Beetje opruimen en verhalen. Henny is kinderen halen dus heb het rijk alleen. Er liggen al wat langer een paar binnenklusjes die ik nu even aanpak. Buurman is geveld door een griepje dat de buurvrouw heeft doorgegeven. Dan zullen wij wel aan de beurt zijn als we moeten laden, want inmiddels zijn we bevracht voor Hardenberg.

De buurman voelt zich vandaag weer een stuk beter. Als ik in de stuurhut kom zie ik hem wat aan de mast rommelen, als ik de camera pak om hem op de foto te zetten ziet hij dat hij is gespot. De mast gaat omhoog en zie dat er een zwarte kraai in is gezet. Eigenlijk wel leuk, misschien houdt hij de op de luiken poepende duiven op afstand.

Druk bij Oma, met oudste zus lopen we een stukje langs de Lek en Hollandse IJssel. Laska heeft het prima naar haar zin, totdat ze waarschijnlijk in iets scherp getrapt is, want haar pootafdruk heeft steeds een rood vlekje. Zonde, maar je kunt er niet veel aan doen. M en Henny bezoeken een créa-bea beurs in Utrecht.

Van de week krijgen we een logé. Dus zal de kachel voorop eens aansluiten. Ik heb daar nog een slangetje en wat koppelstukjes voor nodig die in Maasbracht zo te halen zijn. De carburateur wil niet mee werken. Dus ben er wel wat langer mee bezig als gedacht. Als de laatste proviand aan boord is varen we naar de laadplaats, waar Andries aan boord komt.

Eerste beurt om te laden. Dan moet de losplanning gewoon gehaald kunnen worden. Sinds de nieuwe laadinstallatie in gebruik is gaat het meestal zo. En gezien de overvloedige regenval was dat eerder helemaal niet zo vanzelfsprekend. Op de Maas is het al goed merkbaar, de ETA voor Weurt loopt steeds verder terug. En 's avonds liggen we anderhalf uur eerder vast als ik vanmorgen had durven hopen.

Alleen tussen Weurt en Eefde zijn geen goede overnachtingsplaatsen meer en probeer je zoveel mogelijk dit stuk in één dag af te leggen. Nu kwam dat mooi uit. De economie trekt weer wat aan, want aan sluis Eefde is het weer ouderwets druk. Gelukkig kunnen wij met de eerste ronde mee. Andries de logé stuurt hele stukken, zodat ik wat achterstand op de ingekomen post kan wegwerken.

Wat een bladeren zijn er vannacht naar beneden gekomen. Goed gecamoufleerd gaan we verder, Andries is er door geïnspireerd en pakt zijn camera en fotografeert er op los, ook een paar bruggen. Daarna stuurt hij het schip door de vele bruggen hier op het kanaal Almelo de Haandrik. Bij aankomst in Hardenberg komt ook net de kraan aanrijden. Die wil nu nog wel wat lossen. En natuurlijk wil een schipper dat ook wel. De ontvanger heeft echter pas morgenochtend vrachtauto's geregeld, dus gaat dat feest niet door. We krijgen wel een kabeltje walstroom. Vervolgens puppy knuffelen bij de neefjes en nichtjes van Laska.

Het is dat ik er al rekening mee gehouden had, een kwartier voor de afgesproken tijd staat iedereen al klaar om te lossen. In Frankrijk is het voldoende om de wekker op de afgesproken tijd te zetten. Tijdens het lossen komt er iemand die een binnenvaart opleiding volgt en bijzonder geïnteresseerd is in de spitsenvaart en eens komt horen of het ELV stage project iets voor hem is. Aan belangstelling heeft dit project niet te klagen. Het is al de 4e kandidaat in twee weken. We moeten nog gaan selecteren. Als we leeg zijn vertrekken we meteen richting Amsterdam waar er maandag weer geladen gaat worden.

Voetbal toernooi tussen verschillende schippers internaten in het land. Alleen had de kantine duidelijk niet op zoveel ouders gerekend die niet alleen hun kinderen vlug even afzetten, maar de hele dag blijven om hun kroost te supporteren.

In de thuishaven liggen en de auto aan boord laten staan, deze keer lukt het. Voor en na de middag boord bezoek. De laatste komt eigenlijk voor M. Om te kijken of ze bijzonder genoeg leeft voor puberruil Zapp. En ze willen weten of ze geen heimwee gaat krijgen als ze een weekendje niet bij haar ouders is, maar bij een gast gezin……

De ijkmeester is een vrolijke gast, aan hem is het in ieder geval niet te merken dat het maandagmorgen is. Hij neemt de lege ijken op en laat ons weten dat we over een uurtje aan de beurt zijn. Dat worden er uiteindelijk wel een paar meer. Het laden gaat vanuit een duwbak waar in de lading langere tijd opgeslagen is geweest. Het laden gaat met een hoge drijvende kraan. De grijper komt af en toe gevaarlijk dicht bij de stuurhut, maar raakt hem gelukkig niet. De machinist verstaat zijn vak. Onderweg krijgt het schip een flinke sop beurt. Het is een smerig goedje.

Zit ik vorige week nog op te scheppen naar de zieke buren dat griepjes mij meestal overslaan, maar vandaag voel ik me niet op volle sterkte. Volgens een andere buurman kon dat wel eens door de lading komen. Nou, dat lijkt me toch sterk. Het is niet de eerste maal dat we dit straffe goedje geladen hebben en ben er niet iedere keer een beetje raar van. Het zal wel een presentje van de buren zijn.

Raar, op de Westerschelde zou het volgens het getijden boekje nu ebstroom moeten zijn. Daar merken we echter niets van. Ik reken nog eens na. Pak er wat andere gegevens bij, maar kom steeds tot dezelfde conclusie. We zouden voorstroom moeten hebben, maar dat is niet zo. Integendeel zelfs. Het is me niet duidelijk waar er nu iets mis gaat. Bij een praatje over de marifoon blijkt een buurman vorige keer het zelfde overkomen te zijn. Toch een foutje in het getijden boek?

De overvloedige regenval van de laatste tijd is grotendeels alweer naar zee afgevoerd. Hadden we gisteren op de Leie nog een flinke afzakker. Vannacht is het merkbaar minder geworden. Wel zo prettig met vanmorgen als eerste werk de twee berucht zwaarste punten om boven te komen. Eenmaal in Lille hebben we deze reis alleen nog maar kanaal kilometers af te leggen, dus nog meer regen gaat ons niet in de weg zitten.

De buurvrouw had laatst een oude Guust Flater uit haar jeugd terug gevonden en die aan mij gegeven. Ze kon er niet om lachen. Henny ook al niet, blijkbaar vinden alleen mannen humor.

Ik denk dat we eens een podium moeten zoeken waar politici, liefst ook Europees bereikt kunnen worden. Het is toch wel heel irritant dat allerlei gelukzoekers met subsidie, van ons belastinggeld, kansloze projecten kunnen propageren en in het ergste geval ook nog op mogen starten. Overmeer met zijn Q-barges, die schijnbaar zo economisch onverantwoord zijn dat ze zonder subsidie geen levensvatbaarheid hebben, loopt bij iedere gelegenheid te verkondigen dat spitsen niet meer bestaan, maar hij gelukkig nog wel. Watertruck die met hulp van ¤ 30.000,- overheidssteun het voor elkaar krijgt om vier reisjes naar Snaaskerke en terug uit te voeren. En ook nog serieus genomen wordt als hij, om zijn bestaan te ondersteunen, kleine schepen als iets van vroeger beschouwd. Het is vrij simpel, tegen de werkelijke kosten (ongesubsidieerd) van dit soort projecten is vervoer over water onmogelijk. Als verladers een keuzemogelijkheid willen houden om ook de modaliteit binnenvaart voor kleine bestemmingen te benutten, zullen ze moeten kunnen beschikken over een vloot van particuliere binnenvaartschepen. Die hebben ze. Nu en zeker de komende tien jaar ook nog.

Zo, voor een zondagmorgen geen slechte score, 4 schepen kruisen in twee uur tijd. In sluis Vauxaillon moeten we echt de itinerant bellen. Niet omdat de automatische sluis een storing heeft, maar om de slagboom open te doen die de sluis afsluit van de openbare weg.

Nou had ik gisteravond wel door kunnen varen naar Berry au Bac, alleen had het volgens mij niet zo veel nut. Aangezien er nog een buurman voor zit die er ook moet lossen. Bovendien had ik er niet veel zin meer in om tegen de groene stroom op te boksen. In dit lange pand laten ze namelijk veel Aisne water af naar de waterkrachtcentrale van Bourg et Comin. In een smal en ondiep kanaal ook nog een paar km per uur stroom tegen is niet echt milieu vriendelijk.

Dat is wel een tegenvaller, ook vandaag nog niet lossen. Dit weekend komen ze filmen en dan zou het leuk zijn als we varen. Anders is het zo statisch allemaal. Vrijdag laden in Chalons en Champagne moet kunnen, maar het ruim en schip moet schoon voor er afgebroken kan worden om onder 3,50 m door te kunnen. En hiervandaan is het ook nog een flink stuk varen plus 26 sluizen. Als de volgende reis afgesproken is en de laaddatum vast gelegd. Horen we dat de opnames niet door gaan. Chalons en Champagne is te ver weg. Jammer. Je kunt natuurlijk ook op het Amsterdam rijn kanaal filmen, maar of de opnames dan net zo mooi zullen zijn?

Eindelijk is het zo ver, lossen, ruim schoonmaken. Henny maakt ondertussen het schip schoon. Goed dat we tegenwoordig meerdere pompen aan boord hebben. Het is een paar uur flink aanpoten, maar dan heb je ook wat. Doel was om boven Courcy te schutten en dat is gehaald. De laatste paar uur waren niet zo leuk meer, donker, nat, koud en een harde dwarse wind. Moe en voldaan doen we 's avonds ons tentje dicht.

Dat is al een stuk beter, de wind en regen zijn over gewaaid. De rest gaat lekker. Het zit niks tegen met andere vaart. Dat er wel behoorlijk is, aan Vaudemange laat onze voorganger ons voorbij, zodat de vallei van Condé op eigen tempo gedaan kan worden. Wel zo fijn. In Chalons nog even door tot de sluis om daar rond te gaan en dan terug naar de nouveau port. De buurman komt langs als we laadgereed zij, maar buurman kan meteen onder de pijp, want die is als eerste aan de beurt om te laden morgenochtend.

Zo, dat gaat hier hard, als derde geladen en om half twee alweer geladen en vertrokken. Wel grappig dat we de laatste paar reizen iedere keer dezelfde controleur hebben, tot over een paar weken zegt hij. Wie weet. Onderweg merk ik dat mijn horloge niet meer om mijn pols zit. Die moet ik ergens verloren hebben. Bij de silo hebben ze niets gevonden. De controleur wil wel hetzelfde loopje vanaf de laadpijp naar het kantoor controleren of het misschien onderweg nog ergens ligt. Helaas hoor ik niemand terug.

Wel raar hoor dat je hier op zaterdag pas om 9 uur kan beginnen. Bij de sluiswachter denk ik een zuidelijk accent waar te nemen. Dus ik vraag haar of ze misschien uit het zuiden komt. Ja, heel erg. antwoord ze. Ik kom namelijk uit Spanje. Wow, daar zul je er niet veel van hebben. Spaanse sluiswachters.

En weer varen we 's ochtends door de stad van Reims. Wonen hier alleen sportieve mensen of zoeken sportieve mensen allemaal het kanaal op? Het is gewoon druk met hardlopers, fietsers en roeiers. En ieder heeft natuurlijk een speciaal voor die sport geschikt pakje aan. Fietsers braaf een helmpje op, skaters zitten vol met beschermers, maar geen van de roeiers heeft een zwemvest aan.

En weer een keer Canal Abbecourt, lang geleden dat we aan de tunnel even moeten wachten. Henny maakt tevergeefs een fietstocht naar de supermarkt van Pinon. Eigenlijk niet zo een verassing, tussen de middag zijn alle winkels dicht, zouden we onderhand wel moeten weten.

In Pont l'eveque staat de sluis klaar, alleen moeten we zo lang wachten bij de volgende sluis dat de Aquaticus achterop komt. Ze kunnen echter niet mee schutten, omdat ze wat langer zijn dan een gewone spits. De antilope is net klaar met laden in Languevoisin als we langs komen en kan aansluiten bij ons in de schutting, 's Avonds een pandje terug wandelen, want we zijn uitgenodigd appeltaart te komen eten bij de Aquaticus.

Hebben het gevoel dat de auto er nu eindelijk weer eens af moet om de kinderen te gaan halen, komt waarschijnlijk omdat we afgelopen weekend niet heen en weer geweest zijn. Dat is te merken aan de sms-jes die ik van M krijg. Allemaal vragen over haar huiswerk redactie sommen. Een fietsen handelaar koopt 25 fietsen bij een fabriek voor 6300 euro. Hij verkoopt ze met 37,5% winst, voor hoeveel verkoopt hij de fietsen per stuk. Een eierhandelaar koop 20000 eieren a 9 cent per stuk. 4% van de eieren gaat kapot tijdens transport. De rest verkoopt hij voor 14 cent per stuk, wat is zijn winst.

Moet de CCR Het inland AIS en kaartsysteem verplichten? Nou, lijkt me niet. Ja, ik zie ook de voordelen van inland AIS gecombineerd met een kaartsysteem. Ik zou ook liever niet meer zonder willen. Als bijna iedereen het dan heeft is verplichting niet nodig zou je zeggen. Al was het maar voor de gevolgen die dat heeft op het moment dat het spul even niet werkt. Het zou van de gekke zijn als je dan niet meer los mag gooien. Dan zijn we echt te ver doorgeschoten in regelgeving. Alsof je zonder dat spul niet meer veilig kunt varen. Wat een onzin. Men moet vrij kunnen bepalen of iemand zich bediend met dit soort technologie. Binnenvaart heeft verplichtingen genoeg. Het privacy issue is en blijft onopgelost en dat was wel beloofd bij de subsidie regeling en een voorwaarde van de branche om akkoord te gaan met de regeling. Bovendien ben ik het pertinent niet eens met de stelling dat een AIS verplichting veiligheid verhogend werkt. Volgens mij een veelgemaakte denkfout. Nu mag je er van uit gaan dat er altijd nog een paar schepen rond kunnen varen zonder. Als het verplicht is ligt de conclusie voor de hand, dat als er op het systeem niets te zien is, dat er ook werkelijk niets achter de bocht komt. En als dat dan wel zo blijkt ben je te laat met anticiperen en is een ongeluk zo gebeurd. Het systeem is nog veel te onstabiel om er op te mogen vertrouwen. Regelmatig (dagelijks) komen we schepen, uitgerust met inland AIS, tegen die foutieve of geen signaal zenden. En dat zonder dat de bewuste gebruiker er van weet. Die kan zich dan ook niet als zodanig bekend maken. Het is een prachtig hulpmiddel, maar meer moet je er niet van maken. Dat is vragen om ongelukken.

Gisteravond met de buren in Oudenaarde een Frietje gegeten. Alleen was het allemaal zo verschrikkelijk zout dat ik er vanmorgen nog last van had. Via de marifoon horen we een sluiswachter vermanend een schipper toespreken. Het is verplicht je te melden!! In Asper gaat de sluiswachter op een Duitse bullebak manier tegen ons tekeer. Nou zeg, wat is er met de doorgaans zo vriendelijke zuiderburen aan de hand?

Heel vervelend, dat Henny nu met de auto rond moet rijden. Het tij venster waarmee we Zennegat sluis binnen kunnen varen moet ook binnen de bedieningstijden vallen. Daarom in Steendorp aan de steiger blijven liggen, Daar kunnen Henny en de kinderen in ieder geval aan boord komen, maar de auto niet. Dat kan pas binnen de sluis. Het moet op de losplek in Herent nogal druk zijn. Daarom blijven we in Boortmeerbeek liggen, zelfs daar is het al druk. Benieuwd wanneer we kunnen gaan lossen.