Wij zijn trouwens onderweg naar Rotterdam om daar woensdag rollen te laden voor Evry. Maar eerst een tussenstop maken in Sliedrecht. Nu weer in de vaart blijkt één marifoon niet meer te zenden. Dus daar moet volgende week weer naar de oorzaak gezocht. Ontvangen doet ie nog wel. Dus uitluisteren op een schip schip kanaal en een sluiskanaal kan, maar handig is anders. We zijn al op tijd in Sliedrecht en besluiten de roefdekken te schuren.

Vroeg op om de roefdekken af te lakken. Achterop ligt er nog wat dauw op dus dat eerst droog gemaakt en schilderen maar. Met twee werkt dat best vlot. 's Middags relaxen met het bijbootje door de Biesbosch, mooi natuurgebied is dat toch. Wel razend druk vandaag. Suppers, kanoërs, zwemmers, sloepjes, jachten van alles dobbert er op het water. Een tocht van 48 km via Helsluis, Ottersluis, Spieringsluis en via Drimmelen terug door de Biesboschsluis en dan bovenlangs via de rivier weer terug.

Mag mijn eerste corona vaccinatie halen. Dat is in Nieuwegein, een hele organisatie is dat. Het lijkt er op dat ze mensen massa's tegelijkertijd kunnen ontvangen, maar het is helemaal niet druk. De meeste tijd gaat op aan het wachten tot controle voor een eventuele allergische reactie. Daarvoor moet je een kwartiertje na blijven. Één persoon is blijkbaar even knock-out geweest en die wordt nu heel goed verzorgd. Heb wel het gevoel dat hier alles onder controle is. Bij mij ook en vertrek als mijn tijd er op zit. Op de motor terug naar huis, lekker weer en een klein stukje rijden.

Bezoek van de motor inbouwer. Hij neemt uitgebreid de tijd, ondertussen moet er ook een buurman tussenuit. Brengen een bezoekje aan een kraanschip waar 2 van zulke motoren al vier jaar in bedrijf zijn. Wat mij enorm verbaasd is dat de binnenkant van de uitlaat werkelijk brand schoon is, onwerkelijk. Dan hadden we ook nog een marifoon die dienst weigert. Even uitbouwen en ter reparatie weg brengen. Net als we van plan zijn te vertrekken richting Rotterdam krijgen we bericht dat laden morgen niet mogelijk is.

Toch alvast een stukje opkorten, zoek een plekje in de Maashaven. Daar lak ik het randje roefdek donker blauw, voordat ik afreis naar het thuisfront voor een verjaardag.

Stel het zo lang mogelijk uit, maar om te voorkomen dat ik vloedstroom tegen krijg vertrek ik dan toch richting laadplaats. We gaan zo beginnen krijg ik te horen, maar uiteindelijk wordt dat pas acht uur 's avonds voordat de lading er in zit en voor ik alle keggen heb gecontroleerd is het dik laat.

Vroeg weg om van de vloedstroom gebruik te maken. De dag begint grijs. Even lijkt het zelfs serieus mistig, maar dat zet niet door. Bij de Volkeraksluis via de jachten sluis met een volle schutting pleziervaart, binnenvaart en een mosselvisser gebroederlijk bij elkaar. Henny is even naar huis en alleen aan boord mag ik niet via de Westerschelde dus ga via Schelde Rijn verbinding. In Antwerpen schut ik nog buiten, maar hou het dan voor gezien vandaag.

Dat tij wacht niet, het valt echter zo vroeg dat wat aan de late kant vertrek. Bij wijze van experiment. 2 uur en een kwartier voor hoogwater in Antwerpen dwars van de Royersluis. En dat blijkt met ons tempo echt te weinig. En leer ik wat ik eigenlijk al wist. Het laatste uurtje tegen stroom naar Merelbeke, besluit verder via de Schelde te gaan en kom nog in Franstalig gebied. Zal geen verrassing zijn als ik zeg dat ik snel het bed op zoek.

De pont des Trous in Tournai laat zien dat het alweer even geleden is. De overspanning is compleet. Al is het met een soort bouwsteiger. Het is wel te hopen voor de grote schepen dat de uit eindelijke overspanning hoger gaat worden anders blijft deze brug een hindernis, wel iets minder in de breedte maar dan in hoogte, we zullen het leren. Gaan Frankrijk in, maar komen niet meer van de Escaut af.

Weer een rondje canal du Nord. Kan niet zeggen dat het druk is maar lekker lopen wil het ook niet. Op de valreep beneden Clery geschut.

De zuidkant loopt meestal wel iets beter zo ook nu. Met tegenvaart is het al een tijdje rustig. En dat blijft de rest van de dag zo. In Bellerie worden we via de kleine sluis gestuurd. Doen nog een flink stuk Oise en schutten beneden Verberie.

Voordat we in Conflans de Seine opdraaien zitten we reeds ver in de middag. Valt een beetje tegen eigenlijk, er loopt nagenoeg geen stroom en dat merk je goed. De Seine geeft wel ietsje meer stroming en die hebben we tegen. Daar maken we nog wat kilometers via de grote Seine lussen. Wilde in Gennevilliers blijven, maar daar lag het behoorlijk vol dus nog een klein stukje door naar St Denis. 's Avonds valt er een stevige onweersbui met veel wind die een heleboel viezigheid op het schip waait en een hoop bladeren en zooi uit de bomen.

Eerst even het schip afspoelen. Het ziet er niet uit zo. Nu is alles nog nat en spoelt het makkelijk weg. Als je wacht tot het is opgedroogd heb je er veel meer werk aan. De stad Parijs ziet er nog altijd vrij verlaten uit. Ondanks dat de corona maatregelen nu wat versoepeld zijn, nog geen horden toeristen in de stad. Aan het eind van de middag zijn we op de losplek in Evry. Breng even de papieren binnen en leg vast het ruim open, paar uur later zijn de rollen er weer uit.

De keggen en planken zijn blijven liggen en ruimen we op, vegen het ruim aan. Dan is het weer in orde om maandag in Corbeil brouwgerst voor Herent te ontvangen. Wij gaan aan de slag met scheepsonderhoud.

Fijn werkweertje, aangename temperatuur, niet te heet en 's avonds een stevige onweersbui. Al komt die misschien net iets te vroeg. Het is dat de grondlaag coating zo ontzettend snel droog is, als het lak was geweest hadden we er nu kringen in gehad.

Niet dat we al klaar zijn, maar besluiten een dag vrij te nemen en gaan met locale vrienden wandelen in het Fontainebleu bos, prachtig daar. Voor Nera de eerste keer. De route die we lopen is voor ons ook nieuw. Dat is het voordeel van locals. In dit gebied is ruim een eeuw geleden veel steen voor met name Parijs gewonnen. Dat kun je nu nog steeds goed zien op sommige plekken. En sinds een aantal jaar worden door een groep vrijwilligers schuilplaatsen en opslag plaatsen voor gereedschap gerestaureerd. Erg interessant om te zien en te horen, want ze heeft er ook mooie verhalen bij. Wij houden picknick in het bos. Mijn dochters bellen vanwege Vaderdag. Wel geinig want ik had geen idee dat dat vandaag is. De terugweg rij ik op de motor een toeristische route. Bij aankomst aan boord denk ik nog een laagje extra op de bulb te zetten, maar net als de pot open is begint het te plenzen.

Staan wat vroeger op omdat we nog 2 km naar de laadplaats moeten varen. Daar ligt al een ander schip. Die moet daar ook laden. De schipper heeft gelijk en van ons weten ze niets af. Dat is vreemd, want dit is aan ons doorgegeven. Dan varen we een klein stukje door. In ditzelfde pand is er nog een laadplaats. Misschien is het dan daar. Daar aangekomen staat er niemand ongeduldig te wachten. Loop even naar kantoor, maar heb er niet veel vertrouwen in. Blijkt het wel degelijk hier te zijn. De controleur is er nog niet. De wacht is dus niet op ons. Dat laden is in minder dan een uur gefikst. Het is dan ook maar 250 ton, op diep water mogen we niet meer meenemen. Jammer maar was vroeger ook vaak zo. Heeft met verkoop en contracten te maken. We gaan op weg, spoel het schip af tijdens de vaart.

De grote sluis van Pontoise is in stremming, daarom gaat alles via de iets kleinere sluis die ook minder diepgang toe laat. Voor ons nu geen hindernis vanwege de 250 tons partij. Hoe verder we de Oise opgaan veranderd de kleur van het water een beetje, van groen naar bruin. Geen wonder, want met al die buien is wel degelijk wat regen gevallen en dat zien we in de rivier terug.

Voor de verandering zit de drukte een beetje achter ons aan in het Canal du Nord. Zeker drie schuttingen kort achter. In Languevoisin komt daar verandering in. Een pousseur vertrekt voor ons neus. Daarna kunnen we wat minder hard draaien. Vanaf Clery is de gang er wel uit. Ondanks dat, wel door de grote tunnel gekomen.

Wederom na het canal du Nord naar de Schelde, daar blijkt het ronduit druk. De grotere schepen hebben er schuttingen voor, wij kunnen dan wel mee maar desondanks wil het niet zo vlotten, aan het eind van de dag varen we België in.

Het beeld blijft hetzelfde. Drukte op de Schelde, op het Vlaamse deel zeker ook. Aankomst in Merelbeke met laag water. Dat is precies wat je niet kan gebruiken. Wachten op water. Een uurtje voor hoog water vertrekken en naar Steendorp. Daar op het vlotsteiger een plekje gezocht voor de overnachting.

Wederom een anderhalf uur voor lokaal hoogwater vertrokken en met de laatste vloed de Rupel op varen. Spoorbrug Boom is geopend in het weekend dus daar geen last van op het ogenblik. Met een doorvaart hoogte van 2 meter is het wel een hindernis om rekening mee te houden. Zennegat sluis heeft pas een eerste bediening om zeven uur op zaterdag. Dat wist ik niet meer eigenlijk. Een kwartiertje moeten wachten. De centrale bediening van de Leuvense vaart start een uurtje later. Dus op het dooie gemakje richting Battel en verder. Helaas kunnen we door een storing aan Tildonk brug niet op bestemming komen.

De laatste sluis en brug zijn dan voor de zondag. Die mogelijkheid is er sinds kort. De bedoeling was om vandaag naar huis te gaan, alleen is het weinig de moeite meer, want moet vanavond alweer terug aan boord zijn. Besluit niet op en neer te rijden, maar een klein toertje te doen op de motor. Ben helaas wat nonchalant met het van de bok halen van de motorfiets en die hangt niet veel later tussen de kade en de den in het gangboord. Met de autokraan staat hij niet veel later dan toch weer met de wielen op de kade. Schade valt nog enigszins mee. Als de kade aan de andere kant was geweest lag ie nu op de bodem van het kanaal. Nu is de koplamp uit zijn kantelhuis gedrukt, zit er een kras op de kuipruit, versnellingspook beetje krom, spiegels los en een koelwaterslang lek. Balen, al had het erger gekund. Na een uurtje sleutelen heb ik de lekkage verholpen en alles op de kras na gerepareerd, en maak alsnog een tochtje.

Pas rond elf uur zijn de vrachtwagens op en kan er gestart worden met lossen. Na leegkomst vertrekken richting Antwerpen havengebied linker oever. Binnen Kallo sluis vinden we een plekje en gaat de auto aan de wal.

Nu dan alsnog even op en neer naar het thuisfront. Vooral voor een tandarts afspraak. Drie weken geleden goed ingeschat. Vandaag precies het dichtst bij, want morgen gaan we weer rollen laden voor Reims in Frankrijk. Voor menigeen is Antwerpen erg ver weg, terwijl het een uurtje rijden is. De tandarts doet zijn werk zonder mij al te veel pijn te bezorgen. Dat is een meevaller. Op de terugweg wat spullen mee nemen bij de scheepselectricien en de tagrijn.

Tegen de middag kunnen we naar de laadplek komen. Eerst worden en 12 chassis, soort van draag stoelen, voor de rollen in het ruim geplaatst. Op ieder chassis een rol van dik 22 ton. Reims is een 1,80m bestemming en kunnen niet zo diep laden als naar Evry. De chassis verdelen het gewicht van de rol over een grotere breedte dan de rol zelf en dat is voor de belasting van de scheepsconstructie veel beter. Via de Kallo sluis schutten we naar de Schelde en gaan richting Merelbeke. Als we een uurtje onderweg zijn komt de vloedstroom achterop al blijft die tamelijk mild deze keer, dus doen er een uurtje langer op dan gedacht.