Gadverdarrie wat een bende, was expres in St Solve aan de kade blijven liggen, omdat daar de auto aan boord genomen kan worden. Alleen is de kade zo verschrikkelijk vies en waren de kinderen al tot de enkels in de smurrie weggezakt, de auto met de banden even in het water laten hangen voordat hij op de roef werd gezet. Nu het licht is zie ik dat de harde wind vanaf de kade en de regen het er vannacht niet beter op gemaakt hebben, zeker aan boord niet.

Verse croissants en pain au chocolat als ontbijt. Moet kunnen voor een zondag morgen. Na het huiswerk is er nog tijd voor 1 spelletje voordat we weer vertrekken. We gaan wat vroeger rijden om nog op verjaardag visite te gaan. Nemen meteen een paar stuks stokbrood mee. Die worden meestal wel gewaardeerd.

Buurman is al bijna leeg, hoog tijd om op te staan. Er rijden twee kleine vrachtauto's heen en weer. Ze hoeven enkel even de brug over en dan zijn ze er al. Bij het laatste ritje vraagt de vrachtwagen chauffeur of hij de papieren na de middag mag terug brengen. Hij is nogal verrast als ik zeg dat het goed is. Goh, een schipper zonder haast, dat is zeldzaam. Inderdaad. Meestal heb ik ook haast, maar deze keer niet, want moet hier ter plaatse bij de silo weer laden. Wel pas over een paar dagen.

Het ruim is weer schoon en ook al bijna droog, dus ga eens vragen aan de silo of er misschien wat eerder geladen kan worden. Daar weten ze nog van niets, maar gaat informeren en het aan me terugkoppelen. De rest van de dag hoor ik echter niets meer. Ondertussen mest ik de auto maar eens uit. Dat was namelijk hard nodig, maar wat wil je ook, af en toe heb ik de indruk dat we erin wonen.

Nog maar eens vragen dan. Al was het alleen maar om te weten of ik een grote klus kan aanpakken of niet. Zonder nieuws druip ik weer af, aan het eind van de middag komt de man vertellen dat ze morgen ochtend kunnen gaan laden.

Ben je net een half uurtje aan het laden komen ze vertellen dat ze straks gaan stoppen. Tussen 9 en 11 is de stroom te duur en mogen ze niet laden. Waarom beginnen ze dan niet een half uurtje eerder dan ben je vol voor die tijd. Toch verbazingwekkend we leven in 2014, een silo langs een hoofdvaarweg nota bene.

Wat een wind weer en water ook, als een speer spoelen we de leie uit. Eigenlijk lag de planning over Terneuzen, maar voor morgen zijn de verwachtingen voor de wind minstens net zo beroerd dus over Antwerpen morgen. Tussen Merelbeke en Antwerpen kan de auto er eigenlijk nergens op. Zal wachten boven Merelbeke op de rest.

Er zijn duidelijk meer collega's die hun route vanwege het weer hebben omgegooid. De zeeschelde is behoorlijk drukker dan anders. Dan is het wel makkelijk dat men momenteel zelfs met laag water Melle naar binnen of buiten kan. Door de royale rivier afvoer blijft er met laag water nog 5 meter te staan. En dat merken we zeker het eerste stuk. Als ik zie hoe de vlaggen weer te keer gaan hoef ik geen spijt te hebben van deze storm route.

De windmolens hebben de afgelopen dagen goede zaken gedaan. Het blijft maar doorgaan. Op de Zuid-Volkerak stappen de golfjes zo aan boord. Zullen we via de Merwede of de Maas naar Andel varen. Besluit het laatste te doen, want de Wilhelmina sluis heeft in de winterperiode op zondag geen bediening.

De boodschap is wel overgekomen, nadat ik afgelopen donderdag en vrijdag meermaals had geprobeerd te bellen naar de ontvanger. Heb ik het hoofdkantoor maar eens gevraagd naar een ander telefoon nummer. De andere twee nummers gaven ook geen uitkomst, uiteindelijk een mobiel van de directie gekregen en daar kwam in ieder geval een voicemail en heb ingesproken. Toch wel handig als je aankomst geen verrassing is. Voor het lossen zijn er nog wat probleempjes. Een computer die nodig is voor het los proces heeft kuren. De kraanmachinist weet te vertellen dat we zo een sleutel voor de poort hadden kunnen krijgen, had je vooraf even moeten bellen…….

“Je moet er uit komen, we liggen helemaal dwars” Zo werd ik wakker gemaakt vanmorgen. De strop is van het paaltje gegaan en zijn dwars gewaaid. Beetje slordig. Nog geluk dat er niet net een schip langs kwam. Al is die kans niet zo heel groot, want je ligt hier wel rustig. Nu we dan toch uit bed zijn en de motor draaiend, pakken we de auto op en vertrekken. Ja, toch nog leeg gekomen gisteren.

t/m 14 februari. Een paar dagen in de thuishaven liggen. Als je dan denkt dat je daar tot rust komt heb je het mis. Het aanschaffen van de nog ontbrekende spulletjes die nodig zullen zijn tijdens de wintersport vakantie komt er pas van op de laatste dag voor vertrek. Een mevrouw die wat papieren moet invullen kijkt opeens verschrikt op en vraagt me. “Hoeveelste is het vandaag?” Geef antwoord met een andere vraag. “Heeft u vandaag nog geen kaartje of bloemetje gehad dan? “. “Ach jongeman, die fase zijn wij inmiddels wel voorbij”

t/m 23 februari. Op naar de sneeuw. De kinderen zijn blij dat we weer eens gaan skiën. Althans dat is de bedoeling, maar eerlijk gezegd vragen we ons af of er wel sneeuw ligt. Te meer omdat we deze keer niet naar de Alpen gaan maar naar het Tsjechische Reuzengebergte. En dat is aanzienlijk minder hoog. En met in het achterhoofd dat het hier de hele winter ongeveer 11 graden is geweest. Hebben wij al plannen genoeg om de week door te komen zonder sneeuw. Hoewel er eigenlijk alleen op de piste sneeuw ligt en de rest min of meer groen is kan er wel geskied worden en schaffen we ski passen aan. En de prijs daarvan is weer een meevaller. Het is goed wennen aan de taal hier, waar we werkelijk niets van begrijpen, al doe je zo je best. Bovendien zegt de hoeveelheid kronen je in het begin ook weinig. Na een paar dagen kunnen we al een paar woordjes zoals goede morgen en dank u wel in het Tsjechisch zeggen. En realiseren we dat je voor 12 euro bij een tentje aan de piste met het hele gezin kunt lunchen. Verder zijn de mensen er vriendelijk. Beetje jammer is dat het overdag eigenlijk steeds dooit en de sneeuw eerder een natte pap bende is. Daar hebben we het volgende op gevonden. Als 's middags de ski lessen voor de kinderen er op zitten. Gaan we zwemmen in het zwembad van het hotel. En 's avonds na het eten nog een paar uur skiën. Dan heeft de pistebully alle bulten ondertussen weer glad gestreken en meestal vriest het terug, bovendien is het dan veel minder druk. Een van de kinderen klaagt dat het slecht ging, moe is en de ski niet meer kan dragen naar het hotel omdat ze niet tegen elkaar in gehaakt willen blijven zitten. Ik zal ze helpen om ze goed tegen elkaar vast te klikken, echter mij lukt het ook niet. Bij nader inzien blijkt ze twee verschillende ski's te hebben. Waarvan de ene 10 cm korter is als de andere. Tja, dan kan ik me voorstellen dat het niet zo lekker ging. Samen redeneren we wanneer de wisseltruc gebeurd zou kunnen zijn. Het moet tijdens de les zijn geweest. Dat is een voordeel, want dan is het in ieder geval iemand uit het zelfde hotel. En waarschijnlijk van het zelfde verhuurbedrijf, want er zit er één in het hotel. Met de streepjes code kunnen ze zien aan wie ze zijn uitgeleend en via de receptie komen we in contact met die mensen. In de hoop dat zij het zelfde probleem hebben. Dat blijkt het geval en ruilen de spullen om. De laatste dag blijkt er bij een aantal auto's te zijn ingebroken. Gelukkig hebben ze ons karretje met rust gelaten, want vooral Duitse merken waren in trek. De terugweg loopt weer een flink stuk via Polen waar we langs een zomer rodelbaan wilden gaan. Die blijkt echter onderdeel van een attractie park. En zoveel tijd hebben we nou ook niet over. Had leuk geweest voor het geval er onvoldoende sneeuw was geweest. En de lego winkel blijkt een lego museum te zijn. Tja ons Pools is ronduit slecht. Eenmaal bij Sgorzelec en Görlitz over de Duitse grens kunnen we alles veel beter begrijpen. Bij de voormalig Oost Duitse grens staat een groot monument. Verder niets van terug te zien. Vertellen de kinderen dat het in onze jeugd echt ondenkbaar was als westerling op vakantie te gaan in Oostblok landen. En dat we nu zelfs geen Douanier gezien hebben. Een douanier? Wat is dat? Tja, tijden veranderen.

De vakantie zit er weer op. Eerst nog even haasten. Allerlei dingetjes regelen, niet te vergeten een bult met was wegwerken, waarvan de kinderen een gedeelte mee moeten hebben. Snel wat boodschappen halen, auto aan boord nemen. Heeft iedereen zonder breuken of kneuzingen de wintersport overleefd stap ik net even verkeerd op een randje van 4 cm hoog en ga door mijn enkel. Doet gemeen zeer gedurende een half uurtje. Onder het varen kan ik wel met mijn been omhoog zitten.

Dat gaat prima. Met rollen laden is het altijd even afwachten wat voor ploeg en kraanmachinist je treft. De 23 rollen staan er in een uurtje of 2 in en kunnen dan nog net van een staartje vloed profiteren. Terug aan de Volkerak hebben we ongeveer de dubbele afstand afgelegd als dat we nu hemelsbreed van de laadplaats vandaan zijn. Beetje jammer. Ook jammer was de vergissing bij de olieboer. Bij het afrekenen krijg ik een rekening voor ogen die verbazingwekkend laag is uit gevallen. Volgens mij heb je nu wel een foutje gemaakt. Voor deze prijs wil ik wel alvast een jaar voorraadje bij je aanschaffen. Fijn dat je het zegt, had al het gevoel dat er iets niet klopte, maar anders had je morgen wel een telefoontje gekregen hoor, antwoord de olieboer.

Dat gaat prima. Met rollen laden is het altijd even afwachten wat voor ploeg en kraanmachinist je treft. De 23 rollen staan er in een uurtje of 2 in en kunnen dan nog net van een staartje vloed profiteren. Terug aan de Volkerak hebben we ongeveer de dubbele afstand afgelegd als dat we nu hemelsbreed van de laadplaats vandaan zijn. Beetje jammer. Ook jammer was de vergissing bij de olieboer. Bij het afrekenen krijg ik een rekening voor ogen die verbazingwekkend laag is uit gevallen. Volgens mij heb je nu wel een foutje gemaakt. Voor deze prijs wil ik wel alvast een jaar voorraadje bij je aanschaffen. Fijn dat je het zegt, had al het gevoel dat er iets niet klopte, maar anders had je morgen wel een telefoontje gekregen hoor, antwoord de olieboer.

Zo is het wel lekker beginnen. Met het deurtje open over de Oosterschelde. De zilte lucht ruikt vandaag naar lente. Als je dan geen zin in je werk krijgt? In Terneuzen is de Oostsluis tijdelijk buiten gebruik en dat is te merken. De middensluis is met laagwater niet te gebruiken. Dan blijft enkel de Zeesluis nog over. Daar kan dan wel veel binnenvaart in, maar niet als er ook zeevaart is. Dan is het zonder Oostsluis een groot gemis. Misschien is een nieuwe binnenvaartsluis wel harder nodig dan een een zeesluis.

Dat het op de Leie hard kan veranderen met het water is geen nieuws, maar dat het in een uur tijd een factor 3 kan schelen heeft ons wel verrast. Boven sluis Menen stroomt het opeens fors harder dan beneden. De flessenhals van Wervik en Komen weten we boven te komen, al was het heel zwaar. Als we in de sluis liggen vraagt er een buurman de opening van de stuw. 40 cm. Volgens de sluiswachter. De buurman die hier erg goed bekend is zegt dat dat niet kloppen kan, het stroomt veel harder. Ja, een paar minuten geleden was het nog 1,23 m.

De komende dagen varen we enkel over kanalen. Echter daarna gaat het nog wat worden. Af en toe komen er aanzienlijke hoeveelheden regen naar beneden. Tegen de middag vertrekt Henny met de auto. Weer een plekje waar je overdag nog wel weg kunt rijden, maar 's avonds voor een dicht hek staat. Als Henny met de kinderen aan boord komt zijn de buren er een paar minuten later ook om hun zoon op te halen. Zij liggen nog een eindje verder en hoeven zo een stuk minder kilometers te rijden.