Onze witte herder "geboren als Cayra van Suthwalda" Laska hebben wij 10 jaar mogen hebben.
Helaas hebben wij haar in februari 2020 in moeten laten slapen, vanwege een inwendige bloeding die waarschijnlijk veroorzaakt is door een tumor. Laska was een gezelligheids dier altijd in de buurt en niet graag alleen. Als ze alleen moest zijn deden wij haar in een bench, maar de 1e wist zij altijd op houdini wijze te ontsnappen. De 2e was van steviger materiaal, maar ook daar moesten hangsloten aan te pas komen. Laska was een makkelijke hond als je haar meenam. In restaurants werd zij vaak pas opgemerkt als wij weg gingen.
Laska was super gehoorzaam en ging nooit van boord als wij haar daar geen toestemming voor gaven. Ze was dol op een rondje door het bos en ook zwemmen vond zij ondanks een nare ervaring toch erg leuk. We zullen haar missen.
Franka onze hond, is 10 jaar geworden, en was al bij ons vanaf dat ze twee maanden was. We hadden op een reis, langs gaudart een drachtige duitse herder gezien. We wilden al een tijdje een hond, en dit was de perfecte gelegenheid er eentje aan te schaffen.
Dus sprong ik van de westropa af terwijl janarie verder de sluis uitvaart. Ik vraag aan de sluiswachter in mijn gebrekkige Frans (wat nu nog steeds niet best is) hoelang het nog duurt voordat de puppy's komen. Ik begrijp dat het nog een kwestie is van uren. Tegen de tijd dat we in Reims komen werden we gebeld dat ze waren geboren. En ook dat er een vrouwtje bij was, waar ik specefiek om gevraagd had. Dus 's avonds op de fiets naar onze nieuwe aanwinst gaan kijken. Maar ja die mag je natuurlijk niet gelijk meenemen.
Pas als de pup twee maanden oud is mag je haar gaan halen. Wil het feit dat we in Coevorden lagen en dus heel wat uurtjes in de auto gezeten hebben. Mijn moeder is met me mee gegaan, het was erg gezellig. Na de opvoed kundige boeken er op na geslagen te hebben. Ben ik aan de slag gegaan en heb een hele lieve en brave hond opgevoed. Ze is nooit weggelopen, kwam altijd als je riep, bleef daar liggen waar je zei. Ze heeft nooit gebeten of gegromd naar de kinderen, die niet altijd zachtzinnig met haar omsprongen.
Ja Franka was een hond uit duizenden, ze is op haar eigen kleedje overleden in augustus 2008. Ik kan nog 100 verhalen over Franka schrijven, maar ja ze is er niet meer. We zullen met veel plezier aan haar terug denken.
WOEF WOEF
Wesly was een poes die is aan komen lopen in Oostende, toen we nog maar net een half jaar voeren. Ze liep bij de silo en Janarie vond het wel een leuk speelkameraadje. Dus hield hij de deur open. De poes bedacht zich geen moment en dacht, daar is het lekker warm binnen. En hup daar lag ze op mijn plekje op de bank. Janarie had gedacht dat ze er 's nachts wel uit zou willen, maar niets is minder waar. Zelfs toen de volgende ochtend de motor gestart werd was ze niet van plan weg te gaan. Ze had haar thuis gevonden. Dus wij de nodige spullen gekocht voor een poes, en een naam bedacht. De eerste drie letters van het schip met ly. Zo werd het Wesly. In het begin dachten we dat ze nog met een buik vol benen kwam aan zetten ook, want ze bleef maar dikker en dikker worden. Gelukkig was het alleen maar de gezonde levensstijl die haar deed uitdeien. We hebben haar later laten stereliseren om eventuele kleine kittens tegen te gaan. Wesly is ongeveer 10 jaar bij ons geweest en is gestorven aan kanker. We hadden haar 1 keer laten opereren om de tumor weg te laten halen. Maar binnen een paar dagen was de bult al weer terug. Om haar niet onnodig te laten leiden hebben we haar op advies van de dierenarts een paar weken later laten inslapen.
.jpg)
Gennevieve was een kitten die we in Gennevilliers uit het damwand gered hebben, maar helaas was deze kitten geen lang leven gegeven, een week later is ze gestorven. We hebben haar in Melun begraven.