Het is best een eind varen voordat je in Empel bent. Dus dat had gisteren avond niet meer goed gekomen binnen de toegestane vaartijd. Verbazingwekkend hoe slecht de oevers van het Maxima kanaal er nu al uit zien. Zo oud is die omlegging van Den Bosch nog niet. Op hele stukken ontbreekt al grotendeels het stortsteen en liggen de matten en vlechtwerk bloot. Als dat maatgevend is voor de kwaliteit van de rest van moderne infrastructuur hebben we daar niet lang plezier van. Of ze zijn vergeten dat je voor grote schepen en bakken met duwboten alles behoorlijk zwaarder moet uitvoeren. Die krijgen alles kapot.

Net als ik denk dat we nu wel ongeveer aan de beurt zijn om te lossen roept de kraanmachinist. Ze kunnen het nog, fatsoenlijk een spits lossen. Eigenlijk vinden de mannen het wel leuk. De bobcat chauffeur heeft een bladblazer om het ruim aan te vegen. En dat werkt best aardig. Alleen bij het laatste stuk werkt dat niet meer en moet er eventjes een bezem aan te pas komen. Meteen vertrekken om de volgende reis op te halen. Een Rotterdam Helmond. Weer tarwe, dus het ruim laat ik voor wat het is.

Nou ja, Rotterdam, het is wel helemaal in de Europoort. Op een plekje waar we nog nooit geladen hebben. Voordat het zo ver is verloopt wel het tij. 's Avonds aan de beurt, in ongeveer een kwartier tijd zit er 237 ton tarwe in. Met heel veel stof. Het mannetje bij de pijp verontschuldigde zich vooraf dat hij nog niet zo goed overweg kan met het ding. Hij heeft helaas gelijk gekregen. Dat ik 15 cm voorover lig is niet zo erg alleen dat ik minstens net zo scheef lig is wel vervelend en doe een poging om het schip recht te scheppen. Voordeel van een klein scheepje, 10 minuten werk en hij ligt weer acceptabel.

Via het Breediep, Nieuwe Waterweg, Oude Maas, Dordtse Kil, Amer en Maas, naar het Maxima kanaal en Zuid Willemsvaart. Het is rustig met de vaart. Zelfs zo rustig dat de sluiswachter van Empel mij oproept om te melden dat de sluis klaar staat. Een paar uur later heb ik vrij weekend. Voorbij Veghel is na 14:00 uur op zaterdag geen bediening meer.

Een rustig dagje aanrommelen met van alles en nog wat. 's Avonds met de kinderen naar internaat.

Voor mijn gevoel ben ik er bijna alleen moet ik nog zes sluizen. Dat zijn er meer als ik van de reis gehad heb. In Helmond staat Maarten te wachten. Maarten overweegt om de spitsenvaart in te gaan en komt een paar dagen kijken hoe het er aan toe gaat. Na de middag lossen we nog een paar uur.

Vanmorgen de rest. Eenmaal leeg maken we samen het schip schoon en nemen de auto van Maarten mee aan boord. Vertrek richting Werkendam om nu wel de reparatie van de buikdenning uit te voeren. Valt tegen hoe ver dat nog is. Pas laat zijn we daar. Maarten moet onverwacht weg vanwege een sterfgeval in de familie en gaat van boord.

De mannen gaan voortvarend te werk. Eerst inventariseren ze samen met mij wat vervangen moet worden. In één vakje komen twee gescheurde sporen te voorschijn. Deze worden meteen gerepareerd. Tegen drieën ligt de vloer er weer strak in. De nieuwe planken op de koppen een beetje afgeschuind. Ze vroegen zelfs of ze nog moesten vegen. Nou dat doe ik zelf wel. Overigens wel netjes vind ik. Omdat het nog zo vroeg is vaar ik naar Vreeswijk. Want morgen avond moeten we in Amsterdam laden voor Haastrecht.

De oude planken zaag ik in korte stukjes voor kachelhout en breng ze naar huis. Dat lukt niet in één ritje dus moet verschillende keren op en neer rijden. Henny komt weer mee aan boord na haar operatie. Onderweg worden we bijna omver gevaren door een leeg koppelverband dat ons voor het gemak over het hoofd zag. Het is dat een tegemoet komende buurman hem waarschuwde. Dat loopt nog net goed af, maar een verontschuldiging kan er niet af. Blijkbaar is de T.V. In de stuurhut interessanter.

Een heel gepuzzel en geregel voor brug en sluiswachters in de winter op de gekanaliseerde Hollandse IJssel. Zeker als het laden nog op zich laat wachten. Maar je wel 24 uur vooraf bediening moet aanvragen terwijl het maar 12 uur varen is. Leuk bedacht alleen praktisch is het niet. Uiteindelijk worden we geroepen om te gaan laden. Er is wel eerst ploegwissel en ruim wissel, maar als ze eenmaal gaan laden zit het er met 20 minuten in. Helaas gaat precies op dat moment de spits stremming van de stad Amsterdam in. Dus kunnen we twee uur langzaam aan doen. Blijkbaar hebben ze bij de brugbediening een nieuw soort kastjes die wat problemen geven, in plaats van 1 uur zijn we nu anderhalf uur onderweg naar de Nieuwemeersluis.

Wat is varen hier toch mooi, prachtige huizen en tuinen gaan we aan voorbij. In Boskoop pakken we helaas een kleine storing aan de brug mee. Dan nog even een ergernisje van me af schrijven. Op de Oise had je vorig jaar op zondag drie verschillende bediening regimes. Dat is nu verleden tijd. In Nederland kan het nog erger. Het stukje van Gouda naar Hekendorp is veel korter en heeft ook drie verschillende tijden. Omdat het gelijk water iets langer op zich liet wachten dan voorzien komen we een kwartier te laat in Haastrecht. De bestelde brugwachter die de brug vanuit Nieuwegein van afstand moet bedienen is niet bereid een kwartier over te werken want hij was al om acht uur begonnen. De daarop volgende brug moet door een andere brugwachter lokaal bediend worden, maar die had net gebeld dat hij al onderweg is. Uiteindelijk weet ik de eerste toch te overtuigen om ons door Haastrecht te laten en zijn we precies op tijd in Hekendorp. Pffff, valt niet mee soms.

Het heeft flink gesneeuwd vannacht dat lokt ons allemaal naar buiten. Ik zoek de slee op en maken een sneeuwpop. Het is echt goede plak sneeuw. Uiteraard vliegen ook de sneeuwballen in het rond. Na een tijdje wacht er binnen een warme chocolademelk op ons.

Gemeen koud met die straffe oostenwind, dus als het ruim open ligt en ik verder geen losser zie duik ik weer terug mijn bed in. Wordt wakker als de losser staat te roepen of we een stukje verhalen kunnen. Normaal hoor ik de los installatie wel als die begint, maar die hebben ze laatst onder handen genomen en is een stuk stiller geworden. En sneller want ben zeker een uur eerder leeg dan verwacht. Dat komt mooi uit, want morgen moet er een nieuw vrachtje geladen worden in Amsterdam en kunnen we vanavond weer door de Waaier sluis.

Overnacht op het Braasemmermeer. Na de sper door Amsterdam gevaren. Het zeeschip van de vorige reis was nu leeg en moest nog bunkeren en is nadien vertrokken. Het laden aan de weegtoren ging niet helemaal vlekkeloos. Het is zulk groot materiaal. De arm was te lang en ze konden met de verhaal lieren op het ponton het schip niet verder naar achteren krijgen. Uiteindelijk het achterste vak geladen met de schroef er op en met 1 verhaaldraad vast. Na de avond sper weer de andere kan op door de stad.

Niet zo vroeg begonnen, want kunnen vanavond pas door de waaiersluis. Er ligt wel weer een dun laagje ijs op de Haarlemmer ringvaart. Bij Aalsmeer is een stukje reeds gebroken door een bloemenscheepje. Dan weer ijs tot ongeveer Leimuiden. En hoeven deze ronde met een paar bruggen minder open omdat we de auto maar in Haastrecht hebben laten staan en dus nu van de roef af is. Vanaf de Waaiersluis in het donker door naar de losplaats. Wat een behoorlijk aantal bewoners van de huizen langs de vaarweg naar het raam lokt.

De afgelopen zondag gemaakte sneeuwpop heeft een te wam ontvangst gekregen. Er is nog een heel klein restje van over. De jongens in het ruim moeten nu meer werk verzetten dan de vorige reis. De palmpitschilfers blijven veel meer staan. Het loopt niet vanzelf naar de mond van de zuiger. Ze zouden vanmiddag op tijd stoppen met lossen. Dan kan ik mooi mee naar de rapport bespreking op school. Helaas komt er na de middag nog iemand anders helpen die ook twee uur langer door wil gaan en ik dus toch weer niet mee kan. Jammer, maar zo is het schippers leven.

Als we tegen de middag leeg zijn, maar nog niet aan de reis vertrekken we meteen richting Nieuwegein. De gisteren al bestelde brugwachter geef ik nu de precieze tijd door en gaan op pad. Onderweg valt het af en toe niet mee om uit de oevers te blijven door de dwarse wind. Bij IJsselstein ligt een omgewaaide boom over de IJssel. Ik kan er niet helemaal langs en vaar er een beetje overheen. Gelukkig blijft hij niet achter de roeren of in de schroef hangen. Die boom is niet vandaag omgewaaid hoor. Die ligt er al een poosje. Zoveel komt er hier niet langs in de winter. Dus geef het door aan het Waterschap Stichtse Rijnlanden, tegenwoordig de beheerder hier. Net als ik de hoop heb opgegeven om van de week nog een reisje op de kop te tikken gaat de telefoon. Of we maandag in Gent kunnen laden voor Herent. Dat kan. En gezien het tijdstip duren de onderhandelingen niet lang.

Dat kunnen we slechter treffen. De andere kolk van de sluis Beatrix valt in storing. Meteen loopt de wachttijd op voor de aankomende schepen. Op korte reisjes gebruik je niet veel brandstof, maar na een paar raakt de bodem toch in zicht. Dus in Dordrecht bunkeren we de brandstoftanks weer vol. S' Avonds maken we het niet laat en blijven in de Volkerak.

Nu wel vroeg verder zodat we vanmiddag op tijd binnen Terneuzen zijn en dat lukt prima. Voor de Oostsluis is nog mooi een stuk kade vrij. Als we daar willen vastmaken roept de havendienst dat hij ons liever op een andere plek heeft, want als wij hier gaan liggen dan kan hij daar geen volwaardig schip meer kwijt. Pardon?!

Die planning klopt vrij goed. We hoeven nog maar een half uurtje te wachten en dan beginnen ze met laden. De man aan de pijp doet het vaker en kon het goed. Deze gerst blijkt uit Engeland te komen. Blijf een moment hier liggen om het schip schoon te spoelen met zoet water. Daarna vertrekken richting Terneuzen. Daar is ruim de tijd om een bezoekje aan de supermarkt te brengen en gaan daarna met de vloed richting Antwerpen. Echt veel gang komt er niet in. Bij Antwerpen waren we sowieso van plan om te overnachten, maar de vloed is daar ook echt wel ten einde. Beetje vreemd, blijkt het doodtij te zijn. We vinden een mooi plekje op de drijfsteiger van Lillo.

In twee etappe's gaat het uiteraard ook. Voordeel nu is dat we nog zo vroeg aan de spoorbrug van Boom zijn dat we daar zonder opening onder door kunnen. Kunnen ook meteen door naar sluis Zennegat en schutten binnen. In Herent ligt één schip. Morgen 2e beurt lossen.

Althans dat was de bedoeling. Echter na één vrachtwagen gelost te hebben gaat de turbo van de kraan kapot. Van lossen komt verder niets meer. Er komt wel een monteur om de kraan te repareren.

Tegen de middag heeft de monteur de kraan gerepareerd en gaat proefdraaien. Ondertussen zijn alle schepen voor de wal al meerdere keren verhaalt, omdat er een werkponton met duikersklok bezig is met straal en conserveringswerk aan het damwand van de kade. En er ook nog containers overgeslagen worden en gerst schepen wachten op lossing. Om de chaos compleet te maken raast er een storm over het land. Achter de silo liggen we redelijk beschut zodat lossen en sjouwen met luiken te doen is. Als we leeg zijn en plek maken voor de volgende om te lossen, liggen we 30 seconden na het losgooien verwaaid aan lager wal in de stenen. Zojuist tegen de buren gezegd dat het eigenlijk onverantwoord is om met een leeg schip te gaan varen.

De meeste wind is gelukkig over gewaaid, zodat we het nu nog eens proberen. Dat vaart echt een stuk beter zo. Aangezien de kinderen vanmiddag voorjaarsvakantie hebben gaan we met zijn allen een weekje op wintersport. Zoeken een geschikte plek op het kanaal voor het schip en gaan op pad.

Het kost wat moeite om ons tussenstop logeer adres te verlaten. Daardoor lijkt het krap te worden om op tijd in Harrachov Tsjechië te zijn. Door het uitblijven van file's onderweg lukt dat uiteindelijk ruimschoots. Wel een voordeel om naar Tsjechië te rijden in plaats van de Alpen.

tot en met 4 maart. Materiaal huren, skipassen regelen en we kunnen beginnen. Er ligt in ieder geval sneeuw. Zelfs naast de piste is alles wit.