Een dagje thuis liggen om wat zaken te regelen. We wilden een nieuwe betaalrekening openen bij de Rabobank, maar dat liep anders. Als er niet maandelijks een salaris op gestort werd, waren we niet welkom. Nou ja zeg, we komen niet voor een lening? Niet eens een mogelijkheid om rood te staan. Dus met een enorm …..gevoel een deur verder gegaan. En bij de oranje leeuw met open armen ontvangen.

Vertrokken met een spiegelglad IJsselmeer, aan de Rotterdammer hoek waait het WNW5 en hobbelen vrolijk naar Lemmer. Binnen Lemmer gaat de auto eraf en Henny brengt de verhuisspullen weg en doet even aan kinderruil. D gaat op de boerderij logeren en het vriendinnetje van M komt bij ons. Op het Grote Brekken komt er een dik jacht voorbij met haast, ik denk nog die durft, want hier in Friesland zijn ze streng op de snelheid. En nog voordat hij het Brekken af is zijn ze al gevangen.

Als we om 6 uur de auto aan boord zetten is het een beetje mistig, wat een mooi mysterieus tintje aan de ochtend geeft. De zon komt op en in no time is de mist weg. In Groningen een paar uur blijven liggen en even de stad in geweest. Daarna weer verder. Als we vast liggen in Emden komt er weer een havenmeester langs. Het is duidelijk een andere als de laatste keer, want deze is bijzonder vriendelijk.

De Bobcat chauffeur vraagt maar niet meer naar een biertje na zijn teleurstelling van de vorige keer. Voor ons geen teleurstelling, want net voordat we leeg zijn bieden ze een reisje aan. De bevrachter merkte op dat we steeds in gesprek waren. Nou dat kan kloppen, want Henny is jarig en er zijn dus meer mensen die bellen vanmorgen. Als de bevrachter terugbelt om de reis te bevestigen neemt Henny ook op en hij feliciteert haar. Waarbij hoorbaar opmerkingen komen vanaf zijn collega's. Als de wiedeweerga naar Delfzijl en het ruim vegen. Bij aankomst bij de silo direct begonnen met laden. Drie uur later weer geladen, dat is toch wel zeldzaam, dezelfde dag weer terug geladen. Nog even een ander plekje gezocht en dan kunnen we op ons kont gaan zitten.

Wisseldag voor de vakantie logees. D komt terug aan boord en M en vriendin I gaan naar de boerderij. Tevens zijn er weer zwemvrijwilligers, die een sloot verse boerenmelk voor ons meenemen. Na de uitgebreide stop nog een stukje varen. We wilden eigenlijk op het pikmeer achter ons ankertje gaan liggen. Alleen lopen we buiten de geul al snel aan de grond, dus dat gaat niet door. Omdat Henny's broer met een groot schip wist te melden dat de volgende 2 ligplaatsen al bezet waren, leek het ons wel een leuk idee. Uiteindelijk blijkt er op de eerstvolgende ligplaats wel een schip te liggen, maar zijn er ook nog 2 palen vrij. En dat is voor ons kleine bootje ruimvoldoende.

We hebben de tijd van de reis en varen vanmorgen een paar uur en gaan dan met Henny's broer op het strand in de Lemmer liggen. Het wordt een fantastische dag en de tijd vliegt om. 's Avonds een BBQ in mediterrane sfeer.

Weer vroeg vertokken. Het is al snel weer lekker warm. Dwars van Pampus gestopt voor een zwempauze anders gaan wij voor Pampus. Windstilte is op het IJsselmeer wel eens fijn, behalve voor de zeilers dan, maar er zijn nu opeens zoveel IJsselmeermugjes dat ze elkaar en mij in de weg zitten. Bij Maarssen is het Amsterdam Rijnkanaal een beetje smaller en zit er een bochtje in het kanaal. Dus is er een verkeersbegeleidingspost. En die meld aan twee elkaar oplopende schepen dat er op 1000 m voor de brug tegenvaart is, vermoedelijk recreatie vaart. NOU, JA ZEG. Dat is al de zoveelste keer dat ze ons niet als beroepsvaart zien. Zelf heb je het niet zo in de gaten, maar blijkbaar worden we met een spits zo onderhand echte uitzonderingen. Wat ook de zoveelste keer is, is dat we op de Beatrixsluis de bekende sluiswachter treffen. Op de vraag of hij daar tegenwoordig ook slaapt, geeft hij ontkennend antwoord.

Via het Merwede kanaal naar Gorinchem. In sluis Andel vinden we een jachtenfender. Eerst denk ik dat het touwtje is gesneuveld, omdat de fender achter één van de houten palen is blijven hangen, maar het touw is nog puntgaaf. Dus zal het wel een gebrek aan knoopkunst geweest zijn. Het water is zo helder dat je hier in de sluis de bodem kunt zien. D verbaasd zich erover dat je nu dus ook de vissen kunt zien zwemmen. En ook de kimmen van het schip kunt zien. Aan het eind van de middag is het al gedaan met de bediening van sluis 0. En liggen we midden in Den Bosch waar er dankbaar gebruik gemaakt wordt van de wifi netwerken.

Ik heb in Veghel nog nooit zoveel schepen zien liggen. En ze zijn allemaal geladen. Het zijn er wel een stuk of dertig. De brug van Erp gaat nu op een wel heel bijzondere manier open. De kraan machinist heeft vandaag wel een relaxte werkdag, tafeltje en stoeltje erbij. In Lieshout liggen kennissen en buurten een beetje bij.

Nadat er een monster van de lading is genomen, komt de man terug met de melding dat er ook monsters in de lading zitten. We hebben beestjes, de sitophilus granarius, En gaan dus nog niet lossen. Nu is het afwachten wat ze van plan zijn, misschien de lading "uitgassen", partij doorverkopen en we dan een andere bestemming krijgen. Na 2 uur bedenktijd willen ze toch gewoon gaan lossen. En gaat de gerst met visite direct de productie in. Dit moet omdat de graanklander (die bij nadere beschouwing duidelijk zichtbaar aanwezig is) de lading langzaam maar zeker onbruikbaar maakt. Deze boort namelijk een gaatje in de korrel, legt daar een eitje in. Maakt daarna het gaatje weer netjes dicht. De larf die daar uit komt eet de korrel van binnenuit leeg en komt er dan uit en gaat dan ook weer eitjes leggen. 1 klander legt 2 á 3 eitjes per dag en ze leven ruim een maand. Nadat we leeg zijn is het feest nog niet afgelopen, want er zitten nog steeds beestjes in het ruim. En ook vanwege de GMP regels moet ik later kunnen verantwoorden hoe het laadruim weer laadgereed gemaakt is. En omdat de verlader een lading "besmette" gerst heeft geladen zijn die ook verantwoordelijk voor het beestjes vrij maken van ons ruim, iets wat ze ook niet betwisten. Alleen de manier waarop en waar dat moet gebeuren komen we vandaag niet meer met elkaar uit.

Omdat de verlader het liefst ons ruim beestjes vrij maakt bij één van hun vestigingen, doen ze een voorstel om dat in Elburg te doen en daarna terplaatse weer een lading voor hun te laden richting het noord oosten. Omdat ik niet van plan ben om die reis tegen een op grote schepen tarief gebaseerde vracht en voor ons dus onrendabel te doen, komen we er niet uit en sturen ze de ongediertebestrijder naar Lieshout. Die is er een paar uur later en gaat rigoureus te werk. Als hij klaar is moet het ruim dicht en vallen zelfs de vliegen en wespen dood in het gangboord. Het toeval wil dat we ook precies vandaag de jaarlijkse GMP controle audit hebben. En ik complimenten krijg over de gevolgde werkwijze. Als beide heren weer vertrekken gaan wij ook maar van boord, alhoewel we natuurlijk wel "gasdicht" zijn voor de scheepvaart inspectie en het volgens de ongediertebestrijder ook niet nodig is. In Helmond een nieuwe garderobe van een paar maatjes groter voor D gekocht. En ook alvast zijn verjaardag cadeau. 's Avonds met de buren naast het schip aan de wal gegeten, maar we worden nu weer geplaagd door wespen en later mugjes. Misschien hadden we wat dat betreft beter in het ruim kunnen gaan zitten.

Eigenlijk wilden we het met de buren die we ooit in Maagdenburg hebben leren kennen en in Sete een geweldige week beleefd hebben, weer gezellig maken, maar het weer gooit dramatisch roet in het eten. De buren besluiten dan maar een eindje te gaan varen. Een uurtje later vertrekken wij ook maar. We zijn inmiddels aan de reis en moeten in Stein laden voor Limay. Dus gaan we eindelijk weer eens de andere kant op. Al loopt de vakantie van M helaas al een heel eind ten einde.

Vroeg begonnen zodat we ook nog vroeg in Panheel zijn en het daar goed liggen is en mooi zwemwater hebben. Helaas blijkt er op ons plekje bijzonder weinig water te staan. Als ik in het water spring zit ik meteen met mijn billen in de blubber. Dat is geen succes, dus gaan we een eindje fietsen, maar eerst nog Henny haar band plakken. We hebben nog een extra fiets voor de logee, zodat iedereen uitgezonderd T een eigen fiets heeft. D kan nog niet zo heel goed sturen en valt nogal eens om, daarom zit hij ook ingepakt met elleboog, knie, hand en hoofd beschermers. De tocht is erg mooi en brengt ons langs grindgaten in Panheel, bossen in Haelen en Horn en een molen in Beegden. Onderweg in het bos zien we ook heel veel verongelukte kevers, ze zijn plat gereden bij de oversteek die ze waagden. Natuurlijk heeft een van ons al snel een lekke band, maar daar was ik al op voorbereid en had plakspullen meegenomen. We maken er gelijk een lunch pauze van. Met nieuwe energie doen de kinderen een wedstrijdje. Wat voor onze logee uitmondt in een valpartij. Waarbij er gedeeltes fietspad op haar knie en elleboog zitten, en erger nog ook andersom. In Horn koop ik voor de zekerheid toch maar een nieuwe binnenband voor Henny d'r fiets. De meiden vragen of we nu al bijna de wereld rond zijn. Als we op een kruispunt de vraag voorleggen of we de lange of de korte route terug naar boord nemen, en D antwoord "de lange", van de logee als reactie krijgt "Ben je nu helemaal gek geworden" Het wordt dus de korte. Als we terug aan boord zijn kan D goed fietsen en hebben we ondanks de kortere route toch nog 34,5 km afgelegd.

In de kabel van de bedieningsfles voor de autokraan zit ergens een breuk. En dat is erg vervelend als je de kraan wilt gebruiken. Dus nu eerst maar de kabel een paar meter inkorten. Daar ben ik wel even mee zoet, want er zitten erg veel adertjes in zo'n kabel. We liggen bijna voor de deur van Funbeach. Zijn er gisteren een paar keer langs gereden. Vandaag proberen we hem uit. Het strand is niet perfect, er zit scherp grind door het zand. Wel is er een geweldige 5-persoons opblaas glijbaan. En allerlei uitdagende survival manieren om op een eilandje te komen, bijvoorbeeld over een boomstam lopen, of over een draadje met boven je allerlei touwtjes om je aan vast te houden, of een wankel bruggetje van losse stammetjes. Ik heb een mazzeltje, want de mama van onze logee zou ik ophalen van het station in Roermond, maar op het traject was een ongelukje gebeurd en nu moest ze een eind omreizen met de trein en hoefde ik dus ook niet eerder weg.

Met ons speedbootje een eind de grensmaas op, stiekem gehoopt tot aan de stuw van borgharen te komen, maar net boven het grindgat van Aldereik ligt een ballenlijn en mogen we niet verder. Dan maar een mooi plekje opgezocht om een paar uur te vertoeven. Op de terugweg verschillende grindgaten een bezoekje gebracht. Voor ons zijn ze relatief onbekend. We komen er nooit in, maar horen wel vaak collega's op de marifoon melden bij Kessenich, Wessem, Koeweide of Stevensweert. Op de wandel GPS blijkt dat ons speedbootje maar 40km/h gaat. Had gedacht dat dat wel wat meer zou zijn. Je zit er dan ook erg dicht op het water oppervlak en dan ervaar je dat wat anders dus.

Op de sluis van Maasbracht staat een bekende steward. Die nu weer aan het werk kan, want de overal die hij als strategische zet hier aan boord was "vergeten" heeft hij weer terug. In Urmond bij de supermarkt gaan liggen. Daar het stukje boeiing gerepareerd dat in de Beatrix sluis was gescheurd, toen we beide op de sluis met de sluismeester aan het kletsen waren in plaats van aan boord opletten bij de touwen.

Henny haalt haastig proviand, zo dichtbij is het niet vaak. Zo haastig had niet nodig geweest, want Stein doet zijn reputatie weer eer aan en liggen heel de rest van de dag wortel te schieten.

We gaan om 7 uur laden, 10 wagons of 20 kubbels later zit er 300 ton in. Vervoersdocumenten tekenen en om 8 uur kunnen we vertrekken. In Maastricht gooien we de bunkers vol. Luik zit vol Nederlandse toeristen. Aan de sluis van Ivoz Ramet moeten we even wachten. Daar maken we gebruik van en gaan zwemmen. Niet veel later zet de buurman die voor ons ligt de schroef in en veroorzaakt een flinke stroming. Bovendien beginnen ze nu met afschutten en loopt de sluis leeg en stroomt het zo hard dat we er niet meer tegenin kunnen zwemmen, met ieder een kind op sleeptouw. Ik kan met T nog net het wrijfhoutje pakken dat op het achterschip hangt, Maar Henny en D spoelen zo de voorhaven uit. Tot overmaat van ramp springt M ook in het water en hang ik met twee dochters aan het wrijfhout. Henny en D zwemmen naar de overkant en pakken daar een trap. Als de sluis ver leeg is, is het met de stroming in het voorkanaal gedaan. En ook de voorbuurman heeft de schroef weer stil gezet, zodat we allemaal weer terug naar de trap kunnen zwemmen. Dit alles is gadegeslagen door een pleziervaarder, die later ook nog eens een collega van een familie lid blijkt te zijn. Hij moet wel gedacht hebben, die schippers nemen ook onverantwoorde risico's. Tja wij doen ook wel eens domme dingen. Uit de sluis komen bekenden van ons en hebben niets meegekregen van het voorval.

Download complete staat er op de computer als ik bovenkom. Het is goed liggen in Sclayn. Het is nog vroeg als we de Sambre invaren. Ik denk dat de sluiswachters ook van de zon houden en af en toe een moment naar buiten gaan, want bij meerdere sluizen krijg ik geen antwoord als ik per marifoon oproep. En als we dan vlakbij de sluis zijn en gebruik maak van de scheepshoorn zijn ze vrij snel daarna wel paraat en vrij vriendelijk. Tegen het eind van de dag komen we op het hoogst gelegen pand van België. We zijn dan 120,45 meter boven de zeespiegel. Helemaal doorvaren naar de scheepslift van Strepy doen we niet, want een paar kilometer er voor zit nog een sperdeur die 's avonds dicht is.

Beginnen de dag met de scheepslift van Strepy en zakken daarmee 73,5 meter. En nog voor de middag varen we langs Bergen (Mons) en zitten we nog maar op 33 meter hoogte, al zou je door die naam wel anders vermoeden.

De vakantie van M is alweer zo goed als voorbij. Henny zoekt wat spullen bij elkaar die mee moeten naar het internaat en pakt de eerste tas in. Op het canal du Nord komen we bekende fietsers tegen en op de sluis stappen ze op en varen een pand mee. In dat pand ziet de buurman zijn zoon en vrouw op een ander schip varen……

Als Henny op de fiets een broodje wil halen ziet ze dat d'r band weer plat is. Dan maar een broodje uit de vriezer. Nadien leg ik de tijdens de fietstocht van Panheel gekochte binnenband om het achterwiel, want hier is geen eer aan te behalen. Aan sluis Campagne zijn we de schepen achterop gelopen en gaat het allemaal wat minder vlot.

Aan Janville stappen Henny en de kinderen er af met de auto. M moet terug naar het internaat. In Compiegne liggen de buren waar we onlangs in IJmuiden tezamen lagen in afwachting op werk. De jongens waren de hele dag bezig om hun buitenboord motor aan de praat te krijgen, wat niet lukte. Dus vraag ik hoe het ermee afgelopen is. Ze hebben de motor na laten kijken door een specialist en het euvel bleek een slecht contact in de dodemansknop te zijn. Inmiddels waren er alweer vele liters benzine mee verstookt. Op de Oise is het druk met speedboten, waterskiërs, wakeboarders en allerlei opblaasbanden. Als ik 's avonds vast lig doe ik ook nog een uurtje mee. Henny komt pas diep in de nacht weer terug aan boord. Wel met logee die ook een groot stuk gereden heeft. Anders had ze morgen pas terug aan boord gekomen.

Oef dat valt niet mee, opstaan na zo een kort nachtje. Druk er dan ook een uurtje bij als de wekker afloopt. Als hij dan voor de 2e keer afgaat gaan we zwemmen en zijn meteen goed wakker. De logee doet ook mee. Daarna wil hij graag wat klusjes doen. Dat kan geregeld natuurlijk. Maar de vaart langs Conflans leid de aandacht behoorlijk af. Ook het stukje beneden Seine maakt indruk vanaf de waterkant. Wij zijn al vroeg op de losplek.

Ook vroeg begonnen met lossen. Het gaat snel, de vrachtauto's brengen het een klein stukje verderop in de opslag. Dus ze zijn snel weer terug. Na leegkomst, maakt R het ruim schoon, daarna wordt het schip schoongespoeld. In de veronderstelling dat mijn afgetekende papieren met een vrachtauto mee terug zouden komen heb ik daar op gewacht. Maar als onze buurman ook alweer half leeg is ga ik toch maar eens vragen waar ze blijven. O, die kunt u halen bij het bureau van de silo. Dus op de fiets naar de silo. Daar krijg ik de opmerking milieu verantwoord bezig te zijn, doordat ik op de fiets kom. Daarbij antwoord ik dat Hollanders vaak de fiets gebruiken, maar dat men hier ook milieu verantwoord bezig is door de kunstmest per schip te laten aanvoeren. Meteen ook de papieren van de buurman meegekregen. Dan naar Conflans ste Honorine gevaren om bij buren te gaan liggen. Het is er meteen gezellig. 's Avonds koelen we af met de jetski die nu veel vrijwilligers heeft om er een rondje mee te varen. We houden het uit totdat het donker wordt.

Van klussen komt niet bar veel terecht als je met z'n drieën naast elkaar licht. D is jarig en er zijn cakejes gebakken, eclairs en andere taartjes gehaald bij de boulangerie. Bij de buren op de luiken een bakkie gedaan. D heeft er niets op tegen zo, want alle buren hebben ook een pakje voor hem. Één buurman is vandaag aan de reis met een apart reisje, maar stelt zijn vertrek nog even uit. 's Avonds een gezamenlijke BBQ met 10 man.

Na de koffie vertrekt de buurman die gisteren bevracht is. Hij had ouderwets "aan de reis koeken" mee gebracht. Wij gaan ook meteen maar naar de overkant om de auto aan de wal te zetten. Morgen moet er weer gereden worden.

We blijven dit weekend maar in Nederland, dan boeven we niet dubbel op en neer te rijden. R gaat ook mee, dan is hij van 't weekend gewoon thuis. Ook vandaag raken we niet aan de reis, dat had de plannen natuurlijk nog om kunnen gooien.

D had verschillende cadeaus meegenomen en daar is vandaag mee gespeeld. Alleen voor de vlieger was de wind niet constant en viel hij soms gewoon uit de lucht. En de batterijen van zijn auto zijn wel erg snel weer leeg. We nemen een bezoekje aan de speeltuin.

We doen wat spelletjes met de kinderen en gaan dan naar een grote speeltuin met entreegeld 1 euro. Samen met wat andere vriendjes en vriendinnetjes gaan we daar picknicken. Aansluitend even naar de kinderboerderij. En dan is het weer tijd om M naar het internaat te brengen. Als we terug naar boord rijden, nemen we onze logee R weer mee, maar omdat Henny onderweg flink ziek wordt moeten we regelmatig stoppen.

Met frisse moed de nieuwe week in. Enkel bij Henny lukt dat niet optimaal, die ligt ziek op bed. Wij ruimen de grootste rommel aan de kant. En nemen zowaar een reis aan. Van Bellenglise naar Aalst. Helaas wel eentje met lange laad en los datum. Dat weerhoud R en mij er niet van om toch meteen te gaan varen, nadat we de auto aan boord gezet hebben. We maken op tijd weer vast en zo kunnen we aan tafel eten. Als de kinderen op bed liggen gaan R en ik een half uurtje water sporten.