Om half 12 aan boord gekomen, Janarie is alvast naar de haven gevaren, zodat we de auto snel aan boord konden zetten. Daarna naar de Jumbo gevaren, en toch nog wat boodschappen gedaan, zo dichtbij vindt je ze tenslotte niet vaak. De hele dag wortel liggen schieten, hadden vandaag moeten laden. Maar ja in Stein kun je er bijna vergif op in nemen dat je niet op de afgesproken dag laad. Janarie schept er dan zeer veel genoegen in mij te laten schrikken door een ballon te laten knappen. Ha ha.

Lekker uitgeslapen tot dat de kindjes het niet leuk meer vinden in bed. In de loop van de ochtend worden we geroepen om te laden. Ik maak ondertussen nog een armband en een halsketting als verjaardag cadeau voor de dochter van een vriendin. Ook pak ik nog wat spullen in voor mijn weekendje logeren bij die vriendin in Groningen. Ik heb namelijk kaartjes voor een concert van K3 gekocht. We gaan met 4 kindjes en 2 volwassenen, dat gaat gezellig worden. Als we geladen zijn varen we gelijk weg, we hebben tenslotte lang genoeg stil gelegen. We merken nu dat het al snel donker wordt tijdens het varen en kijken of de meeuwenmepper het nog doet.

Ik ga vroeg van boord met de kindjes om M op te halen, daarna rijden we door naar Groningen. Janarie gaat niet mee, hij vindt drie dagen het schip stil leggen een beetje te lang, misschien komt hij zaterdag middag of avond met de trein achteraan. Eerst D naar school, dan T naar de peuterspeelzaal, dan naar internaat tas pakken. Even bijkletsen met de leiding, dan bij oma het brood pakken. T weer halen, en M en D een half uur later. Druk, druk, druk. De tom tom instellen op de boerderij en karren maar. Net op tijd om vriendinnetje I op te halen uit school. Nog ff langs de supermarkt. En dan zijn we er. D mag na het eten nog kijken bij de koeien die gemolken moeten worden. M en I spelen gezellig samen. De oudste dochter S vraagt of ze T in bad mag doen, en op bed mag leggen. Ik heb vakantie hier. Janarie vaart nog naar Charleroi hij heeft weinig stroom en de meeste sluizen staan goed. Helaas "spreken" ze hier over staking in België voor maandag. Dat is minder.

De zoon van mijn vriendin staat vroeg op om de koeien naar binnen te jagen met hond Herta, D gaat met hem mee. Het is nog erg donker buiten, en de boer zelf ligt nog op één oor. Ik ga nog even terug naar bed, het is tenslotte nog erg vroeg. Maar een half uur later zit T naast me en zegt: "uitelapen". Vervolgens krijg ik haar niet meer rustig en de vrouw des huizes neemt T mee naar beneden, zodat ik me aan kan kleden. Vandaag is de dag dat we naar K3 gaan. Wat dat betreft is Janarie niet rouwig dat hij niet mee is dit weekend. Ik verwen de kinderen met poppen van Karen, Kristel en Kathleen, één DVD van de show en een cd met liedjes. Janarie wil met de trein komen hij heeft zijn tas gepakt en de i-pod opgeladen, hij zal dan 6 uur in de trein zitten. Maar 20 minuten voordat hij vast wil maken, zegt een behulpzame sluiswachter dat de staking ook echt door gaat. Ook geen weekend voor Janarie, Hij gaat zijn best doen België voor zondag uit te komen, anders leggen we twee dagen stil.

Lekker geslapen vannacht, had T op een matje naast het bed gelegd, dat was een stuk rustiger. Het hele gezin gaat naar de kerk, maar ik blijf thuis. Ik zal me dan maar op een andere manier nuttig maken. Haal mijn eigen bed af en stop het in de wasmachine, voordat ze terug zijn zit het ook al in de droger. Even stofzuigen met de franse slag, keuken vloertje dweilen, vensterbanken schoongemaakt en planten water gegeven. De kinderen een schoonmaak doek gegeven en de opdracht gegeven de trap schoon te maken., dat vonden ze leuk. Tijd om nog meer te doen was er niet, want de kerkgangers kwamen terug en daarbij werd ik betrapt boven op een stoel omdat I een monster getekend had dat mij kwam opeten. Er wordt patat gebakken en daarna is het tijd om weer weg te gaan naar het internaat om M weg te brengen. Het weekend op de boerderij is voorbij. 's Avonds rijdt ik met D en T nog door naar Palluel. Eigenlijk is het al morgen als ik aankom.

Ik heb vandaag een verse peper nodig in mijn achterste geloof ik, want ik ben niet vooruit te branden. Nog wel een poging gedaan ons kleine netwerk klaar te maken. Maar daar heb ik toch echt te weinig kaas van gegeten. Misschien toch nog maar eens een reisje doen met de slimme buurman van laatst. Het canal du nord gaat super snel naar mijn idee, ik hoef nergens vast te maken. Als ik 's avonds de kinderen op bed heb val ik zelf om van de slaap en ga een kwartiertje op de bank liggen. Janarie heb ik de hele dag nog niet gehoord, want die leest voor het eerst van zijn leven een boek. En wel "Varen, een manier van leven" over de mastodont.

Ondanks de 3e schutting aan lange buurman, toch nog redelijk snel aan de beurt er is n.l. geen afvaart. Voor de tunnel ligt nog een pousseur, waar we de hele reis al zo'n beetje mee samen varen. Wij mogen als 1e de tunnel in, want hun poes was aan de wandel gegaan. Niet veel later komen ze er toch weer achteraan, de poes is weer gevonden. Door de tunnel laten we ze er weer voorbij, onze poes is meer dan eens van boord gestapt dus we weten wat het is. 's Avonds op de losplaats nog een narrow bootje weggejaagd die precies voor het plekje lag waar de kraan moet komen morgen. Ondanks dat we 20 centimeter vlotter liggen dan de maximaal toegestane diepgang hier kunnen we hier niet gestrekt tegen de kant en blijven 1.5 meter af. Bravo V.N.F. Ik trek de stoute schoenen aan en ga nog een uurtje fietsen, ik kom langs een huis waar ik toch echt even voor moet stoppen. En wat blijkt de eigenaar heeft een muurtje om zijn tuin gebouwd met afval. En dan moet je denken aan droge spullen zoals kapotte poppen, radio's, emmers, schelpen. Tja, en op dat soort momenten wens je toch dat je de camera toch maar had meegenomen.

Om een redelijke tijd komt de kraan, niet veel later ook de auto's, dus snel begonnen met lossen. Er wordt op z'n Frans geluncht en zijn we pas om 15.30 uur leeg. Even later komt de silo baas met de auto om de papieren af te tekenen. Op Janarie's vraag of we bij hem niet weer laden kunnen zegt hij, dat het verschrikkelijk is, er is nog niet één contract getekend. En ze weten niet waar ze met de maïs naar toe moeten. Waarschijnlijk blijft het rustig tot eind januari. De reisjes die er vanmorgen waren, verdwenen als sneeuw voor de zon. Dus we gaan werkeloos naar de dag van morgen.

Janarie haalt een vers broodje, vandaag is D mee geweest. Om 10 uur gaat hij achter de computer zitten voor de afroep bij de C.I.S. Zowaar wat werk, 2 St Quentin veghel, waarvan 1 met morgen laden. Dat is een gelukje voor ons geweest.. De 2e gaat dik voor ons weg, maar omdat we zo dichtbij liggen kunnen wij het wel halen. Als de brandweer heeft Janarie het ruim schoon gemaakt, alles afgebroken en in het ruim gezet. Bij de laatste twee heb ik wel geholpen. Om 13:00 uur vertrokken, het vaart vlot, wel behoorlijk tegen vaart. In Voyoux hebben we te veel haast en komen al voor het infra rood oog voordat de deuren helemaal open zijn en daardoor gaat de sluis op tilt. Voordat de initerant er is, zijn we 20 minuten verder, en konden we niet meer aan de silo komen.

Nog een klein stukje varen, maar wel in de mist, ik heb nog ouderwets voorop gestaan om te loodsen. Bij aankomst gaat Janarie gelijk melden, en komt terug met de mededeling dat er vandaag niet geladen wordt want er is iets stuk. Oké dan, nu alles op ons gemak weer opgebouwd en de auto aan de wal. Het is weer tijd om een stukje te toeren. Dit keer laat ik D en T bij papa. Net als ik weg wil rijden komt de silo baas aanlopen om te vertellen dat de Westropa over 5 minuten geladen wordt. Daar gaat mijn plan om ff snel op en neer te gaan zonder kindjes. Dus weer uitgestapt en een "voor de zekerheid" tas gepakt, verhalen en D en T jas en schoenen aan gedaan. 30 minuten later zat ik weer in de auto. Janarie zegt tot zo. Ik heb hem even uit die droom gehaald en zei tot vanavond. Om 11:00 uur gaan ze beginnen met laden de gerst stinkt en stuift. Tussen de middag word er gewoon doorgeladen. Om half 4 vol, en ook echt vol, want de gerst is erg licht nog nooit meegemaakt zo. De papieren zijn er nog niet, dus eerst vertrek klaar gemaakt. De sluiswachter liet de westropa nog even door de laatste twee sluizen voor de tunnel, en dat is mazzel hebben want dat scheelt een rame en een film première. Aan de silo liggen al 2 lege maar er is nog net een plekje. Om 11 uur ben ik weer terug met de kinderen. Eindelijk, we hebben vakantie. Ik leg ze op bed, en janarie zet de auto aan boord. Daarna toch nog even naar de tunnel gevaren, want morgen vroeg kon het wel weer goed mistig zijn.

's Ochtends vraagt de buurman: "gaat je auto er wel onderdoor?" Janarie schrikt, want die buurman komt hier vaker dan wij, en hij laat alle banden van de auto leeg lopen. Aan de sluis van Vaucelles maken we vast, want we gaan naar een film première van "FEMMES DE L'EAU" van Jean Louis VEY. In deze film interviewde hij 14 schippers vrouwen, waaronder mij. Voordat we echter weg kunnen moet Janarie nog wel even de banden oppompen. De film was leuk om te zien en was zeer zeker goed voor ons Frans.

Om half 9 zijn we voor de 1e sluis van les rues des vignes. Maar daar gebeurd niets. Het blijkt dat de vaartijden weer eens veranderd zijn en op zondag pas om 9:00 uur begonnen wordt. De bakker is dicht, das jammer geen vers broodje. Vanmorgen in Cambrai treffen we ook een dichte bakker, maar de voormalig sluiswachter van Iwuy bied ons een supermarkt broodje van gisteren aan. De kinderen smullen van de witte stokbroodjes die eigenlijk voor de dieren bestemd waren. M weet dat het vandaag zondag is en vindt de vakantie wel erg kort duren. Die dacht natuurlijk dat ze vanavond al weer naar internaat moest. Op de sluis hebben ze weer wat nieuws bedacht, De afstand bediening moet je in een gleufje stoppen in het onbemande bediening gebouw. Als de deuren dicht gaan schutten we niet af. Dus via intercom contact met crevecour de pcc. Daar moet je plechtig beloven dat je de telecommande hebt ingeleverd en dan mag je afgeschut worden. Wat daar een storing leek, is gewoon protocol.

Alleen afgeschut, nog dik een uur voor de stremming in Valenciënnes beneden de sluis. Die zou hier tussen 9 en 11 dicht zitten. Langs Antoing zien we een triest geval, toen we in Maasbracht lagen heeft de schipper van het schip zich zelf opgeknoopt in zijn eigen ruim. Nu liggen zijn ouders er langzij. De één vecht voor zijn leven en de ander beëindigd het vrijwillig.

We kunnen in Evergem met de 1e schutting mee. Aan de moervaart ontstaan wat communicatie problemen met een Poolse en een Franse schipper. Als we rond koffie tijd Nederland in varen zijn de telefoon en internet verbinding het eerste half uur druk bezet. Het is mooi weer en we hebben voorstroom naar Hansweert, daar net een sluis voor onze neus dicht. De Krammer gaan we recht in, maar helaas de sluismeester meld dat de sluis in storing gevallen is. Dus alsnog een tegenvaller en we maken weer het uur vol. Door de sluis bij bekenden opzij en even bijgepraat. Ook naar de film van "FEMMES DE L'EAU" van Jean Louis VEY gekeken. Dat vonden de buren wel leuk.

De nacht is te kort dus blijf ik nog even liggen. Janarie gooit het schip alleen los, maar het duurt te lang naar mijn zin voordat ik hem weer in de stuurhut hoor. Dus ga ik maar even kijken. Hij staat de touwtjes op te schieten. Geen probleem dus. Ik ga pas weer naar bed als hij binnen is. Het lijkt wel of iedereen op dit tijdstip vertrekt. Aan de Volkerak geeft een enorme tanker ons maar heel weinig ruimte en kunnen door zijn waterverplaatsing het begin van de remming maar net mis houden. Janarie vraagt zich af of de schipper het Überhaupt in de gaten heeft gehad. Een half uur in de Volkerak is genoeg om onze voorraad oud papier en glas in de daarvoor bestemde containers op de sluis te gooien. Sluis 0 in Den Bosch staat klaar, maar dat geeft toch nog genoeg tijd om in de stad een vers broodje te halen en de drinkwatertank te vullen.

Als we uitgeslapen zijn gaan we met zijn allen de stad in. Dat het iets verder lopen was dan dat ik dacht hebben we gemerkt. Eerst over de markt en daar geslaagd voor veel sokken en majo's. Door de stad lopend nog wat groente, vlees en brood gescoord. Dat zijn toch zaakjes waar ik eigenlijk nooit kom. Het is toch zo makkelijk om al je boodschappen in één keer te kunnen kopen en ze vervolgens in de kofferbak te kunnen gooien. Als we terug zijn aan boord zijn onze computerburen ook gearriveerd. Dat wordt weer gezellig. Van de losserij niets meer gehoord.

Veel te vroeg loopt er een wekker af. O, NEE het is de telefoon. Of we onder de kraan willen komen liggen. We zijn snel leeg maar let op, het spreekwoord zegt "Haastige spoed is zelden goed" en dat blijkt, want de bobcat heeft twee T-ijzers los gereden in het ruim, dat wordt weer repareren. Net als Janarie daaraan wil gaan beginnen roep ik hem binnen om brood te komen eten en dan gelijk even naar mijn wasmachine te komen luisteren, want die klinkt vreemd. Hij haalt na het eten eerst de wasmachine uit elkaar en de lagers blijken versleten. Janarie heeft het lagerhuis eruit gehaald en bij de buurman een fiets geleend en de lagers van de as geperst, naar een technische groothandel voor nieuwe lagers en een keerring, maar te vergeefs. Bij een speciaal zaakje in Veghel wel geslaagd. Voor 26 euro is de wasmachine weer gerepareerd. 's Avonds bij de buurvrouw gegeten en daarna nog naar Den Bosch gevaren.

Ik moet/wil naar een bestuur vergadering van de ELV, ik mag gaan uitleggen waar al het geld van de PR aan uitgegeven wordt. En waar ik het verder nog voor denk nodig te hebben. Ik kom pas met etenstijd weer terug aan boord. M is dan al met de buurvrouw naar de markt geweest. D en T hebben papa geholpen in het ruim met het repareren van de stuk gereden T-ijzers.

Het is de laatste dag van M haar 1e vakantie en die sluiten we af met een tropisch zwembad bezoek in Den Bosch. 's Avonds weer lekker bij de buurvrouw gegeten, en als dank mag ze de sleutel van de Westropa bewaken, want die heeft een schat op bed liggen. Wij vertrekken met twee kindjes naar het internaat. Daar leggen we M op bed en nemen de dochter van mijn vriendin weer mee naar boord. Zij heeft komende week vakantie en die wilde ze wel bij ons aan boord doorbrengen. In Den Bosch nog even langs de snackbar voor een frietje voor L, en ijsjes voor ons en de buren.

Janarie gaat verder waar ik opgehouden ben met proberen om het netwerk te installeren van de schijf die we een tijdje geleden aangeschaft hebben. Maar echt lukken gaat dit ook niet zonder de hulp van onze buurman. Maar helaas wonderen duren wat langer, ook dit probleem kan de buurman niet verhelpen. Conclusie de PC heeft een foutje. Kan alleen opgelost worden door het gebruikte besturings programma te vernieuwen. Daar zal meneer van het Hek wel weer heel blij van worden. Dan maar verder met andere klusjes, er moet een nieuwe coax kabel naar de schotel antenne getrokken worden, want in de oude zat een breuk. Wij kijken al weinig TV, maar nu waren alle Nederlandse zenders weg op BVN na. Zeker een paar updates gemist. Ik ga met L en D naar de stad, om bij de H&M een vet cool gaaf zwart vest te halen. Ondertussen lopen we nog door andere zeer vruchtbare boutique-jes. Als we moe maar voldaan weer aan boord komen, blijkt dat de buurvrouw weer op T mocht passen. Janarie is met de buurman naar Oss om RVS te kopen en post te halen. Het is heel bijzonder te zien wat men daar zoal bij het vuil gooit. Buizen en kokers van 3 meter lengte, stukken draadeind of dikke bouten en moeren. Blijkbaar hebben sommige bedrijven nog geen last van een recessie. Als de kinderen op bed liggen vraag ik even aan janarie om op mijn hoofd te kijken want het kriebelt. Janarie inspecteert de boel en constateert dat er niets aan de hand is. Gelukkig maar.

We zijn gisteren aan de reis gekomen om in Stein te gaan laden voor Clery. Dus vanochtend vroeg de auto aan boord en rond om via de Zuid-Willemsvaart naar Stein te varen. Vandaag weer lekker veel tijd kunnen besteden aan de kleuterschool aan boord. En D geniet ervan om samen dingen te maken en doen. L probeert ondertussen onze computer uit en geniet nog even van de snelle internet verbinding door op hyves haar vrienden te bezoeken. Als we in Maasbracht komen zien we weer andere buren liggen. Maar Janarie gaat eerst de bestelde spiegels halen en hij koopt ook nog een reddings vest voor D . De kinderen worden steeds zwaarder en in deze gewichtsklasse hadden we maar één exemplaar. Het blijft gezellig, alleen de buurvrouw heeft een zere kies en is niet erg spraakzaam. 's Avonds kijken L en ik naar "Timboektoe" een film van Carry Slee, en Janarie kletst lekker met de buurman.

Nog even bij de Jumbo de laatste boodschappen aangevuld. Dan gelijk naar de kaai in Stein gevaren. We krijgen nog niet de hele partij en dus liggen we tijdens de middag afwas flink achterover, en dat resulteert in een nat aanrecht. Om een uur of 2 zijn we dan toch wel vol. Gelijk gaan varen. L vind bakken leuk dus die gaat cakejes maken. En we zullen haar wel helpen met het op eten. D heeft ook vier cakejes versierd, er moest vooral veel op. Het werken met het pakket schiet er vandaag bij in. 's Avonds zelf maar eens met een kammetje door mijn haar, en ja hoor een luis. Maar Janarie had toch geconstateerd dat er niets zat. Nu wilde hij wel eens weten hoe zo'n beestje eruit zag. Wat denk je dat hij zegt: "Ja die heb ik wel gezien, maar hij bewoog niet". Ik heb niet prettig geslapen.

Janarie begint al vroeg, ik mag gelukkig nog even blijven liggen. Pas om 8 uur hoor ik mijn plicht roepen. En mijn medebewoners ook. Voor al het andere werk maak ik werk van mijn haar. Gelukkig had ik vloeistof aan boord. Ik dacht nu M op internaat zit komt ze geheid een keer met deze huisdieren aan boord. Nu had ik het voor mezelf nodig. De rest van de familie vertoont geen tekenen van jeuk, maar ook die even na gekeken. Resultaat alleen ik mag mezelf gelukkig prijzen. Dus voor eenieder die met mij in contact is geweest, je weet nu van wie je de jeuk hebt gekregen. Na het ontbijt eten we nog een cakeje van gisteren. En we werken uit het boek van Juf Lucie. D mag een veterbeest maken, en een tekening van zichzelf. 's Middags maak ik samen met L nog twee pagina's in het trouw scrapbook voor haar moeder. Als de inwerktijd van de lotion erop zit mag ik mijn haren wassen en kammen. Dan bel ik nog even naar M op het internaat en vraag of zij soms ook luizen heeft. Nee, die heeft ze niet. Ze hebben dat deze week op school nog gecontroleerd. Als ik verteld dat ik ze wel heb staat ze me vierkant uit te lachen en weet te vertellen dan ik dan maar naar school moet komen, dan helpen ze me zo van die beestjes af. Ja Ja. Als we stil liggen spelen we met L nog een spelletje kolonisten van Catan.

Om een uur of 9 rijd ik met D T en L van Marchienne au pont naar het internaat, daar pak ik een weekend tas voor M in. Mijn vriendin haalt samen met haar dochter I , M van school. Ik kom haar dan bij haar thuis ophalen. Aangezien het etenstijd is halen we een frietje en daarna ga ik post halen bij oma thuis. Ik ga dan gelijk rijden, maar toch heb ik onderweg naar Obourg nog drie kwartier vertraging opgelopen. Op de achterbank is het ruzie, eerlijk is eerlijk, mama zegt altijd: "alles eerlijk delen". In dit geval was D zijn bril aan de beurt. Aan boord klaagt M van jeuk op haar hoofd, dus nog maar een kammetje ter hand gepakt, ik hoef maar twee keer te kammen en de niet gewenste huisdieren vallen op het stukje papier dat ik voor de gelegenheid op tafel had gelegd. Ik weet nu van wie ik de jeuk heb gekregen. Ik weet nu ook dat ze op school niet goed controleren. Gelijk maar een behandeling er tegen aan gegooid. En ook gelijk wat telefoontjes gepleegd om de nodige maatregelen te nemen. Het alleen varen voor Janarie valt niet mee, dat blijkt uit het vastmaken in de sluis aan drijfbolders. In Viesville heeft hij zoals hij zelf zegt een domme streek uitgehaald. Hij had zijn touwtje al een paar keer om de drijfbolder geprobeerd te gooien, maar lukte niet. Na nog één keer proberen viel de strop over de 2 hijsogen boven op de drijfpaal, die zagen er stevig genoeg uit. Hij zet het touw vast en gaat binnen snel een boterham smeren. Boven in de sluis wil hij het touw weer losgooien, alleen dat ging niet meer. De 2 hijsogen omsloten een ander hijs oog. Ze kunnen de drijfbolders daaraan ophangen als die om één of andere reden niet gebruikt kan worden. Dus de sluiswachter moeten vragen of ze hem weer een stukje af wilden schutten. Zijn collega kwam eens nieuwsgierig kijken wat er nu gebeurd was. Ach, zegt hij er is niemand gewond en er is geen schade dus we zullen er maar om lachen.

Een lekkere rustige zaterdag, precies wat we nodig hebben. Dan kan ik de site nog een beetje bijwerken. Bij 'Wapen' is wat over het huidige en het vorige wapen van de Westropa geschreven, bij 'Links' zijn wat adressen en plaatjes bijgekomen, en er is een fotoalbum genaamd 'Album'.

Het weekend is snel voorbij, maar mijn idee om er om 15:00 uur af te stappen wordt nog even uitgesteld. Janarie stelt voor nog 2 uurtjes te wachten dan zijn we op de losplaats en dan kan hij mee. De tom tom stelt een leuke route voor dwars door de weilanden. Een mooi stuk niet geasfalteerde weg. Ik was blij dat Janarie het stuur in de handen had, ik was terug gegaan. De blubber spetters zaten op ons panorama dak. Toen we 's nachts weer aan boord kwamen hebben we de route langs het kanaal genomen, dat was veiliger.

Wij zijn onder de overkapping in Clery sur Somme gaan liggen, maar de kraan machinist vond dat geen goed plan. We zijn zover mogelijk opgeschoven, en voor het laatste beetje moesten we met de kop door de hoek gaan liggen. Als we leeg zijn varen we naar de overkant, zodat Janarie daar het schip kan kuisen, D heeft geholpen met het ruim, wanneer hij helemaal klaar is, breken we de boel af en zetten de auto weer aan boord. We gaan naar Vaucelles om daar Maïs te laden voor Lochem.

De reserve bril van D lag al in de doos om gerepareerd te worden, hij had hem verkeert opgevouwen. Nu moest de scheve bril op, helaas is ook deze bril vandaag gesneuveld. Ik heb de bril met plakband aan elkaar geplakt, en daar moet hij het voorlopig mee doen. D en T zijn veel buiten bij papa in de stuurhut, tenminste als je nog van stuurhut spreken kan, want het bovenste gedeelte staat in het ruim. Om 10:00 uur alweer het Canal du Nord uit. Dan zou de hut er weer op kunnen, maar voor 1.5 uur is dat de moeite niet, want voor Canal St. Quentin moet hij er weer af. In Escaudeuvres zitten we achter een lege, meestal zijn we als we leeg varen één van de snelste, omdat wij de stuurhut er af nemen en de meeste anderen in grand ballast varen. Dat heeft als voordeel dat je lekker binnen kunt blijven zitten, maar als nadeel dat je naar voren niets meer ziet en het net zo zwaar vaart als geladen. Het blijkt dat de buurman het haventje van de suiker fabriek in gaat. Dat is positief voor ons, nu kunnen we in eigen tempo verder. Maar ook omdat Janarie dacht dat de suikerfabriek hier niets meer met spitsen deed. De kolen voor hier gaan met grote schepen naar Denain en dan met auto's naar de eind bestemming. De buurman gaat er leeg in, dus zal suiker of suiker bieten pellets gaan laden, een andere buurman ligt al te laden. Aan Masnieres lopen we een andere buurman achterop, die blijft niet hier en moet ook door naar Vaucelles. Maar we komen er vandaag allebei en kunnen de boel weer opbouwen, tenminste alleen wij dan, de buurman pomp de ballast eruit. Tijdens het opbouwen heeft D zich ontpopt als een ware kraanmachinist.

Eerst gaan horen op kantoor, we moeten vanmiddag laden. Dan bij een andere buurman langszij, want de huidige heeft een nogal roet spuwende generator, dus het voordek maar even moeten soppen. Dan nog naar de kachel gekeken en de carburateur schoon gemaakt. Nu brandt hij weer goed, en de spindel motor van de antenne beugel gerepareerd, dan onder de laadpijp gaan liggen. Na de middag begonnen met laden, het gaat niet zo snel als anders, want het duurde tot half 5 voor we vol waren. Naar kantoor gegaan om papieren te maken weer een mandat de facturation, door midden gescheurd en in de prullenmand gegooid. Die mevrouw d'r ogen rolden zowat over de balie. Weer terug aan boord heeft Henny al dicht gelegd. De buurman wil onder de pijp , dus nog maar een sluisje gedaan.

Koud vanmorgen. De bakker in les rues des vignes is alweer dicht, dat is nu de 3e keer op rij, ik denk dat hij niet meer open gaat. Aan sluis Iwuy de afstand bediening weer ingeleverd, nadat je dat plechtig 3 x beloofd heb wordt je afgeschut. Vanaf Pont Malin veel opvaart tegen gekomen. In St Solve gaat Henny er met D en T af en rijdt naar Oma. Janarie vaart alleen verder naar Fresnes dan vindt hij het welletjes.

De losserij heeft gebeld dat ze dinsdag willen lossen. Verder een prijs afgegeven voor een Worms - Rouen. Met alle bijkomende toeslagen was het in 10 minuten geregeld. Hè snertversniebel, weer te weinig gevraagd. Toch zijn we tevreden en hebben er een mooie reis aan. En de 1e 3 weken onder de panne. Helaas kan M volgend weekend niet aanboord komen, die mag gaan logeren bij een vriendinnetje. In Evergem schut Janarie alleen af en gaat net voorbij de waterkraan liggen. Dit was zijn dag, nu de mijne. Eerst D weg gebracht naar school en dan door naar de dokter. Aansluitend genoeg tijd om even te winkelen en alvast wat sinterklaas aankopen gedaan. Voor 2 geslaagd nog 3 te gaan. En ook een belangrijk bezoek aan de opticien want D had 3 dagen geleden zijn bril genekt. Daar een nieuwe bril voor ¤ 7,80 gekocht. En een 2e bril besteld. 's Avonds met oma terug gereden naar boord. We mochten in Evergem aan boord komen. Kom met de kraan net niet achter de vangrail, dus auto naar de waterkant gereden. Er ontbreekt hier en daar een stukje vangrail. Daar achter staat het onkruid een meter hoog en kuilen ontbreken ook niet. Maar het is toch gelukt en de auto staat weer aan boord.