Janarie en M hebben de straat geveegd en de resten van het vuurwerk op geruimd. Dan met zijn allen naar Wanneperveen om te schaatsen. De slee gaat ook mee, want voor D en T hebben we geen schaatsen. Maar ze vinden het prachtig, als de dag ver om is gaan we terug naar boord. 's Avonds nog wat nuttigs gedaan en de 2 aggregaten olie ververst. Later de film 'zwart boek' gezien, heel indrukwekkend

Uit bed gerammeld door de ijsbreker in de haven. Eerst op zoek naar drukslotjes voor een luikje in de stuurhut lessenaar. Daar was er één van gesneuveld. Valt nog niet mee. De meeste bedrijven zijn vandaag dicht, ondanks dat het vandaag toch een gewone werkdag is. Maar ook onze bevrachter denkt daar anders over, want ik krijg ze de hele dag niet te pakken, Tja en dan kan ik het niet nalaten om nog eens terug te denken aan een uitspraak die dezelfde bevrachter zich een tijdje geleden deed ontvallen nadat zijn werk vanuit de champagne streek niet meteen bevracht werd. "Spitsen schippers zijn lui". Niet met naam kaartjes gooien hè! Maar ik heb toch mijn slotjes gevonden hoor. Gekocht bij een timmerman die hiervoor spitsen schipper was. Ik bedoel maar. Ook de filter voorraad aan boord weer wat aangevuld. En samen met het hele gezin nog schaatsen wezen kopen in schaatsparadijs Giethoorn. En Henny d'r schaatsen laten slijpen, zodat we er morgen weer helemaal tegen aan kunnen.

Vanmorgen komt de familie uit Münster Oma terug brengen die kan dan morgen mee naar huis rijden als M d'r kerstvakantie er weer op zit. Maar vandaag kan er nog geschaatst worden en die schaats gekte kennen ze in Duitsland niet dus de schaatsen zijn meegenomen en rijden we met zijn alleen een mooie tocht van Wanneperveen naar de bovenwijde, daar een rondje meer gereden. Langs giethoorn en zo weer terug. Mooi stukje en 13 km is lang genoeg voor de kinderen. Ze doen het evenwel goed vinden we. Ze staan voor het eerst van hun leven op schaatsen. Af en toe een stukje uitrusten op de slee. Warme chocolade melk mee in de rugzak, boterhammetjes op peuzelen tijdens een stop ergens tussen de rietkragen. Na afloop chinees gehaald, en 's avonds moe en voldaan onderuit op de bank.

Het plan om vandaag weer te gaan schaatsen is door dooi en regen om zeep geholpen. Ik maak ze schoon en doe ze met een beetje vaseline weer in de doos. Tevens wat andere opruim klussen gedaan. Na het avond eten brengt Henny Oma weer thuis en M naar het internaat. Papa speelt met D en T nog een spelletje domino en dan is het voor hen ook bedtijd.

Nog maar eens naar de bevrachter en ontvanger gebeld. Wij zijn inmiddels bij de ontvanger wel bekend. We moeten vanavond lossen. Achter de computer wat gewerkt. In 2008 hebben we bijna 34 kuub gasolie verbruikt, waarvan 3 kuub door de aggregaten voor de stroom voorziening. Alleen de gasolie heeft ons in 2008 20.000 euro gekost. En de Gardner in de machinekamer heeft gemiddeld 11 l/h verstookt. D en T zijn naar school hier in Meppel. Om 17:00 uur nog een keer contact gehad met ontvanger, een origineel connossement is er niet, en ook geen vrijwaring van de bevrachter. Dus daar nagevraagd: "Nee, die zijn ook nog niet verstuurd je mag nog niet lossen". Dus liggen we nu wat dichterbij de losplek en ook bij de stad, maar wel verder van de schaatsbaan.

De buurman die inmiddels leeg is breekt het ijs van vannacht en komt langszij liggen. De thermometer geeft nog -10 aan. D en T kunnen vandaag weer naar school, we raken inmiddels aardig ingeburgerd hier. Als de kinderen uit zijn, gaat Janarie nog een schaatstocht maken van 17 km door de wieden.

D en T gaan naar school en wij gaan de stad in, nieuwe wandelschoenen voor Henny kopen, want die zagen er net zo uit als de schoenen van onze vaste wandel buurman die met die leuke routes. Daarna broodjes gesmeerd, als de kinderen uit school zijn gaan we direct weg richting Blokzijl. Daar willen we de Blokzijlermerentocht schaatsen. Als we er zijn mogen we niet meer starten, omdat het ijs te slecht geworden was door de vele schaatsers. Dat is jammer, we besluiten toch maar te gaan schaatsen hier. Janarie had al een alternatieve route in de GPS gezet. Eenmaal begonnen volgen we toch de meren tocht bordjes. Hier en daar is het ijs inderdaad slecht. Op een gegevenmoment is de route afgesloten en moeten we allemaal verplicht een andere nemen. Als we terug zijn hebben we 13 km geschaatst, het was vermoeiend en zwaar ijs en het dooit. Henny heeft toch nog 2 medailles kunnen bemachtigen voor de kinderen. De ontvanger heeft gebeld dat de papieren nu geregeld zijn en dat ze morgen om 7 uur willen gaan lossen. Dus gaan we nu nog maar even onder de kraan liggen. Het ijs is nu mooi gebroken. Morgenvroeg zit het allemaal weer vast en kost het veel meer moeite.

Om 7 uur lossen, maar er ligt nog een bak, en die is om half 8 leeg, dus dat valt nog mee. En de Westropa wordt daadwerkelijk gelost. Henny brengt D en T voor de laatste keer naar school. D treft het want de juf is jarig. Als ik terug kom bij de auto zie ik dat ik een lekke achterband heb. Het klonk op de heenweg al een beetje raar, maar niet meteen aan een lekke band gedacht. Ik heb zo'n mooi geel pasje met een telefoonnummer, dus dat maar gebeld. Dan Janarie verteld dat het wat langer duurt voordat ik weer aan boord ben. Wat denk je dat hij zegt: "kan je dat zelf niet!". Ehh, ten eerste betaal ik daar premie voor, ten tweede was het onder 0 en ten derde denk ik dat ik niet sterk genoeg ben om de bouten los te krijgen, ten vierde als die man er eenmaal is, is het zo gepiept. 's Middags gaan we varen, de auto staat met reserveband in het ruim. Als we vertrekken kunnen we gelukkig achter een bak aanvaren en hebben zo een ijsvrij geultje. In zwartsluis gaat de buurman de andere kant op. Op het zwarte water af en toe een stukje open water, maar meestal door gebroken drijfijs gevaren. Vanaf havens Zwolle ijsvrij. Dan de IJssel op, moeten nu wel hierheen, want via IJsselmeer varen is voor ons momenteel geen optie meer vanwege ijs. In Deventer nog een mooi plekje tegen de kade gevonden.

Henny rijdt al vroeg weg vanmorgen, want de auto heeft een afspraak voor een onderhoudsbeurt bij de garage. Niet veel later vertrekt Janarie ook bij -9 graden. De mist is verdwenen, maar heeft er wel voor gezorgd dat de natuur nu schitterend is om te zien. Een winter wonderland. Om 14.15 aan de IJsselkop. Die rond gedraaid en naar Arnhem gevaren, aan de rijnkade een plekje gezocht. Aan de reis raken we niet meer. Het is sowieso wat rustig en het vele ijs op de kleine vaarwaters en in Frankrijk doet de zaken ook geen goed. Voor een reisje Hengelo-Snaaskerke waren we te duur, en van de ander een Worms-Rouen geen antwoord meer gekregen.

Met zijn allen naar Alverna voor een schaatstocht, om kwart voor 11 op het ijs, we rijden 6 ronden van 2,5 km. Iedere keer een stempel halen is een leuke motivatie voor de kinderen. Op het laatst moet er nog worden doorgeschaatst, want om 3 uur stoppen ze met stempelen, maar we halen het. De meegebrachte boterhammen en chocolade melk gaan er snel doorheen. 's avonds visite gekregen en ze eten gezellig met ons mee. De houten scheepjes van de kinderen vallen goed in de smaak bij hun zoontje.

Voor vandaag staat er een schaatstocht in Scheendijk bij de Loosdrechtse plassen op het programma. Half 12 de ijzers onder, de omgeving is hier toch mooier dan waar we gisteren waren. Wat een sfeer, echt genieten. We zien ook ijszeilers en kiteschaatsers. Op een haar na getorpedeerd door een stuur(man)loze ijszeilplank. En die dingen gaan hard! Voor de wind af is het wel heel relax schaatsen. Je hoeft dan niet dezelfde weg terug, maar wel tegen de wind in. Dat is wel zwaar met een slee achter je aan. Maar vandaag werd er ruzie gemaakt wie er op de slee moest, ja u leest het goed. Ze willen er niet op zitten, maar wel aan de hand al schaatsend voortgetrokken worden. Na afloop worden we beloond met een medaille, ze zijn zo trots als een pauw. En nog genoeg energie om herrie te maken in de auto. Waar halen ze de energie vandaan? Dan op visite bij een schoolvriend van de MTS, we eten daar snel een paar frietjes, want M moet zo naar internaat. Het weekend zit er weer op. We slapen bij oma en zien daar nog een paar familie leden.

Tijdens het ontbijt belt een bevrachter terug, de Worms-Rouen kan door gaan, de klant is met onze voorwaarden en prijs akkoord gegaan. Toch 2,5 % verhoogd ten opzichte van vorig jaar. Dan hebben we opeens haast en niet veel later gaan we naar boord. In Arnhem zijn we heel blij met de tomtom, want het is heel zig zag in de stad. In Lobith de gasolie bunkers weer gevuld en we kunnen er tegenaan. Dat moet ook want, we varen nog naar Duisburg vanavond.

Drie maal raden hoe laat wij gaan varen, juist om kwart over 5. Het is 3 graden en het miezert. Als Janarie 's middags een tukkie gaat doen krijgen we polizei controlle. Als de beambte in de hut is vraagt hij: "Wat heeft u geladen". Ik heb de beste meneer vriendelijk doch dringen verzocht: "noch mal genau hin zu koeken". Tja toen werd natuurlijk de zoektocht ingesteld. Controle lijstje brandblussers, marifoon certificaat, zend machtiging, certificaat van onderzoek, gebruiksaanwijzing van de autokraan en controles, speciale afvalbakken voor poets lappen en filters, reddingsboeien met lampje en of we ook een derde hadden, rijnpatenten, vaartijdenboek, automatische reddingsvesten. JIPPI denkt de wsp man eindelijk wat gevonden. Nu bent u in gebreke meneer. Maar Janarie verteld doodleuk aan de man dat WIJ die NU niet hoeven te hebben. En dan houdt Janarie verder even zijn mond. De man wil net een lekker dikke bon uitschrijven, als janarie hem wat details verschaft. Voor de zekerheid bellen we even met Kantoor Binnenvaart/ONS om te vragen in welk artikel het ook het weer stond. Op zijn beurt vraagt de wsp man het ook nog even na aan zijn collega's, want vertrouwen doet hij het niet. (staat in ROSR 24.02 overgang bepalingen 10.05 lid 2.) De collega's vertellen de beste man dat de schipper gelijk heeft. Of we dan de ketting met slot nog wel op de bilgeafsluiter zit. Afijn na bijna een uur gaat de man uiteindelijk van boord, zonder boete uit te schrijven. Van Janarie zijn slaapje komt weinig meer terecht. In Linz am Rhein staan 2 palen waar we mooi kunnen overnachten, alleen staat er niet veel water meer en liggen tegen de stenen. We schuiven een paar meter op en dan blijven we net vrij van de stenen, ook als er een schip langskomt. Wel zo prettig. Het valt niet mee om op de hoofd transport as van Europa een fatsoenlijke overnachtingplaats te vinden, om over autosteigers nog maar te zwijgen.

Als we weer vertrekken regent het, maar een half uur later is het aan boord één ijsbaan. Ach, we krijgen vandaag niet veel sluizen dus hoeven we niet naar buiten. En al 20 km beneden de moezel mond, drijft er aan de linker oever allemaal ijs. Valt niet mee om alles mis te varen. Als we boven de moezel zijn zien we geen ijs meer. Er lagen wel 19 schuttingen beneden sluis Koblenz. De vaart is sinds zondag gestremd geweest vanwege ijsgang. De hele dag niet meer boven nul geweest. Om kwart over 6 aan Bingen, snel gevaren. 1.5 uur sneller dan de vorige keer. Wij merken heel goed dat er minder water is. En het is extreem rustig met de vaart. Op het avond nieuws hoort Janarie dat de Moezel toch weer gesperd is vanwege ijs. Zelfs met 3 ijsbrekers is er niet te varen. Om 9 uur aan Zollhafen van Mainz, 10 minuten later vast aan de muur. Helaas geen open wifi.

Weer om kwart over 5 verder, we lopen hier 11 km/h. Om half 11 in Rheindurkheim, de auto uit het ruim en op de roef, en om 11 uur begonnen met laden. Om 2 uur zijn we klaar. Tijdens het laden een wrijfhout tussen de bewuste paal gehangen, om herhaling van de vorige keer te voorkomen. We hebben maar 235 ton in, want de pegel van Kaub is 97cm. Om iets over 2en kop voor genomen, en Janarie spoelt het schip nog even af. Als hij van het herfst af stapt verzwikt hij zijn enkel, hij valt gelukkig niet overboord, maar gaat wel even zitten om bij te komen. Dat doet gemeen zeer. Zit ik daar met twee kinderen afvarig op de rijn. Ik kon ook niet ff naar voren lopen. Gelukkig blijft hij bij en ruimt zijn de spullen op. Om half 7 in Mainz weer aan de kade gaan liggen. Eerst even opgedraaid en bij eentje langszij gegaan. Morgen kan M met een vriendinnetje mee rijden naar Sturzelberg, en wij kunnen daar dan ook morgen avond langszij de Pamoja. Dus dat is een hele meevaller voor M , nu hoeft ze niet over te blijven. En ook voor ons, dat wij toch zo snel konden laden, was eigenlijk morgen pas voorzien.

De mist is verdwenen, half 6 weer verder. Henny gooit los, want mijn enkel doet nog behoorlijk zeer, er zit een bult op van een halve grapefruit. Er is een klein beetje water bij gekomen, zodat we nu 82 cm op Kaub liggen, dat gaat goed. Als we 's middags aan de Moezel monding zijn zien we nog steeds veel ijs uit de moezel komen. Op de radio horen we dat er weer 3 schepen zijn vastgevaren in het ijs. Wij komen er tot nu toe goed vanaf. Ook van het autorijden om M op te halen. Vanavond kunnen de buren haar gewoon overzetten. Dat komt zeldzaam goed uit. Dus 's avonds nog heel even op visite geweest, en we mogen langszij blijven liggen. Een leuk weetje is dat de vader van de buurman de Vector heeft laten bouwen. Kijk, zo kom je nog eens wat te weten.

Gewacht tot de kinderen ons uit bed komen halen, bij de buren zijn ze al een uur aan het lossen, maar dat stuift niet. Wij gaan maar op het gemakje verder af. Als we om 7 uur de haven van Lobith in willen komt er net een schip uit, omdat hij geen plekje kon vinden. Oeps. Gelukkig hebben we een héél klein scheepje en daarvoor is nog net 1 plekje. Dan is de haven vol. En dankzij een paar ganzen moeten we nog jaren wachten op een grotere haven. Ik stel voor naar Frans voorbeeld, scharrelganzenleverpastei.

Makkelijk dagje vandaag, we hoeven niet verder dan Werkendam, want moeten daar onze gerepareerde reserve schroef weer op halen. We zoeken een schip dat nog niet af is, zodat we zeker weten dat we niet om middernacht ons bed uit moeten. Voordat we M weer naar internaat brengen gaan we nog even op bezoek bij collega's die ook van herrie muziek houden net als Janarie. En wat de kinderen en mama vooral erg leuk vinden is, dat ze twee grote witte honden hebben.

Half 8 een stukje achteruit het schroevendok in, dan komt de reserveschroef weer op zijn plek te hangen. Bij de autosteiger de auto weer aan boord en om kwart over 8 de haven al weer uit. Door de Volkerak is de wind recht van voren, en waarschuwing voor windkracht 9. De spetters komen soms boven de mast uit, wel een mooi gezicht. We gaan dan deze keer maar langs Anvers, de storm route. In de Antwerpse dokken is het druk met kruisend en dwars liggend verkeer. In Noordkasteeldok 4 breed langszij de St.Quentin ijsploeg. Gezellig gebuurd.

De buurman heeft een wekker die nog eerder afloopt dan die van ons. Dus opgegeven aan de Royersluis, we hoeven maar een half uur te wachten, dat kan gekker hier. Nog snel even gebruik gemaakt van de wifi hier in de dokken. Om half 7 op de Schelde, de trend van gister zet zich voort. Net als we uitvaren 1 afvarende zeevaart en 2 x opvarende binnenvaart voor de haven plus nog wat schepen wachtend op schutting. Gelukkig alles mis kunnen varen. Er loopt meteen al een serieuze vloed, met wind en stroom tegen elkaar in, staan hier ook flinke golfjes, al zijn ze maar de helft van wat we gister op de Noord Volkerak hadden. Om half 2 aan Merelbeke en aan Aspere de 2e schutting, Oudenaarde 2e schutting, Kerkhove 2e schutting. Maar het kan erger in de afvaart liggen 11 schuttingen, economische crisis?

Als eerste de sluis in, De buurman was nog niet zo ver. In Antoing de bunkers weer vol. We hebben het wel eens beter getroffen op de Escaut. s'avonds voor Palluel, we hebben de tweede schutting morgen.

We schutten alleen, dat is wel zo makkelijk met dit snertweer. Bij de tunnel wordt ons geduld aardig op de proef gesteld. Aan Moislains komt er een buurman bij en maken we vast in de sluizen. Aan St Christ Briost de auto aan de wal, het is hier heel erg donker. Henny rijdt naar oma, om morgen met de kindjes weer terug te komen.

Vanmorgen wat eerder vertrokken, zodat ik om 7 uur aan de sluis ben en met de buurman mee kan schutten. We mogen zelfs eerst de sluis in, omdat hij smoor afgeladen licht. De regen van de afgelopen dagen heeft het ijs doen smelten, maar ook de rivieren flink doen aanzwellen, de kleur is modderbruin. In Janville schut ik duidelijk minder ver af als normaal. Aan Verberie komt de rest van de familie weer aan boord.

Een collega die we tegen komen en nog niet zo lang geleden begonnen is, en van de week gevraagd had waar op te letten vanaf La roche Migennes, vindt dan ook dat hij verkeerd tij heeft. De reis vanaf de Yonne ging niet door vanwege een defecte stuw op de Yonne (alweer). Al vroeg aan de Oise monding. Janarie gaat samen met D naar de sluiswachter in Andresy. We maken al vroeg vast aan een stel palen in Porcheville, die naam heeft trouwens niets te maken met het automerk.

We beginnen de dag rustig aan, ontbijten aan tafel en gaan pas om half 10 varen. In Mericourt gaat de auto weer van boord. M merkt op dat het weekend zo kort is, daar heeft ze gelijk in. Als ze wegrijden is het nog geen middag, maar het is dan ook 525 km rijden. Ik schut af en vaar verder naar de volgende sluis, die liggen hier op de beneden Seine zo'n 40 km uit elkaar. In Notre Dame de la Garenne, hebben ze nu weer 2 sluizen in gebruik. Aan Tournedos sur Seine kom ik een groot duwstel tegen, omdat ik denk dat hij op een vreemde plaats in de rivier vaart, vraag ik hoe we gaan passeren. Het blauwbord kent het Seine reglement niet. Al is het wel redelijk ingeburgerd, omdat de meeste ook wel bij ons varen. En veel die hier gevangen zitten vanuit het Rijnstroomgebied geïmporteerd zijn. En dus met een blauw bord uitgerust zijn, maar dit is een uitzondering. On va passer Droit, droit? "Non, ici c'est gauche gauche" Krijg ik als antwoord. Ik vind het prima, maar moet flink roer geven om eraan te voldoen. Even later blijkt de man zich vergist te hebben in één van de vele eilanden hier. Ja, je moet hier wel opletten.

Als ik naar buiten stap om los te gooien is het water zo vlak als een spiegel en heerst een serene rust er is geen zuchtje wind, het enige wat ik hoor is het water dat de stuw af buldert. 762m3/s loopt er momenteel. En dat merk ik goed beneden de sluis natuurlijk vertrek ik met goed tij naar Rouen, maar het gaat nu duidelijk harder dan anders. Om kwart over 10 in Rouen. Ik ga bij een pousseur langszij, want alleen krijg ik met laag water geen touw op de hoge muur. Als het hoog water is zoek ik een plekje aan de muur. Nu leg ik zo een touw om de paal. Ik werk wat achterstallige mail weg. Morgen vroeg om 6 uur lossen zegt mevr Muriël. Dan op zoek naar een volgende reis. Heel veel keus is er niet, ik begin bij de reis die me het beste lijkt en dat is gelijk raak. Corbeil spyk. 's Avonds komt Henny met D en T terug, ze was alleen op de weg dus was er in nog minder dan de helft van de tijd als de vorige keer hier. Dan nog even naar de losplek gevaren.

Geheel tegen verwachting in staan er om 6 uur toch al dokwerkers op de kade, maar voordat er begonnen wordt zijn we 20 min verder. Binnen 2 uur zijn we leeg en gaan meteen terug naar de stad. Dan hebben we nog 2 uur om de mooie stad in te gaan voordat we met de vloed vertrekken. Om 4 uur aan Poses. 810m3/s We gaan nog door naar Notre dame de la Garenne, zodat we morgen op tijd in Conflans zijn.

Vandaag veel gebruik gemaakt van de 3G internet verbinding. In Conflans snel aan de wal geweest, en de C.I.S. rekening betaald. In Gennevilliers de drinkwatertank gevuld, en dan vind ik het mooi geweest.

Om 6 uur vertrokken, gelijk met een buurman de darse uit en we hebben het over de staking van vandaag, dat het in Port 'l Anglais wel gedaan zal zijn. In Suresnes kunnen we gewoon schutten, maar inderdaad in Port 'l Anglais staken ze de hele dag, dus blijven we eerst even in de stad liggen, dan verhuizen we naar de supermarkt in Ivry. En dan pas naar de sluis. Er ligt al het één en ander. Onze planning is zo wel helemaal in de war geschopt. Het is niet anders. 's Avonds de buurman zijn nieuwe schip eens bekeken.

Even voor 7 uur drijft iedereen los, ik tel 21 schepen. Wij kunnen als laatste mee met de eerste schutting. We schatten dat er 4 schuttingen opvaart liggen. Ik moet zeggen dat het allemaal heel netjes gaat, iedereen wacht op zijn beurt en geen gemopper er wordt overlegd wie waar nog bij in past. Dat heb ik wel eens anders meegemaakt. Tot Corbeil heb je steeds 2 sluizen, dus het gaat best vlot ondanks de volle schuttingen. Om kwart over 11 aan de port in Corbeil. De verlader zegt dat wij pas maandag middag aan de beurt zijn. Auto aan de wal en op naar oma. Onderweg krijgt de bijrijder steeds koude voeten, er komt daar heel koude lucht de auto binnen. Oma heeft M al opgehaald en kunnen zo een etappe overslaan.

Eerst maar met de auto naar de garage, er blijkt dat bij de onderhoudsbeurt een interieur filter is vervangen en niet goed terug gemonteerd is en zo kwam er ongefilterde buitenlucht naar binnen. Het euvel is zo verholpen en kunnen met warme benen weer verder. De rest van de dag bij vrienden op visite geweest.