in Zeeland.

Oei, dit is wel een heel onchristelijke tijd om te vertrekken, maar voor een goed tij op de Westerschelde moet je wat over hebben. Aan de Krammersluis denk ik een mooie slag te slaan als we de jachtensluis krijgen. Die valt echter in storing en de sluiswachter krijgt het zelf niet opgelost. Dus moet er een monteur ergens vandaan getrommeld. Afijn, bijna twee uur later varen we dan toch, maar wel via de andere jachten sluis uit aan de Oosterschelde kant.

Of we de vakantie verlengt hebben, want op marinetraffic liggen we ergens in Griekenland. Aldus iemand via de mail. Nee, niet echt, want zijn gewoon aan het werk en dat op 2e pinksterdag. Het kan echter wel kloppen, want ik hou er niet zo van dat er partijen zijn die aan de haal gaan met illegaal verkregen informatie.

Nou ja zeg, helemaal alleen vanmorgen in Fresnes. Op een jachtje na dat vanaf Valenciennes met ons mee schut blijft dat ook zo. Ben daarom wel wat vroeger aan Canal du Nord als verwacht. Sterker nog we komen onverwacht nog tot de tunnel.

De tunnel wachter woont vast naast zijn werk, want hij is werkelijk geen minuut te vroeg. Ik laat de buurman eerst in varen, maar zelfs daar werd hij ook niet vrolijk van. Eenmaal bij sluis acht dacht ik dat de buurman wel weg zou zijn. Dat is ook zo alleen ontwaken er net 3 jachten waardoor ik alsnog de 2e schutting heb. Das dan jammer. Of juist niet, want nu is er tijd om een vers stokbroodje te scoren. Alleen blijkt die gesloten vandaag, dus was het toch jammer.

Onverwacht de laatste 2 sluizen Canal du Nord weer alleen geschut. Dani ruimt de touwen vast op en vaart de sluis uit, komen langs Ribecourt waar doorgaans altijd wel schepen liggen, nu lijkt het wel uitgestorven. Op de Oise staat weinig stroom meer. Bij de sluizen komt het zo uit dat de kleine klaar staat. Officieel liggen we daarvoor 10 centimeter te diep, maar die smokkelen we wel. Aan sluis Sarron wil ik met Dani een geintje uithalen, maar helaas het gaat niet, want de Nederlands sprekende sluiswachter heeft geen dienst.

Wat een gepuzzel weer om de logistiek rondom alle afspraken en sociale verplichtingen rond te breien. Daarom leek het handig om te zorgen dat we vanavond in Gennevilliers konden komen. Daar kun je tenminste nog iets aanvangen met openbaar vervoer. Morgen gaan Henny en de kinderen voetballen om de beker op het Meander kids Toernooi in Rotterdam. Ik heb een leden vergadering in de buurt van Gent, en zondag moet er eigenlijk nog een stuk gevaren worden anders zijn we niet op tijd in Evry. De eerste etappe halen we met gemak, dankzij de minder hard stromende Seine, die een maandje geleden nog heel hoog water had. Helaas vervliegt de daar geboekte tijdwinst weer als we weggestuurd worden van een plekje in de haven waar we ons net goed en wel geïnstalleerd hadden.

Tegen het einde van de vergadering blijft de telefoon in stilte maar overgaan. Het is blijkbaar dringend. Blijkt dat M een bal tegen haar hoofd heeft gekregen waarvan ze even knock-out gegaan is. Dat even zou volgens de eerste berichten wel 20 minuten geduurd te hebben. Gelukkig bleek dit later 20 seconde te zijn, maar schrikken is het evengoed. Voor mij waarschijnlijk veel minder als voor Henny die er live bij was en de sirene van de ambulance nog hoort tuten. Later brengt M zelf verslag uit. Gevoel voor humor is er nog. Ja, pap die zag ik niet aankomen.

Eerste werk is de auto van de buren aan boord zetten. Bij ons aan boord wel. Ik ben gisteravond met de buren mee gereden. Alleen liggen wij een stuk verder. Dus alleen met de auto van de buren verder naar boord gereden. We moeten naar dezelfde losplek en ze krijgen daar de auto terug. Leuk dat dat zo geregeld kan.