En weer een grens gepasseerd zonder langs de douane te hoeven. Heerlijk die Europese unie. Ze ligt een beetje onder vuur de laatste tijd. Na het Juliana kanaal weer terug op de Maas. Daar kom ik tot de conclusie dat er maar liefst 200 m/h stroom loopt. Leuk als je opvarig bent. Beneden sluis Belfeld zijn ze ook bezig met baggeren. Alleen is dit wel even ander materiaal zeg. Met dit spul zouden ze iedere Franse greppel in veertien dagen tijd leeg hebben.

Hoe zullen we nu het laatste stukje van de reis afleggen. Dat kan op verschillende manieren. De Maas volgen en dan de afgedamde Maas nemen. In St Andries de sluis nemen en vervolgens de Waal af varen. Of zelfs via het Maas Waal kanaal naar Weurt en dan af. Na wat rekenen en afwegen besluiten we het laatste te doen. Dat is wel wat km extra, maar 2 sluizen minder en voorstroom.

Leuk plekje om te lossen dat Munikkenland, mooie omgeving, schoon terrein en een goede kraanmachinist. Als we leeg zijn zoeken we een plekje in Gorinchem.

Dan nu eindelijk gelegenheid om de andere kant van kop en kont te schilderen. Het oranje krijg ik niet af. Vanmiddag namelijk slotdag op internaat. Niet dat het nu al vakantie is voor onze kinderen. Voor sommige op voorgezet onderwijs al wel., dus is de slotdag nu al.

De meiden hebben turnwedstrijden, Dinand en ik blijven aan boord. Nadat het oranje randje en de letters verregent zijn gaan we verslagen binnen zitten. De nieuw bestelde onderdelen van zijn auto zijn eindelijk binnen en monteren die nu. Duidelijk meer werk als gedacht.

In Gorinchem aan de Merwede is het hippie festival, leuk daar aan zijn de vele doe het zelf kampeer busjes. Die oude halfronde van volkswagen zijn duidelijk favoriet. Het mag ook een ander merk zijn, als ze maar oud zijn. Wij krijgen bezoek van een oud internaatgenoot die eigenlijk ook wel met een spits wil gaan varen.

Een reis naar zuid-Frankrijk lijkt in het verschiet, maar blijkt weer uitgesteld. Verder is er uitgezonderd een lading soort die wij niet doen, niet zo veel gaande. Henny kan alvast de kamers schilderen van de kinderen op internaat. Die krijgen allemaal een andere kamer.

En dat blijkt ook veel werk, want ze hebben allerlei muurschildering wensen. Het is maar goed dat dat binnen is, want buiten valt er niets te schilderen. Het is te hopen dat er in Frankrijk ook zoveel regen valt, want daar worden als maar meer diepgangsbeperkingen afgegeven voor kanalen die zonder beperkingen al droog genoeg zijn.

Tijd om te verhuizen en de watertank is schoon leeg. Henny is nog steeds op internaat aan de gang. Dan varen we maar naar Vreeswijk anders blijf je heen en weer rijden. Nu in het ergste geval een keer heen en weer varen.

Andries is van armoe maar naar huis gegaan. Hij zou twee weken mee varen, maar is eigenlijk een weekje te laat gekomen. Intussen doen wij wat schilder klusjes, voor zo ver dat gaat als je thuis ligt.

Met de buurman naar Dordrecht om langs kantoor te gaan. Het toeval wil dat ik, de buurman helaas niet, onverwacht nog met een charter naar boord ga. Daar moet eerst het één en ander opgeruimd voordat er vertrokken kan worden. Varen nog naar Amsterdam, want er zou morgen ochtend geladen moeten worden.

Al is het niet zo vroeg meer het is nog ochtend. Het lijkt wel alsof ze ons tot het laatst hebben bewaard. Was het gisteravond nog zoeken naar een plekje, nu is de haven leeg. Het laden gaat niet zo snel als anders en de lader kan niet zo goed vol maken. Op weg naar Haastrecht. Het is erg druk met pleziervaart. Veel dagjes mensen in open bootjes. Het is er een prachtige dag voor. Al met al gaat het wel wat langer duren zo. Jammer dat de boel om zes uur al sluiten gaat anders had het gelijk water aan de waaiersluis perfect uitgekomen.

Na 16 uur wachten gaat de spoorbrug open. Goed uitgerust beginnen we aan het laatste stuk. In Gouda verwacht ik door de nieuwe sluis te schutten. Die is namelijk onlangs officieel geopend, maar blijkbaar is hij toch niet helemaal af. De jachten die langskomen als wij op gelijk water wachten voor de waaiersluis vragen regelmatig of wij ook door de sluit moeten schutten. Wel door de sluis, maar schutten past niet. Dat maakt het er niet duidelijker op voor de mensen.

Zo hard gaat dat lossen niet. Dus als ik het ruim open heb en de losser is begonnen, duik ik terug mijn bed in. Op een gegeven moment moeten we een stukje verhalen. Door de lading zit deze keer wel heel veel troep. Bouten, stukken plastic, ijzer en een dop. Ongeveer de helft van de lading laten ze liggen tot morgen. Vroeg gestopt en ook nog dicht bij school van de kinderen. Vanavond is de afsluit musical van groep acht. Dan zit de lagere school voor M er op.

Tegen de middag leeg. Henny is inmiddels weer druk aan het schilderen in de nieuwe kamers van de kinderen op het internaat. Ondertussen vaar ik naar Nieuwegein. Vraagt de brugwachter van Oudewater of wij beroepsvaart zijn en tref in IJsselstein een uur spits sluiting.

t/m zondag 20 juli, slotfeest, slaapfeest, verjaardagsfeest. Het is wel allemaal feest voor M deze week. Met dat mooie weer gaan we met het bootje de lek op en de band er achter. Spullen halen of een middag netwerken. Nemen een grote reis aan naar Arles. Veel zin in, is al te lang geleden. Nu de kinderen vakantie hebben komt deze mooi uit. Zullen alleen niet helemaal terug zijn als de vakantie ten einde is.

Leuk zo'n BBQ, maar er is na afloop wel het een en ander op te ruimen. Niet alles is van gisteravond. Er is van de week meer overhoop gehaald dat weer terug op zijn plek moet nu we gaan varen. Voordat we naar Stein vertrekken langs de dierenarts met Laska. Onderweg blijkt de grote generator niet meer aan de gang te willen. Dat komt niet gelegen. De kopschroef heeft de grote generator nodig.

Maar we kunnen het ook nog zonder kopschroef. Al is dat met het huidige windstille weertje niet zo'n kunst. In Maasbracht ligt al een nieuwe startmotor te wachten. Die past zowaar als gegoten en een half uurtje later kunnen we door naar de laadplaats, waar ze met smart op ons wachten, want bij aankomst meteen laden. Een uurtje later zit het er in. Vaar terug naar de supermarkt en de buren om de laatste boodschappen te halen.

Deze reis krijgen we logees mee. Beide auto's kunnen onder de luiken, anders hadden ze trouwens met de trein gekomen. Sinds lange tijd weer eens via een kleine sluis van Klein Ternaaien geschut. Welke route zullen we varen naar de Rhône. De meest logische zou zijn via de Maas en Vogezen. Alleen zijn daar al een tijdje problemen met de waterhuishouding en sluismuren die zich tot elkaar aangetrokken voelen. Dan zouden een stuk de Maas vervolgens via Canal des Ardennes kunnen. Die route valt echter ook af deze ronde. Water gebrek in het scheidingspand; zeggen ze…

Jammer. Nu moeten we veel kilometers extra maken door water van bedenkelijke zwem kwaliteit, want op de Sambre is het water niet geweldig. Inmiddels zijn de buren ook bij gevaren en gaan we met 5 spitsen richting zuiden. 's avonds bezoek van Nicolas, een starter die het na lang volhouden voor elkaar heeft om met een spits te starten. De laatste dingetjes regelen en 4 augustus zijn eerste reisje kan laden. Welkom in de spitsenvaart.

Het eerste stukje Sambre is redelijk groen, hoe dichter je bij Charleroi komt hoe zwaarder de industrie. Met Marcinelle als zwaarte punt. Een volle schutting spitsen. Dat komt hier niet dagelijks meer voor. Dus wel een fotootje waard. Als voordeel van deze route is dan wel dat we nu de lift van Strepy Thieu doen. Een bezienswaardigheid. Blijft mooi en indrukwekkend. Dik 73 meter naar beneden in een paar minuten. Maken vast naast de oude lift 4 en maken een wandeling. En die oude liften blijven ook indrukwekkend, zeker als je bedenkt wat die mensen ter beschikking stond in de tijd dat ze gemaakt zijn. Letterlijk en figuurlijk kunstwerken.

Of we nog niet genoeg omvaren, moeten we ook sluis Pommereuil weer voorbij. Daar zou men met relatief weinig middelen een grote slag kunnen maken. Onbegrijpelijk dat dat niet al lang gebeurd is. De logee, een spitsen schipper dochter, die voor het laatst in Frankrijk voer bij haar vader aan boord, vindt het wel een hele verbetering dat we tegenwoordig zo langs Bleharies en Mortagne kunnen varen. Dat is het uiteraard ook. Moet er niet aan denken dat het hele circus terug leven in geblazen zou worden.

Wel gezellig zo veel mensen aan boord, maar het brood gaat hard. Samen met de buren halen we 27 baguettes bij de bakker. We dachten dat die er misschien niet zo blij me zou zijn, omdat hij dan meteen moet bij bakken. Echter zijn ogen beginnen te glunderen als hij de bestelling hoort. Voor de zekerheid vraagt hij nog een keer of we echt 27 bedoelen. We besluiten via St Quentin te varen en hopen de rame van morgen ochtend te halen.

Alleen komen we daarvoor net te laat, tijdens de stremming van het canal du Nord hadden we hem gehaald, want toen vertrok hij anderhalf uur later. Dus liggen we lang te wachten aan Vendhuile. Met drie schepen verdwijnen we voor een paar uur onder de grond. Eenmaal aan de andere kant zijn de mannen van de VNF al bijna boven op de berg gewandeld om naar huis te gaan voordat de eerste langs de rame vaart. Wij gaan door naar Lesdins.

De dag begint nog goed met een vers broodje van de bakker, maar er heerst een vervelend buik griepje dat van de ene naar de ander over gaat totdat iedereen aan de beurt is geweest. Voordeel is dat je na 24 uur er weer bovenop bent. Gelukkig krijgen we het niet allemaal tegelijk.

De buren zijn al vroeg langs de bakker geweest. De broodjes smaken heerlijk en zijn zelfs nog een beetje warm. De buurman raakt lelijk achterop, omdat sluis Abbecourt na twee schuttingen in storing valt. De dépanneur van ver moet komen en de storing ook niet 1, 2, 3, verholpen heeft. Dan zouden we in Pinon op hem wachten en in tussentijd bij de supermarkt wat inkopen doen. Alleen komen we daar precies in de middagpauze langs. Buurman komt net het kanaal niet meer uit, en blijft voor de laatste sluis hangen. Wel zuur. Het is maar goed dat we deze ronde geen van alle haast hebben.

Tjonge wat een drukte in Berry au bac. En allemaal tegelijk bij de sluis. De vakantie kracht sluiswachter heeft er duidelijk moeite mee. Onderweg zien we bij menig silo de tarwe buiten op een bult liggen. De vallei van Courcy vergt meer tijd als gebruikelijke en de dépanneur scheurt van hot naar her. In het smalle stuk voor Reims zien we een tonnetje precies in het midden liggen. Eerst eens kijken welke kant het nu de bedoeling is langs te gaan. Voorzichtig drijven we er langs. Er zit wel een gewichtje aan, dus ligt hij er niet voor niets. Vast een gestolen brommer of brandkluis gedumpt.