Vanmorgen een andere controleur, wel een bekend gezicht. “Ja, eigenlijk ben ik met pensioen.” “Dat weet ik, maar hoe lang bent u al met pensioen?” “Al 21 jaar, ik ben nu 81 jaar.” Geweldig als je, dan af en toe nog even in kan springen en het ook leuk vind natuurlijk. Aan boord klimmen om een monster van de lading te nemen zit er niet meer in. Dus dan doe ik zo nu en dan eens een schepje in de emmer. Om vier uur zit er 270 ton gerst in het ruim van een kwaliteit die zou moeten voldoen aan de minimum eisen van de klant. We vertrekken, onderweg maak ik samen met de kinderen het schip schoon.

De meeste vrachtwagens op de parkeerplaats langs de route national die hier naast het kanaal loopt zijn al vertrokken als de sluis aan springt. Wij vertrekken dan weer vroeger dan een passagiersspits die gisteravond voor ons zat. Er liggen ook een aantal jachten. Één daarvan doet later in het smal voorbij Reims onaangekondigd een oploop poging. Dan moet je van goede huizen komen wil je dat tot een goed einde brengen. Door de zuiging stuiteren ze naast onze woning al tegen onze zij aan. Dat gebeurd recht voor het raam waar Henny achter de PC zit. En die ziet een pikhaak af komen op ons vers geverfde gangboord. En die laat een aantal niet mis te vertane verbale geluiden horen waar niet alleen de Zwitserse mevrouw met de pikhaak van onder de indruk is. Ook de kinderen laten vallen waar ze op dat moment mee bezig zijn. Gealarmeerd door deze gebeurtenis stop ik af voor deze waaghals. Je moet ze eigenlijk niet belonen voor gevaarlijk gedrag, maar heb ook geen trek in schade. 's Avonds varen we weer langs hetzelfde jacht. Ze staan vrolijk te zwaaien. Soms, moet je gewoon je schouders ophalen en je afvragen of ze echt niet wijzer zijn. Dat gaan we morgen dan zien.

Zorgen dat we om zeven uur aan de sluis zijn. Schutten de eerste vier sluizen op. Na de tunnel weer af. Daar is net een opvarig schip de sluis uit. Alleen de afstandbediening werkt niet. De sluis pakt mijn aanvraag niet, zo lijkt het. Na enig speurwerk het telefoonnummer van de juiste hulpverlener gevonden. Ja, dat kan kloppen ik ben bezig met de programmatuur en dan accepteerd de sluis geen aanvragen. Ik zal u programeren. En inderdaad er komt al gauw een groen ligt naast het rode. De sluis was inmiddels wel weer leeg beneden. En dat is in het licht van de huidige waterschaatste wel weer zonde. 500m3 water verspild uit het scheidingspand. Het jacht uit Zwitserland met de kamikaze actie van gisteren hebben we niet meer teruggezien. We overnachten in een kanaalbrug over de Oise. Mooi plekje.

Het is al bijna middag voordat we aan het canal du Nord zijn en vraag me af of we voor de middagpauze nog boven Noyon komen. Die middagpauze is er niet meer nadat de bedieningstijden vorig jaar gelijk getrokken zijn voor heel het canal du Nord. Was ik even vergeten. Meld me steeds wat eerder aan de sluizen dan gebruikelijk i.v.m. de waterrestricties die van kracht zijn. Als het goed is proberen de sluiswachters nu zoveel mogelijk de sluiskolk volledig te benutten door het samenvoegen van verschillende jachten en schepen in één schutting. Dat kan wel een uur wachttijd opleveren, volgens de berichten aan de schipperij. Dat soort berichten zijn tegenwoordig standaard in alle freycinet kanalen in beheer bij regio Nord Est als het langer dan twee weken niet geregend heeft. Maar wie gaat daar in vredesnaam op letten als de sluizen automatisch zijn. Hier zijn de sluizen nog bediend door sluiswachters. Dat zou beter rekening moeten kunnen houden met de omstandigheden dan een automaat.

Eigenlijk valt het met de waterstanden op het canal du Nord wel mee. Er staat hier en daar wel een pandje te laag, maar dat gebeurd anders ook regelmatig. Al zal ik niet te kritisch zijn op de berichtgeving hier over. Het punt is namelijk dat ik niet weet hoeveel moeite het kost om het kanaal gewoon op peil te houden. Een zelfde euvel speelt bij onze coöperatie ook wel eens. In beginsel wil je je klanten niet met problemen opzadelen. Alleen als die niet weten hoe moeilijk het soms is om de gevraagde prestatie te kunnen leveren kan de indruk ontstaan dat het allemaal wel heel makkelijk gaat. Daar zou dan een andere waardering bij bij horen dan op zijn plaats is. Of het idee dat ieder ander het ook zou kunnen.

Gaan toch weer via de l'Escaut. Moet precies gaan tussen alle stremmingen door. In Tournai zijn ze de oude Pont des Trous aan het afbreken. Nu kunnen daar schepen tot 10,50 meter doorheen. Dat is blijkbaar onvoldoende. 12 meter is tegenwoordig de heilige graal. Daarvoor moet de eeuwenoude brug wijken. Het drukken van transportkosten mag wat kosten. Zodat het transport zelf niks mag kosten.

Vertrek om zes uur en zijn daarmee eens niet de laatste. In Merelbeke is 1 sluis buiten bedrijf vanwege waterrestricties. De ander schut op traag regime. Dat gaat ze goed af. Wij ook de Schelde. De vloed komt alweer opzetten voordat we aan de Rupel zijn. Rustig aan verder en dan kunnen we meteen Zennegat binnen. Daar blijven we liggen voor vandaag.

Op zijn vroegst morgen lossen. In Boortmeerbeek wachten we het af al blijk smiddags dat de gerst van één van onze voorgangers is afgekeurd. Dan schuiven we een losbeurt op, en gaan we toch maar door naar de fabriek.

Het lossen moet regelmatig worden onderbroken. Iedere keer weer ruim dicht, ruim open. Blij met de schuifluiken vandaag, want die buitjes zijn in principe wel welkom, maar toch ook snel vervelend, tussen de buien door komen we wel leeg en vertrekken meteen richting Zennegat. Daar moeten we nog een uurtje wachten op voldoende water. Na het kleine stukje de Dijle af gaan we de Nete weer op. En dat gaat hard met de vloed. Nou draai ik ook flink door, want wil nog opschutten in Duffel voor sluitingstijd.

In Viersel schutten we naar het Albert Kanaal. In Kwaadmechelen gaat de auto aan de wal. Wel moeten we helaas een visser van zijn stekkie jagen. Die zit precies op het enige overgebleven stukje met voldoende lengte voor een ligplaats. Hij is er zichtbaar niet blij mee, maar moppert niet. Laad al zijn visgerij in de bus en vertrekt. Helaas laat hij wel zijn vuilnis liggen, Jammer weer. Waarschijnlijk wordt de binnenvaart daar weer op aangekeken dus ik gooi de rommel maar bij ons in de afvalbak. Vanmiddag een lekker etentje en rondvaart in Rotterdam ter ere van de vijftigste verjaardag van neef Jan.

Zondags geen beroepsvaart mogelijk op het Albert Kanaal, dus we slapen uit. Doe wat klusjes en spelen verschillende spelletjes met de kinderenen gaan een stukje skaten.

Sta vroeg op, want in principe staan we na de middag op de planning om te laden in Stein. Dat kan alleen als we er zijn. Vaar weer via Briegden en Neerharen, omdat het iets korter is en eigenlijk ook leuker. Minder leuk is dat er nu maar 1 sluiswachter is voor beide sluizen. Helaas weer een versobering van de vaarweg. Maar ondertussen ondersteunt de politiek wel de binnenvaart. Hoofzakelijk met de lippen dus. Er is gelukkig net even tijd voor het laden om in Urmond gebruik te maken van de supermarkt naast het schip. Het laden gaat razend snel. Het zijn deze keer maar 210 tonnen. Vanwege watergebrek op onze route naar Arles zijn er diepgang beperkingen van kracht. Dat watergebrek in de kanalen komt meer door decenia lang achterstallig onderhoud dan door werkelijk water schaarste. Een gevolg van politieke keuzes, ondanks alle mooie praatjes.

Deze keer weer via het Albert Kanaal. De meest logische route van Stein naar Arles zou zijn via de Maas, Vogezen en petit Saone. De eerste twee zijn momenteel voor een geladen spits niet bevaarbaar en dan omschrijf ik dat nog heel netjes. Eerst de Maas nemen en dan Canal des Ardennen gaat nu ook niet vanwege de ingestorte sluis in de vallee de Montgon. De hele Sambre en Sambre Oise kanaal hebben we het maar niet over. Overmorgen is een feestdag in Belgie. Via Antwerpen en de Schelde zouden we dan precies door Belgie kunenn zijn. Via Strepy zou dat wel een gokje zijn. Bovendien nu we al zo lang niet in Nederland geweest zijn waar een bilgeboot beschikbaar is zou het handig zijn om dit soort olie houdend afval in Antwerpen af te kunnen geven. Alleen mislukt het bezoek van de bilgeboot en zijn we gelukkig nipt op tijd voor het aanbied station. Gaan daarna alvast klaar liggen voor het tij naar Gent.

Dat valt wel vroeg vanmorgen, des te eerder zijn we in Merelbeke. Daar is nog steeds maar 1 sluis in bedrijf vanwege het watergebrek. Dus eer we eindelijk eens boven geschut zijn is de klok een dik uur verder. Nu met hoogwater aan de getijden kant kosten 3 schuttingen minder water dan eentje met laagwater, maar dat is vast te lastig om in een scheepvaartbericht uit te leggen. In Tournai is de bekende Pont des trous gesneuveld door de expansiedrang van de vaarweg. Dat alles om voorbereid te zijn op de toekomstige Seine Nord verbinding. Al vraag ik me af of die ooit nog gaat komen.

Prima volgens plan gelopen. Beginnen vanmorgen aan de Franse schelde, kunnen ook goed merken dat we weinig tonnen bij hebben. Manouvreren gaat allemaal net wat vlotter. Varen naar de grote tunnel van het canal du Nord.

We zitten nog volop in de zomervakantie, maar toch wordt er vandaag naar Nieuwegein gereden. Eentje vertrekt er morgen vroeg naar Tsjechie en een ander kan met haar vriend dan mee terug rijden. Henny vaart met de jongste die aan boord is gebleven verder. De auto gaat er in Moislains af. Daar blijkt een nieuwe ondernemer de bakkerij te hebben overgenomen. Zijn baquette grain zijn er bijzonder lekker, goed te weten. Want het aantal bakkers langs het canal du Nord was wel erg mager geworden.

Mijn inwendige wekker heeft me heel vroeg wakker gemaakt. Ik hoor echter geen gerommel in huis en dat zou eigenlijk wel moeten want D moest heel vroeg bij het fort zijn. Ga eens kijken hoe ver hij is. Die ligt nog heerlijk te pitten. Hij had wel de wekker gezet op de telefoon maar het geluid stond uit. We hebben nog een kwartier. Ik schiet in mijn kleren en maak een broodje voor hem klaar. Gelukkig had hij zijn tas gisteren al klaar gemaakt, ik breng hem met de auto en zijn zowaar op de minuut af nog op tijd ook, maar hij moet het niet meer zo spannend maken. Daarna duik ik wel weer een paar uur in bed voordat het tijd is om naar de vergadering te gaan. Na afloop haal ik de oudste en haar vriend op vanaf het station in Dordrecht en rijden samen terug naar boord. Bij aankomst meteen zwemmen.

Omdat het zondag is kunnen we wat langer blijven liggen, maar zijn bijna de gebruikelijke tijd wakker. In plaats van een douche weer een duik in het kanaal en voor de auto weer aan boord gaat een vers broodje en croissants gehaald. Varen het lange pand waar we aanmerkelijk korter over doen dan normaal. De centrale ligt stil, dus geen stroming. In Reims blijven we liggen en komen er vrienden eten.

Dat begint niet best deze week. De eerste sluis heeft hulp van de sluiswachter nodig waarop lang gewacht moet worden en we hebben ook de tweede schutting. Daarna zitten we weer in de juiste kadans, varen zelfs naar Chalon. Omdat het vorige keer zo gezellig was met evenementen in het park wandelen we daar weer heen. Alleen is er nu niets te doen. Daarom eens door naar het oude centrum. Ook daar is het nu uitgestorven, maar wel verassend mooi. Na al die jaren is me dat nooit eerder opgevallen.

Vreemd genoeg lopen we een buurman in. Het blijkt een bekende waarvan ik wist dat ie voor zat, maar dacht dat hij verder zou zijn. In Vitry beginnen we aan het kanaal, waarvan een deel door watergebrek nu een diepgang beperking van kracht is, maar de rest van het kanaal staat min of meer gewoon op peil. Dat betekend dat de bruggen nu erg dichtbij komen. De spoorbrug van Vitry is een eerste test. Dat gaat, al heb ik wel al de sluis klaar laten zetten alvorens onder de spoorbrug te varen. 's Avonds in Orconte langszij de buurman.

De buurman laat ons graag voor gaan deze morgen. Hij is niet zo van het vroeg opstaan. Als ik na een uur zijn AIS signaal nog steeds niet zie bewegen doe ik eens een berichtje of er niets aan de hand is? Ben nu aan het losgooien, had de wekker niet gehoord. De straaljagers maken weer genoeg herrie. Al zijn het er minder dan de vorige keer. De oude spoorbrug van Saint Dizier is ook altijd even oppassen wat betreft hoogt. Hier heeft Pa vroeger eens de steven achterover gevaren. We gaan er goed onderdoor. Al is het dankzij de tamelijk lage waterstand in het pandje momenteel. De gezamelijke BBQ die met de buurman was voorzien moet plaats vinden zonder hem Hij blijft een paar pandjes achter en heeft geen fiets aan boord en om nou een uur te gaan lopen.

De kinderen gaan af en toe een stukje lopen langs het kanaal of gaan op de fiets een broodje halen en ook Laska heeft aan het eind van de dag geen behoefte meer om nog een stukje te wandelen.

Vandaag dan toch voor het eerst panden die duidelijk te laag staan, al zijn het niet die 20 centimeter die in het scheepvaart bericht staan. Dat is op zich natuurlijk mooi meegenomen, maar dan hadden we beter een ton of 20 meer mee kunnen nemen. Want nu moet de klant betalen voor tonnen die we niet transporteren en dat voelt niet goed. Eigenlijk moeten we die gewoon factureren aan de vaarweg beheerder. Die schermen met watergebrek als excuus, maar eigenlijk is het meer een gebrek aan onderhoud, expertise en intresse. Kon de maker van dit kanaal maar eens meekijken.

Moet zeggen dat er op sommige plekken een poging gedaan is om de populatie waterplanten wat uit te dunnen. Dat verdiend dan wel weer een pluim. 's Avonds komen we net niet boven en maken vast aan de jachthaven van langres, omdat we zo vlot liggen kunnen we er nu eens tegen de kant komen. Al blijkt het een gevecht met de waterplanten. En krijgen allerlei vragen van camper reizigers. Een paar fietsen naar het stadscentrum boven op de berg, ik ga een stuk hardlopen langs het oude fort en het reservoir van Liez. Daar staat het water ongeveer 1,5 meter lager dan de vorige reis.

Door de tunnel boven sluis 1 zijn de waterplanten ook uitgedund. Daar was het wel heel erg. De bulten planten liggen nu op de kant. In de diepe sluizen “krijgen” we hulp van de kinderen die het touw los gooien en aan de stang trekken. Ze lopen dan naar de volgende sluis. Ondertussen zijn ze ook op pruimen jacht. Het zijn er ondertussen zoveel dat er s'middags pruimen sap van wordt gemaakt. We hadden eerder al appelsap, lekker allemaal.

Aan de Saone kant van het kanaal zijn de bruggen bij het benedenhoofd van de sluis vaak aan de lage kant. Het voordeel is dan dat je afvarig met het achterschip nog in de sluis zit. Als je dan gas geeft zakt het achterschip heel makkelijk. Daardoor is het nergens erg krap meer. Wat ik wel knap vind is dat het riviertje dat aan deze kant van de berg voor voeding van het kanaal moet zorgen, de Vingeanne, nauwelijks water geeft, maar de panden wel allemaal op peil staan. Daar kunnen ze aan de Marne kant nog wel wat van leren.

Net voor de middag het kanaal uit. Doorgaans een fijn gevoel eindelijk weer in een wat wijdser vaarwater te zijn. Nu eigenlijk ook, maar omdat we deze keer zo weinig tonnen bij ons hadden en bijna alle pandjes toch min of meer op peil stonden nu minder het gevoel dat het schip weer drijft en zonder weerstand bestuurbaar is. Op de Saone zijn altijd veel huurjachten onderweg, en die halen de gekste streken uit. Het mooie is dat we vaal al kunnen voorspellen wat er gaat gebeuren, terwijl die mensen totaal verrast zijn. Niet gehinderd door enige kennis van varen.

Al vroeg op pad. Ik voeg een tropenrooster in. Eigenlijk was het de bedoeling om op de Saone hier en daar een dag te blijven liggen. Het is tenslotte de laatste week van de vakantie voor de kinderen en daarvoor hebben we aan het begin van de reis zo doorgestoten, maar nu trekken ze van het los bedrijf ook aan ons. Maandag hebben ze twee schepen om te lossen en ze zouden ons graag meteen er achteraan ook lossen. Hier eens overlegd en besloten tot het tropenrooster. Dan hebben we best of both sides. In Fleurville maken we vast en gaan watersporten.

Als je vroeg op staat is het nog uren donker. Dus de radar krijgt alvast genoeg te doen deze week. Het valt op hoeveel vissers er hier op de Saone snachts aan het vissen zijn. Om één of andere manier willen die graag midden in de vaargeul vissen. Gelukkig gaan ze wel op tijd aan de kant. Heb voor de zekerheid de led dekverlichting aan gelaten, dan kunnen ze ons goed aan zien komen. Zijn al vroeg in Lyon en gaan daar de stad in. Elektrische stepjes zijn daar nu helemaal in. Het lijkt wel of het concept van de huurstadfiets helemaal is verruild voor deze huurstepjes. Wilde eigenlijk het dienstboekje van M af laten stempelen, omdat in Douai de service niet is afgestemd voor de varende doelgroep, het kan wel een week duren vertelden ze me daar schaamteloos. Hier kan ik het boekje brengen maar niet ophalen. Dat sturen ze dan later op, maar naar het buitenland, nee dat kon niet.

Volgens tropenrooster weer vroeg vertrokken. Het is lekker rustig. Later op de dag zien we wel wat pleziervaart. Eentje schut met ons mee en beneden de sluis komt die voorbij, alleen de volgende sluis moet hij weer op ons wachten. En de volgende ook. Daarna blijven ze er maar achter. En dan maken wij halverwege dat pand vast. De speedboot in het water en de nieuwe fun tube er achter. Onze oude is vorige reis na denk ik 20 jaar gesneuveld. De Rhone is hier in Valence al lekker breed zodat je niet meer zo hoeft op te passen dat je niemand op de oever slingert met dat ding.

De laatste dag aan boord voor de kinderen. Maandag moeten ze weer naar school. Ze reizen vanavond met de bus van Avignon terug. We varen naar het kaaitje van Roquemaure en genieten daar van de laatste zuid Franse zon, voordat we ze naar de bus brengen. Hadden eventueel ook een vliegreis overwogen, maar daar hebben we te lang mee gewacht, zodat die tickets te duur werden. De treinreis was dat eigenlijk al van begin af aan. Een bla bla car rit vinden voor alle vier is ook wat gecompliceerder.

De laatste dag aan boord voor de kinderen. Maandag moeten ze weer naar school. Ze reizen vanavond met de bus van Avignon terug. We varen naar het kaaitje van Roquemaure en genieten daar van de laatste zuid Franse zon, voordat we ze naar de bus brengen. Hadden eventueel ook een vliegreis overwogen, maar daar hebben we te lang mee gewacht, zodat die tickets te duur werden. De treinreis was dat eigenlijk al van begin af aan. Een bla bla car rit vinden voor alle vier is ook wat gecompliceerder.