Werkzaamheden onder de brug bij Weesp zorgen ervoor dat er nu één richting verkeer geldt. Het verkeer wordt begeleid door 2 RWS bootjes. Op post Schellingwoude treffen we een oude bekende van de spitsenvaart. Ook vandaag op het IJsselmeer heel druk met recreanten. Het is er ook ideaal weer voor. Wij lassen daarom ook een zwempauze in. Trekken het schip stil, hangen de zwemtrap aan en springen overboord. Als we genoeg zijn afgekoeld, varen we weer verder. Het waait toch aardig en zijn volgens de GPS 200 meter verwaaid. In Lelystad stapt Roeland weer af.

De kinderen zijn blij, want mama is terug van Pinkpop en ze heeft ook nog wat voor ze mee gebracht. Als de auto aan boord staat door de Lemmer, gaan we lekker ontbijten. Maar, T valt van de stoel en weigert haar arm te bewegen, gebroken? Uit de kom? Dus auto er weer af en naar het ziekenhuis van Sneek. Na lang wachten en vele foto's later, wordt er geconcludeerd dat het niet gebroken is. En als het over twee dagen nog niet over is, dan moest ik nog maar eens terug komen. Terug naar boord en de weer aan boord. Door de Gaarkeuken voor de vierde keer de auto in de kraan vandaag. Om M terug naar internaat te brengen. Je zou er wat van krijgen.

Uitgeslapen. In Delfzijl een uurtje tij stop gedaan. Mooi even de tijd om een nieuwe hydrografische kaart te kopen. Want als de polizei nu nog eens aan boord komt en we hebben nog geen recente kaart, komen we er niet met een "warnung" vanaf. Mooi op tijd in Emden, zodat we nog even op familie bezoek in Oldenburg kunnen. Tenminste als we van het haven terrein af mogen met de auto. Want hoe ben je er dan ingekomen? Mogen we er vanavond dan ook weer in? Ook hier is de international port security code van kracht. Wat van ons varende vaak gevangenen maakt. Bij de visite verteld T plotseling, "kijk mama ik kan weer in mijn handen klappen en weer omhoog doen". Ik veronderstel dat de elleboog niet helemaal goed in de kom heeft gezeten, want als het gekneusd zou zijn is de pijn niet zo plotseling verdwenen. En het leek wel heel erg op die keer dat D zijn elleboog uit de kom had. Stomme artsen in Sneek, dat ze dat niet gemerkt hebben. Gelukkig zijn de Ostfriezen niet zo moeilijk. En mogen we 's nachts ook weer terug naar boord.

Om 8 uur lossen, deze keer rijdt de bobcat niets stuk. Wel krijgen we een bui op ons kop en daarna weer droog wat als resultaat geeft dat het stof van de lading als lijm vast zit op het schip. Hadden we nu nog maar een matroos aan boord om het schip te boenen. Als we leeg zijn vertrekken we meteen naar Groningen. Dit weekend gaat Janarie naar Rock am Ring. Een rock festival aan de Nürburgring in de Eiffel.

Janarie gaat met de trein van 5.45 uur naar Koblenz, en ik draai me nog eens om in bed. Ik breng wat spullen naar mijn vriendin in het noorden, en dan rijden we naar oma's huisje. Halen M op en gaan lekker vroeg slapen.

Vandaag is het aqua kids voetbal toernooi, waar sinds dit jaar ook moeders aan mee mogen doen. We worden 3e, (er deden maar 5 ploegen mee, niet verder vertellen hoor). 's Avonds bij oma gegeten en lekker voor de tv hangen.

Op de koffie bij mijn ouders. En weer lekker voor de tv hangen. Om vervolgens een heel belangrijke vergadering op het internaat te vergeten.

M en D gaan op schoolreisje, en ik ga naar de toys XL voor een cadeautje voor T, want die wordt morgen 3. Janarie komt met de trein hierheen en dan kunnen we samen terug naar boord rijden.

Hiep hiep hoera, eerst gaat Janarie op de fiets met T gebak kopen. 's Middags toch de roef vol visite, aan aandacht voor de jarige geen gebrek.

Qua werk wil het allemaal nog niet lukken en gaan we maar een stukje richting zeehavens, de kans dat er daar wat te laden is, is groter dan hier in het noorden. We maken het niet laat, integendeel eind van de middag alweer vast om Beppe eens met een bezoekje te vereren.

Prima weer om het schip eens goed schoon te maken. Als ik bijna klaar ben bellen ze van ons samenwerkings verband voor een reisje naar noord Frankrijk, we willen liever wat verder weg, maar we doen het toch. Voor de afwisseling varen we eens via het johan friso kanaal, langs Heeg, Koudem en Stavoren. Van Stavoren naar Enkhuizen flink geslingerd, D en T maken er een spelletje van. Spullen op de grond gezet en de koelkast gebarricadeerd, want die slingerde steeds open. Wel 3 aquaducten gepasseerd vandaag. En ook nog door het unieke sluis aquaduct (naviduct) in Enkhuizen.

Vandaag ook stevige wind, maar nu zitten we onder de wal en zit er niet zoveel beweging in. We varen vlak langs Marken. En dat doen veel zeilschepen ook, want alleen zijn we zeker niet. Nog een uurtje in Schellingwoude blijven liggen, omdat er sprake van was om in IJmuiden te laden i.p.v. Antwerpen. En dat leek mij natuurlijk wel een goed idee. Het wachten was op een buurman die maar moeilijk een beslissing kon nemen. Uiteindelijk aan het eind van de middag had hij dan toch zijn ei gelegd. En konden wij door naar de thuishaven.

Met M naar de bakker, wat betreft het banket is het wel een beetje een tegenvaller. Maar toch voldoende taartjes voor de verwachte visite kunnen bemachtigen. De ouders van Henny liggen tegen de kant en wij langszij. We doen even stuivertje wisselen en zetten dan alle tafels en stoelen aan de wal, voor de BBQ ter ere van T verjaardag. We zetten het zwembadje er ook bij en maken er een gezellige dag van met heel veel vrienden. Er komt ook nog iemand van Vereniging de Binnenvaart om wat zaken te bespreken over de film van de Westropa. En als alles goed gaat is de film die gedraaid werd op de SITL in Parijs en in Goringem op 5, 6 en 7 mei, volgende maand te koop voor 12 euro.

Ruim klaar gemaakt voor volgende lading. Als T een slaapje doet, doen wij een bordspel. Dan varen we van binnen naar buiten door de sluis en brengen M naar het internaat. Het weekend zit er weer op.

Op weg naar Dordrecht, daar doen we een schroefwissel. De bladen zijn krom geslagen. Dat doen we in de schroevenlift van Jooren, in de Wolwevershaven. In de haven liggen allemaal historische schepen, waaronder de stoomsleepboot Pieter Boele. Erg mooi spul allemaal. Het schroevenliftje op zich is ook al zo'n mooi exemplaar. Er staat nog Machinefabriek ketelmakerij L. Straatman op. Na een uurtje werk drijven we weer, toch blijven we nog liggen, en gaan even de stad in, daarna naar de Volkerak gevaren.

Dat we in Antwerpen moeten laden staat nu al een paar dagen vast, alleen het havennummer waar dat zou moeten gebeuren is nu al 3 keer veranderd. Het is uiteindelijk dan wel een bijzonder plekje om te laden. Tussen de ophaalbruggen van Wilmarsdonk en Oosterweel.

Met dit prachtige weer en zo tussen de ophaalbruggen in, heb je niet zo veel fantasie meer nodig en je waant je in Sete. Maar helaas het is Antwerpen. Vrachtauto's gooien de lading hier tussen een paar containers. Een hydroliek kraan pakt dat daar weer op en mikt het bij ons in het ruim. Als we klaar zijn met laden, gemeten en papieren ontvangen hebben IS HET NET SPERTIJD. Mooi de tijd om het schip even af te spoelen. Met brak water, dat dan wel helaas. De kraanmachinist zou zo in dienst kunnen bij Sinterklaas, want hij kan goed strooien. De Royersluis is gestremd, er is vannacht een schip gezonken in de voorhaven op de Schelde. Aan de Noordkasteelbrug nog een schip gezonken, (een zwarte dag voor de binnenvaart). Met een volle schutting van de dokken naar de Schelde geschut via de Boudewijnsluis.

We varen een beetje een vreemde route, want de Bovenschelde is gestremd. Nu gaan we via Brussel. Dat is wel wat om, maar via de Leie vanaf Antwerpen is ook niet korter. Wel eens leuk om weer te doen. Boven de stad van Brussel zijn nog best een paar sluizen. En natuurlijk het bekende hellend vlak van Ronquieres. Daar gaan we s'avonds nog mee omhoog. Volle bak, 2 spitsen, kempenaar en een dekschuitje.

We beginnen de dag met weer een beroemd bouwwerk. De scheepsliften van Strepy. Dat is al wat minder bijzonder, die doen we regelmatig. Het blijft toch wel indrukwekkend. Al moet ik wel bekennen dat ik de 4 oude spitsenliften mooier vind. Zeker gezien de tijd waarin ze gebouwd zijn.

Een feestje is nooit weg. We hebben er wel wat voor moeten doen om er te kunnen zijn. Het blijft een crime om zulke dingen zo te plannen dat het een beetje mooi uit komt. En als je dat wel doet kost het aan verlette tijd meest meer als gewoon een eind rijden.

Met kleine oogjes varen we vandaag naar de losplek. Daar liggen meer schepen als ik vandaag de hele dag gezien heb.

Onverwacht vroeg moeten lossen, buurman nr. 2 is niet aan boord en zijn matroos spreekt alleen Pools. Als we leeg zijn is de buurman er nog niet. Na wat speurwerk van de mensen op kantoor bij de coöperatie blijkt de buurman een feestje te hebben gehad en waar de gevolgen daarvan de volgende morgen nog goed te merken waren, zeg maar. D en ik maken het ruim weer in orde voor de volgende lading. En als het schip schoon is maken we het klaar voor de lage bruggen. En gaan vast een stukje varen naar de tunnel, omdat alle reizen op het moment aan de andere kant daarvan te vinden zijn.

Net voordat we de tunnel ingaan belt de bevrachter terug dat het in orde is en kunnen in La Ferte sous Jouarre gaan laden voor Veghel. Had eerst wat andere reizen geprobeerd, maar of de losdatum was enorm lang of er stonden te weinig centjes tegenover. De rame heeft het niet zwaar, twee lege. De familie Kranenburg is goed vertegenwoordigd, mijn zus van de Optimist hangt er achter. Als we uit de tunnel komen staat de zon al hoog en doet goed zijn best. Dat betekend insmeren. Een schildpad geniet er ook van, jammer is wel dat ik te laat was voor een foto. Ongeveer 1 keer per jaar zien we wel een schildpad ergens zitten, maar je bent altijd te laat.

Na 1 sluisje al de beruchte lage spoorbrug, gaan er goed onderdoor, het is net of we iets meer over hebben dan anders. In Chauny zit er een stuk hout achter de sluisdeur klem. Dus de automatiek geeft het op. Op de sluis hangt een briefje met een nummer dat je moet bellen in geval van storing. Maar daar kom ik op een antwoord apparaat. Dan maar naar St Quentin gebeld. 10 Minuten later is er dan iemand die ons verder helpt. In Janville kan de stuurhut er weer op. Dat doen we echter nog niet, met dit weer varen we liever cabrio.

Op de Seine vaart niet veel, tenminste ik bedoel de grotere schepen. Enkel wat door het canal du Nord kan dat vaart. De rest ligt. We zien een paar acrobaten het topje van de eiffeltoren schilderen. Je ziet ze nauwelijks, zo klein lijken ze van beneden af. Beneden de sluis van Neuily is een lange autokraan een uitkomst, we moeten er wel voor rond, anders is hij nog 4,5 meter te kort. Henny had wel nog gecontroleerd of het paaltje wat het wandelpad barricadeert voor auto's er uit genomen kon worden. Anders had alle moeite tevergeefs geweest. Ook omstanders maakten zich wat zorgen of die auto hier nu wel weer weg kon.

Henny gaat al vroeg weg, ik begin pas om 8 uur. In Meaux tref ik een jongen uit Haarlem die met een heel klein bootje in zijn eentje een rondje frankrijk maakt, en er enthousiast aan mij over verteld. Door de overeenkomsten doet het me denken aan het verslag van Rens op het Binnenvaartforum over zijn tour de France van vorig jaar. Nog bij de silo gemeld en een praatje gemaakt.

Schitterend weer, de boot weer eens te water gezet. M wil in de band er achter. Het is wel goed opletten, want eigenlijk is de Marne daarvoor wat te smal. D lijkt het ook wel leuk en probeert het ook. Is het nog nodig te vertellen dat ze het beiden prachtig vinden? Daarna nog de jetski te water. Al zeggen ze het heel vaak, als het moment zich aanbied om een rondje mee te gaan op de jetski, willen ze niet meer. Maar vandaag voegen ze daad bij het woord en grijnzen ze van oor tot oor, en willen door totdat papa niet meer kan. We sluiten de dag af met een BBQ op de luiken.

Wat spullen opgeruimd, gezwommen en dan een lange autorit. M wil een foto van het jetten meenemen naar internaat en school: "ja, want anders geloven ze me niet".

Al vroeg (voor franse begrippen) staat er iemand van de silo naast het schip. Het wachten is op de controleur en dat doen we vervolgens ook 2 uur. Omdat het laden hier snel gaat, zou de buurman vanmiddag ook kunnen laden, maar zijn lading is nog niet betaald, dus wordt er niet geladen. Buurman is niet blij want vorige reis, was exact dezelfde, toen heeft hij 12 dagen moeten wachten totdat de lading betaald was en mocht vertrekken. Niet voor niets hoor, je krijgt dan wel "ligdagen", maar dat is niet echt veel. "en ik heb ze ook nog niet binnen" zegt de buurman.

Lekker warm vandaag, mooie omgeving. Hoewel we vanaf Meaux toch wel in stedelijk gebied varen zijn de oevers vaak mooi begroeid en groen, een ecologische corridor. De alternat van de stad Parijs komt niet goed uit, tenminste normaal zouden we dat zeggen, maar nu lassen we dankbaar een illegale zwempauze in. Dat het in de stad niet mag was niet echt een verassing. We hebben in Lyon ook al eens een reprimande gehad. En ook hier kregen we een rib van de politie langszij. Ik kan me er ook wel iets bij voorstellen. Het kan best gevaarlijk worden als half Parijs hier gaat zwemmen. Dankzij Henny d'r charmes komen we er zonder "amende" vanaf.