Als we gisteren voor de laatste keer bodem contact hebben gehad komen we goed door het ondiepste stuk Rijn en het gebergte. De maandag voorspelde waterstand voor vandaag komt toch knap goed overeen met de werkelijkheid van vandaag. Gekoppeld met de buren gaan we af. Op droge stukjes doen we rustig aan. En na de middag hebben we het alweer achter ons. Aanvankelijk leek ons einddoel voor vandaag wat te hoog gegrepen, later mogelijk en nog later blijkt dat we het ruim binnen de tijd gaan halen. Wat doe je toch een kilometers op een dag zo afvarig op de Rijn. Bij Neuss de haven in en denken daar een rustig plekje te hebben gevonden voor de nacht. Liggen goed en wel op bed en er komt een goederentrein langs piepen en knarsen. Het ding stopt precies voor ons slaapkamer raam, vindt de machinist het nodig om eens flink aan de stoomfluit te haan hangen. Dat kan leuk worden vannacht.

Bleek reuze mee te vallen, verder niets meer gehoord vannacht. Het zou mooi uitkomen voor een vergadering als we vanavond naar Dordrecht kunnen varen. Dan moeten we wel even doorhalen. Later op de dag blijkt dat er te weinig mensen kunnen komen morgen en de vergadering wordt geannuleerd. In dat geval varen we via de Nieuwe Merwede naar de Volkerak. De buren gaan alsnog richting Dort vanwege andere afspraken. Bovendien moeten zij maandag in Antwerpen bij laden. Wij zijn daar ook voor gevraagd, maar moest uiteindelijk toch weer niet, vreemd.

Dan hebben we in Antwerpen niets te zoeken zou je denken, maar vanwege de zondagvaart en tij komt het beter uit als we niet via de Westerschelde gaan. Tijdens het wachten voor de Royersluis, horen we steeds een klein meisje over de marifoon babbelen. Dat ziet ze haar vader natuurlijk vaak doen. Ze is wel vriendelijk en zingt af en toe een stukje, maar het stoort uiteindelijk wel het marifoon verkeer. Er is al een paar keer tevergeefs wat van gezegd. Totdat er een Hollander nors door de marifoon brult. Blijf bij die telefoon weg anders komt zwarte piet je halen. Sindsdien hebben we niets meer van haar gehoord.

Merelbeke is een getijden sluis en begint om zes uur, maar de volgende is Aspere en die start pas om 10 uur. Daar is er dan mooi tijd om een uitgebreid ontbijt te maken. Waar zijn alle schepen gebleven vraag ik me af. Onderweg ligt alleen in Oudenaarde wat en tegen komen doen we ook nauwelijks. We schutten de hele dag alleen en varen Frankrijk in.

Dat is jammer 1 dag te vroeg voor de Franse St Nicolas. Anders hadden we vanmorgen in Fresnes net als vorig jaar weer een chocolade sinterklaas gekregen van VNF. Althans dat dacht ik, want in Palluel komt de sluiswachter alsnog een chocosint brengen, Grappig.

Blijkbaar zijn de chocosinten gisteren niet op gegaan, want een buurman stuurt een berichtje dat ze er ook één gekregen hebben. Beneden de sluis van Clery is een pousseur aan het ontkoppelen waarvan de duwer rond gaat en de Somme neemt richting Amiens. Dat is lang geleden dus wordt nieuwsgierig en volg hem een poosje op de AIS. De eerste sluis wordt afgeschut en daarna verlies ik zijn signaal. Interessant. Hoe ver zou die gaan. Moeten ze daar ergens laden?

De sluiswachter is er op tijd bij in Noyon, mijn plan om naar de bakker te gaan moet dan wachten tot Janville. Daar zit de bakker zo goed als op de sluis. Al valt het daar ook nog niet echt mee om tijdens het afschutten snel een broodje te gaan halen en een buurman een babbeltje wil houden. 's Avonds kom ik sluis Pontoise niet meer af. Dus blijf in de stad liggen waar Henny met de auto weer aan boord kan.

Het zou mooi zijn als we hiervandaan naar de losplek zouden kunnen varen. Al lijkt dat wat te veel hooi op de vork. De Seine loopt wel aardig, maar het trekt toch een beetje naar zee. Bij de sluizen van Bougival krijg ik steeds geen antwoord. Blijkt dat nu alle sluizen in storing zijn en iedereen via Chatou moet. Daar valt de drukte nog enigszins mee. De laatste sluis van de reis is voor morgen want die gaan we niet halen vandaag.

Dus nog 1 keer opschutten en komen aan de losplek. Daar blijkt dat ze vanmiddag pas gaan starten met lossen. Dat had ik graag eerder geweten. Dan hadden we ons niet zo druk gemaakt de laatste dagen. Gelukkig heeft de los installatie geen kuren zoals de vorige keer, zodat we een stuk sneller lossen.

Weer vroeg opstaan om te gaan vergaderen. Vermoeiend, maar ook wel weer leuk om te doen. Na afloop lekker eten met veel collega's

Na een keer of drie omdraaien in bed besluit ik op te staan. Ik heb de indruk dat de rest nog in diepe rust is. Laska laat zich graag meenemen voor een extra grote wandeling. Onlangs is er thuis een andere provider gekozen voor TV en internet. Het modem moet weer zo gezet zoals we gewend waren, dat vergt meer tijd dan gehoopt.

De terugweg naar boord viel wel mee, maar laat worden doet het altijd wel op de zondagavond. Dus vanmorgen geen haast met vertrekken. Maken ook weer op tijd vast om een Marche de Noël te bezoeken. Als eerste lopen we naar die bij La Defence. Onderweg regenen we onaangenaam nat en de kerstmarkt valt een beetje tegen. Dan stappen we in de Metro, want op de Champs Elysee moet er ook één zijn. Een kleinere volgens internet. Alleen blijkt dat nu niet meer het geval. Bovendien is de sfeer er beter. Niet zo druk waarschijnlijk door het slechte weer.

We maken ons niet zo druk vanmorgen dus echt ver zullen we niet meer komen, maar eigenlijk wil ik morgen op tijd in Pont ste Maxence zijn. Dan moeten er ook 2 schepen voor dezelfde bestemming laden. Het zou zo maar kunnen dat je er dan meteen achteraan kan, maar dan moet je er wel zijn uiteraard. Bovendien moet er ook nog een bezem door het ruim. In Corbeil hebben ze flink wat tarwe laten liggen.

Dat drinkwater hier ruikt bovengemiddeld naar chloor. De walmen komen door de vulleiding omhoog. We zullen het er deze keer mee moeten doen. Toch wel service hier in Frankrijk, waar je op veel sluizen drinkwater kunt krijgen. Bij aankomst op de laadplaats is men bezig met asfalt reparatie op de kade. Ik vraag me even af of het veilig aanmeren is of dat we risico lopen op een met pek besmeurd schip. De duiven van de silo doen dan de rest. Het valt mee. En inderdaad het vooraf geschetste scenario komt uit. Kunnen vanmiddag laden achter de anderen aan.

Zitten een beetje aan de grond. Letterlijk gelukkig wel, want dat is makkelijker op te lossen. We hebben op een wat ongebruikelijke plaats vast gemaakt gisteravond. Een oude zandlaadplaats. Daar staan een aantal palen. De bovenste twee leek ons een geschikt plekje, alleen bleek al snel dat het toch niet zo geschikt was, want de palen staat te ver uit elkaar en diep is het er ook niet.

Drukke ronde deze keer op canal du Nord. We zitten wel een beetje in de staart van de drukte. Althans in het begin nog wel. Later zitten ook al een aantal schuttingen lange schepen achter. Boven de zeven laat een buurman ons voorgaan, zodat wij aan de andere sluis bij een andere spits mee kunnen schutten. In totaal is dat één schutting minder, want we waren steeds alleen aan het schutten. Ondanks deze vriendelijke actie net niet uit het kanaal gekomen.

Er heerst reeds kerstdrukte beneden de sluis van Palluel. Aan beide zijde is er geen plek meer tegen de wal. Sommige liggen al twee breed. Het wordt al maar grijzer. Net als ik denk dat de radar stand er bij moet komen trekt het langzaam weg. Eenmaal Frankrijk uit doen we rustig aan.

Iets vroeger vertrokken van Kain om in Spierre te zijn als ze daar beginnen. Deze keer trekken we niet de portemonnee voor Vlaanderen dus maken in Kerkhoven alweer vast. Daar liggen al bekende, buurten even en rijden dan weer op en neer naar internaat. Iets vroeger dan gebruikelijk vanwege de kerst viering op de groep.

Opvallend. Van de twee schuttingen afvaart die vanmorgen nodig zijn in Kerkhoven om de afvaart weg te krijgen zat er geen enkel groot schip bij. Uitsluitend spitsen en canal du Nord schepen. Niet verwonderlijk, want die betalen per ton soms tot vijf, zes maal zoveel als een grote voor een zondagschutting. Eer dat we op de zeeschelde zijn is het al hoog water geweest. De vloed komt al opzetten voor we aan de Durme zijn. En ze is al snel zwaar. Dat neemt wat extra tijd in beslag, zodat er in Boom een opening nodig is van de spoorbrug. Binnen Zennegatsluis zoeken we een plekje.

t/m 22 dec. Het is knap druk in de Leuvense vaart en het is niet zeker of er voor de kerst nog gelost kan worden. Tot die tijd wachten we het af in Boortmeerbeek. Daar zijn goede ligplaatsen. Begin met het maken van de surprise. Het bedenken er van is minstens net zo veel werk, alleen dat had ik al af. Toch lukt het niet in één dag, omdat we al vroeg vertrekken voor een kerstborrel in de buurt. Verder moet er ook een gedicht komen. En er komt helaas het telefoontje dat we als laatste schip voor de kerst moeten gaan lossen.

Dat past natuurlijk helemaal niet meer in onze kerst planning. Bovendien moeten de kinderen gehaald. Weer een beetje later dan voorzien gaan we dan om drie uur echt beginnen met lossen. En om kwart over zeven leeg. Dan moet het schip nog een geschikt plekje krijgen. Hier blijven liggen is geen optie. Dus terug naar Boortmeerbeek. Daar is nog 1 plekje vrij. Geen betaalde kerst. Dat is wel jammer, maar nu moeten we niet meteen na de kerst weer paraat staan en dat is eigenlijk ook wel fijn.

tot en met 27 dec. De Kerstdagen verbrengen we gezellig met de familie door, lekker eten, wandelen, spelletjes doen, surprises uitpakken en helpen verhuizen. Misschien niet allemaal standaard bezigheden voor de kerst, maar wij zijn nu eenmaal een beetje raar.

De stapel met wasgoed wegwerken, maar de droger is om de haverklap aan het mekkeren dat het condenswaterbakje vol is, terwijl het via een slangetje in de afvoer weg loopt. Ik zet hem om naar het opvangbakje en nu is het opgelost. Maar via de slang is toch handiger, dus zet hem weer om, maar dan gaat zo het alarm weer, vreemd verhaal. Ondertussen zijn we gevraagd om nog een reisje te doen dit jaar. Antwerpen Helmond.

Erg mistig af en toe. Bij de bruggen moet ik echt op groen licht wachten omdat ik niet kan zien of de brug open is, open gaat of nog dicht is. Met daglicht gaat het wel al een stuk beter, maar mistig blijft het. Pas in Antwerpen klaart het op. Alleen niet zo lang want de bunkerboot durft niet te komen, omdat het te mistig is.

Op de laadplaats ligt gedeeltelijk een zeeschip dat koolzaad aan het lossen is. Ik denk dat wel handig is dat wij nu moeten laden, want er is precies een plekje over voor een spits en zeg dat tegen de man bij de laadpijp. “O, maar groter had ook gegaan alleen moet die dan steeds rond”. Dat zullen ze leuk vinden dan. Wij zijn klein genoeg om geladen te komen zonder rond te gaan. Een buurman zou ook laden maar is vertraagd vanwege de mist. Er is hier 2000 ton opslag maar men produceert 1100 ton per dag dus er moet wel regelmatig geladen worden. De bunkerboot is nog steeds niet langs geweest en het wordt nu toch wel heel dringend dus vaar zelf naar de bunkerboot. Het ding is groter dan wij. Veel verder hadden we niet gekomen trouwens. Er zat nog 100 liter in de tank.

Op de valreep komen we nog in de haven van Helmond. Mooi plekje om het jaar af te sluiten. Alvast voor alle journaal lezers een uitstekend en gezond 2017 gewenst.