Nog steeds niet aan de reis.

Nog niet aan de reis. De crisis hakt er goed in.

Het is prachtig voorjaar weer, de meeste klusjes zijn gedaan. Althans diegene met een hoog urgentie gehalte, zodat ik de motorfiets zonder schuldgevoel kan opgraven. Daarbij stuit ik zonder dat het mij verrast op een lege accu. Wat me wel verrast is het ventiel dat is afgebroken. De stemming blijft niet lang slecht, want eindelijk kunnen we weer gaan varen. We gaan een klein reisje doen, van IJmuiden naar Middenmeer. Omdat we er zin in hebben gaan we vanavond al een stukje varen.

We kunnen rustig wennen aan het terug aan de slag gaan. Om acht uur vertrokken van Amsterdam, want we hoeven pas om 12uur in IJmuiden te zijn. Net na de middag beginnen we met laden, met een ruime tussenstop voor een ploeg wissel. Om drie uur vol en vertrokken. In het kleine stukje Voorzaan komen we 2 spitsen tegen. Wilhelmina sluis in Zaandam staat klaar, 1800 binnen. Vanaf het Alkmaarder meer varen we in het donker. Als we het kanaal Omval - Kolhorn nog maar net ingevaren zijn varen we aan de grond. Het koste nog enige moeite om er weer af te komen. Voor de Kraspolderbrug in Alkmaar willen we overnachten, maar daar blijven we 3 meter van de kaai. Het lijken wel Franse toestanden hier.

Bij het ochtend gloren gaan we door de brug. Het is wel een mooi stukje vaarwater. Verschillende molens, beetje ochtendnevel en zonnig. Door sluis Roskam in Oud Karspel aan de "loswal", waar allemaal pleziervaart ligt, de auto eraf gezet. Wat ook voor de brughoogtes noodzakelijk geweest zou zijn, want tot hier waren ze nog 4,70 m, verderop nog maar 3,55m en dan kan de auto niet op de roef blijven staan. We komen ook nog een geladen spits tegen de Johanna F. Nu heeft het wel heel veel weg van varen in Frankrijk, enkel het passeren gaat hier probleemloos. 11:30 uur aan de braaksluis, hoe zou die aan zijn naam komen? Daarna schutten we in de Friese sluis af naar de vroegere zeebodem. Als we voor de wal in Middenmeer komen beginnen ze meteen met lossen en zijn's avonds alweer leeg. Als Henny terug aan boord komt met de kinderen staat er ook visite op de kant. Gezellig wat gedronken en een rondleiding gegeven in onze mega woning.

Schip schoongemaakt en ruim klaargemaakt voor een volgende lading. De kinderen willen voetballen in het lege ruim. Dus papa pompt de ballen op, maar drukt het ventiel stuk. Geen wanhoop er zijn nog meer ballen. We bellen de gever van de bal en vertellen snikkend dat deze is gesneuveld. 's Middags gaan we wandelen in het Dijkgatbos. In 1945 hebben de Duitsers 2 gaten in de wieringermeer dijk geblazen en daardoor liep de toen 15 jaar oude polder helemaal vol. Op de plekken waar het water de polder instroomde zijn gaten van 27 meter diepte ontstaan.

Mijn ouders komen op visite en brengen een nieuwe bal mee. M is weer helemaal gelukkig en de bal moet natuurlijk mee naar het internaat. Het gebeurd zelden dat we uit het noorden komen.

Dat het flink waait hadden we al gezien. De berichten zijn ook niet best voor vandaag. Eigenlijk wilden we via Medemblik de polder uit, maar dan slingert iedereen zeeziek. Na het passeren van de eerste brug waaien we bijna in de jachten. Waarom zullen we eigenlijk gaan varen met dit stormweer, we zijn toch nog niet bevracht. Dus aan de Friese sluis hebben we maar weer vast gemaakt, en laten de storm wel overwaaien.

Het waait een stuk minder hard als gisteren. Dus ik bel het 0800 nummer wat hier op het bord staat aangegeven. "Ja maar meneer dat moet u 24 uur van tevoren aanvragen hoor. Dat kan niet op zo'n korte termijn. Maar ik zal kijken wat ik voor u kan doen". Als ik om even over 9 nog niets van deze mevrouw gehoord heb bel ik met de sluiswachter, die zo'n beetje alle bruggen en sluizen hier in de omgeving moet bedienen. "Dat is goed over een kwartiertje ben ik bij je" zegt de beste man. Op het Waardkanaal is de wind dwars en komen we nog een geladen schip tegen. Die dus nauwelijks kan uitwijken vanwege zijn diepgang. Wel spannend. Nu eens niet via het Alkmaarder meer, maar via de Markervaart gevaren. Leuk stukje bij het dorp de Woude, verder over de Zaan, langs de Zaanse Schans, naar Zaandam, daar bij de Picaro langszij.

Vandaag is het feest, want de buurman is jarig. De verse taartjes smaken prima. Er komt nog een buurman langszij, die voor zijn huidige schip ook een spits had. En nu komen we elkaar niet zo vaak tegen, dus uitgebreid bijgepraat. Diner doen we bij de jarige.

Zaandam de stad in geweest. Wel met de hand op de knip, want het roer staat vast.

Nog steeds niet aan de reis.

Iedereen die wel eens over de Westerschelde vaart zal het herkennen. Angstige momenten. Bij slecht weer kan men zich goed voorbereiden. En als het echt te gek is blijf je in de haven totdat het slechte weer over is gewaaid. Bij passerende zeevaart is dat anders. De meeste houden gelukkig voldoende rekening met de binnenvaart. De naam zegt het al, die zijn nu eenmaal minder zeewaardig als zeevaart. Toch komt het helaas regelmatig voor dat er zeevaart met onverantwoordelijk hoge golfslag over de Westerschelde sjeest. Zelf hebben we ook wel eens de golven over de luiken met 40cm de ijken uit en een verhoogde den. Bij de Franto ging het bijna fataal mis. Luister en huiver op 'www.youtube.com/watch?v=F7eeeNVZNNw' De loods van het zeeschip zegt letterlijk "de zeevaart volgt zijn koers en kijken niet meer naar binnenvaart" Ik vind dat de schipper van de Franto heel beleefd blijft. Temeer als je je realiseert dat het maar een haar scheelt of hij verliest op dat moment zijn bedrijf, woning en gezin enkel door lomp gedrag van een loods en kapitein.

en 30 Maart. De houten trap van woning naar stuurhut kaal gemaakt.

De trap een eerste keer weer in de lak gezet. Het verwarmingselement wat normaal onder de trap zit, is nu per ongeluk als trap gebruikt, maar daar kan de ophanging niet tegen. Dus dat moet ook weer gerepareerd. CV systeem afgetapt, verwarmingselement van zijn plek gehaald. Tevens benut ik deze gelegenheid om het al een tijdje lekkende expansievaatje te vervangen.