Het plaatsen van de nieuwe dubbele draadankerlier is zo gebeurd. Maar voor het afwerken van het piekluik en het aansluiten van de elektromotor met bijbehorende schakelaar zoeken we een ander plekje, want er komt een groot schip langszij. Als het bijna klaar is komt er op dat andere plekje ook een groot schip naast liggen. En ook nog een geladen. Dus als het echt af is zijn wij hier weg.

Even zien hoe lang we het hier volhouden. Nu de voorpiek leeg is lijkt hij veel groter. Waar ik al een beetje bang voor was gebeurd ook. Bij het roest ratelen van het piekschot op de plaats waar altijd de ankerkettingen tegen aan lagen valt er zo een gaatje in. Maar om nou je kop in het zank te steken heeft ook geen zin. Daar moet dan een nieuw plaatje in volgende week.

Met die korte winterse dagen heb je goede verlichting nodig. Daarvoor maak ik vandaag het een en ander in orde. Met zulk weer als vandaag heb je ook regenkleding nodig, maar omdat er binnen ook nog wat karweitjes op me wachten verhoog ik de prioriteit daar van. Sinterklaas weet natuurlijk dat bij ons alleen vanavond nog het gezin compleet is. Zowaar heeft hij een piet in dit hondenweer bereid gevonden om bij ons een zak pakjes af te leveren.

Eerst Villa achterwerk kijken om 09:00 uur. Bij het item in de schoenen van letten we goed op. Ben benieuwd wat ze er bij ons van gemaakt hebben. We kunnen het volgende week zien. We spelen een aantal kwartet spellen die gisteravond uit de zak gekomen zijn. Bij deze variant is er bij sommige kwartetten een vijfde kaart, als je daarmee blijft zitten krijg je een strafpunt. D bouwt zijn lego vuurtoren waar ook echt een lampje in zit.

Ik breng T hier naar het LOVK schooltje. Als het goed is komt de Sint daar vandaag nog even langs. Die man heeft het vast nog drukker als ik. Want die hulp monteur die vandaag nog even langs zou komen om te helpen dat plaatje te zetten komt niet opdagen. En om die plaat nu met de fiets op te gaan halen zie ik niet zitten. Als Henny tegen de middag met de auto terug is ga ik de plaat meteen halen. Dan moet die er nog in gelast. Henny speelt brandwacht in de voorwoning. Snel alles opruimen en nog naar de laadplaats varen. Daar aangekomen gaat meteen mijn lampje uit.

Precies volgens planning worden we geroepen om te gaan laden. Dat gaat echter niet helemaal als gepland. Er is een vrachtwagenchauffeur die zijn bak heel langzaam leeg gooit zodat er veel meer aan de binnen kant komt. We liggen flink scheef. Bij de volgende vraag ik de bak snel leeg te gooien, zodat er veel aan de buitenkant komt. Normaal werkt dat vrij goed. Deze keer echter niet, al begrijp ik niet waarom. Maar het resultaat is dat we nu wel griezelig scheef liggen. Ik bel de laadbaas om een kraantje alvorens we verder kunnen gaan. Dat is vlot geregeld en gaan we onverschrokken verder met laden. De rest gaat zoals altijd gewoon goed. Na de middag geef ik het schip eens een grondige sop beurt, want van al dat lassen, slijpen en branden wordt het wel een zooitje.

De regen die we de afgelopen tijd te kort kwamen komt nu naar beneden. En dat is op de Maas al te merken. Rond koffietijd zijn wij en de filmploeg op de afgesproken plek.(en dat is voor hun een grotere prestatie als voor ons als ik zo de fileberichten van vanmorgen op de radio hoor) Daar komen ze aan boord voor opname's van het RTL 7 programma "De wereld van de binnenvaart" Wat vanaf zaterdag 7 januari voor acht weken lang om 16:30 uur te zien zal zijn. Op de zondag daarna is de herhaling op dezelfde tijd. In één van die afleveringen zullen wij dan heel even te zien zijn. Grappig dat er behoorlijk wat overeenkomsten te zien zijn in de methode en opzet van de opname's terwijl de programma's totaal verschillend zijn. "In de schoenen van" is een kinder programma. "De wereld van de binnenvaart" een zakelijk/amusement. De binnenvaart in zijn volledige breedte wil men in beeld brengen.De spits Avanti zal ook de spitsenvaart vertegenwoordigen. In Namur worden veel opname's gemaakt. Het ziet er meteen nogal anders uit als op de Maas. Een stuk kleiner vaarwater. Natuurlijk komt een klein schip daar veel beter tot zijn recht. Helaas heb ik ze er niet van kunnen overtuigen om ergens op spitsenvaarwater de opnames te doen. Dat was te ver rijden zo was de overtuiging.

Ik weet het is een onoverzichtelijke bocht. Daar waar het Canal Charleroi Brussel in de Sambre uit komt. Als er dan ook nog een blindganger (iemand zonder AIS) aan komt die zich voor het gemak ook op de marifoon zwijgt in alle talen. Dan heb je een prima recept voor een aanvaring. Dit alles speelt zich een stukje voor ons af. Twee Vlaamse zuiderburen winden zich daar enorm over op. Dat die Ollanders overal maar varen en de dienst uit komen maken. Ze jutten elkaar op. Kanaal 10 is minstens een paar minuten bezet met gezever. Niet veel later als de gemoederen weer bedaard zijn meld zich alsnog de boosdoener. Hij verontschuldigt zich en gaat diep door het stof. Hij was met zijn knie tegen een knopje aangekomen en vroeg zich al af waarom er maar geen reactie op zijn melding kwam. Tja een ongeluk gebeurt zo op een vervelend hoekje.

Dat gebeurd vaker hier, in het laatste uurtje voor de sluis komen er nog een paar schepen voorbij. En dan heb je ook met een spits de 4e schutting. Maar wat zou het. Daar maak ik me deze keer niet druk om we heben geen haast van de reis. Al denkt de sluiswachter dat we er nu al zijn, maar we moeten nog wel door naar het Franse Peronne. Met de buurman babbel ik honderd uit over de marifoon. Zo is het net of de pandjes veel korter zijn. T is deze keer bij mij aan boord gebleven en Henny is alleen de kinderen halen. Dus als er gevraagd wordt hoeveel personen er aan boord zijn en daarop antwoord met "twee", ben ik nog in regel ook.

Na anderhalf uur hebben we al 3 km afgelegd. Voor de zoveelste keer van de reis vertrekt er een schip voor je neus, maar daar wind ik me niet over op! Geniet van het mooie weer. Aan de ingang van het Canal du Nord is het al vrij druk. Als ik het zo inschat zijn het voor het grootste deel reeds kerstgangers. Er liggen ook 2 schepen die te koop zijn, neem er wat foto's van. Voor de sluis zelf ligt niets en kunnen meteen met een lege spits meeschutten. Door de grote tunnel houden we het voor gezien, het laatste stukje bewaar ik voor morgen.

Met de hele familie zitten we voor de televisie. We zijn nieuwsgierig wat ze van al de opnames gemaakt hebben. Het is luchtig en ontspannen gebracht. Natuurlijk heb je voor jezelf wel een paar opmerkingen waar je een steekje hebt laten vallen. Uiteindelijk zijn we allemaal wel tevreden met het resultaat. Meteen na afloop piepen en rinkelen er diverse telefoons. Er hebben meer mensen gekeken. Dan is het weer tijd om nog een stukje te varen. De vijf sluizen kunnen we nog net doen voor de middag pauze, zodat we op tijd op de losplek zijn. Jammer genoeg zit het nieuwe groene hek op de kade op slot. Zodat we aan de andere kant moeten gaan liggen. Daar is het een natte blubberbende. De auto komt nog net weg. Wel zitten de modder spetter's op het raam.

Omdat er vandaag niet gelost moet worden zijn we in Nieuwegein gebleven, zodat er wat zaakjes geregeld kunnen worden en ik een vergadering in Rotterdam kan mee pakken. Na afloop pikt henny mij daar op en rijden we terug naar boord.

Wat een wind zeg. Als het ruim open is meteen voor de zekerheid een spanband om de luiken. De lossers zijn zeker op tijd en weten van wanten. In no time zijn we leeg en hoeven niet eens te verhalen. De kraan tilt zijn pootjes op en gaat gewoon naar het volgende schip. Ik spoel het ruim even schoon en het schip af, zodat we er een auto en een stuurhut in kwijt kunnen. Ik zoek ook meteen de kleedjes op, want er komt gegarandeerd een bui. Nog niet aan de eerste sluis en het is raak. De wind er bij maakt het knap lastig allemaal. Bij de laadplaats moeten we rond, maar het is zo druk met schepen die allemaal liggen te wachten op belading dat rond gaan daar nu niet kan. Dan moeten we beneden de sluis rond en dan achteruit opschutten of een paar kilometer verder varen naar de zwaaikom en dan weer terug. We kiezen voor optie 1.

Ondanks dat we nu best in de buurt van Parijs zijn moeten we toch erg vroeg opstaan om op tijd daar te kunnen zijn. De rechter doet om 9 uur uitspraak. Het palais de justice kom je niet snel even binnen. Je moet minstens een half uur van te voren aanwezig zijn vermeld de brief. De binnenstad kom je met de auto ook niet zomaar binnen. Hoe vroeg ook, De file is er al. En dan misschien wel de grootste uitdaging. Een parkeerplaats. We nemen de parkeergarage naast het gerechtsgebouw. Het kost een paar centen, maar we hebben een plekje. Een mooi gebouw trouwens dat palais de justice. We treffen de advocaat op de trappen voor het gebouw. We nemen nog even de procedure door en dan gaan we de zaal binnen. Het is lopende band werk voor de rechter. Ik ben zaak nr 2 en zo aan de beurt. De openbaar aanklager stelt dat het toch wel erg gevaarlijk is als je alleen op zo'n schip vaart en dat het niet voor niets verboden is. De advocaat voert aan dat het schip en bemanning voor de rest van Frankrijk een vergunning hebben om alleen te mogen varen. Het schip de kleinste in zijn soort is en van alle denkbare certificaten is voorzien. Zelfs voor de rijnvaart. Top van de top. De schipper Rijn en Radar patent heeft, Een zorgzame vader is en dat moeder opweg was om de kinderen naar school te brengen. Of het geholpen heeft weet ik niet, maar de rechter legt mij een voorwaardelijke boete op van 300 euro. De advocaat helaas geen voorwaarlijke rekening.

Bij de bakker haal ik wat lekkers op de goede afloop. De zaken gaan gewoon verder. We moeten gaan laden, niet veel later zit het ruim vol tarwe. We helpen een buurman even met verhalen, want zijn stuurwerk heeft het begeven. En dat is vrij lastig sturen. Met de harde wind vandaag is verhalen dan geen doen. We nemen de auto aan boord en gaan de reis beginnen. Als we langs de Somme varen zie ik dat het water al aardig aan het verkleuren is. Geen wonder na alles wat er valt.

Het ziet er naar uit dat dit de laatste reis zal zijn dit jaar. Dat zou helemaal niet zo erg zijn. In Rotterdam kunnen we best een paar dagen verblijven zonder ons te vervelen. Maar voor die tijd kan er nog van alles veranderen. Dus we maken nog maar niet te veel plannen. Dat kun je vervelend vinden, maar wij vinden het ook wel een van de charmes van het varen. Altijd weer iets onverwachts. Als Henny 's avonds terug aan boord komt heeft ze niet alleen de kinderen meegenomen, maar ook een nieuwe stoel. Probleem is alleen dat deze niet via de deur naar binnen kan. Daar hadden we eigenlijk niet op gerekend. Dus moet nu de stuurhut er nog even af, want een nieuwe stoel laat je niet in de regen buiten staan.

Een vergaderdag. Voor de middag is de jaarvergadering van de Koninklijke Schuttevear internationale afdeling. Een organisatie die de nautische belangen van de internationaal varende binnenvaart ondernemers behartigd. Een leuke vergadering die na de verplichte kost wat ontspannen verder gaat. Thema dit jaar, Voertaal een hot item. Daarna met verschillende collega's meteen door na de ledenvergadering van het samenwerkingsverband. ELV. Met dank nog aan collega voor de lift. Altijd leuk om met elkaar even te bomen of de uitgezette koers die we gezamenlijk varen wel de juiste is. Na enig discussiëren blijkt dat meestal wel het geval. En sluiten we met zijn allen de vergadering af met een heerlijk etentje. Mooi wat er allemaal mogelijk is al je maar samen de schouders er onder zet.

In Bleharies is de bakker nog wel open. Al krijg je daar geen stokbroodjes meer. Het is tenslotte België. We varen naar Kerkhove en sluiten daar aan op onze voorganger, omdat er in Vlaanderen geen zondags bediening is. Het internaat heeft vanavond de kerstviering, we zorgen dat we daar op tijd zijn. Er is zowaar een mini kerstmarkt.

Dat was wel te verwachten. Het stroomt inmiddels pittig op de Schelde, Omdat er in Oudenaarde en Aspere nieuwe stuwen gemaakt zijn is het alleen in Kerkhove even opletten bij het invaren van de sluis. De stuw trekt het schip naar zich toe. Er is zoveel water af te voeren op het kanaal Gent-Terneuzen dat alle sluizen in Terneuzen drie uur lang gestremd zijn voor de vaart en alleen spuien. Dat geeft natuurlijk een behoorlijke ophoping van schepen. Als wij aankomen zijn ze alweer een uurtje in bedrijf en liggen er nog steeds 3 schuttingen schepen voor. Dankzij ons kleine maatje kunnen we nog met de eerste mee. Dat is fijn want i.v.m. de wind zou ik graag vandaag nog naar de Krammer varen. Maar in Hansweert kruipen we achter de remming. Geen zin om nog door te gaan.

Dan maar vroeg op zodat we met laagwater in de Witte Tonnen Vlije zijn. De wind gaat volgens de berichten spoedig draaien naar Noordwest en is al krachtig. Tegen de tijd dat we normaal zouden vertrekken zijn we nu al aan de Krammer. Een zware opgave was het niet want, Een buurman heeft hetzelfde gedacht en vaart samen met ons over en we kletsen honderd uit. De ontvanger in Rotterdam kan vanavond nog lossen. Als we toekomen is de buurman bijna leeg. De bobcat chauffeur is van mening dat ons ruim een kartbaan is. Hij kan het overigens wel goed en maakt geen schade. Het personeel is een tikkeltje onverschillig. En dan druk ik me voorzichtig uit. Ze vertellen dat het bedrijf een forse NMA boete heeft gehad. De directie is vervangen en de helft van het personeel de laan uit moet, drie grote klanten zijn vertrokken. Het is zuur dat personeel moet opdraaien voor misstanden van de directie. Maar een klant die opstapt als blijkt dat die belazerd is, is eigenlijk niet zo raar.

Ongegeneerd lang blijf ik op bed liggen. Had ik wel verdiend al zeg ik het zelf. T gaat naar de LOVK school aan de Waalhaven. Henny is met de auto wat afspraken langs zodat ik ongestoord wat administratie maken kan. Nou ja ongestoord. De mensen van het Bureau Voorlichting Binnenvaart komen langs de schepen in de haven. Een tas met goodies brengen, leuke spullen hebben die altijd. Ik vraag me werkelijk af hoe ze dat altijd weer doen. De binnenvaart onder de aandacht brengen bij verladers en politiek, een sponsordag organiseren waarbij sponsors met hun gezin een leuk dagje uit hebben. En dan ook nog leuke dingetjes uitdelen. Werkelijk heel knap.

Eigenlijk zouden we nog best een dagje in Rotterdam willen blijven liggen, maar dan komen we in de knoop met andere dingen die we eigenlijk nog willen doen voor de kerst. Zoals de nieuwe bank ophalen. Aan Kanalen eiland kan hij op een karretje naar de waterkant gereden. En de stuurhut moet er weer even af. Ik zet hem zolang op de luiken. Op dat moment komt er precies een bekende langs gevaren. Heb je het warm? De verkoper in de zaak staat alleen en kan niet weg. Dat is jammer. Want een extra paar handjes zou niet verkeerd geweest zijn. Eerst de oude bank er uit, nieuwe er in. Dan snel de stuurhut er weer op. Dat gaat allemaal goed, maar bij het opruimen van de kraan scheurt er een hydrauliekslag af. De olie stroomt over het dek, snel een paar poetslappen er overheen en opruimen. Gelukkig heb ik reserve slangen aan boord en vervang ze dan ook meteen maar alle vier. Fijn dat het zo snel weer klaar is, want je kunt niet varen met je kraan recht omhoog, je kan zo geen brug onderdoor.

Eigenlijk wilden we gisteren de oude bank en wat andere rommel afgeven op het afval afgiftepunt tegenover de plofsluis, maar door het akkefietje met de hydrauliekslangen waren we natuurlijk te laat. Om zeven uur doen we het alsnog. T kan vandaag nog mooi een laatste dagje school meepakken dit jaar. Nou ja een half dagje dan, want ze zijn allemaal om twaalf uur uit. Alleen zijn wij dan nog niet helemaal klaar om naar ons kerstadres te vertrekken. Eerst moet er nog schoongemaakt en infuus van de walstroom aangelegd.

t/m 27 december. Lekker genieten van de kerstdagen. We spelen spelletjes, wandelen, eten lekker, halen melk bij de boer, kerst cadeautjes en sinterklaas surprises uitpakken, kruidensaunagang nemen met bijbehorende duik in het kanaal, spelen een tafelvoetbal toernooi en helaas weer terug naar boord.

t/m 30 december Bij gebrek aan een dringend beroep op onze scheepsruimte blijft het liggen waar het ligt. Ondertussen worden er op een laag pitje nuttige en minder nuttige dingen gedaan.

In 2011 hebben wij 21 reizen gedaan. Dat is 3 minder dan vorig jaar, terwijl de behaalde omzet precies gelijk is. In totaal is er 6141ton met de Westropa vervoerd. Heeft 12818km geladen afgelegd. De Gardner heeft daarvoor 26,3m3 brandstof nodig gehad en 2014uur gedraaid. Dat is ook allemaal iets minder dan vorig jaar. Er is dit jaar vooral veel minder leeg gevaren. 3533Km om precies te zijn. Met 4,7m3 brandstof en 484motoruren. En dat is ongeveer 30% minder dan in 2010.